The American Psychological Associat

The American Psychological Association's (APA) Ethical Principles of Psychologists and Code of Conduct (hereinafter referred to as the Ethics Code) consists of an Introduction, a Preamble, five General Principles and specific Ethical Standards. The Introduction discusses the intent, organization, procedural considerations and scope of application of the Ethics Code. The Preamble and General Principles are aspirational goals to guide psychologists toward the highest ideals of psychology. Although the Preamble and General Principles are not themselves enforceable rules, they should be considered by psychologists in arriving at an ethical course of action. The Ethical Standards set forth enforceable rules for conduct as psychologists. Most of the Ethical Standards are written broadly, in order to apply to psychologists in varied roles, although the application of an Ethical Standard may vary depending on the context. The Ethical Standards are not exhaustive. The fact that a given conduct is not specifically addressed by an Ethical Standard does not mean that it is necessarily either ethical or unethical.
This Ethics Code applies only to psychologists' activities that are part of their scientific, educational or professional roles as psychologists. Areas covered include but are not limited to the clinical, counseling and school practice of psychology; research; teaching; supervision of trainees; public service; policy development; social intervention; development of assessment instruments; conducting assessments; educational counseling; organizational consulting; forensic activities; program design and evaluation; and administration. This Ethics Code applies to these activities across a variety of contexts, such as in person, postal, telephone, internet and other electronic transmissions. These activities shall be distinguished from the purely private conduct of psychologists, which is not within the purview of the Ethics Code.
Membership in the APA commits members and student affiliates to comply with the standards of the APA Ethics Code and to the rules and procedures used to enforce them. Lack of awareness or misunderstanding of an Ethical Standard is not itself a defense to a charge of unethical conduct.
The procedures for filing, investigating, and resolving complaints of unethical conduct are described in the current Rules and Procedures of the APA Ethics Committee. APA may impose sanctions on its members for violations of the standards of the Ethics Code, including termination of APA membership, and may notify other bodies and individuals of its actions. Actions that violate the standards of the Ethics Code may also lead to the imposition of sanctions on psychologists or students whether or not they are APA members by bodies other than APA, including state psychological associations, other professional groups, psychology boards, other state or federal agencies and payors for health services. In addition, APA may take action against a member after his or her conviction of a felony, expulsion or suspension from an affiliated state psychological association or suspension or loss of licensure. When the sanction to be imposed by APA is less than expulsion, the 2001 Rules and Procedures do not guarantee an opportunity for an in-person hearing, but generally provide that complaints will be resolved only on the basis of a submitted record.
The Ethics Code is intended to provide guidance for psychologists and standards of professional conduct that can be applied by the APA and by other bodies that choose to adopt them. The Ethics Code is not intended to be a basis of civil liability. Whether a psychologist has violated the Ethics Code standards does not by itself determine whether the psychologist is legally liable in a court action, whether a contract is enforceable or whether other legal consequences occur.
The modifiers used in some of the standards of this Ethics Code (e.g., reasonably, appropriate, potentially) are included in the standards when they would (1) allow professional judgment on the part of psychologists, (2) eliminate injustice or inequality that would occur without the modifier, (3) ensure applicability across the broad range of activities conducted by psychologists, or (4) guard against a set of rigid rules that might be quickly outdated. As used in this Ethics Code, the term reasonable means the prevailing professional judgment of psychologists engaged in similar activities in similar circumstances, given the knowledge the psychologist had or should have had at the time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาคมจิตวิทยาอเมริกันของ (APA) หลักนักจิตวิทยาจริยธรรมและจรรยาบรรณ (ต่อไปนี้เรียกว่ารหัสจริยธรรม) ประกอบด้วยบทนำ มี ห้า หลักทั่วไป และ มาตรฐานทางจริยธรรมที่ระบุ บทนำกล่าวถึงเจตนา องค์กร การพิจารณาขั้นตอน และขอบเขตของการประยุกต์การจรรยาบรรณ การเริ่มนำแบบและหลักการทั่วไปมีเป้าหมาย aspirational นำนักจิตวิทยาไปสู่อุดมคติสูงสุดของจิตวิทยา แม้ว่าการเริ่มนำแบบและหลักการทั่วไปจะไม่สามารถบังคับใช้กฎตัวเอง พวกเขาควรได้รับการพิจารณา โดยนักจิตวิทยาในการหลักสูตรการมีจริยธรรมของการกระทำ มาตรฐานทางจริยธรรมที่กำหนดไว้สามารถบังคับใช้กฎสำหรับปฏิบัติเป็นนักจิตวิทยา ส่วนใหญ่ของมาตรฐานทางจริยธรรมจะเขียนกว้าง ๆ เพื่อนำไปใช้กับนักจิตวิทยาในบทบาทที่หลากหลาย ถึงแม้ว่าการประยุกต์ใช้เป็นมาตรฐานจริยธรรมอาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับบริบท มาตรฐานทางจริยธรรมนั้นไม่ได้ครบถ้วน ความจริงที่ว่า จรรยาบรรณที่กำหนดไม่ได้อยู่โดยเฉพาะ โดยมีมาตรฐานทางจริยธรรมไม่ได้หมายความ ว่า ก็จำเป็นต้องมีจริยธรรม หรือผิดจรรยาบรรณจรรยาบรรณนี้ใช้เฉพาะกับกิจกรรมของนักจิตวิทยาที่เป็นส่วนหนึ่งของบทบาทของวิทยาศาสตร์ การศึกษา หรือมืออาชีพเป็นนักจิตวิทยา พื้นที่ครอบคลุมรวมถึง แต่ไม่จำกัดที่ทางคลินิก การให้คำปรึกษา และโรงเรียนฝึกจิตวิทยา วิจัย การเรียนการสอน กำกับดูแลการฝึกอบรม บริการสาธารณะ นโยบายการพัฒนา แทรกแซงสังคม พัฒนาเครื่องมือประเมิน ดำเนินการประเมินผล ให้คำปรึกษาการศึกษา ให้คำปรึกษาองค์กร กิจกรรมทางกฎหมาย โปรแกรมออกแบบและการประเมินผล และการจัดการ จรรยาบรรณนี้เกี่ยวข้องในกิจกรรมเหล่านี้ได้หลากหลายบริบท เช่น คน ไปรษณีย์ โทรศัพท์ อินเทอร์เน็ต และอื่น ๆ ส่งทางอิเล็กทรอนิกส์ กิจกรรมเหล่านี้จะแตกต่างไปจากพฤติกรรมส่วนตัวแท้ของนักจิตวิทยา ซึ่งไม่อยู่ในภาษาของรหัสจริยธรรมสมาชิกภาพของป้าทำสมาชิกและนักเรียนในเครือเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐาน ของป้าจรรยาบรรณ และ การปฏิบัติที่ใช้เพื่อบังคับให้ ขาดความตระหนักหรือการเข้าใจผิดมีมาตรฐานจริยธรรมคือป้องกันการชาร์จของวยตนเองไม่ขั้นตอนการเก็บเอกสาร ตรวจสอบ และการแก้ไขข้อร้องเรียนของวยตนได้อธิบายไว้ในปัจจุบันและคณะกรรมการจริยธรรมของป้า ป้าอาจกำหนดบทลงโทษของสมาชิกสำหรับการละเมิดมาตรฐานของจรรยาบรรณ การเป็นสมาชิกป้า เลิก และอาจแจ้งให้หน่วยงานและบุคคลที่ดำเนินการอื่น ๆ การกระทำที่ละเมิดมาตรฐานของจรรยาบรรณอาจนำไปจัดเก็บภาษีของการลงโทษนักจิตวิทยาหรือนักศึกษาหรือไม่ว่าพวกเขาเป็นสมาชิกป้า โดยร่างกายไม่ใช่ป้า รวมทั้งสถานะความสัมพันธ์ของจิตใจ กลุ่มอาชีพอื่น ๆ บอร์ดจิตวิทยา รัฐ หรือหน่วยงานของรัฐ และอื่น ๆ payors สำหรับบริการสุขภาพ นอกจากนี้ ป้าอาจจะดำเนินการกับสมาชิกหลังจากความเชื่อมั่นของเขา หรือเธอร้ายกาจ ขับไล่ หรือระงับจากรัฐในเครือสมาคมจิตวิทยา หรือระงับ หรือสูญเสียของ licensure เมื่อบุคคลที่ถูกกำหนด โดยป้าน้อยกว่าขับไล่ 2001 และไม่รับประกันโอกาสสำหรับการได้ยินในคน แต่โดยทั่วไปให้ข้อร้องเรียนจะสามารถแก้ไขได้เฉพาะในพื้นฐานของระเบียนที่ส่งจรรยาบรรณมีวัตถุประสงค์เพื่อให้คำแนะนำสำหรับนักจิตวิทยาและมาตรฐานการปฏิบัติทางวิชาชีพที่สามารถใช้ได้ โดยป้า และองค์กรอื่น ๆ ที่เลือกที่จะนำพวกเขา ไม่มีจรรยาบรรณการพิจารณาความรับผิดทางแพ่ง ว่า นักจิตวิทยามีละเมิดมาตรฐานจรรยาบรรณ ด้วยตัวเองโดยไม่กำหนดว่า นักจิตวิทยาจะรับผิดชอบตามกฎหมายในการดำเนินการของศาล ว่าสัญญามีผลบังคับใช้ หรือไม่ว่าการเกิดขึ้นของกฎหมายอื่นคำวิเศษณ์ที่ใช้ในมาตรฐานของรหัสนี้จริยธรรม (เช่น สมควร เหมาะสม อาจ) จะรวมอยู่ในมาตรฐานพวกเขาจะ (1) ทำให้ดุลยพินิจในส่วนของนักจิตวิทยา, (2) ขจัดความอยุติธรรมหรือความไม่เสมอภาคที่จะเกิดขึ้น โดยไม่มีการปรับปรุง, (3) ให้ใช้งานในหลากหลายของกิจกรรมที่ดำเนินการ โดยนักจิตวิทยา หรือยาม (4) กับชุดกฎที่เข้มงวดที่อาจล้าสมัยได้อย่างรวดเร็ว ใช้ในจรรยาบรรณนี้ ระยะที่เหมาะสมหมายถึง การตัดสินอัตราระดับมืออาชีพของนักจิตวิทยาที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมที่คล้ายกันในสถานการณ์ที่คล้ายกัน ได้รับความรู้ที่นักจิตวิทยาได้ หรือควรมีเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาคมจิตวิทยาอเมริกันของ (APA) หลักการทางจริยธรรมของนักจิตวิทยาและจรรยาบรรณ (ต่อไปนี้จะเรียกว่าประมวลจริยธรรม) ประกอบด้วยบทนำคำนำห้าหลักการทั่วไปและมาตรฐานทางจริยธรรมที่เฉพาะเจาะจง บทนำกล่าวถึงความตั้งใจขององค์กรการพิจารณาขั้นตอนและขอบเขตของการใช้ประมวลจริยธรรม ในเบื้องต้นและหลักการทั่วไปคือเป้าหมายของแรงบันดาลใจที่จะแนะนำนักจิตวิทยาไปทางอุดมคติสูงสุดของจิตวิทยา แม้ว่าเบื้องต้นและหลักการทั่วไปไม่ได้ตัวเองกฎบังคับพวกเขาควรจะได้รับการพิจารณาโดยนักจิตวิทยาในการเดินทางมาถึงที่สนามจริยธรรมของการกระทำ มาตรฐานทางจริยธรรมที่กำหนดไว้บังคับใช้กฎระเบียบสำหรับการดำเนินการเป็นนักจิตวิทยา ส่วนใหญ่ของมาตรฐานทางจริยธรรมจะถูกเขียนในวงกว้างเพื่อที่จะนำไปใช้กับนักจิตวิทยาในบทบาทที่แตกต่างกันแม้ว่าโปรแกรมของจริยธรรมมาตรฐานอาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับบริบท มาตรฐานทางจริยธรรมมีความไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ความจริงที่ว่าการดำเนินการที่ได้รับไม่ได้อยู่โดยเฉพาะจริยธรรมมาตรฐานไม่ได้หมายความว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งจริยธรรมหรือผิดจรรยาบรรณ.
นี้จริยธรรมรหัสที่ใช้เฉพาะกับกิจกรรมนักจิตวิทยาที่เป็นส่วนหนึ่งของบทบาททางวิทยาศาสตร์, การศึกษาหรือระดับมืออาชีพของพวกเขาเป็นนักจิตวิทยา ครอบคลุมพื้นที่รวมถึง แต่ไม่ จำกัด อยู่ที่คลินิกให้คำปรึกษาและการปฏิบัติของโรงเรียนจิตวิทยา การวิจัย; การเรียนการสอน การกำกับดูแลของการฝึกอบรม; บริการสาธารณะ; การพัฒนานโยบาย การแทรกแซงทางสังคม การพัฒนาเครื่องมือที่ใช้ในการประเมิน การดำเนินการประเมินผล; การให้คำปรึกษาการศึกษา การให้คำปรึกษาในองค์กร กิจกรรมทางนิติเวช; การออกแบบโปรแกรมและการประเมินผล และการบริหารงาน นี้รหัสจริยธรรมนำไปใช้กับกิจกรรมเหล่านี้ในหลากหลายบริบทเช่นในคนไปรษณีย์, โทรศัพท์, อินเทอร์เน็ตและการส่งสัญญาณอิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ กิจกรรมเหล่านี้จะต้องประสบความสำเร็จจากการดำเนินการส่วนตัวอย่างหมดจดของนักจิตวิทยาซึ่งไม่ได้อยู่ในบทบัญญัติของประมวลจริยธรรม.
สมาชิกใน APA กระทำสมาชิกและนักเรียนในเครือเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานของ APA จริยธรรมรหัสและหลักเกณฑ์และวิธีการใช้ เพื่อบังคับให้พวกเขา การขาดความตระหนักหรือความเข้าใจผิดของมาตรฐานจริยธรรมไม่ได้เป็นตัวเองป้องกันค่าใช้จ่ายของการดำเนินการที่ผิดจรรยาบรรณที่.
ขั้นตอนการยื่นตรวจสอบและแก้ไขปัญหาข้อร้องเรียนของการดำเนินการที่ผิดจรรยาบรรณที่อธิบายไว้ในกฎระเบียบปัจจุบันและวิธีการของคณะกรรมการจริยธรรม APA APA อาจจะกำหนดบทลงโทษเกี่ยวกับสมาชิกในการละเมิดมาตรฐานของประมวลจริยธรรมรวมถึงการสิ้นสุดของการเป็นสมาชิก APA และอาจแจ้งให้หน่วยงานอื่น ๆ และบุคคลที่มาจากการกระทำของตน การกระทำที่ละเมิดมาตรฐานของประมวลจริยธรรมนอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การจัดเก็บภาษีของบทลงโทษเกี่ยวกับนักจิตวิทยาหรือนักเรียนหรือไม่ว่าพวกเขาเป็นสมาชิก APA โดยหน่วยงานอื่นที่ไม่ใช่ APA รวมทั้งสมาคมสภาพจิตใจกลุ่มวิชาชีพอื่น ๆ , แผงจิตวิทยาอื่นของรัฐหรือของรัฐบาลกลาง หน่วยงานและ payors สำหรับการให้บริการสุขภาพ นอกจากนี้ APA อาจดำเนินการกับสมาชิกหลังจากที่ความเชื่อมั่นของเขาหรือเธอของความผิดทางอาญา, การขับไล่หรือระงับจากสมาคมจิตวิทยารัฐสังกัดหรือระงับหรือการสูญเสียของใบอนุญาต เมื่อการลงโทษที่จะกำหนดโดย APA น้อยกว่าการขับไล่หลักเกณฑ์และวิธีการ 2001 ไม่รับประกันโอกาสในการได้ยินในคน แต่โดยทั่วไปให้ว่าข้อร้องเรียนจะได้รับการแก้ไขเพียงบนพื้นฐานของบันทึกส่ง.
จริยธรรมรหัส มีวัตถุประสงค์เพื่อให้คำแนะนำสำหรับนักจิตวิทยาและมาตรฐานการปฏิบัติงานมืออาชีพที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้โดย APA และหน่วยงานอื่น ๆ ที่เลือกที่จะนำพวกเขา ประมวลจริยธรรมไม่ได้ตั้งใจที่จะเป็นพื้นฐานของความรับผิดทางแพ่ง ไม่ว่าจะเป็นนักจิตวิทยาที่มีการละเมิดมาตรฐานจริยธรรมรหัสไม่ได้ด้วยตัวเองตรวจสอบว่านักจิตวิทยาถูกต้องตามกฎหมายต้องรับผิดในการกระทำของศาลไม่ว่าจะเป็นสัญญามีการบังคับใช้หรือไม่ว่าผลทางกฎหมายอื่น ๆ ที่เกิดขึ้น.
การปรับเปลี่ยนที่ใช้ในบางส่วนของมาตรฐานนี้รหัสจริยธรรม ( เช่นพอสมควรเหมาะสมอาจ) จะรวมอยู่ในมาตรฐานที่เมื่อพวกเขาจะ (1) อนุญาตให้ตัดสินมืออาชีพในการเป็นส่วนหนึ่งของนักจิตวิทยา (2) ขจัดความไม่เป็นธรรมหรือความไม่เท่าเทียมกันที่จะเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องปรับแต่ง (3) ให้แน่ใจว่าการบังคับใช้ทั่วในวงกว้าง ช่วงของกิจกรรมที่ดำเนินการโดยนักจิตวิทยาหรือ (4) ป้องกันชุดของกฎที่เข้มงวดที่อาจจะล้าสมัยอย่างรวดเร็ว ที่ใช้ในการนี้รหัสจริยธรรมในระยะที่เหมาะสมหมายถึงการตัดสินมืออาชีพแลกเปลี่ยนของนักจิตวิทยาส่วนร่วมในกิจกรรมที่คล้ายกันในสถานการณ์ที่คล้ายกันให้ความรู้นักจิตวิทยามีหรือควรจะได้มีช่วงเวลาที่