The density of the glass samples ar

The density of the glass samples are given in Fig. 2. It is seen
that the density of the glass samples increases with higher PbO
and Bi2O3 contents, because of higher molecular weight of PbO
and Bi2O3 in comparison to SiO2. In the case of PbO glass, the density
could be increased by about 60%. The densities of glasses in
ascending order are BaO, PbO and Bi2O3. Moreover, it was found
that the effect of increasing the BaO content to the glass density
is small when compared to Bi2O3 and PbO cases.
Table 1 shows a generally good agreement of the experimental
and theoretical values of lm for glass samples. The significant errors
between the experimental and theoretical values exist in some
cases will mainly be attributed to the non-stoichiometry of glass
formula ratio after melting at high temperature. The lm of the
Bi2O3 glass and PbO glass is comparable, and higher than that of
the BaO glass. These results were due to the lower photoelectric
absorption of BaO glass as shown in Fig. 3 (calculated by
WinXCom).
The lm of glasses increased with the increasing of Bi2O3 and
PbO concentrations. In the case of BaO, however, there is only a little
change in the lm for the concentration range studied. The lm for the photoelectric absorption and the Compton scattering are
shown in Figs. 3 and 4, respectively as a function of Bi2O3, PbO
and BaO concentration. The lm for photoelectric absorption increased
in all glass samples when the composition of additive rises.
In Fig. 3, the lm for photoelectric interaction of Bi2O3 glass is comparable
to that of PbO glass and higher than that of BaO glass. This
means that there is higher photon absorption for the Bi2O3 and PbO
glasses than the BaO glass.
Fig. 4 indicates that the Compton scattering interactions of all
glasses decreased with the increasing of additives concentration.
The lm contributed by the Compton interaction for BaO glass is
higher than that of Bi2O3 and PbO glasses. This indicates the higher
photon scattering at this energy for the BaO glasses in comparing
with the other two glasses.
Furthermore, the Zeff can be calculated from Eq. (1) (El-Kateb et
al., 2000; Han and Demir, 2009; Demir and Han, 2009; Kaewkhao
et al., 2008; Kirdsiri et al., 2009);

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหนาแน่นของตัวอย่างแก้วจะได้รับใน Fig. 2 เห็น
ที่เพิ่มความหนาแน่นของตัวอย่างแก้วกับ PbO สูง
และ เนื้อหา Bi2O3 เนื่องจาก มีน้ำหนักโมเลกุลสูงของ PbO
Bi2O3 โดย SiO2 และ ในกรณีของ PbO แก้ว ความหนาแน่น
อาจจะเพิ่มขึ้นประมาณ 60% ได้ ความหนาแน่นของแก้วใน
น้อย ใจเบา PbO Bi2O3 นอกจากนี้ พบ
ที่ผลของการเพิ่มเนื้อหาเบาให้ความหนาแน่นของแก้ว
มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับ Bi2O3 และ PbO กรณี.
ตารางที่ 1 แสดงข้อตกลงที่ดีโดยทั่วไปของการทดลอง
และทฤษฎีค่าของ lm ตัวอย่างแก้ว ข้อผิดพลาดสำคัญ
ระหว่างการทดลอง และทฤษฎีมีบาง
กรณีส่วนใหญ่จะสามารถเกิดจากการไม่ใช่-stoichiometry แก้ว
อัตราส่วนสูตรหลังละลายที่อุณหภูมิสูง Lm ของ
Bi2O3 แก้ว และ PbO แก้วเทียบเท่า สูงกว่าของ
แก้วเบ้า ผลลัพธ์เหล่านี้ได้เนื่องจากล่าง photoelectric
ดูดซึมเบ้าแก้วมาก Fig. 3 (คำนวณโดย
WinXCom) .
lm ของแก้วเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มขึ้นของ Bi2O3 และ
PbO ความเข้มข้น ในกรณีของเบา อย่างไรก็ตาม ไม่เป็น
เปลี่ยนแปลงใน lm ในช่วงความเข้มข้นที่ศึกษา Lm ดูดซึม photoelectric และคอมป์ตัน scattering มี
แสดงใน Figs. 3 และ 4 ตามลำดับเป็นฟังก์ชันของ Bi2O3, PbO
เบ้าสนิท Lm สำหรับการดูดซึม photoelectric เพิ่ม
ในแก้วทั้งหมดตัวอย่างเมื่อองค์ประกอบของสามารถเพิ่มขึ้น
ใน Fig. 3, lm สำหรับการโต้ตอบ photoelectric Bi2O3 กระจกจะเทียบ
การที่กระจก PbO และสูงกว่าของเบ้าแก้ว นี้
หมายความ ว่า มีการดูดซับโฟตอนสูง Bi2O3 และ PbO
แก้วกว่าแก้วเบ้า
Fig. 4 แสดงว่า คอมป์ตันโปรยโต้ตอบทั้งหมด
แก้วลดลง ด้วยการเพิ่มขึ้นของสารเข้มข้น
lm ส่วน โดยการโต้ตอบของคอมป์ตันเป็นเบ้าแก้ว
ระดับ Bi2O3 และ PbO แก้ว บ่งชี้สูง
scattering โฟตอนที่พลังงานนี้ในเบ้าแว่นตาในการเปรียบเทียบ
กับอื่นสองแก้ว.
นอก Zeff สามารถคำนวณได้จาก (1) Eq. (เอล-Kateb ร้อยเอ็ด
al., 2000 ฮั่น และ Demir, 2009 Demir และ ฮั่น 2009 Kaewkhao
et al., 2008 Kirdsiri et al., 2009);

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหนาแน่นของตัวอย่างแก้วจะได้รับในรูปที่ 2 . มันเห็น
ที่ความหนาแน่นของตัวอย่างแก้วเพิ่มสูงขึ้นและสาม
bi2o3 เนื้อหา เพราะน้ำหนักโมเลกุลสูงและสาม
bi2o3 เปรียบเทียบ SiO2 . ในกรณีที่สามแก้ว ความหนาแน่น
อาจจะเพิ่มขึ้นประมาณ 60% หนาแน่นของแว่นตาใน
ลําดับเป็นเปา สาม และ bi2o3 . นอกจากนี้ยังพบ
ว่าผลของการเพิ่มปริมาณความหนาแน่นของเบ้าแก้ว
มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับ bi2o3 และสามกรณี
ตารางที่ 1 แสดงข้อตกลงทั่วไปที่ดีของการทดลองและทฤษฎีค่า
อิมอย่างแก้ว ที่สําคัญผิด
ระหว่างค่าที่ได้จากการทดลองและทฤษฎีที่มีอยู่ในบาง
กรณีส่วนใหญ่จะเกิดจากการที่ปลอดสารแก้ว
สูตรอัตราส่วนหลังจากละลายที่อุณหภูมิสูง ส่วน LM ของ
bi2o3 แก้วและกระจกสามเทียบเท่าและสูงกว่าของ
แก้วเบ้า ผลลัพธ์เหล่านี้เนื่องจากการลดการดูดซึมของเปาแก้วตาแมว
ดังแสดงในรูปที่ 3 ( คำนวณด้วย

โดย winxcom ) แว่นตาเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของ bi2o3
สามและความเข้มข้น ในกรณีของเปา อย่างไรก็ตาม มีเพียงเล็กน้อย
การเปลี่ยนแปลงใน LM สำหรับความเข้มข้นในช่วงเรียน ส่วน LM สำหรับการดูดซึมและการกระเจิงคอมป์ตันเป็นตาแมว
แสดงในผลมะเดื่อ . 3 และ 4 ตามลำดับ เป็นหน้าที่ของ bi2o3 สามเปา
, และความเข้มข้นของ ส่วน LM สำหรับ ตาแมว การดูดซึมเพิ่มขึ้น
ตัวอย่างกระจกทั้งหมดเมื่อองค์ประกอบเสริมเพิ่มขึ้น
ในรูปที่ 3 , LM สำหรับการปฏิสัมพันธ์ของ bi2o3 เปรียบ
แก้ว ตาแมวว่าแก้วสามและสูงกว่าที่เปาแก้ว นี้หมายความว่ามีสูง
โฟตอนเพื่อการดูดซึม bi2o3 และแว่นตาสาม
กว่า แก้วเบ้า
รูปที่ 4 ระบุว่า การกระเจิงคอมป์ตันปฏิสัมพันธ์ของแว่นตาทั้งหมด
ลดลงเมื่อมีการเพิ่มสารความเข้มข้น .
อิมด้านปฏิสัมพันธ์คอมป์ตัน เป่าแก้วเป็น
สูงกว่าของ bi2o3 และแว่นตาสาม .แสดงว่าโฟตอนพลังงานสูง
กระจายสำหรับเป่าแก้วในการเปรียบเทียบกับอื่น ๆสองแก้ว
.
นอกจากนี้ เซฟฟ์สามารถคำนวณจาก ( 1 ) อีคิว ( El kateb et
al . , 2000 ; ฮั่นและ demir , 2009 ; demir และฮัน , 2009 ; อินทรชิต
et al . , 2008 ; kirdsiri et al . , 2009 )