The Luncheon I caught sight of her

The Luncheon I caught sight of her at the play and in answer to her beckoning I went over during the interval and sat down beside her. It was long since I had last seen her and if someone had not mentioned her name I hardly think I would have recognized her. She addressed me brightly.

"Well, it's many years since we first met. How time does fly! We're none of us getting any younger. Do you remember the first time I saw you? You asked me to luncheon."

Did I remember?

It was twenty years ago and I was living in Paris. I had a tiny apartment in the Latin Quarter overlooking a cemetery and I was earning barely enough money to keep body and soul together. She had read a book of mine and had written to me about it. I answered, thanking her, and presently I received from her another letter saying that she was passing through Paris and would like to have a chat with me, but her time was limited and the only free moment she had was on the following Thursday: she was spending the morning at the Luxembourg and would I give her a little luncheon at Foyot's afterwards? Foyot's is a restaurant at which the French senators eat and it was so far beyond my means that I had never even thought of going

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลี้ยงอาหารกลางวันผมจับสายตาของเธอ ที่เล่น และ ในคำตอบของเธอขอฉันไปกว่าในระหว่างช่วง และนั่งลงข้าง ๆ เธอ ก็นานตั้งแต่ผมล่าสุดเห็นเธอ และถ้าคนที่ไม่ได้กล่าวถึงชื่อของเธอ ผมแทบไม่คิดว่า ฉันจะได้รู้จักเธอ เธอได้ฉันสดใส "ดี มันเป็นหลายปีตั้งแต่เราพบกันครั้งแรก วิธีเวลาบิน เราไม่มีเรารับน้องใด ๆ คุณจำเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคุณได้หรือไม่ คุณถามผมไปเลี้ยงอาหารกลางวันกัน" ผมจำได้อย่างไร มันเป็นยี่สิบปีแล้ว และผมก็อยู่ในปารีส ผม Latin Quarter อพาร์ตเมนต์ขนาดเล็กมองเห็นสุสาน และฉันถูกรายได้แทบไม่เพียงพอเพื่อให้ร่างกายและจิตเข้าด้วยกัน เธอได้อ่านหนังสือของฉัน และได้เขียนถึงฉันเลย คำ ตอบ ขอบคุณ และปัจจุบันผมได้รับจากเธอตัวอักษรอื่นที่บอกว่า เธอถูกผ่านปารีส และต้องการมีการสนทนากับฉัน แต่เวลาของเธอถูกจำกัด และฟรีเท่านั้นขณะที่เธอมีต่อไปนี้พฤหัสบดี: เธอใช้ตอนเช้าเวลาลักเซมเบิร์ก และจะฉันให้เธอเลี้ยงอาหารจำนวนน้อยที่ของ Foyot หลังจากนั้น ของ Foyot เป็นร้านอาหารที่วุฒิสมาชิกฝรั่งเศสกิน และมันก็ไกลเกินของฉันหมายความว่าฉันเคยมีความคิดที่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลี้ยงอาหารกลางวันผมจับสายตาของเธอที่เล่นและในการตอบ beckoning เธอผมไปในระหว่างช่วงเวลาและนั่งลงข้างๆเธอ มันเป็นเวลานานตั้งแต่ผมเคยเห็นครั้งสุดท้ายของเธอและถ้าใครบางคนไม่ได้กล่าวถึงชื่อของเธอฉันแทบจะไม่คิดว่าฉันจะได้รับการยอมรับของเธอ เธอ addressed ฉันสดใส.

"ดีก็หลายปีตั้งแต่เราพบกันครั้งแรก. วิธีเวลาจะบิน! เราไม่มีเราได้รับน้องใด ๆ . คุณจำได้ว่าครั้งแรกที่ผมเห็นคุณคุณถามฉันจะเลี้ยงอาหารกลางวัน."

ไม่ว่าฉัน จำได้ไหม?

มันเป็นยี่สิบปีที่ผ่านมาและฉันยังมีชีวิตอยู่ในกรุงปารีส ฉันมีพาร์ทเมนต์เล็ก ๆ ในย่านลาตินที่สามารถมองเห็นสุสานและฉันก็แทบจะไม่ได้เงินเพียงพอที่จะทำให้ร่างกายและจิตใจด้วยกัน เธอได้อ่านหนังสือของฉันและได้เขียนถึงฉันเกี่ยวกับมัน ผมตอบว่าขอบคุณเธอและปัจจุบันผมได้รับจากเธอจดหมายอีกฉบับหนึ่งบอกว่าเธอได้รับการผ่านปารีสและต้องการที่จะมีการสนทนากับผม แต่เวลาที่เธอถูก จำกัด และมีเพียงช่วงเวลาที่ฟรีเธอมีคือในวันพฤหัสบดีที่ต่อไปนี้: เธอ ใช้จ่ายช่วงเช้าที่ลักเซมเบิร์กและฉันอยากจะให้เธอเลี้ยงอาหารกลางวันที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ของ Foyot หลังจากนั้น? Foyot เป็นร้านอาหารที่วุฒิสมาชิกฝรั่งเศสกินและมันก็เพื่อให้ห่างไกลนอกเหนือหมายของฉันที่ฉันไม่เคยคิดแม้แต่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อกลางวันผมเห็นเธอที่เล่นและตอบเธอกวักมือเรียกฉันไปมากกว่าในช่วงเวลาและนั่งลงข้างๆเธอ มันเป็นเวลานานตั้งแต่ฉันได้เห็นเธอ และหากมีใครที่ไม่ได้กล่าวถึงชื่อของเธอ ผมไม่คิดว่า ผมจะได้รู้จักเธอ เธอคุยกับผมดีครับ" อืม มันก็หลายปี ตั้งแต่ที่เราพบกันครั้งแรก เวลาจะบิน เราไม่มีเราได้รับการใด ๆ คุณจำตอนที่เราเจอกันครั้งแรก คุณขอให้ฉันอาหารกลางวัน "ผมจำได้มั้ย ?มันเป็นยี่สิบปีที่ผ่านมาและฉันอาศัยอยู่ในปารีส ผมมีพาร์ทเมนต์เล็ก ๆในไตรมาสละตินมองเห็นสุสาน และฉันคือเงินรายได้พอที่จะให้ร่างกายและจิตวิญญาณเข้าด้วยกัน เธอได้อ่านหนังสือของผม และได้เขียนถึงฉันเกี่ยวกับมัน ผมตอบขอบคุณเธอ และปัจจุบันผมได้รับจดหมายจากเธออีกว่า เธอผ่านปารีสและต้องการที่จะมีการสนทนากับผม แต่เวลามีจำกัด และฟรีเท่านั้นในขณะที่เธอได้ในต่อไปนี้วันพฤหัสบดี : เธอใช้ตอนเช้าในลักเซมเบิร์กและฉันจะให้งานน้อย ที่ foyot เธอหลังจากนั้น ? foyot เป็นภัตตาคารที่วุฒิสมาชิกฝรั่งเศสกิน และมันก็ไกลเกิน หมายถึงว่าผมไม่เคยคิดแม้แต่จะ