Various additives including curcumi

Various additives including curcumin, hydroxyproline, ascorbic acid, L-arginine, lactic acid, and kojic acid were selected based on previous publications on their significance to promote wound healing properties [24–28]. Aloe vera is a tropical cactus which has been reported to have therapeutic potential in a variety of soft tissue injuries, medical and cosmetic purposes, and general health [29]. A study carried out by Vera [30] reported that 50.8% improvement in wound closure was observed in mice when treated with topical aloe vera. Heggers [31] study confirmed the therapeutic effects of aloe vera, whereby it showed the progressive prevention of tissue loss in dermal ischemia caused by burns, frostbite, electrical injury, distal dying flap, and intra-arterial drug abuse in both man and animal models. Therefore, 100 ppm of aloe vera was added to examine its proliferation effect on NIH 3T3 wounded cells. According to Schreier et al. [23], the addition of additives (platelet-derived growth factor) was noted to increase the cell migration to the “wounded” area compared to cells in the absence of additives. Furthermore, active additives may promote the process of wound healing by increasing the viability of collagen fibrils and the strength of collagen fibers, either by increasing the circulation or by preventing the cell damage or by promoting the DNA synthesis [23]. Multidex, one of the popular commercial wound dressings, was used as a comparative control while the cells containing only fresh media without any treatment acted as the control.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารเติมแต่งต่าง ๆ รวมทั้งเคอร์ hydroxyproline วิตามินซี l-arginine กรดแลคติก และแอซิดถูกเลือกอิงสิ่งพิมพ์ก่อนหน้าบนความสำคัญในการส่งเสริมคุณสมบัติการรักษาบาดแผล [24 – 28] ว่านหางจระเข้เป็นต้นกระบองเพชรเขตร้อนซึ่งมีการรายงานให้มีศักยภาพในการรักษาในหลากหลายของการบาดเจ็บของเนื้อเยื่ออ่อน วัตถุประสงค์ทางการแพทย์ และเครื่องสำอาง และสุขภาพทั่วไป [29] การศึกษาที่ดำเนินการ โดยจระเข้ [30] รายงานว่า 50.8% ปรับปรุงในการปิดบาดแผลพบว่า ในหนูเมื่อรักษา ด้วยการทาว่านหางจระเข้ Heggers [31] ศึกษายืนยันผลการรักษาของว่านหางจระเข้ โดยแสดงให้เห็นจากโปรเกรสซีการสูญเสียเนื้อเยื่อในผิวหนังขาดเลือดที่เกิดจากการเผาไหม้ frostbite โจรกรรม พนังตายปลาย และภายในหลอดเลือดแดงยาเสพติดในรูปแบบทั้งคนและสัตว์ ดังนั้น 100 ppm ของว่านถูกเพิ่มการตรวจสอบผลกระทบการแพร่กระจายบน NIH 3T3 เซลล์ที่บาดเจ็บ ตาม Schreier et al. [23], การเติมสารเติมแต่ง (มาเกล็ดเลือดปัจจัยการเจริญเติบโต) ถูกบันทึกไว้ในการเพิ่มการย้ายเซลล์ไปยังพื้นที่ "บาดเจ็บ" เมื่อเทียบกับเซลล์ขาดสาร นอกจากนี้ สารเติมแต่งที่ใช้งานอยู่อาจส่งเสริมกระบวนการของการรักษาบาดแผลโดยการเพิ่มศักยภาพของ fibrils คอลลาเจนและความแข็งแรงของเส้นใยคอลลาเจน หรือ โดยการเพิ่มการไหลเวียน หรือ โดยการป้องกันความเสียหายของเซลล์ โดยการส่งเสริมการสังเคราะห์ดีเอ็นเอ [23] Multidex พาณิชย์ยอดนิยมอย่างใดอย่างหนึ่งแผลแผล ถูกใช้เป็นตัวควบคุมเปรียบเทียบในขณะที่เซลล์ที่ประกอบด้วยสื่อสดเท่านั้นโดยไม่ต้องรักษาใด ๆ ที่ทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารเติมแต่งต่าง ๆ รวมทั้ง curcumin, hydroxyproline, วิตามินซี, L-arginine, กรดแลคติกและกรดโคจิกถูกเลือกขึ้นอยู่สิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้อย่างมีนัยสำคัญที่จะส่งเสริมให้คุณสมบัติในการรักษาแผล [24-28] ว่านหางจระเข้เป็นแคคตัสในเขตร้อนซึ่งได้รับรายงานว่าจะมีศักยภาพในการรักษาในความหลากหลายของการบาดเจ็บของเนื้อเยื่ออ่อนเพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์และเครื่องสำอางและสุขภาพโดยทั่วไป [29] การศึกษาที่ดำเนินการโดยเวร่า [30] รายงานว่าการปรับปรุง 50.8% ในการปิดแผลที่ถูกพบในหนูเมื่อรับการรักษาด้วยยาทาว่านหางจระเข้ Heggers [31] การศึกษาได้รับการยืนยันผลการรักษาจากว่านหางจระเข้โดยมันแสดงให้เห็นการป้องกันความก้าวหน้าของการสูญเสียเนื้อเยื่อขาดเลือดผิวหนังที่เกิดจากการเผาไหม้แอบแฝงบาดเจ็บไฟฟ้าพนังตายปลายและยาเสพติดภายในหลอดเลือดแดงในมนุษย์และสัตว์ทั้งสองรุ่น . ดังนั้นความเข้มข้น 100 ppm จากว่านหางจระเข้ถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อศึกษาผลการแพร่กระจายของเซลล์ NIH 3T3 ได้รับบาดเจ็บ ตามที่ Schreier et al, [23] นอกเหนือจากสารเติมแต่ง (เกล็ดเลือดที่ได้มาจากปัจจัยการเจริญเติบโต) เป็นข้อสังเกตที่จะเพิ่มการโยกย้ายเซลล์ที่ "ได้รับบาดเจ็บ" พื้นที่เมื่อเทียบกับเซลล์ในกรณีที่ไม่มีสารเติมแต่งที่ นอกจากนี้สารเติมแต่งที่ใช้งานอาจส่งเสริมกระบวนการของการสมานแผลโดยการเพิ่มศักยภาพของซ่านคอลลาเจนและความแข็งแรงของเส้นใยคอลลาเจนว่าจะโดยการเพิ่มการไหลเวียนหรือโดยการป้องกันความเสียหายของเซลล์หรือโดยการส่งเสริมการสังเคราะห์ดีเอ็นเอ [23] Multidex หนึ่งที่เป็นที่นิยมแผลแผลในเชิงพาณิชย์ได้ถูกใช้เป็นตัวควบคุมการเปรียบเทียบในขณะที่เซลล์ที่มีสื่อสดเท่านั้นไม่มีการรักษาใด ๆ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารต่าง ๆ รวมถึงคิวมินไฮดรอกซิโพรลีน , วิตามินซี , แอลอาร์จีนีน กรดแลคติกและกรดโคจิกถูกเลือกตามสิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้ในความสำคัญของพวกเขาในการส่งเสริมคุณสมบัติการรักษาบาดแผล [ 24 28 – ] ว่านหางจระเข้เป็นตะบองเพชรเขตร้อนซึ่งได้รับรายงานว่ามีศักยภาพในการรักษาโรคในความหลากหลายของการบาดเจ็บเนื้อเยื่ออ่อน ทางการแพทย์และเครื่องสำอางและสุขภาพทั่วไป [ 29 ] การศึกษาที่ดำเนินการโดย Vera [ 30 ] รายงานว่า การปรับปรุง 50.8 % ในการปิดแผลพบว่าในหนูเมื่อได้รับการรักษาด้วยยาทา ว่านหางจระเข้ heggers [ 31 ] การศึกษายืนยันผลการรักษาของว่านหางจระเข้ ซึ่งพบว่ามีการป้องกันการสูญเสียเนื้อเยื่อขาดเลือดในการซึ่งเกิดจากการเผาไหม้ , น้ำแข็ง , ไฟฟ้า ได้รับบาดเจ็บ ส่วนปลายตาย พนัง และสารเสพติด intra-arterial ในรูปแบบทั้งมนุษย์และสัตว์ ดังนั้น   100 ppm ของว่านหางจระเข้เพิ่มเพื่อศึกษาผลการบาดเจ็บของ NIH 3T3 เซลล์ ตามชเรเ ร์ et al . [ 23 ] , เพิ่มสารเติมแต่ง ( platelet-derived ปัจจัยการเจริญเติบโต ) ถูกตั้งข้อสังเกตเพิ่มเซลล์ของ " บาดเจ็บ " พื้นที่เมื่อเทียบกับเซลล์ในกรณีที่ไม่มีสารเจือปน นอกจากนี้ สารแอคทีฟอาจส่งเสริมกระบวนการสมานแผล โดยการเพิ่มความมีชีวิตของใยคอลลาเจนและความแข็งแรงของเส้นใย คอลลาเจน ทั้งโดยการเพิ่มยอดขาย หรือป้องกันความเสียหายของเซลล์ หรือการส่งเสริมการสังเคราะห์ DNA [ 23 ] multidex , หนึ่งใน dressings แผลพาณิชย์นิยมถูกใช้เป็นตัวเปรียบเทียบการควบคุมในขณะที่เซลล์ที่มีเพียงสื่อสด โดยไม่มีการรักษาใด ๆ ทำหน้าที่ควบคุม