In this experiment, the estimated T

In this experiment, the estimated Tmin ranged from −3.9 to13.8◦C, which indicates the range of thermal sensitivity among the different species and cultivars studied. Blanchard and Runkle (2011) observed a similar variability in temperature responses among 18 species of annual ornamentals. The estimated Tmin values here are generally within ±2◦C of those estimated in previous studies for the same species, but at times different cultivars. For example, our Tmin estimated for snapdragon and geranium was 2.0 and 0.7–1.5◦C higher, respectively, than that estimated by Blanchard (2009). Pramuk and Runkle (2005b) and Moccaldi and Runkle (2007) estimated Tmin for impatiens and marigold at 7.5 and −3.0◦C, respectively, which was 0.3 higher and 1.7◦C lower than our estimate s of 7.2 and −1.3◦C, respectively

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการทดลองนี้ Tmin ประเมินอยู่ในช่วงจาก to13.8◦C, −3.9 ซึ่งระบุช่วงของความไวความร้อนระหว่างสายพันธุ์ต่าง ๆ และพันธุ์ที่ศึกษา Blanchard และ Runkle (2011) สังเกตความแปรผันที่คล้ายกันในการตอบสนองอุณหภูมิระหว่างพันธุ์ ornamentals ปี 18 ค่า Tmin ประเมินไว้ที่นี่โดยทั่วไปภายใน ±2◦C ของผู้ประเมินในการศึกษาก่อนหน้านี้สายพันธุ์เดียวกัน แต่พันธุ์ที่แตกต่างกัน ตัวอย่าง Tmin เราประเมินสำหรับ snapdragon เพื่อ และหยดเป็น 2.0 และ 0.7 – 1.5◦C สูง ตามลำดับ กว่าที่ประเมิน โดย Blanchard (2009) Pramuk และ Runkle (2005b) และ Moccaldi และ Runkle (2007) ประมาณ Tmin เทียนและดาวเรืองที่ 7.5 และ −3.0◦C ตามลำดับ ซึ่งเป็น 0.3 สูงกว่าและต่ำกว่า s ของเราประเมิน 7.2 และ −1.3◦C, 1.7◦C ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองนี้ประมาณ Tmin ตั้งแต่ -3.9 to13.8◦Cซึ่งบ่งชี้ว่าช่วงของความไวความร้อนในหมู่สายพันธุ์ที่แตกต่างกันและสายพันธุ์การศึกษา บลอนชาและ Runkle (2011) ตั้งข้อสังเกตความแปรปรวนที่คล้ายกันในการตอบสนองต่ออุณหภูมิหมู่ 18 ชนิดของประดับประจำปี ประมาณค่า Tmin นี่คือโดยทั่วไปภายใน±2◦Cของผู้ที่คาดว่าในการศึกษาก่อนหน้านี้สำหรับสายพันธุ์เดียวกัน แต่ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันพันธุ์ ตัวอย่างเช่น Tmin ของเราประมาณสำหรับพืชไม้ชนิดหนึ่งและเจอเรเนียมเป็น 2.0 และ0.7-1.5◦Cสูงขึ้นตามลำดับกว่าที่ประเมินโดยลอนชาร์ด (2009) ประมุขและ Runkle (2005b) และ Moccaldi และ Runkle (2007) ประมาณ Tmin สำหรับ Impatiens และดอกดาวเรืองที่ 7.5 และ-3.0◦Cตามลำดับซึ่งเป็น 0.3 สูงขึ้นและ1.7◦Cต่ำกว่าที่เราคาดของ 7.2 และ-1.3◦C, ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองนี้ ซึ่ง tmin ระหว่าง− 3.9 to13.8 ◦ C ซึ่งแสดงถึงช่วงของความร้อนความไวของชนิดแตกต่างกันและสายพันธุ์ที่ศึกษา ชาร์ด และ รังเคิล ( 2011 ) สังเกตความคล้ายคลึงกันในการตอบสนองอุณหภูมิระหว่าง 18 ชนิดของไม้ดอกประจำปีการประมาณค่า tmin ที่นี่โดยทั่วไปภายใน± 2 ◦ C ของเหล่านั้นซึ่งในการศึกษาก่อนหน้านี้สำหรับสายพันธุ์เดียวกัน แต่ในบางครั้งพันธุ์ที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น tmin ของเราประมาณสำหรับ Snapdragon และเจอราเนียมเป็น 2.0 และ 0.7 – 1.5 ◦ C สูงตามลำดับ กว่าที่คาดโดยชาร์ด ( 2009 )ประมุข และรังเคิล ( 2005b ) และ moccaldi และรังเคิล ( 2007 ) ประมาณ tmin สำหรับ Impatiens และดาวเรืองที่ 7.5 และ− 3.0 ◦องศาเซลเซียส ตามลำดับ ซึ่งสูงกว่า 1.7 ◦ 0.3 และต่ำกว่าประมาณการของเรา C ของ 7.2 และ− 1.3 ◦ C ตามลำดับ