The immoderate consumption of non-r

The immoderate consumption of non-renewable energy, together with the fact that large urban areas,
has greatly resulted in environmental deterioration and public health problems, has led to find a new
renewable energy [1, 2]. Converting a renewable non-fossil carbon, such as energy crops and
lignocellulosic residues (plants, grasses, fruit wastes and algae) to fuel would assure a continual energy
supply [3]. Lignocellulosic material is the most abundant biopolymer on Earth and its annual production
is estimated at approximately 50 billion tons [4]. Ethanol and hydrogen can be produced by microbial
fermentations from such biomass [5]. However, the economics of biofuel production by fermentation are
significantly influenced by the cost of the raw materials, which accounts for more than half of the
production costs [6]. To achieve a lower production cost, the supply of cheap raw material is thus a necessity [1]. Pineapple waste, is the by-product of the canned pineapple, is a material rich in cellulose,
hemicelluloses, sugar and other carbohydrates. These wastes consist of residual pulp, peels and skin.
Canned pineapple has been one of Thailand’s main exports of canned fruit producer. The annual
availability of these wastes amounts to 0.62 million tons [4]. The mechanical drying of these wastes gave
opportunity to store the substrate all over the year [1].
Saccharomyces cerevisiae and Enterobacter aerogenes are the better known biofuel producing
bacteria. E. aerogenes possesses advantage over S. cerevisiae respect to their ability to produce both
ethanol and hydrogen under anaerobic condition. However, ethanol is produced commercially by S.
cerevisiae because it ferments glucose to ethanol as a virtually sole product and it is known for its high
ethanol tolerance, rapid fermentation rates and insensitivity to temperature and substrate concentration [1,
7].
The present investigation examined the production of ethanol and hydrogen from pineapple peel by S.
cerevisiae TISTR 5048 and E. aerogenes TISTR 1468. High amount of reducing sugars in dried
pineapple peel prompted us to make an attempt to utilize it as a raw material for biofuel production and
develop of cheap medium. In addition, the immobilized cell technology was also investigated to increase
biofuel production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณการใช้พลังงานทดแทนไม่ใช่ กับความจริงที่มีขนาดใหญ่ที่สมควรพื้นที่เมืองมีมากส่งผลให้เกิดปัญหาการเสื่อมสภาพและการสาธารณสุขสิ่งแวดล้อม มี led ในการค้นหาใหม่พลังงานทดแทน [1, 2] แปลงคาร์บอนไม่ใช่ฟอสซิลการทดแทน เช่นพืชพลังงาน และlignocellulosic ตก (ต้นไม้ หญ้า กากผลไม้ และสาหร่าย) เชื้อจะให้พลังงานอย่างต่อเนื่องจัดหา [3] Lignocellulosic วัสดุเป็น biopolymer อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในโลกและการผลิตรายปีถูกประเมินไว้ที่ประมาณ 50 ล้านตัน [4] สามารถผลิตเอทานอลและไฮโดรเจน โดยจุลินทรีย์การหมักแหนมจากชีวมวลดังกล่าว [5] อย่างไรก็ตาม เศรษฐศาสตร์ของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพโดยการหมักจะอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญ โดยต้นทุนของวัตถุดิบ ซึ่งมากกว่าครึ่งหนึ่งของการต้นทุนการผลิต [6] เพื่อให้ต้นทุนการผลิตต่ำกว่า จัดหาวัตถุดิบราคาถูกจึงเป็นสิ่งจำเป็น [1] เป็นผลพลอยได้ของสับปะรดกระป๋องสับปะรดเสีย เป็นวัสดุเซลลูโลส อุดมhemicelluloses น้ำตาลทราย และคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ ขยะเหล่านี้ประกอบด้วยเยื่อเหลือ peels และผิวสับปะรดกระป๋องมีการส่งออกหลักของไทยผลิตผลไม้กระป๋องหนึ่ง ประจำปีของเสียเหล่านี้จำนวนถึง 0.62 ล้านตัน [4] เครื่องจักรกลให้แห้งเสียเหล่านี้ให้โอกาสเก็บพื้นผิวทั่วปี [1]Saccharomyces cerevisiae และ Enterobacter aerogenes คือ เชื้อเพลิงชีวภาพรู้จักผลิตแบคทีเรีย E. aerogenes ครบถ้วนเปรียบ S. cerevisiae เคารพความสามารถในการผลิตทั้งเอทานอลและไฮโดรเจนภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจน อย่างไรก็ตาม เอทานอลผลิตในเชิงพาณิชย์ โดยเอสcerevisiae เพราะมัน ferments กลูโคสเพื่อเอทานอลเป็นตัวจริงแต่เพียงผู้เดียว และเป็นที่รู้จักสำหรับความสูงยอมรับเอทานอล ราคาถูกหมักอย่างรวดเร็ว และ insensitivity กับพื้นผิวและอุณหภูมิความเข้มข้น [17]การผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนจากเปลือกสับปะรดโดย S. ตรวจสอบสืบสวนอยู่cerevisiae ที่ 5048 ววและ E. aerogenes 1468 วว ยอดสูงลดน้ำตาลในแห้งเปลือกสับปะรดให้เราทำความพยายามที่จะใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ และพัฒนาของกลางราคาประหยัด นอกจากนี้ เทคโนโลยีเซลล์เอนไซม์ถูกยังสอบสวนเพิ่มการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริโภคมากเกินไปของพลังงานที่ไม่หมุนเวียนร่วมกับความจริงที่ว่าพื้นที่เขตเมืองขนาดใหญ่ที่มีผลอย่างมากในการเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อมและปัญหาสุขภาพของประชาชนได้นำไปสู่การหาใหม่พลังงานทดแทน[1, 2] แปลงคาร์บอนที่ไม่ใช่ฟอสซิลทดแทนเช่นพืชพลังงานและสารตกค้างลิกโนเซลลูโลส (พืชหญ้าเสียผลไม้และสาหร่าย) เป็นเชื้อเพลิงจะมั่นใจพลังงานอย่างต่อเนื่องอุปทาน[3] วัสดุลิกโนเซลลูโลสเป็นโพลิเมอร์ชีวภาพที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในโลกและการผลิตประจำปีอยู่ที่ประมาณ 50 พันล้านตัน [4] เอทานอลและไฮโดรเจนสามารถผลิตได้โดยจุลินทรีย์หมักจากชีวมวลเช่น [5] อย่างไรก็ตามเศรษฐกิจของการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพโดยการหมักที่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยค่าใช้จ่ายของวัตถุดิบซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากกว่าครึ่งหนึ่งของค่าใช้จ่ายในการผลิต[6] เพื่อให้บรรลุถึงต้นทุนการผลิตที่ต่ำกว่าอุปทานของวัตถุดิบราคาถูกจึงเป็นความจำเป็น [1] เสียสับปะรดเป็นผลพลอยได้ของสับปะรดกระป๋องเป็นวัสดุที่อุดมไปด้วยเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ ของเสียเหล่านี้ประกอบด้วยเยื่อกระดาษเหลือเปลือกและผิวหนัง. สับปะรดกระป๋องได้รับหนึ่งในสินค้าส่งออกหลักของไทยผลิตผลไม้กระป๋อง ประจำปีพร้อมของเสียเหล่านี้มีจำนวน 0,620,000 ตัน [4] อบแห้งเชิงกลของเสียเหล่านี้ให้โอกาสในการจัดเก็บสารตั้งต้นทั่วทุกปี [1]. Saccharomyces cerevisiae และ Enterobacter aerogenes เป็นเชื้อเพลิงชีวภาพที่รู้จักกันดีในการผลิตเชื้อแบคทีเรีย อี aerogenes มีประโยชน์มากกว่า S. cerevisiae เคารพความสามารถในการผลิตทั้งเอทานอลและไฮโดรเจนภายใต้สภาวะไร้อากาศ อย่างไรก็ตามเอทานอลผลิตในเชิงพาณิชย์โดย S. cerevisiae เพราะมันผ่านกระบวนการหมักน้ำตาลในเอทานอลเป็นผลิตภัณฑ์ แต่เพียงผู้เดียวจริงและเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับสูงความอดทนเอทานอลการหมักอัตราที่รวดเร็วและไม่รู้สึกกับอุณหภูมิและความเข้มข้นของสารตั้งต้น[1, 7]. การสืบสวนในปัจจุบัน การตรวจสอบการผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนจากเปลือกสับปะรดโดยเอสcerevisiae TISTR 5048 และอี aerogenes วว 1468. จำนวนเงินที่สูงของการลดน้ำตาลในแห้งเปลือกสับปะรดแจ้งให้เราที่จะทำให้ความพยายามที่จะใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพและการพัฒนาของกลางราคาถูก นอกจากนี้เทคโนโลยีเซลล์ตรึงถูกตรวจสอบยังที่จะเพิ่มการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบริโภคเกินเลยไม่ใช่พลังงานทดแทน ประกอบกับความจริงที่ว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ในเมือง
อย่างมากส่งผลให้เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมและปัญหาสุขภาพของประชาชน มี LED หาใหม่
พลังงานทดแทน [ 1 , 2 ] แปลงหมุนเวียนปลอดฟอสซิลคาร์บอน เช่น พืชพลังงานและ
lignocellulosic ( พืช , หญ้า , ตกค้างกากผลไม้ และสาหร่าย ) เชื้อเพลิงจะรับประกันอุปทานพลังงาน
5 [ 3 ] lignocellulosic วัสดุที่มีมากที่สุดบนโลกและ
แบบการผลิตของปีคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 50 ล้านตัน [ 4 ] และเอทานอล ไฮโดรเจนสามารถผลิตโดยจุลินทรีย์
fermentations จากชีวมวลเช่น [ 5 ] อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพจากการหมักจะ
ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากต้นทุนของวัตถุดิบ ซึ่งบัญชีมากกว่าครึ่งหนึ่งของต้นทุนการผลิต
[ 6 ] เพื่อให้บรรลุการลดต้นทุนการผลิต การจัดหาวัตถุดิบราคาถูกจึงเป็นสิ่งจำเป็น [ 1 ] กากสับปะรดเป็นผลพลอยได้ของสับปะรดกระป๋อง เป็นวัสดุที่อุดมไปด้วยเซลลูโลส
hemicelluloses , น้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆ ของเสียเหล่านี้ประกอบด้วยเยื่อที่ตกค้างเปลือกและผิว
สับปะรดกระป๋องได้หนึ่งของประเทศไทยหลักส่งออกผลไม้กระป๋องผู้ผลิต ความพร้อมประจำปี
ของเสียเหล่านี้ ปริมาณ 1 ล้านตัน [ 4 ] กลไกการอบแห้งของเสียเหล่านี้มีโอกาสที่จะเก็บให้
พื้นผิวทั่วปี [ 1 ] .
Saccharomyces cerevisiae และ Enterobacter aerogenes จะรู้จักกันดีกว่าเชื้อเพลิงชีวภาพการผลิต
แบคทีเรีย E .aerogenes ครอบครองประโยชน์มากกว่า S . cerevisiae เคารพความสามารถในการผลิตทั้ง
เอทานอล และไฮโดรเจน ภายใต้สภาวะไร้ออกซิเจน อย่างไรก็ตาม เอทานอลที่ผลิตในเชิงพาณิชย์ โดย S .
S . cerevisiae เพราะมันหมักกลูโคสให้เอทานอลเป็นสินค้าจริง แต่เพียงผู้เดียว และมันเป็นที่รู้จักสำหรับความทนทานเอทานอลสูง
ของมันอัตราการหมักอย่างรวดเร็วและเฉื่อยชาอุณหภูมิและความเข้มข้นสารอาหาร [ 1
7 ] .
การสืบสวนปัจจุบันตรวจสอบการผลิตเอทานอลและไฮโดรเจนจากเปลือกสับปะรดโดย S . cerevisiae TISTR 5048
. aerogenes TISTR 1468 ปริมาณน้ำตาลรีดิวซ์ในเปลือกสับปะรด
แจ้งเราเพื่อให้ความพยายามที่จะใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพและ
พัฒนาสื่อราคาถูก นอกจากนี้ เซลล์ตรึง เทคโนโลยียังได้เพิ่ม
การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ