As unnerving as it may be for some,

As unnerving as it may be for some, the scuttling movement of tarantulas is a rather impressive feat. All eight of the animal’s hairy appendages are controlled not by muscles, but by a hydraulic fluid called hemolymph, which flows through the legs and causes them to flex and extend. While this system is simpler and lighter than muscled movement, it is also more sensitive to temperature changes. This could have direct implications for the speed of the skittering critters and for robots designed to mimic their movement, researchers write in The Journal of Experimental Biology. In the new study, they tested Texas brown tarantulas' (Aphonopelma hentzi) speeds across a variety of temperatures. The hotter the temperature, the faster the spiders sprinted. Speeds at the highest end of the tested range—40°C—were 2.5 times faster than speeds at the lowest end of the range—15°C. The researchers found that the difference was caused simply by faster stride frequency. The researchers had hypothesized that when temperatures were either too cool or too hot, the spider’s joints would lose their ability to work together synchronously, but, surprisingly, the leg joints were most tightly coupled at low temperatures and slow movement speeds. As things heated up, the actuation of the joints was less precisely coordinated, but the spiders still moved faster. The team proposes that this decoupling may reflect an incomplete flow of hemolymph in and out of the limbs, suggesting that the spiders' top speed is set by the limits of how quickly the fluid flows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ทำให้ตกใจมันอาจจะบาง การเคลื่อนไหว scuttling ของ tarantulas เป็นความสำเร็จอย่างหนึ่งค่อนข้างน่าประทับใจ ทั้งหมดแปดของ appendages ขนของสัตว์จะถูกควบคุม ด้วยกล้ามเนื้อไม่ แต่ โดยน้ำมันไฮดรอลิกที่เรียกว่า hemolymph ซึ่งไหลผ่านขา และทำให้การทำงานแบบยืดหยุ่น และยืด ขณะนี้ระบบง่ายกว่า และเบากว่าเคลื่อนไหว muscled ก็ยังมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ นี้อาจมีผลกระทบโดยตรง สำหรับความเร็วของการดูแลรักษา critters skittering และหุ่นยนต์ที่ออกแบบมาเพื่อเลียนแบบการเคลื่อนไหวของพวกเขา นักวิจัยเขียนสมุดรายวันของทดลองทางชีววิทยา ในการศึกษาใหม่ พวกเขาทดสอบความเร็ว (Aphonopelma hentzi) ของเท็กซัสน้ำตาล tarantulas ข้ามความหลากหลายของอุณหภูมิ ร้อนที่อุณหภูมิ sprinted แมงมุมที่เร็วขึ้น ความเร็วสูงสุดท้ายช่วงทดสอบ – 40° C — ได้ 2.5 ครั้งเร็วกว่าความเร็วที่ต่ำสุดของช่วง – 15 องศาเซลเซียส นักวิจัยพบว่า ความแตกต่างนั้นเกิดขึ้นจากความถี่ของก้าวเร็วเพียง นักวิจัยได้ตั้งสมมติฐานว่าที่เมื่ออุณหภูมิเย็นเกินไป หรือร้อนเกินไป รอยต่อของแมงมุมจะสูญเสียความสามารถในการทำงานร่วมกันพร้อมกัน แต่ จู่ ๆ ช่วงรอยต่อได้แน่นมากที่สุดควบคู่ที่อุณหภูมิต่ำและเคลื่อนไหวช้าเร็ว เป็นสิ่งที่เร่าร้อนขึ้น actuation ของข้อต่อได้น้อยประสานงานชัดเจน แต่แมงมุมยังย้ายได้เร็วขึ้น ทีมงานเสนอว่า decoupling นี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงกระแสการไม่สมบูรณ์ของ hemolymph ออกแขนขา แนะนำที่ ความเร็วสูงสุดของแมงมุมไว้ โดยขีดจำกัดของความเร็วน้ำไหล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่ทำให้ตกใจเป็นมันอาจจะสำหรับบางคนวิ่งหนีการเคลื่อนไหวของทาแรนทูเป็นเพลงที่น่าประทับใจค่อนข้าง ทั้งแปดของอวัยวะของสัตว์มีขนดกจะถูกควบคุมไม่ได้โดยกล้ามเนื้อ แต่ของเหลวที่เรียกว่าไฮดรอลิเลือดซึ่งไหลผ่านขาและทำให้พวกเขาที่จะดิ้นและขยาย ในขณะที่ระบบนี้จะง่ายและเบากว่าการเคลื่อนไหวกล้ามเนื้อก็ยังมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ ซึ่งอาจมีผลกระทบโดยตรงสำหรับความเร็วของ critters skittering และหุ่นยนต์ที่ออกแบบมาเพื่อเลียนแบบการเคลื่อนไหวของพวกเขานักวิจัยเขียนในวารสารชีววิทยาทดลอง ในการศึกษาใหม่ที่พวกเขาผ่านการทดสอบเท็กซัสสีน้ำตาลทาแรนทู (Aphonopelma hentzi) ความเร็วในหลากหลายอุณหภูมิ อุณหภูมิร้อนได้รวดเร็วยิ่งขึ้นไปเดอร์วิ่ง ความเร็วที่ปลายสูงสุดของช่วงการทดสอบ 40 ° C-2.5 ครั้งเร็วกว่าความเร็วที่ปลายต่ำสุดของช่วง 15 ° C นักวิจัยพบว่าความแตกต่างที่เกิดเพียงโดยความถี่ก้าวได้เร็วขึ้น นักวิจัยได้ตั้งสมมติฐานว่าเมื่ออุณหภูมิมีทั้งเย็นเกินไปหรือร้อนเกินไปข้อต่อของแมงมุมจะสูญเสียความสามารถในการทำงานร่วมกันพร้อมกัน แต่น่าแปลกใจที่ข้อต่อขาที่ถูกที่สุดคู่แน่นที่อุณหภูมิต่ำและความเร็วในการเคลื่อนไหวช้า เป็นสิ่งที่ร้อนขึ้น, การดำเนินการของข้อต่อได้รับการประสานงานได้อย่างแม่นยำน้อย แต่ไปเดอร์ยังคงย้ายได้เร็วขึ้น ทีมงานเสนอว่า decoupling นี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงการไหลเวียนของเลือดไม่สมบูรณ์ของในและนอกของแขนขาบอกว่าความเร็วสูงสุดไปเดอร์ 'ถูกกำหนดโดยข้อ จำกัด ของวิธีการอย่างรวดเร็วไหลของของเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มีพิษสงอย่างมันอาจจะสำหรับบางคน , วิ่งหนีการเคลื่อนไหวของแมงมุมเป็นเพลงที่ค่อนข้างน่าประทับใจ ทั้งแปดของสัตว์ขนอวัยวะควบคุมไม่ใช่กล้ามเนื้อ แต่โดยไฮดรอลิของเหลวเรียกว่า เลือดที่ไหลผ่านขาและทำให้พวกเขายืดหยุ่นและขยาย ในขณะที่ระบบนี้เป็นระบบที่ง่ายและเบากว่ากล้ามเนื้อเคลื่อนไหว มันก็อ่อนไหวมากกับการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมินี้ได้โดยตรง สำหรับความเร็วของ skittering critters และหุ่นยนต์ที่ออกแบบมาเพื่อเลียนแบบการเคลื่อนไหวของพวกเขา นักวิจัยได้เขียนบทความลงในวารสารชีววิทยาทดลอง ในการศึกษาใหม่ที่พวกเขาทดสอบเท็กซัสบราวน์ tarantulas ' ( aphonopelma hentzi ) ความเร็วข้ามความหลากหลายของอุณหภูมิ ร้อนอุณหภูมิที่เร็วกว่าแมงมุมวิ่งหนีจุกตูดความเร็วปลายสูงสุดของการทดสอบ range-40 ° c-were 2.5 เท่าเร็วกว่าความเร็วที่ส่วนท้ายสุดของ range-15 องศา นักวิจัยพบว่า ความแตกต่างที่เกิดขึ้นโดยเพียงความถี่สาวเท้าให้เร็วขึ้น ผู้วิจัยได้ตั้งสมมติฐานว่า ถ้าอุณหภูมิเย็นเกินไปหรือร้อนเกินไป มีทั้ง ข้อต่อของแมงมุมจะสูญเสียความสามารถของพวกเขาที่จะทำงาน synchronously แต่จู่ ๆขาข้อต่อก็แน่นที่สุดคู่ที่อุณหภูมิต่ำและความเร็วการเคลื่อนไหว เป็นสิ่งที่ร้อนขึ้นในการปลุกเร้าของข้อต่อน้อยประสานงานได้อย่างแม่นยำ แต่แมงมุมยังย้ายได้เร็วขึ้น ทีมเสนอว่า decoupling นี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงการไหลของเลือดที่ไม่สมบูรณ์ในและออกของแขนและขาแนะนำว่า แมงมุมบนความเร็วที่กำหนดโดยขอบเขตของวิธีการอย่างรวดเร็วการไหลของของไหล