Because network interaction also re

Because network interaction also requires the expenditure of effort, I argue that the predictions of loss aversion apply not only to individual decision making on economic matters but also to interpersonal decision making on social matters. Consider, for example, a person facing the uncertainty of organizational change. To mobilize social resources such as non-redundant information that could help in responding to uncertainty, the person must first identify the set of colleagues who are most likely to possess such information. Then, having identified those individuals, the person may have to schedule multiple meetings or calls, synthesize and reconcile the information provided, and follow up on leads for additional information. Similarly, the exchange of expressive resources requires effort because it entails psychological costs—for example, having to deal with the distress of others who are sources of information or influence but who are themselves affected by the organizational change (Fiore, Becker, and Coppel 1983; Kessler and McLeod 1984). Because people facing potential loss are inclined to expend greater effort than are people facing potential gain, the former are more apt to interact with more network contacts than are the latter. Thus, I expect: Hypothesis 1: People will choose to interact with more intraorganizational network contacts in situations of loss than in situations of gain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะโต้ตอบเครือข่ายจำเป็นต้องจ่ายที่ ผมกล่าวคาดคะเนของขาดทุน aversion ใช้ไม่เพียงแต่ละตัดสินใจเรื่องเศรษฐกิจ แต่ยังตัดสินใจมนุษยสัมพันธ์ในสังคม พิจารณา เช่น ผู้ที่เผชิญกับความไม่แน่นอนของการเปลี่ยนแปลงองค์กร ระดมทรัพยากรสังคมเช่นข้อมูลไม่ซ้ำซ้อนที่สามารถช่วยในการตอบสนองต่อความไม่แน่นอน บุคคลแรกต้องระบุชุดของเพื่อนร่วมงานที่มักจะมีข้อมูลดังกล่าว มีระบุผู้ บุคคลอาจต้องจัดตารางเวลาการประชุมหรือการเรียกหลาย สังเคราะห์ และกระทบยอดข้อมูลที่ให้ไว้ แล้วตามเป้าหมายสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ในทำนองเดียวกัน การแลกเปลี่ยนทรัพยากรแสดงออกต้องพยายาม เพราะมันมีต้นทุนทางจิตใจซึ่งมีตัวอย่าง การจัดการกับความทุกข์ของผู้อื่นที่มีแหล่งของข้อมูลหรืออิทธิพล แต่ที่ตัวเองได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงองค์กร (ฟิออเร่ Becker และ Coppel 1983 Kessler ก McLeod 1984) เนื่องจากคนหันหน้าไปทางขาดทุนอาจจะต้องพยายามมากขึ้นกว่า คนหันหน้าเข้าหาศักยภาพเพื่อการจับจ่ายใช้สอย อดีตได้ฉลาดมากขึ้นโต้ตอบกับผู้ติดต่อเครือข่ายเพิ่มมากขึ้นกว่าหลัง จึง ฉันต้อง: สมมติฐาน 1: คนจะเลือกที่จะโต้ตอบกับผู้ติดต่อ intraorganizational เครือข่ายเพิ่มมากขึ้นในสถานการณ์ของการสูญเสียกว่าในสถานการณ์ของกำไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากเครือข่ายการทำงานร่วมกันนอกจากนี้ยังต้องค่าใช้จ่ายของความพยายามที่ผมยืนยันว่าการคาดการณ์ของความเกลียดชังการสูญเสียใช้ไม่เพียง แต่เพื่อการตัดสินใจของแต่ละบุคคลในเรื่องเศรษฐกิจ แต่ยังรวมถึงการตัดสินใจทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในเรื่องทางสังคม พิจารณาตัวอย่างเช่นคนที่หันหน้าไปทางความไม่แน่นอนของการเปลี่ยนแปลงองค์กร การระดมทรัพยากรทางสังคมเช่นข้อมูลที่ไม่ใช่ข้อมูลซ้ำซ้อนที่อาจช่วยในการตอบสนองต่อความไม่แน่นอนเป็นคนแรกที่จะต้องระบุชุดของเพื่อนร่วมงานที่มีแนวโน้มที่จะมีข้อมูลดังกล่าว จากนั้นมีการระบุบุคคลผู้คนที่อาจจะมีการกำหนดเวลาการประชุมหรือหลายสายและกระทบสังเคราะห์ข้อมูลที่ให้และติดตามนำไปสู่​​สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ในทำนองเดียวกันการแลกเปลี่ยนทรัพยากรแสดงออกต้องใช้ความพยายามเพราะมันส่งผลค่าใช้จ่ายสำหรับทางด้านจิตใจเช่นมีการจัดการกับความทุกข์ของคนอื่น ๆ ที่เป็นแหล่งที่มาของข้อมูลหรือมีอิทธิพล แต่ที่มีตัวเองได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงขององค์กร (ฟิออเรนเบคเกอร์และ Coppel 1983 ; เคสเลอร์และ McLeod 1984) เพราะคนหันหน้าไปทางที่อาจเกิดการสูญเสียมีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าความพยายามเป็นคนที่หันหน้าไปทางกำไรที่อาจเกิดขึ้นในอดีตมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ติดต่อของเครือข่ายมากขึ้นกว่าที่เป็นหลัง ดังนั้นผมคาด: สมมติฐานที่ 1: คนจะเลือกที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับเครือข่ายอื่น ๆ ที่ติดต่อ intraorganizational ในสถานการณ์ของการสูญเสียกว่าในสถานการณ์ของการเพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะปฏิสัมพันธ์เครือข่ายยังต้องมีรายจ่ายของความพยายาม ผมยืนยันว่าคาดคะเนการใช้ไม่เพียง แต่การสูญเสียบุคคลในการตัดสินใจเรื่องเศรษฐกิจ แต่ยังต้องมีการตัดสินใจในเรื่องสังคม พิจารณา ตัวอย่างเช่นผู้เผชิญความไม่แน่นอนของการเปลี่ยนแปลงขององค์กร .เพื่อระดมทรัพยากรทางสังคม เช่น ไม่ซ้ำซ้อนข้อมูลที่อาจช่วยในการตอบสนองต่อความไม่แน่นอน คนที่ต้องระบุชุดของผู้ร่วมงานที่มักจะมีข้อมูลดังกล่าว แล้วมีการระบุว่าบุคคลเหล่านั้น บุคคลอาจมีตารางการประชุมหลายหรือโทรสังเคราะห์และตรวจสอบข้อมูลที่ให้ไว้และติดตามข้อมูลสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ในทำนองเดียวกัน การแลกเปลี่ยนทรัพยากรสำคัญต้องใช้ความพยายามเพราะมันใช้ทุนทางจิตวิทยา เช่น ต้องจัดการกับความทุกข์ของผู้อื่นที่เป็นแหล่งที่มาของข้อมูลหรืออิทธิพลแต่ที่ตัวเองได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงองค์การ ( ฟิโอ เบคก้า และ coppel 1983 ; เคสเลอร์ และ McLeod 1984 )เพราะคนเผชิญกับการสูญเสียศักยภาพมีแนวโน้มที่จะใช้ความพยายามมากกว่าคนซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ อดีตมีความฉลาดมากขึ้นที่จะโต้ตอบกับเครือข่ายการติดต่อกว่าหลัง ดังนั้นผมจึงคาดหวัง : สมมติฐานที่ 1 : คนเลือกที่จะโต้ตอบกับ intraorganizational เพิ่มเติมเครือข่ายติดต่อในสถานการณ์ของการสูญเสียมากกว่า ในสถานการณ์เช่นนี้ได้