Stability of BullyingResearch indic

Stability of Bullying
Research indicates that bullying positions seem to be relatively stable among
adolescents and less stable among primary-school children (for a review see
Schäfer, Korn Brodbeck, Wolke, & Schulz, 2005). However, studies investigating
bullying and victimization among adolescents vary in stability rates
depending upon the various definitions, age groups, and time intervals used,
as well as the use of different measures for bullying estimation (i.e., otherreports
vs. self-reports; see Salmivalli, Lappalainen, & Lagerspetz, 1998). The
existing literature on stability in bullying positions mainly investigates either
self-reported bullying (e.g., Beran, 2008; Schäfer et al., 2005) or peer-reported
bulliyng (e.g., Goossens, Olthof, & Dekker 2006; Hanish & Guerra 2004;
Scholte, Engels, Overbeek, de Kemp, & Haselager, 2007), but studies considering
cross-informant concordance in the investigation of stability in bullying
positions among adolescents are quite rare (Salmivalli et al., 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมั่นคงของ Bullyingงานวิจัยบ่งชี้ว่า bullying ตำแหน่งดูเหมือนจะค่อนข้างมีเสถียรภาพในวัยรุ่นและน้อยคอกในหมู่เด็กนักเรียนประถม (สำหรับการตรวจทานดูSchäfer, Brodbeck กรณ์ Wolke และ Schulz, 2005) อย่างไรก็ตาม ศึกษาตรวจสอบbullying และ victimization ในหมู่วัยรุ่นแตกต่างกันในราคาพิเศษมั่นคงขึ้นอยู่กับข้อกำหนด กลุ่มอายุ และต่าง ๆ ช่วงเวลาที่ใช้รวมทั้งการใช้มาตรการต่าง ๆ สำหรับ bullying ประเมิน (เช่น otherreportsเปรียบเทียบกับตนเองรายงาน ดู Salmivalli, Lappalainen, & Lagerspetz, 1998) ที่วรรณคดีที่มีอยู่บนความมั่นคงใน bullying ตำแหน่งส่วนใหญ่ตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งตนเองรายงาน bullying (เช่น Beran, 2008 Schäfer et al., 2005) หรือ รายงานการเพียร์bulliyng (เช่น Goossens, Olthof, & Dekker 2006 Hanish และ Guerra 2004Scholte, Engels, Overbeek เด Kemp, & Haselager, 2007), แต่การศึกษาพิจารณาสอดคล้องระหว่างผู้ให้ข้อมูลในการตรวจสอบความมั่นคงใน bullyingตำแหน่งในหมู่วัยรุ่นหายากมาก (Salmivalli et al., 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสถียรภาพของการข่มขู่
การวิจัยพบว่าตำแหน่งการกลั่นแกล้งดูเหมือนจะค่อนข้างคงที่ในหมู่
วัยรุ่นและมีเสถียรภาพน้อยในหมู่เด็กประถมโรงเรียน (สำหรับการตรวจสอบดู
Schäfer, กร Brodbeck, Wolke และชัลส์, 2005) อย่างไรก็ตามการศึกษาตรวจสอบ
การข่มขู่และการตกเป็นเหยื่อในหมู่วัยรุ่นแตกต่างกันในอัตราที่มั่นคง
ขึ้นอยู่กับคำจำกัดความต่าง ๆ กลุ่มอายุและระยะเวลาที่ใช้
เช่นเดียวกับการใช้มาตรการที่แตกต่างกันสำหรับการประมาณกลั่นแกล้ง (เช่น otherreports
เทียบกับรายงานที่ตัวเองดู Salmivalli , Lappalainen และ Lagerspetz, 1998)
วรรณกรรมที่มีอยู่ในความมั่นคงในตำแหน่งข่มขู่ส่วนใหญ่สำรวจทั้ง
ข่มขู่ตนเองรายงาน (เช่น Beran 2008;. Schäfer, et al, 2005) หรือ peer-รายงาน
bulliyng (เช่น Goossens, Olthof และ Dekker 2006; Hanish & Guerra 2004;
Scholte, เงิ Overbeek เดเคมพ์ & Haselager 2007) แต่การศึกษาพิจารณา
ความสอดคล้องข้ามแจ้งในการสืบสวนของความมั่นคงในการข่มขู่
ตำแหน่งในหมู่วัยรุ่นค่อนข้างหายาก (Salmivalli et al., 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสถียรภาพของการวิจัยบ่งชี้ว่า การรังแกกลั่นแกล้ง
ตำแหน่งดูเหมือนจะค่อนข้างคงที่ระหว่าง
วัยรุ่นและน้อยมีเสถียรภาพในหมู่เด็กประถม ( สำหรับทบทวนดู
Sch และ Fer , กรณ์ brodbeck โวลเคอ , &ชูลซ์ , 2005 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาตรวจสอบ
กลั่นแกล้งและเหยื่อของวัยรุ่นแตกต่างกันไปในอัตราความเสถียร
ขึ้นอยู่กับคำนิยามต่างๆ กลุ่มอายุและ ช่วงเวลาที่ใช้
เช่นเดียวกับการใช้มาตรการต่าง ๆเพื่อกลั่นแกล้งการประมาณค่า ( เช่น otherreports
vs self-reports ; ดู salmivalli lappalainen , & lagerspetz , 1998 )
ที่มีอยู่ในวรรณคดีความมั่นคงในตำแหน่งส่วนใหญ่สอบได้เหมือนกัน
self-reported กลั่นแกล้งรังแก ( เช่น beran , 2008 ; SCH และ Fer et al . , 2005 ) หรือเพื่อนรายงาน
bulliyng ( เช่นกูสเซิ่นส์ olthof , &เดกเกอร์ , 2006 ;ฮานิช& Guerra โชลต์เองเงิลส์ , 2004 ;
, overbeek de Kemp , & haselager 2007 ) แต่การศึกษาพิจารณา
ข้ามสายความสอดคล้องในการตรวจสอบเสถียรภาพในการกลั่นแกล้ง
ตำแหน่งของวัยรุ่นจะค่อนข้างหายาก ( salmivalli et al . , 1998 )