After playing drums since he was fi

After playing drums since he was five,[4] around age 13–14 Marino started playing guitar.[5] An often-repeated myth is he was visited by an apparition of Jimi Hendrix after a bad LSD trip,[6][7] a myth Marino has always disavowed, and still does so now on his personal website.[8] His playing, however, is inspired by Hendrix (on the Gibson website he is described as "carrying Jimi's psychedelic torch"[9]), and Marino is notable for strong cover versions of Hendrix classics such as "Purple Haze".[1][9] He has been criticized by some as a Hendrix clone.[10][11] Marino himself claims that he didn't consciously set out to imitate Hendrix's style at all: "The whole style just came naturally. I didn't choose it; it chose me." [12]

Mahogany Rush was moderately popular in the 1970s. Their records charted in Billboard, and they toured extensively, playing such venues as California Jam II (1978). Toward the end of the 1970s, the band began to be billed as "Frank Marino and Mahogany Rush."[13] Not much later, Mahogany Rush split up and in the early 1980s Marino released two solo albums on CBS. The band reformed and continued to perform throughout the 1980s and 1990s. In 1993, Marino retired from the music industry.

Marino returned in 2001, "I always knew we had fans, I just didn't know I'd find half a million of them on the Web," he said in an interview with Guitar Player in 2005.[4] He released Eye of the Storm, and went on tour again, playing more improvisational shows.[4] Frank is still active, recording and touring under his own name. He has also been involved in blues recordings with other artists as well, playing on tribute albums to Albert King and Stevie Ray Vaughan.

Marino is uncle to Danny Marino, lead guitarist of Canadian metal band The Agonist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เล่นกลองมาตั้งแต่เขาอายุได้ห้า [4] อายุประมาณ 13-14 มาริโนเริ่มเล่นกีต้าร์. [5] ตำนานมักจะซ้ำเขาแวะมาปรากฏตัวของจิมมี่เฮนดริกซ์หลังจากการเดินทาง LSD ไม่ดี [6] [7 ] ตำนานซานมารีโนได้ disavowed เสมอและยังไม่ดังนั้นตอนนี้ในเว็บไซต์ส่วนตัวของเขา. [8] การเล่นของเขา แต่เป็นแรงบันดาลใจจากเฮนดริก (บนเว็บไซต์ของกิบสันที่เขาอธิบายว่า "ถือคบเพลิงประสาทหลอนของจิมมี่" [9]) และซานมารีโนเป็นเรื่องน่าทึ่งสำหรับปกเวอร์ชั่นที่แข็งแกร่งของเฮนดริกคลาสสิกเช่น "หมอกสีม่วง". [1] [9] เขาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากบางส่วนเป็น Hendrix โคลน. [10] [11] มาริโนตัวเองอ้างว่าเขาไม่ได้สติ ที่กำหนดไว้ที่จะเลียนแบบสไตล์ของเฮนดริกที่ทั้งหมด: "รูปแบบทั้งเพิ่งมาตามธรรมชาติผมไม่ได้เลือกมันก็เลือกผม.." [12] มะฮอกกานี Rush ได้รับความนิยมในระดับปานกลางในปี 1970 บันทึกของพวกเขาสถานที่เกิดเหตุในบิลบอร์ดและพวกเขาได้ไปเที่ยวเล่นสถานที่เช่นแคลิฟอร์เนีย Jam II (1978) ในช่วงท้ายของปี 1970 วงดนตรีเริ่มที่จะเรียกว่า "แฟรงก์มาริโนและมะฮอกกานี Rush." ​​[13] ไม่มากต่อมามะฮอกกานี Rush แยกขึ้นและในช่วงต้นทศวรรษที่ 1980 มารีออกอัลบั้มสองเดี่ยวซีบีเอส วงปฏิรูปและยังคงดำเนินการตลอดทั้งปี 1980 และ 1990 ในปี 1993 มารีลาออกจากวงการเพลง. มาริโนกลับมาในปี 2001 "ฉันมักจะรู้ว่าเรามีแฟนผมก็ไม่ได้รู้ว่าฉันจะพบครึ่งล้านของพวกเขาบนเว็บ" เขากล่าวในการสัมภาษณ์กับกีต้าร์ นักเตะยอดเยี่ยมในปี 2005 [4] เขาปล่อยออกมาตาของพายุและไปทัวร์อีกครั้งที่แสดงให้เห็นการเล่นยิ่งมากขึ้น. [4] แฟรงก์เป็นยังคงใช้งานการบันทึกและการท่องเที่ยวภายใต้ชื่อของเขาเอง เขาได้รับการมีส่วนร่วมในการบันทึกเสียงบลูส์กับศิลปินอื่น ๆ เช่นกันเล่นในอัลบั้มบรรณาการให้กับอัลเบิร์ตคิงและสตีวีเรย์วอห์น. ซานมารีโนเป็นลุงแดนมาริโน, กีตาร์ของวงเฮฟวี่แคนาดา Agonist

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากเล่นกลองตั้งแต่เขาอายุห้า , [ 4 ] รอบอายุ 13 – 14 มาริเริ่มเล่นกีต้าร์ [ 5 ] มักจะย้ำเรื่องคือ เขาได้เข้าชมโดยผีของจิมิ เฮนดริกซ์ หลังจากการเดินทาง LSD ไม่ดี [ 6 ] [ 7 ] ตำนาน Marino ได้เสมอถูกตัดหางปล่อยวัด และยังไม่ได้ ตอนนี้ บนเว็บไซต์ ส่วนตัวของเขา [ 8 ] เล่นของเขา อย่างไรก็ตามเป็นแรงบันดาลใจโดยเฮนดริกซ์ ( ใน Gibson เว็บไซต์เขาอธิบายว่า " แบกจิมิของประสาทหลอนไฟฉาย " [ 9 ] ) และมารีโนเป็นเด่นแข็งแรงหนังสือรุ่นของ Hendrix คลาสสิกเช่น " หมอกสีม่วง " . [ 1 ] [ 9 ] เขาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์โดยบางเป็น เฮนดริกซ์ โคลน [ 10 ] 11 ] ซานมารีโนตัวเองอ้างว่าเขาไม่ได้สติออกไปเลียนแบบ Hendrix เป็นสไตล์ที่ " รูปแบบทั้งมาตามธรรมชาติผมไม่ได้เลือกมัน มันเลือกฉัน . " [ 12 ]

มะฮอกกานีรัสมีความนิยมในทศวรรษนี้ ประวัติของชาร์ตในบิลบอร์ด และสื่ออย่างกว้างขวาง เล่นสถานที่เช่น 2 แยมแคลิฟอร์เนีย ( 1978 ) ไปยังจุดสิ้นสุดของทศวรรษ วงเริ่มที่จะถูกเรียกเก็บเงินเป็น " แฟรงค์ซานมารีโนและรีบเร่งมะฮอกกานี " [ 13 ] ไม่มากนัก ต่อมามะฮอกกานีรีบแยกกันและในช่วงต้นทศวรรษ 1980 มารีโนปล่อยออกมาสองอัลบั้มเดี่ยวบนซีบีเอส กลุ่มปฏิรูปและยังคงดำเนินการตลอดช่วงปี 1980 และ 1990 ในปี 1993 มาริออกจากวงการดนตรี

มาริกลับมาในปี 2001 " ผมรู้เสมอว่าเรามีแฟน ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะหาครึ่งล้านของพวกเขาบนเว็บ , " เขากล่าวในการสัมภาษณ์กับผู้เล่นกีตาร์ ในปี 2005[ 4 ] เขาปล่อยพายุ และต้องออกทัวร์อีกครั้ง โชว์การเล่น improvisational มากขึ้น . [ 4 ] แฟรงค์ ก็ยังคงใช้งานอยู่ การบันทึกและการท่องเที่ยวภายใต้ชื่อของเขาเอง เขายังได้รับการบันทึกที่เกี่ยวข้องกับบลูส์กับศิลปินอื่น ๆเช่น เล่นบนเครื่องบรรณาการอัลบั้ม Albert King และ Stevie Ray Vaughan .

มารีโนเป็นลุงแดนนี่ Marino , มือกีต้าร์วงของแคนาดาปิดโลหะ