Fine, I get!" Kaka cried. He brough

Fine, I get!" Kaka cried. He brought the baby back down onto his hip. "Sashra, just stop it!" He pleaded. "I wish I did know the right words to say." Suddenly, a mysterious shock ran through Kaka. He stared at the crying baby in his arms, then lay her back in her crib. He walked to the door and turned out the lights. "I wish the prince would come and take you away. . . . right now." Kaka walked out without closing the door.

Sashra's crying suddenly stopped. Kaka turned around. "S-Sashra? . . . Why aren't you crying?" He ran back into the room and tried to turn on the lights. Kaka flipped the switch up, and down, but nothing happened. ". . .Sashra. . . ?" He slowly creeped over to the crib in the dark, being careful not to make a sound. Crazed laughter came from the crib. Kaka jumped at the sound. The young saiyan leaned in close to the crib, stretched his hand out, and pulled back the blanket to find nothing but sheets. Kaka began to shudder. "What the hell is happening?!" A flash of lightning bounced through the room. He quickly ran to the crib on the other side of the room. Kaka looked into the crib and saw Raven. 'thank the Gods you're okay,' He thought. A gust of wind blew open the windows and forced the young saiyan to cover his eyes; a tall, muscular figure emerged from the shadows lurking in front the window. The boy looked up and trembled at the man standing before him. He had dark, spiky hair that stood up, defying gravity; broad shoulders covered by a long, red cape; Armor the likes of which Saiyan warriors wear, white gloves and pointed shoes to match. A jade medallion hung from his neck by a chain.

"Y-You're him, aren't you? You're the Ouji," Kaka shuddered. The man nodded, "I want my sister back, please."

"What's said is said, Kakarot." Prince Vegeta said, crossing his arms over his chest.

"But I didn't really mean it!"

"Oh, you didn't?"

"Please, Prince Vegeta, tell me where she is!"

"You know very well where she is."

"But I want her back!"

Vegeta walked closer to the younger saiyan. He placed his gloved hand on his left cheek. "Kakarot, go back to your room. Go to sleep. Forget about the baby."

Kaka held the prince's hand to his cheek. His touch was strangely soft and sweet. "I-I can't," he whispered.

Vegeta was getting irritated. The prince pulled back from the blond. "I've brought you a gift," Vegeta held out his hand and in his palm, an orange orb appeared with five red stars.

"W-What is it?"

"It's a dragon ball," The prince explained. "But if you collect seven of these orbs, they will grant you one wish. But this is no gift for an ordinary saiyan who takes care of two screaming cubs," The prince explained. "Do you want it?" He held up the crystal to Kaka. The boy stared at the orb with tears in his eyes, not moving an inch. "Then forget the baby."

". . . I can't. It isn't that I don't appreciate what you're trying to do for me but, I want my sister ba-

"Kakarot," The orange orb instantly turned into a snake in Vegeta's hand. He uncoiled it and held it in front of his face. "Don't defy me." He threw the snake at the younger saiyan.

Kaka grabbed the snake around his neck and tried to break free. Suddenly, the snake turned into a piece of cloth and hit the floor.

"You're no match for me, Kakarot." Vegeta said.

"But I have to have my sister back!"

Vegeta pointed out the window. "She's there, in my castle." Kaka walked to the window with uneasy steps and looked out. An immense castle surrounded by an enormous labyrinth lay outside. "Do you still want to look for her?"

"Is that the castle," Kaka turned to Vegeta. "In the Saiyan capitol?" He was no longer in the room. He was standing in the middle of a dead field.

"Turn back, Kakarot. Dying in that labyrinth won't prove anything." Vegeta said. He gave Kaka an evil smirk.

"I can't turn back." Kaka turned back to the castle.

The prince walked up behind Kaka, placing his hand on the younger saiyan's shoulder. "Pity."

Kaka blushed. "It doesn't look that far."

"It's farther than you think, Kakarot," Vegeta stepped back from the teen. "I will give you twelve hours to find your way through the labyrinth before your baby sister is gone forever." And with that, the prince vanished.

Kaka stared in the direction in which the older saiyan had stood. "The labyrinth," He said as he turned. "It doesn't look that hard."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี เจ็บ" Kaka ที่ร้อง เขานำทารกกลับลงไปยังสะโพกของเขา " Sashra เพียงแค่หยุด! " เขา pleaded "ผมอยากทราบคำถูกพูด" ทันใดนั้น ช็อกลึกลับวิ่งผ่าน Kaka เขาจ้องไปที่เด็ก crying ในอ้อมแขนของเขา แล้ววางเธอกลับในข้อของเธอ เขาเดินไปประตู แล้วเปิดออกไฟ "ต้องเจ้าชายจะมา และพาคุณไป... ขณะนี้" Kaka เดินออกโดยไม่ปิดประตู ของ Sashra ร้องไห้ก็หยุด Kaka เปิดรอบ "S-Sashra . . . ทำไมไม่คุณร้องไห้" เขาวิ่งกลับมาห้อง และพยายามที่จะเปิดไฟ Kaka พลิกสวิตช์ขึ้น และลง แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ". . . Sashra ... ? " เขาช้า creeped ผ่านการเปลในมืด การระวังไม่ให้เสียง คลั่งหัวเราะมาจากข้อ Kaka ไปที่เสียง Saiyan หนุ่มเองในใกล้กับข้อ ยืดมือออก แล้วพับครอบคลุมในการค้นหาแต่แผ่น Kaka เริ่ม shudder "สิ่งเกิดขึ้น!" แฟลชของฟ้าผ่าเด้งผ่านห้อง ได้อย่างรวดเร็ววิ่งให้เปลอีกด้านหนึ่งของห้อง Kaka เป็นเปลที่มอง และเห็นนก 'ขอบคุณพระเจ้าที่คุณล่ะ เขาคิด Gust ของลมได้พัดเปิดหน้าต่าง และบังคับ saiyan หนุ่มกลบตา รูปสูง กล้ามเนื้อเกิดจากเงาที่ซุ่มซ่อนในหน้าต่าง เด็กชายมองขึ้น และ trembled ที่คนยืนก่อนเขา เขามีผมสีเข้ม spiky ที่ยืน defying แรงโน้มถ่วง ไหล่กว้างครอบคลุมแหลมยาว สีแดง เกราะชอบ Saiyan ที่นักรบสวม ใส่ ถุงมือสีขาว และรองเท้าเพื่อชี้ เมดดาเลี่ยนหยกแขวนจากคอของเขา โดยห่วงโซ่"วาย-คุณ เขาไม่คุณ คุณ Ouji," Kaka shuddered ชายคนนั้นพยักหน้า, "อยากให้น้องกลับ โปรด""อะไรกันว่า กันว่า Kakarot " เจ้าชาย Vegeta กล่าว ข้ามแขนของเขาผ่านหน้าอกของเขา"แต่ฉันจริง ๆ ไม่ได้หมายความว่า" "โอ้ คุณไม่ได้""กรุณา Prince Vegeta บอกฉันเธออยู่""คุณรู้ดีที่เธอไม่""แต่ฉันต้องการเธอกลับ"Vegeta เดินใกล้กับ saiyan อายุ เขาไว้มือ gloved บนแก้มซ้ายของเขา "Kakarot กลับไปห้องพัก ไปนอน ลืมลูก"Kaka จัดมือของเจ้าชายแก้มของเขา สัมผัสของเขาถูกแพงกว่านุ่ม และหวาน "ฉัน-ฉันไม่สามารถ, " เขากระซิบ มีการระคายเคือง Vegeta เจ้าชายพับจากสีทอง "ฉันได้นำคุณของขวัญ Vegeta จัดมือของเขา และ ใน ปาล์มของเขา ลูกโลกมีสีส้มปรากฏดาวแดงห้า"W-อะไรคือมัน"ก็ดราก้อนบอล เจ้าชายอธิบาย "แต่ถ้าคุณเก็บเจ็ด orbs เหล่านี้ พวกเขาจะให้คนต้องการ แต่นี้ไม่มีของขวัญสำหรับ saiyan เป็นธรรมดาที่จะดูแลลูกแผดร้องสอง เจ้าชายอธิบาย "คุณต้อง" เขาขึ้นค่าคริสตัลกับ Kaka เด็กจ้องไปที่ลูกโลกด้วยน้ำตาในดวงตาของเขา ไม่เคลื่อนไหวนิ้ว "แล้วลืมทารก"". . . ฉันทำไม่ได้ ไม่ว่า ไม่ยินดีสิ่งที่คุณกำลังพยายามทำให้ฉัน แต่ ต้องการน้องบา -"Kakarot ลูกโลกส้มทันทีเปลี่ยนเป็นงูเป็น Vegeta มือ เขา uncoiled มัน และจัดขึ้นต่อหน้าพระพักตร์ "อย่าท้าทายฉัน" เขาโยนงูที่ saiyan อายุKaka คว้างูรอบคอของเขา และพยายามที่จะทำลายฟรี ทันใดนั้น งูเป็นชิ้นส่วนของผ้า และตีพื้น"คุณจะไม่ตรงกับฉัน Kakarot" Vegeta กล่าว"แต่ฉันมีน้องสาวของฉันกลับ"Vegeta ชี้ขึ้น "เธอเป็น ในปราสาทของฉัน" Kaka เดินไปหน้าต่างตอนไม่สบายใจ และมองออก เป็นปราสาทใหญ่ล้อมรอบ ด้วยเขาวงกตขนาดมหึมาวางอยู่ "คุณยังต้องมองหาเธอหรือไม่" "คือที่ปราสาท Kaka หันไป Vegeta "ในการ Saiyan แคปิตอล" เขาเป็นมิตรห้องพัก เขายืนกลางเขตตาย"กลับ Kakarot ตายในเขาวงกตที่ไม่สามารถพิสูจน์อะไร" Vegeta กล่าว เขาให้ Kaka เป็นโทโสร้าย"ฉันไม่สามารถกลับ" Kaka หันกลับไปปราสาทเจ้าชายเดินขึ้นหลัง Kaka วางพระหัตถ์บนไหล่ของ saiyan อายุ "สงสาร" Kaka ขวยเขิน "หาที่ห่างไกล""มันเป็น farther than คุณคิดว่า Kakarot, " Vegeta ก้าวจากวัยรุ่น "จะให้คุณหาทางผ่านเขาวงกตก่อนเลี้ยงเด็กของคุณจะหายไปตลอดสิบสองชั่วโมง" และศาสดาที่ เจ้าชาย Kaka จ้องไปในทิศทางที่มียืน saiyan เก่า "เขาวงกต เขากล่าวว่า ตามที่เขาเปิด "หายากที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีที่ฉันได้รับ! "กาก้าร้องไห้. เขานำทารกกลับลงบนสะโพกของเขา." Sashra เพียงหยุดมัน! "เขาสารภาพ." ฉันหวังว่าฉันได้รู้ว่าคำพูดที่เหมาะสมที่จะพูด. "ทันใดนั้นช็อตลึกลับวิ่งผ่าน กาก้า. เขาจ้องที่ทารกร้องไห้ในอ้อมแขนของเขาแล้ววางเธอกลับมาอยู่ในเปลของเธอ. เขาเดินไปที่ประตูและเปิดออกไฟ. "ฉันหวังว่าเจ้าชายจะมานำเจ้าไป . . . ขณะนี้. "กาก้าเดินออกไปโดยไม่ต้องปิดประตู. Sashra ของร้องไห้หยุดกึก. กาก้าหันไปรอบ ๆ . "S-Sashra? . . . ทำไมคุณไม่ร้องไห้? "เขาวิ่งกลับเข้ามาในห้องและพยายามที่จะเปิดไฟ. กาก้าพลิกสลับขึ้นและลง แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น." . .Sashra . . "เขาช้า creeped ไปเปลในที่มืด, การระมัดระวังไม่ให้ทำเสียง. เสียงหัวเราะที่บ้าคลั่งมาจากเปล. กาก้ารีบคว้าเสียง. saiyan หนุ่มโน้มตัวในใกล้กับเปลยืดมือของเขาออกและ ดึงกลับผ้าห่มที่จะหาอะไร แต่แผ่น. กาก้าเริ่มสั่น. "อะไรที่เกิดขึ้น ?!" แฟลชจากฟ้าผ่าเด้งผ่านห้อง. เขารีบวิ่งไปที่เปลในด้านอื่น ๆ ของห้อง. Kaka มองเข้าไป เปลและเห็นกา 'ขอบคุณพระเจ้าที่คุณโอเค' เขาคิดว่ามีลมกระโชกแรงลมพัดเปิดหน้าต่างและบังคับ saiyan หนุ่มสาวที่จะครอบคลุมดวงตาของเขา.. สูงรูปที่โผล่ออกมาจากกล้ามเนื้อเงาที่ซุ่มซ่อนอยู่ข้างหน้า . หน้าต่างเด็กเงยหน้าขึ้นและสั่นที่ชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเขามีสีเข้มผมแหลมคมที่ลุกขึ้นยืนท้าทายแรงโน้มถ่วง. ไหล่กว้างครอบคลุมโดยมีความยาวคลุมสีแดงเกราะชอบของที่นักรบ Saiyan สวมถุงมือสีขาวและสี รองเท้าแหลมเพื่อให้ตรงกับ. เหรียญหยกห้อยลงมาจากลำคอของเขาโดยห่วงโซ่. "Y-ที่คุณกำลังเขาไม่ได้ใช่ไหม? คุณ Ouji "กาก้าสั่น. คนพยักหน้า" ฉันต้องการน้องสาวของฉันกลับโปรด. " "สิ่งที่บอกว่ามีการกล่าว Kakarot." เจ้าชายผักกล่าวว่าข้ามแขนของเขามากกว่าหน้าอกของเขา. "แต่ฉันไม่ได้ จริงๆหมายถึงมัน! " "โอ้คุณไม่ได้?" "โปรดเจ้าชายผักบอกฉันว่าเธออยู่ที่ไหน!" "คุณรู้ดีว่าเธออยู่ที่ไหน." "แต่ผมต้องการกลับมาของเธอ!" ผักเดินใกล้ชิดกับ saiyan ที่อายุน้อยกว่า. เขาวางมือที่สวมถุงมือของเขาที่แก้มซ้ายของเขา. "Kakarot กลับไปที่ห้องของคุณ ไปนอน ลืมเกี่ยวกับทารก. " กาก้ามือถือของเจ้าชายแก้มของเขา. สัมผัสของเขาคือแปลกอ่อนนุ่มและหวาน. "ครั้งที่สองไม่สามารถ" เขากระซิบ. ผักได้รับการระคายเคือง. เจ้าชายดึงกลับมาจากสีบลอนด์. "ฉันได้ นำของขวัญให้คุณ "ผักที่จัดขึ้นมือของเขาออกและในฝ่ามือของเขาลูกโลกสีส้มปรากฏตัวขึ้นพร้อมห้าดาวสีแดง. "W-มันคืออะไร?" "มันเป็นเรื่องดราก้อนบอล" เจ้าชายอธิบาย. "แต่ถ้าคุณเก็บเจ็ด ของลูกกลมเหล่านี้พวกเขาจะให้คุณหนึ่งต้องการ แต่นี้เป็นของขวัญที่ไม่มี saiyan ธรรมดาที่จะดูแลลูกสองกรีดร้อง "เจ้าชายอธิบาย." คุณต้องการมันได้หรือไม่ "เขาจัดขึ้นคริสตัลเพื่อ Kaka. เด็กจ้องที่ลูกตาด้วยน้ำตาในดวงตาของเขาไม่ได้ ย้ายนิ้ว. "แล้วลืมทารก." " . . ฉันไม่สามารถ มันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันไม่ได้ชื่นชมสิ่งที่คุณกำลังพยายามที่จะทำสำหรับฉัน แต่ฉันต้องการให้น้องสาวของฉัน ba- "Kakarot" ลูกโลกสีส้มทันทีกลายเป็นงูที่อยู่ในมือของผัก เขา uncoiled มันและถือมันไว้ในด้านหน้าของใบหน้าของเขา "อย่าท้าฉัน." เขาโยนงูที่มีอายุน้อยกว่า saiyan. กาก้าคว้างูรอบคอของเขาและพยายามที่จะทำลายฟรี ทันใดนั้นงูกลายเป็นชิ้นส่วนของผ้าและกระแทกพื้น. "คุณตรงกับฉันไม่มี Kakarot." ผักกล่าวว่า. "แต่ผมต้องมีน้องสาวของฉันกลับมาแล้ว!" ผักชี้ออกไปนอกหน้าต่าง "เธอมีอยู่ในปราสาทของฉัน". กาก้าเดินไปที่หน้าต่างที่มีขั้นตอนไม่สบายใจและมองออกไปนอก ปราสาทอันยิ่งใหญ่ล้อมรอบด้วยเขาวงกตขนาดใหญ่วางอยู่ข้างนอก "คุณยังคงต้องการที่จะมองหาเธอ?" "นั่นคือปราสาท" กาก้าหันไปผัก "ในหน่วยงานของรัฐ Saiyan?" เขาเป็นคนที่ไม่ได้อยู่ในห้องพัก เขาเป็นคนที่ยืนอยู่กลางสนามตาย. "เปิดกลับ Kakarot. ตายในเขาวงกตที่จะได้พิสูจน์อะไร." ผักกล่าวว่า เขาให้กาก้ารอยยิ้มชั่วร้าย. "ฉันไม่สามารถหันหลังกลับ." กาก้าหันกลับไปยังปราสาท. เจ้าชายเดินขึ้นหลังกาก้า, มือของเขาวางบนไหล่ saiyan อายุน้อยกว่า "สงสาร." กาก้าเขิน "มันไม่ได้ดูที่ไกล." "มันเป็นไปได้ไกลกว่าที่คุณคิด Kakarot" ผักก้าวกลับมาจากวัยรุ่น "ผมจะทำให้คุณสิบสองชั่วโมงที่จะหาทางของคุณผ่านเขาวงกตก่อนที่น้องสาวของลูกน้อยของคุณไปตลอดกาล." และด้วยการที่เจ้าชายหายไป. กาก้าจ้องมองไปในทิศทางที่ saiyan เก่ายืน "เขาวงกต" เขากล่าวว่าในขณะที่เขาหัน "มันดูไม่ยาก."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ! " กาก้าร้องไห้ เขาพาเด็กกลับลงไปบนสะโพกของเขา” sashra หยุดนะ ! " เขาอ้อนวอน ฉันหวังว่าฉันได้รู้คำที่จะพูด ทันใดนั้นเอง ตกใจลึกลับวิ่งผ่าน Kaka เขาจ้องมองดูทารกที่กำลังร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้ววางเธอกลับมาในห้องนอนของเธอ เขาเดินไปที่ประตูและเปิดออกไฟ” หวังว่าเจ้าชายจะมาพาคุณไป . . . . . . . เดี๋ยวนี้" กาก้าเดินออกมาโดยไม่ต้องปิดประตู

sashra ร้องไห้ก็หยุดลงอย่างกระทันหัน Kaka เปิดรอบ " s-sashra ? . . . . . . . . ทำไมไม่ร้องไห้ล่ะ ? " เขาวิ่งกลับเข้าไปในห้อง และพยายามที่จะเปิดไฟ Kaka พลิกสลับขึ้นและลง , แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น . . . . . . . . . sashra . . . . . . . . ? " เขาช้า หวาดกลัวไปเปล ในที่มืด ระวังอย่าส่งเสียง บ้าคลั่งเสียงหัวเราะออกมาจากเปลKaka เพิ่มขึ้นที่เสียง saiyan หนุ่มพิงในใกล้เตียงนอนเด็ก เหยียดมือของเขาออก และดึงผ้าห่มเพื่อค้นหาอะไร แต่แผ่น กาก้าเริ่มสั่น . เกิดอะไรขึ้น ? " แฟลชของฟ้าผ่าเด้งผ่านห้อง เขารีบวิ่งไปที่เตียงอีกฟากหนึ่งของห้อง คาคาดูเปล เห็นกา . ขอบคุณพระเจ้า คุณโอเคนะ ' เขาคิดกระโชกของลมพัดมาเปิดหน้าต่างและบังคับ saiyan หนุ่มคลุมตาของเขา ร่างสูงผึ่งรูปโผล่ออกมาจากเงาที่ซุ่มซ่อนในด้านหน้าของหน้าต่าง เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น และก็ที่ผู้ชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเขา เขามีสีเข้ม แหลมคมผมยืนขึ้นต่อต้านแรงดึงดูด ไหล่กว้าง ปกคลุมด้วยผ้าคลุมยาว สีแดง เกราะชอบซึ่ง Saiyan นักรบสวมถุงมือสีขาว และรองเท้าปลายแหลมเพื่อให้ตรงกับ หยกสร้อยแขวนที่คอ โดยโซ่

" คุณคือเขาใช่ไหม คุณเป็นเจ้าชาย " กาก้าตัวสั่น ชายหนุ่มพยักหน้า " ผมต้องการพี่สาวกลับมาค่ะ "

" แล้วกล่าวว่า คาคารอต " เจ้าชายเบจิต้าบอกว่าข้ามแขนของเขาบนหน้าอกของเขา

" แต่ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ ! "

" โอ้ คุณไม่ได้ ?

" ช่วยเจ้าชายเบจีต้าบอกฉันว่าเธออยู่ที่ไหน !

" คุณรู้ดีว่าเธอ . . . "

" แต่ฉันต้องการเธอกลับมา !

เวจิต้าเดินเข้าไปใกล้น้อง Saiyan . เขาวางมือ gloved ของเขาที่แก้มซ้ายของเขา คาคารอต กลับไปที่ห้องของคุณ นอนไปเถอะ ลืมเรื่องลูก "

กาก้าจัดเจ้าชายมือของเขา แก้ม สัมผัสของเขาอย่างอ่อนหวานและนุ่มนวล " ผมทำไม่ได้ " เขากระซิบ .

เบจิต้าเริ่มหงุดหงิด เจ้าชายดึงกลับจากสีบลอนด์" ผมเอาของขวัญมาให้คุณ " เวจิต้ายื่นมือและในอุ้งมือ ลูกโลกสีส้มปรากฏกับห้าดาวสีแดง

" นี่มันอะไรกัน ? "

" มันดราก้อนบอล " เจ้าชายอธิบาย . " แต่ถ้าคุณรวบรวมเจ็ดของ orbs เหล่านี้ พวกเขาจะตอบแทนในสิ่งที่ท่านปรารถนา แต่นี่ไม่ใช่ของขวัญธรรมดา Saiyan ที่ดูแลสองลูกกรีดร้อง " เจ้าชายอธิบาย . " คุณต้องการมันไหม ?" เขาหยิบคริสตัล Kaka เด็กชายจ้องมองดวงด้วยน้ำตาในดวงตาของเขาไม่ขยับ " . แล้วลืมลูก "

" . . . . . . . ผมทำไม่ได้ มันไม่ใช่ว่าผมไม่ได้ชื่นชมกับสิ่งที่คุณพยายามทำเพื่อผม แต่ผมต้องการพี่สาว BA -

" คาคารอต " ลูกโลกสีส้มทันทีกลายเป็นงูในเวจิต้าน่ะ เขา uncoiled มันและถือมันมาอยู่ตรงหน้าของเขา อย่าต่อต้านฉัน" เขาโยนงูที่น้อง Saiyan

กาก้าจับงูรอบคอของเขาและพยายามที่จะทำลายฟรี ทันใดนั้น , งูกลายเป็นเศษผ้า และตีพื้น

" คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ผม คาคารอต " เบจิต้าพูด

" แต่ฉันมีน้องสาวของฉันกลับ !

เวจิต้าชี้หน้าต่าง " . เธออยู่ในปราสาทของฉัน . " กาก้าเดินมาที่หน้าต่าง ด้วยขั้นตอนที่ไม่สบายใจและมองออกไปเวิ้งว้างปราสาทล้อมรอบด้วยเขาวงกตขนาดใหญ่วางข้างนอก " คุณยังอยากจะตามหาเธอ ?

" คือ ปราสาท " Kaka เปิดเวจิต้า” ใน Saiyan ศาลากลาง ? เขาไม่ได้อยู่ในห้อง เขายืนอยู่กลางทุ่งตาย

" กลับมา คาคารอต . ตายในเขาวงกตไม่พิสูจน์อะไร " เบจิต้าพูด เขาให้ กาก้า เป็นยิ้มร้าย

" ฉันหันหลังกลับไม่ได้แล้ว" กาก้ากลับมาถึงปราสาท

เจ้าชายเดินตามหลัง กาก้าวางมือของเขาบนไหล่ของน้อง Saiyan " สงสาร "

กาก้าหน้าแดง " มันไม่ได้มองไกลว่า "

" มันไกลกว่าที่คุณคิด คาคารอต " เบจิต้าก้าวกลับมาจากวัยรุ่น " . ผมจะให้คุณ 12 ชั่วโมงเพื่อค้นหาของคุณผ่านทางเขาวงกต ก่อนที่น้องจะหายไปตลอดกาล " แล้วเจ้าชายก็หายไป

สงสัยจ้องไปในทิศทางที่เก่า Saiyan ได้ยืน” เขาวงกต , " เขากล่าวว่าเขาเป็น " . ดูไม่ยาก

"