prior fluorescence studies performe

prior fluorescence studies performed at GIA
found that about 35% of near-colorless gem
diamonds fluoresce to long-wave UV radiation,
with 97% of those diamonds showing blue fluorescence
(Moses et al., 1997). However, colored
diamonds more commonly show fluorescence, and
in a wider variety of colors (e.g., figure 1). Given the
methodology with which fluorescence is typically
observed, it is sometimes difficult to determine the
underlying mechanism of this behavior and, specifically,
the influence of the natural, synthetic, or
treated nature of the diamond on its fluorescence.
Becquerel (1868) and Dyer and Matthews (1958)
were among the first scientists to study the fluorescence
properties of diamonds. Dyer and Matthews
studied the luminescence of the 415.5 and 504.0 nm
systems (now identified as the N3 and H3 defects;
see, e.g., Collins, 1982a) and found that these features
were related to blue and green fluorescence, respectively.
A review by Fritsch and Waychunas (1994)
detailed the observed fluorescence and phosphorescence
of diamonds according to their bodycolor.While a large number of peaks and defect centers
have been chronicled in natural diamonds using UVVis
absorption, cathodoluminescence, and photoluminescence
spectroscopy (see, e.g., Zaitsev, 2001),
spectral data for fluorescence and phosphorescence
are limited in the gemological literature, since luminescence
is typically described by visual observations
(again, see Fritsch and Waychunas, 1994). However,
visual assessment of fluorescence and phosphorescence
tells only part of the story. The color discerned
by the unaided eye may represent a combination of
two or more wavelength regions. For example,
Anderson (1960) asserted that although most fluorescing
diamonds appear to luminesce blue, a yellow
or green component may be present but masked by
the stronger blue emission. He used color filters and a
spectroscope to try to identify some of the relevant

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาก่อน fluorescence เกียพบว่าประมาณ 35% ของพลอยใกล้ไม่มีสีfluoresce เพชรกับรังสียูวีคลื่นยาว97% ของเพชรที่แสดง fluorescence สีน้ำเงิน(Moses et al., 1997) อย่างไรก็ตาม สีเพชรมากกว่าปกติแสดง fluorescence และในหลากหลายสี (เช่น รูปที่ 1) ได้รับการวิธีที่ fluorescence จะสังเกต เป็นบางครั้งยากที่จะกำหนดต้นแบบกลไกของพฤติกรรมนี้ และ โดย เฉพาะอิทธิพลของธรรมชาติ สังเคราะห์ หรือธรรมชาติบำบัดของเพชรใน fluorescence ของเบ็กเกอเรล (1868) และเครื่องเป่า และแมธธิวส์ (1958)อยู่ในหมู่นักวิทยาศาสตร์แรกศึกษา fluorescence ที่คุณสมบัติของเพชร เครื่องเป่าและแมธธิวส์ศึกษา luminescence ของ nm 504.0 และ 415.5ระบบ (ตอนนี้ระบุว่าเป็นข้อบกพร่อง N3 และ H3ดู เช่น คอลลินส์ 1982a) พบว่าคุณลักษณะเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสีน้ำเงิน และสีเขียว fluorescence ตามลำดับความเห็น โดย Fritsch และ Waychunas (1994)รายละเอียด fluorescence สังเกตและ phosphorescenceเพชรตาม bodycolor ของพวกเขา ขณะที่ยอดและศูนย์ข้อบกพร่องจำนวนมากได้รับ chronicled ในเพชรธรรมชาติที่ใช้ UVVisดูดซึม cathodoluminescence และ photoluminescenceก (ดู เช่น Zaitsev, 2001),ข้อมูลสเปกตรัมการ fluorescence phosphorescenceจำกัดในวรรณคดี gemological ตั้งแต่ luminescenceสังเกตภาพจะอธิบาย(อีก ดู Fritsch และ Waychunas, 1994) อย่างไรก็ตามประเมินภาพความ fluorescence phosphorescenceบอกเฉพาะบางส่วนของเรื่อง สีเข้าใจโดยตาตำหนิอาจหมายถึงการรวมกันของน้อยสองความยาวคลื่นขอบเขตการ ตัวอย่างแอนเดอร์สัน (1960) คนที่ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ fluorescingเพชรจะ luminesce สีน้ำเงิน สีเหลืองเป็นหรือส่วนประกอบของสีเขียวอาจมีแต่หลอกลวงโดยมลพิษสีฟ้าแข็งแกร่ง เขาใช้ตัวกรองสีและspectroscope พยายามหาบางอย่างเกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาการเรืองแสงก่อนดำเนินการที่จีไอเอพบว่าประมาณ 35% ของอัญมณีที่มีสีใกล้เคียงกับเพชรเรืองแสงเพื่อรังสียูวียาวคลื่นที่มี97% ของผู้ที่แสดงเพชรเรืองแสงสีฟ้า(โมเสส et al., 1997) แต่สีเพชรมากกว่าปกติแสดงแสงและในความหลากหลายของสี(เช่นรูปที่ 1) ที่กำหนดวิธีการที่เรืองแสงมักจะสังเกตเห็นมันเป็นบางครั้งยากที่จะกำหนดกลไกพื้นฐานของพฤติกรรมนี้และโดยเฉพาะอิทธิพลของธรรมชาติสังเคราะห์หรือธรรมชาติที่ได้รับการรักษาของเพชรในการเรืองแสงของมัน. Becquerel (1868) และการย้อม และแมตทิวส์ (1958) เป็นหนึ่งในกลุ่มนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่ศึกษาเรืองแสงคุณสมบัติของเพชร ย้อมและแมตทิวส์ศึกษาเรืองแสงของ 415.5 และ 504.0 นาโนเมตรระบบ(ระบุในขณะนี้เป็น N3 และข้อบกพร่อง H3; เห็นเช่นคอลลิน, 1982a) และพบว่าคุณสมบัติเหล่านี้มีความสัมพันธ์กับการเรืองแสงสีฟ้าและสีเขียวตามลำดับ. ทบทวนโดย Fritsch และ Waychunas (1994) รายละเอียดการเรืองแสงที่สังเกตและฟอสฟอรัสของเพชรตาม bodycolor.While ของพวกเขาจำนวนมากของยอดเขาและศูนย์ข้อบกพร่องได้รับการลงมือเพชรธรรมชาติโดยใช้UVVis ดูดซึม cathodoluminescence และ photoluminescence สเปกโทรสโก (ดูเช่น Zaitsev 2001 ) ข้อมูลสเปกตรัมสำหรับการเรืองแสงและฟอสฟอรัสจะถูก จำกัด ในวรรณคดีอัญมณีตั้งแต่เรืองแสงมีการอธิบายโดยทั่วไปการสังเกตภาพ(อีกครั้งและเห็น Fritsch Waychunas, 1994) อย่างไรก็ตามการประเมินภาพของแสงและฟอสฟอรัสบอกเพียงส่วนหนึ่งของเรื่อง สีมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าอาจเป็นตัวแทนของการรวมกันของสองคนหรือมากกว่าภูมิภาคความยาวคลื่น ยกตัวอย่างเช่นเดอร์สัน (1960) ซึ่งถูกกล่าวหาว่าถึงแม้ว่าส่วนใหญ่เรืองแสงเพชรปรากฏLuminesce สีฟ้า, สีเหลืองส่วนประกอบหรือสีเขียวอาจจะนำเสนอแต่หลอกลวงโดยการปล่อยสีฟ้าแข็งแกร่ง เขาใช้ตัวกรองสีและสเปกโตรสโคปจะพยายามที่จะระบุบางส่วนของที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนการศึกษาแสดงที่ GIA
พบว่า ประมาณ 35% ของใกล้เพชรอัญมณี
สีโรจน์รังสียูวีคลื่นยาว
กับ 97% ของเพชรแสดง
เรืองแสงสีฟ้า ( โมเสส et al . , 1997 ) อย่างไรก็ตาม สีเพชรทั่วไปแสดง

ในการเรืองแสง และความหลากหลายของสีเช่น ( รูปที่ 1 ) ให้วิธีการที่เรืองแสงเป็นปกติ

สังเกตบางครั้งมันก็ยากที่จะหา
) กลไกของพฤติกรรมนี้ และโดยเฉพาะ
อิทธิพลของธรรมชาติ สังเคราะห์ หรือ
ถือว่าธรรมชาติของเพชรในตัวของมันเรืองแสง .
เบคเคอเรล ( 1868 ) และ Dyer และแมทธิวส์ ( 1958 )
ในหมู่นักวิทยาศาสตร์คนแรกที่ศึกษาการเรืองแสง
คุณสมบัติของเพชร Dyer และแมทธิว
ศึกษาเรืองแสงของ 415.5 504.0 nm
และระบบ ( แล้วระบุว่าเป็น n3 H3 และข้อบกพร่อง ;
ดู เช่น คอลลินส์ 1982a ) และพบว่ามีความสัมพันธ์กับคุณลักษณะเหล่านี้
สีฟ้าเรืองแสงสีเขียวตามลำดับ และตรวจทานโดย Fritsch
waychunas ( 1994 )

รายละเอียดและการเรืองแสงของเพชรตามบอดี้ คัลเลอร์ ของพวกเขา ในขณะที่ตัวเลขขนาดใหญ่ของยอดเขาและศูนย์ข้อบกพร่อง
ได้ลงมือในธรรมชาติเพชรใช้ uvvis
การดูดซึม cathodoluminescence และแบบ
สเปกโทรสโกปี ( ดู เช่น ไซเซฟ , 2001 ) ,
ข้อมูลสเปกตรัมสำหรับการเรืองแสง
จะถูก จำกัด ในวรรณคดี อัญมณี เนื่องจากการอธิบายตามภาพตัวอย่างเป็นปกติ

( อีกครั้งและเห็น Fritsch waychunas , 1994 ) อย่างไรก็ตาม
การประเมินและการเรืองแสง
บอกเพียงส่วนหนึ่งของเรื่องราว สีจำ
โดยตา unaided อาจเป็นตัวแทนของการรวมกันของ
2 หรือมากกว่าความยาวคลื่นของภูมิภาค ตัวอย่างเช่น
แอนเดอร์สัน ( 1960 ) ยืนยันว่าถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ fluorescing
เพชรปรากฏให้แสงสว่างสีฟ้า , สีเหลืองสีเขียว
หรืออาจมีอยู่แต่หลอกลวงโดย
แข็งแกร่งสีฟ้าออกมาเขาใช้ตัวกรองสีและพยายามที่จะระบุ
สเปกโตรสโคป บางส่วนของ ที่เกี่ยวข้อง