Kate is sitting at the dining table

Kate is sitting at the dining table at her laptop when I arrive. Her welcoming smile fades when she sees me.
“Ana what’s wrong?”
Oh no… not the Katherine Kavanagh Inquisition. I shake my head at her in a back-off now Kavanagh way – but I might as well be dealing with a blind, deaf mute.
“You’ve been crying,” she has an exceptional gift for stating the damned obvious sometimes. “What did that bastard do to you?” she growls, and her face – jeez, she’s scary.
“Nothing Kate.” That’s actually the problem. The thought brings a wry smile to my face.
“Then why have you been crying? You never cry,” she says, her voice softening. She stands, her green eyes brimming with concern. She puts her arms around me and hugs me. I need to say something just to get her to back off.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคตจะนั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารที่เธอแล็ปท็อปเมื่อฉันเข้ามา รอยยิ้มอบอุ่นของเธอค่อย ๆ ปรากฏเมื่อเธอเห็นฉัน"เอเอ็นเอคืออะไรผิด? "โอ้ หมายเลข... ไม่แคทเธอรีนคาวานอจห์ Inquisition ผมจับหัวของฉันที่เธอในหลังปิดตอนนี้ที่ทางคาวานอจห์ – แต่ฉันอาจรวมทั้งสามารถจัดการกับปิดเสียงคนหูหนวกตาบอด"คุณได้แล้วร้องไห้ เธอมีของขวัญพิเศษระบุชัดคนบางครั้ง "ไม่ลูกครึ่งที่ทำอะไรคุณได้บ้าง" เธอ growls และใบหน้าของเธอ – jeez เธอเป็นน่ากลัว"อะไรเคท" ที่จริงปัญหานี้ได้ คิดนำ wry ยิ้มให้ใบหน้าของฉัน"แล้วทำไมมีคุณแล้วร้องไห้ คุณไม่เคยร้องไห้ เธอกล่าวว่า เสียงของเธอนุ่มนวล เธอยืน ตาสีเขียวของเธอ brimming กับกังวล เธอวางแขนรอบตัว และ hugs ฉัน ฉันต้องพูดอะไรบางอย่างเพียงเพื่อให้เธอกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคทก็นั่งอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหารที่แล็ปท็อปของเธอเมื่อผมมาถึง รอยยิ้มที่อบอุ่นของเธอจางหายไปเมื่อเธอเห็นฉัน.
"Ana ว่ามีอะไรผิดหรือเปล่า?"
โอ้ไม่ ... ไม่ได้แคเธอรีนวานากห์สืบสวน ผมสั่นหัวของฉันที่เธอในการกลับมาออกตอนนี้วิธีที่วานากห์ -. แต่ฉันอาจรวมทั้งจะจัดการกับคนตาบอดคนใบ้หูหนวก
"คุณได้รับการร้องไห้" เธอมีของขวัญพิเศษสำหรับเซนสาปที่เห็นได้ชัดในบางครั้ง "สิ่งที่ได้ไอ้ที่ทำเพื่อคุณ?" เธอคำรามและใบหน้าของเธอ - jeez เธอน่ากลัว.
"ไม่มีอะไรที่เคท." ที่จริงปัญหา ความคิดที่จะนำรอยยิ้มบอกบุญไม่รับกับใบหน้าของฉัน.
"แล้วทำไมคุณได้รับการร้องไห้? คุณไม่เคยร้องไห้ "เธอกล่าวอ่อนเสียงของเธอ เธอยืนตาสีเขียวของเธอเต็มไปด้วยความกังวล เธอทำให้แขนของเธอรอบ ๆ ตัวผมและกอดฉัน ฉันต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่างเพียงเพื่อให้ได้เธอที่จะถอยออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เคทนั่งที่โต๊ะอาหารที่แล็ปท็อปของเธอ เมื่อฉันมาถึง เธอยิ้มต้อนรับจางหายไปเมื่อเธอเห็นฉัน .
" อนา เกิดอะไรขึ้น ? "
ไม่หรอก . . . ไม่ใช่การวินิจฉัยแคทเธอรีน Kavanagh . ผมสั่นหัวของฉันที่เธอกลับออกไปทาง– Kavanagh แต่ฉันอาจจะจัดการกับคนตาบอด คนหูหนวกเป็นใบ้ .
" เธอร้องไห้เหรอ " เธอได้ของขวัญพิเศษสำหรับการระบุนั้นชัดเจนในบางครั้ง" แล้วไอ้บ้านั่นมันทำอะไรกับคุณ ? " เธอคำราม ใบหน้า - พระเจ้า เธอน่ากลัว .
" ไม่มีอะไรเคท " นั่นแหละคือปัญหา ความคิดที่ทำให้รอยยิ้มเบ้หน้า .
" แล้วทำไมคุณร้องไห้ ? คุณเคยร้องไห้ " เธอกล่าวเสียงนุ่มนวล เธอยืนอยู่ ดวงตาสีเขียวของเธอเต็มไปด้วยความกังวล เธอวางแขนรอบฉันและกอดฉัน .ฉันต้องพูดอะไรบางอย่าง ทำให้เธอกลับมา