The second outbreak occurred in Sep

The second outbreak occurred in September 2010 in eight
ICU patients. New MRAB infections included six cases of
pneumonia, and one patient each with UTI and SSI, respectively.
Overall, 60% of pneumonia cases were associated with
mechanical ventilation (MV), with a mean length of MV before
onset of 15 days. After recognizing the second outbreak in
September 2010, the aforementioned decontamination
procedures were repeated (17 October 2010). From October
2010 to October 2011 no MRAB were isolated from clinical
samples (Figure 1).
None of the patients who had been hospitalized in one of the
ICUs in the previous year was re-hospitalized, and patients in
2010 had no reported contact with patients from the previous
year. The two units studied were located in separate parts of
the hospital and patients were not transferred between them.
However, physicians, anaesthetists, nurses, support staff and
physiotherapists were working in both ICUs.
Total cumulative incidence of all infections was 6.5 per 100
admissions and the total incidence density was 23.9 per 1000
patient-days in the study period (in 2009/2010). The mean
length of ICU stay was 2.7 days. The incidence of MRAB pneumonia
in 2009/2010 was 3.6 per 1000 admissions (epidemic
level) as compared with the baseline of 1.3 pneumonias per 1000
admissions (risk ratio: 2.8) in 2008 (endemic level). BSI incidence
reached 0.6 per 1000 admissions whereas in 2008 there
were no such cases reported. Altogether eight patients died,
giving a crude mortality rate of 27.6%. The mean age of patients
with MRAB infection was 66 years and was equal to the median
age. The mean number of days between admission to the ICU
and the first MRAB-positive culture was 23 days (median: 18).
The proportion of female patients was 25.8%. Out of 28 isolates
collected in 2009 and 2010 from 28 patients, 26 were from
symptomatic infections and two represented colonization
(Table I). A. baumannii was not cultured from the environment.
All A. baumannii isolates investigated were resistant to
ciprofloxacin and gentamicin but remained susceptible or
intermediate to tigecycline. Only one isolate was susceptible
to amikacin. The percentages of isolates susceptible and/or
intermediate to ampicillinesulbactam and tobramycin were
50% (14 isolates) and 32.1% (9 isolates), respectively. Twentyone
of 28 isolates (75%) were resistant to carbapenems,
whereas seven isolates were susceptible or intermediate to
imipenem (25%) and six isolates to meropenem (21.4%)
(Table I).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สธ.ที่สองเกิดขึ้นในเดือน 2010 กันยายนในแปดผู้ป่วยฉุกเฉิน การติดเชื้อ MRAB ใหม่รวม 6 กรณีโรค และที่หนึ่งละ UTI และ SSI ตามลำดับโดยรวม 60% ของกรณีโรคเกี่ยวข้องกับระบายอากาศเครื่องจักรกล (MV), ความยาวเฉลี่ยของ MV ก่อนเริ่มวันที่ 15 หลังจากการระบาดที่สองในการจดจำ2010 กันยายน decontamination ดังกล่าวขั้นตอนที่ซ้ำ (17 2553 ตุลาคม) จากเดือนตุลาคม2010 ตุลาคม 2554 MRAB ไม่ถูกแยกจากคลินิกตัวอย่าง (รูปที่ 1)ไม่มีผู้ป่วยที่มีการพักในICUs ในปีก่อนหน้าได้อีก hospitalized และผู้ป่วยใน2010 ไม่มีรายงานการติดต่อกับผู้ป่วยจากก่อนหน้านี้ปี หน่วย 2 ศึกษาที่อยู่ในส่วนแยกของโรงพยาบาลและผู้ป่วยไม่ถ่ายโอนระหว่างพวกเขาอย่างไรก็ตาม แพทย์ anaesthetists พยาบาล เจ้าหน้าที่สนับสนุน และphysiotherapists กำลังทำงานใน ICUs ทั้งอุบัติการณ์สะสมรวมของการติดเชื้อทั้งหมดถูก 6.5 ต่อ 100รับสมัครและความหนาแน่นรวมอุบัติการณ์ 23.9 ต่อ 1000ผู้ป่วยวันในรอบระยะเวลาศึกษา (ในปี 2009/2010) ค่าเฉลี่ย2.7 วันยาวการฉุกเฉินได้ อุบัติการณ์ของโรค MRABในปี 2009/2010 มี 3.6 ต่อ 1000 รับสมัคร (โรคระบาดระดับ) เมื่อเทียบกับพื้นฐานของ pneumonias 1.3 ต่อ 1000รับสมัคร (อัตราส่วนความเสี่ยง: 2.8) ในปี 2008 (ระดับวี่) อุบัติการณ์ BSIถึง 0.6 ต่อ 1000 รับสมัครในขณะที่ในปี 2551 มีมีรายงานกรณีดังกล่าวไม่ กันแปดผู้ป่วยเสียชีวิตให้อัตราการตายดิบ 27.6% อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยมี MRAB ติดเชื้อ 66 ปี และเท่ากับมัธยฐานอายุ จำนวนวันระหว่างเข้าฉุกเฉินหมายถึงและวัฒนธรรมบวก MRAB แรก วันที่ 23 (มัธยฐาน: 18)สัดส่วนของผู้ป่วยหญิง 25.8% จากแยก 28รวบรวมในปี 2009 และ 2010 จากผู้ป่วย 28, 26 ได้จากอาการติดเชื้อและ represented สนามสอง(ตารางฉัน) A. baumannii มีไม่อ่างจากสิ่งแวดล้อมทั้งหมด A. baumannii ที่แยกได้สอบสวนได้ทนต่อการciprofloxacin และ gentamicin แต่ยังคงไวต่อ หรือกลางการ tigecycline แยกเดียวไวต่อกับ amikacin เปอร์เซ็นต์ของการแยกได้ไวต่อ และ/หรือกลางเพื่อ ampicillinesulbactam และ tobramycin ได้(แยก 14) 50% และ 32.1% (9 ล), ตามลำดับ Twentyoneของแยก (75%) ได้ทนต่อ carbapenemsในขณะที่เจ็ดแยก ได้ไวต่อ หรือระดับกลางเพื่อimipenem (25%) และ 6 แยกไป meropenem (21.4%)(ตารางฉัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การระบาดครั้งที่สองเกิดขึ้นในเดือนกันยายน 2010 แปด
ผู้ป่วยไอซียู การติดเชื้อ MRAB ใหม่รวมหกกรณีของ
โรคปอดบวมและเป็นหนึ่งในผู้ป่วยแต่ละรายมี UTI และ SSI ตามลำดับ
โดยรวม 60% ของผู้ป่วยโรคปอดอักเสบที่เกี่ยวข้องกับ
เครื่องช่วยหายใจ (MV) ที่มีความยาวเฉลี่ยของ MV ก่อนที่จะ
เริ่มมีอาการ 15 วัน หลังจากที่ตระหนักถึงการระบาดครั้งที่สองใน
เดือนกันยายน 2010, ปนเปื้อนดังกล่าว
ขั้นตอนซ้ำ (17 ตุลาคม 2010) ตั้งแต่เดือนตุลาคม
2010 ถึงเดือนตุลาคม 2011 No MRAB ถูกแยกออกจากคลินิก
ตัวอย่าง (รูปที่ 1)
ไม่มีผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลใน
แผนก ICU ในปีที่ผ่านมาเป็นอีกครั้งที่โรงพยาบาลและผู้ป่วยใน
2010 มีรายงานไม่มีการติดต่อกับผู้ป่วย จากก่อนหน้านี้
ในปี สองหน่วยงานการศึกษาที่ตั้งอยู่ในส่วนที่แยกต่างหากจาก
โรงพยาบาลและผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการโอนระหว่างพวกเขา
อย่างไรก็ตามแพทย์วิสัญญี, พยาบาล, พนักงานให้ความช่วยเหลือและ
นักกายภาพบำบัดมีการทำงานทั้งในแผนก ICU
อุบัติการณ์สะสมทั้งหมดของการติดเชื้อทั้งหมดคือ 6.5 ต่อ 100
รับสมัครและ เป็นความหนาแน่นของการเกิดทั้งหมด 23.9 ต่อ 1000
ผู้ป่วยวันในระยะเวลาการศึกษา (ใน 2009/2010) หมายถึง
ระยะเวลาในการเข้าพักห้องไอซียูเป็น 2.7 วัน อุบัติการณ์ของโรคปอดบวม MRAB
ใน 2009/2010 เป็น 3.6 ต่อ 1000 รับสมัคร (ระบาด
ระดับ) ในขณะที่เมื่อเทียบกับพื้นฐาน 1.3 pneumonias ต่อ 1000
รับสมัคร (อัตราส่วนความเสี่ยง 2.8) ในปี 2008 (ระดับถิ่น) BSI อุบัติการณ์
ถึง 0.6 ต่อ 1000 รับสมัครในขณะที่ในปี 2008 มี
ไม่มีกรณีดังกล่าวรายงาน พรึบแปดผู้ป่วยเสียชีวิต
ให้อัตราการตายของน้ำมันดิบ 27.6% อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยที่
มีการติดเชื้อ MRAB 66 ปีและเท่ากับค่าเฉลี่ย
อายุ จำนวนเฉลี่ยของวันระหว่างการเข้าห้องไอซียู
และวัฒนธรรม MRAB บวกเป็นครั้งแรก 23 วัน (เฉลี่ย: 18)
สัดส่วนของผู้ป่วยหญิงที่เป็น 25.8% ออกมาจาก 28 สายพันธุ์
ที่เก็บรวบรวมได้ในปี 2009 และปี 2010 จากผู้ป่วย 28 รายที่ 26 มาจาก
การติดเชื้อที่มีอาการและทั้งสองเป็นตัวแทนของการล่าอาณานิคม
(ตารางที่ I) A. baumannii ไม่ได้เพาะเลี้ยงจากสภาพแวดล้อม
ทั้งหมด A. baumannii แยกการตรวจสอบได้รับการทนต่อ
ciprofloxacin และ gentamicin แต่ยังคงอ่อนแอหรือ
กลาง tigecycline เพียงคนเดียวที่แยกเป็นความเสี่ยง
ที่จะ amikacin เปอร์เซ็นต์ของสายพันธุ์ที่อ่อนแอและ / หรือ
กลาง ampicillinesulbactam และ tobramycin เป็น
50% (14 สายพันธุ์) และ 32.1% (9 แยก) ตามลำดับ Twentyone
28 ไอโซเลท (75%) มีความทนทานต่อการ carbapenems,
ในขณะที่เจ็ดเชื้อมีความไวหรือกลาง
imipenem (25%) และหกสายพันธุ์ที่จะโร (21.4%)
(ตารางที่ I)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระบาดครั้งที่สองเกิดขึ้นในเดือนกันยายน 2553 ในแปด
ผู้ป่วย ICU เชื้อ mrab ใหม่รวม 6 ราย
ปอดบวม และผู้ป่วยที่มีและแต่ละและคุณตามลำดับ
รวม 60% ของผู้ป่วยโรคปอดบวมที่มีความสัมพันธ์กับ
เครื่องช่วยหายใจ ( MV ) กับค่าเฉลี่ยความยาวของ MV ก่อน
เริ่ม 15 วัน หลังจากการระบาดครั้งที่ 2 ใน
กันยายน 2553กระบวนการชำระล้าง
ดังกล่าวเป็นเวลา ( 17 ตุลาคม 2553 ) ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2553 ถึงตุลาคม 2554 ไม่ mrab
ที่แยกได้จากตัวอย่างทางคลินิก
( รูปที่ 1 ) .
ไม่มีคนไข้ที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
เบื้องต้นได้รับในปีที่แล้วจะต้องเข้าโรงพยาบาล และผู้ป่วย
2010 ไม่มีรายงานการติดต่อกับผู้ป่วยจากปีก่อน

สองหน่วยศึกษาที่ตั้งอยู่ในส่วนที่แยกต่างหากของโรงพยาบาล และผู้ป่วยไม่ได้

โอนระหว่างกัน อย่างไรก็ตาม แพทย์ วิสัญญีแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่นักกายภาพบำบัด ทำงานทั้งในเบื้องต้น
.
อุบัติการณ์สะสมรวมทุกเชื้อคือ 6.5 ต่อ 100
รับสมัคร และความหนาแน่นของการรวม 23.9 ต่อ 1000
วัน ผู้ป่วย ในคาบเรียน ( 2009 / 2010 )ค่าเฉลี่ยความยาวของห้องไอซียูอยู่เป็น
2 วัน อุบัติการณ์ของการเกิดโรคปอดอักเสบ
mrab ในปี 2009 / 2010 มี 3.6 ต่อ 1 , 000 การรับสมัคร ( ระดับโรคระบาด
) เมื่อเทียบกับพื้นฐานของ 1.3 โรคปอดบวมต่อ 1000
รับสมัคร ( ความเสี่ยง ) : 2.8 ) ใน 2008 ( ระดับนี้ ) BSI อุบัติการณ์
ถึง 0.6 ต่อ 1000 รับสมัคร ขณะที่ในปี 2551 มี
ไม่มีราย . ทั้งหมดแปด
ผู้ป่วยตายให้อัตราการตายมันดิบของ 27.6% อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อ
mrab เป็น 66 ปี เท่ากับอายุเฉลี่ย

ค่าเฉลี่ยจำนวนวันระหว่างเรียน ICU
และแรก mrab บวกวัฒนธรรม 23 วัน ( เฉลี่ย : 18 ) .
สัดส่วนผู้ป่วยหญิงที่สนิท ) จาก 28 ไอโซเลท
เก็บใน 2009 และ 2010 จากผู้ป่วย 28 , 26 จาก
การติดเชื้อและแสดงอาการสองอาณานิคม
( โต๊ะผม ) A = ไม่เลี้ยงจากสิ่งแวดล้อม โดยมีจำนวนทั้งหมด A =


และทนต่อยาซิโปรฟลอกซาซิน แต่ยังคงอ่อนแอหรือ
กลางไทกีไซไคลน์ . เพียงหนึ่งแยกเป็นเสี่ยง
กับยา . เปอร์เซ็นต์ของเชื้อไวและ / หรือ
กลาง และที่ทำการ ampicillinesulbactam ถูก
50% ( 14 isolates และ 32.1 % ( 9 ไอโซเลท ) ตามลำดับ twentyone
28 ไอโซเลท ( 75% ) ทนต่อคาร์บาฟิแนม
7 ไอโซเลท , ส่วนอ่อนไหวหรือกลาง
อิมิพีเนม ( 25% ) และ 6 สายพันธุ์เพื่อยา ( 21.4% )
( โต๊ะผม )