The chemical complexity of emission

The chemical complexity of emissions from
bitumen applications is a challenge in the assessment of
exposure. Personal sampling of vapours and aerosols of
bitumen was organized in 320 bitumen-exposed workers
and 69 non-exposed construction workers during
2001–2008. Area sampling was conducted at 44 construction
sites. Area and personal sampling of vapours and
aerosols of bitumen showed similar concentrations between
5 and 10 mg/m3
, while area sampling yielded higher concentrations
above the former occupational exposure limit
(OEL) of 10 mg/m3
. The median concentration of personal
bitumen exposure was 3.46 mg/m3 (inter-quartile range
1.80–5.90 mg/m3
). Only few workers were exposed above
the former OEL. The specificity of the method measuring
C–H stretch vibration is limited. This accounts for a
median background level of 0.20 mg/m3 in non-exposed
workers which is likely due to ubiquitous aliphatic
hydrocarbons. Further, area measurements of polycyclic
aromatic hydrocarbons (PAHs) were taken at 25 construction sites. U.S. EPA PAHs were determined with GC/MS,
with the result of a median concentration of 2.47 lg/m3
at 15 mastic asphalt worksites associated with vapours
and aerosols of bitumen, with a Spearman correlation
coefficient of 0.45 (95% CI -0.13 to 0.78). PAH exposure
at mastic-asphalt works was higher than at reference
worksites (median 0.21 lg/m3
), but about one order of
magnitude lower compared to coke-oven works. For a
comparison of concentrations of vapours and aerosols of
bitumen and PAHs in asphalt works, differences in sampling
and analytical methods must to be taken into account.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความซับซ้อนของมลพิษจากสารเคมีการใช้งานยางมะตอยเป็นความท้าทายในการประเมินของแสง ตัวอย่างส่วนตัวดูดกลิ่นและสเปรย์ของจัดยางมะตอยในคนงานที่สัมผัสกับยางมะตอย 320และคนงานก่อสร้างที่ไม่ได้ถูกเปิดเผย 69 ในระหว่าง2001 – 2008 ดำเนินการสุ่มตัวอย่างพื้นที่ที่ก่อสร้าง 44เว็บไซต์นี้ พื้นที่และดูดกลิ่นอย่างส่วนตัว และสเปรย์ของยางมะตอยแสดงให้เห็นว่าความเข้มข้นคล้ายระหว่าง5 และ 10 mg/m3ในขณะที่พื้นที่สุ่มตัวอย่างผลความเข้มข้นสูงขีดจำกัดเดิมอุบัติเหตุ(OEL) ของ 10 mg/m3. ความเข้มข้นเฉลี่ยของส่วนบุคคลแสงยางมะตอยเป็น 3.46 mg/m3 (ช่วงระหว่างควอไทล์1.80 – 5.90 mg/m3). เพียงไม่กี่คนที่แสดงข้างต้นOEL อดีต ความของวิธีการวัดC – H ยืดสั่นสะเทือนถูกจำกัด จัดเป็นการระดับพื้นหลังเฉลี่ย 0.20 mg/m3 ในไม่ได้ถูกเปิดเผยคนซึ่งอาจเนื่องจากอยู่ทุกหนแห่งเป็นอะลิฟาติกไฮโดรคาร์บอน เพิ่มเติม พื้นที่วัดของคีนนสูง (สาร PAHs) ที่ถ่ายที่ไซต์ก่อสร้าง 25 กำหนดกลุ่มของ EPA สหรัฐอเมริกากับ GC/MSด้วยผลของความเข้มข้นเฉลี่ยของ 2.47 lg/m3ที่ 15 สีโพลิยางมะตอยหน่วยงานเกี่ยวข้องกับดูดกลิ่นและสเปรย์ของยางมะตอย ด้วยความสัมพันธ์ Spearmanค่าสัมประสิทธิ์ของ 0.45 (95% CI-0.13 ไป 0.78) ผาแสงที่ยางมะตอยสีโพลิ ทำงานได้สูงกว่าที่อ้างอิงหน่วยงาน (มัธยฐาน 0.21 lg/m3), แต่ลำดับหนึ่งของขนาดต่ำกว่าเมื่อเทียบกับเตาอบโค้กได้ สำหรับการเปรียบเทียบความเข้มข้นของไอระเหยที่ระเบิดและสเปรย์ของสาร PAHs ในยางมะตอยและยางมะตอยทำงาน ความแตกต่างในการสุ่มตัวอย่างและวิธีการวิเคราะห์ต้องพิจารณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความซับซ้อนทางเคมีของการปล่อยก๊าซจาก
การใช้งานน้ำมันดินเป็นความท้าทายในการประเมินผลของการ
เปิดรับแสง การสุ่มตัวอย่างส่วนบุคคลของไอระเหยและละอองของ
น้ำมันดินในการจัด 320 น้ำมันดินสัมผัสแรงงาน
และ 69 ซึ่งไม่ถูกเปิดเผยคนงานก่อสร้างในช่วง
2001-2008 การสุ่มตัวอย่างในพื้นที่ได้ดำเนินการที่ 44 การก่อสร้าง
เว็บไซต์ พื้นที่ส่วนบุคคลและการสุ่มตัวอย่างของไอระเหยและ
ละอองน้ำมันดินแสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นที่คล้ายกันระหว่าง
5 และ 10 mg / m3
ในขณะที่การสุ่มตัวอย่างพื้นที่ให้ผลความเข้มข้นสูง
เหนือขีด จำกัด การสัมผัสสารอดีต
(OEL) 10
mg / m3 ความเข้มข้นเฉลี่ยของใช้ส่วนบุคคล
การสัมผัสน้ำมันดินเป็น 3.46 mg / m3 (ระหว่างควอไทล์ช่วง
1.80-5.90 mg / m3
) คนงานเพียงไม่กี่ได้สัมผัสเหนือ
อดีต OEL ความจำเพาะของวิธีการวัด
การสั่นสะเทือนยืด C-H จะถูก จำกัด นี้บัญชีสำหรับ
ระดับพื้นหลังเฉลี่ย 0.20 mg / m3 ในไม่ถูกเปิดเผย
แรงงานซึ่งน่าจะเกิดจาก aliphatic แพร่หลาย
ไฮโดรคาร์บอน นอกจากนี้การวัดพื้นที่ polycyclic
หอมไฮโดรคาร์บอน (PAHs) ได้รับการดำเนินการใน 25 สถานที่ก่อสร้าง US EPA พีเอเอชได้รับการพิจารณาด้วย GC / MS,
ที่มีผลมาจากความเข้มข้นเฉลี่ยของ LG 2.47 / m3
ที่ 15 หน่วยงานที่ยางมะตอยสีเหลืองอ่อนที่เกี่ยวข้องกับไอระเหย
และละอองน้ำมันดินกับ Spearman ความสัมพันธ์
ค่าสัมประสิทธิ์ของ 0.45 (95% CI -0.13 0.78 ) การได้รับสาร PAH
ที่งานสีเหลืองอ่อนยางมะตอยสูงกว่าที่อ้างอิง
หน่วยงาน (เฉลี่ย 0.21 LG / m3
) แต่ประมาณหนึ่งในคำสั่งของ
ขนาดที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับผลงานโค้กเตาอบ สำหรับ
การเปรียบเทียบความเข้มข้นของไอระเหยและละอองของ
น้ำมันดินและสาร PAHs ในงานยางมะตอย, ความแตกต่างในการเก็บตัวอย่าง
และวิธีการวิเคราะห์ที่จะต้องนำมาพิจารณา