There were no differences in juicin

There were no differences in juiciness and tenderness among
different treatments (Table 5). Other studies (Aleson-Carbonell
et al., 2003; Barbut & Mittal, 1992; Desmond et al., 1998; Fernandez-
Gins et al., 2004; Mansour & Khalil, 1997) have reported that
tenderness and juiciness are increased by additives. However, Berry
and Wergin (1993) and Troutt et al. (1992) reported lower juiciness
scores for meat products containing carbohydrate
ingredients, and in other cases, no such effect was observed due
to treatment with barley b-glucan (Morin, Temelli, & Mcmullen,
2002) and inner pea fiber (Anderson & Berry, 2000). The overall
acceptability scores depended on the drying method and level of
kimchi powder. When 1% kimchi powder was incorporated into
sausage, the overall acceptability was rated similar to the control,
but the highest score was obtained for FKP-2 or HKP-2 (p < 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีไม่มีความแตกต่างใน juiciness และเจ็บระหว่างรักษาแตกต่างกัน (ตาราง 5) (Aleson-Carbonell การศึกษาอื่น ๆและ al., 2003 Barbut และ Mittal, 1992 เดสมและ al., 1998 เฟอร์นานเด-Gins et al., 2004 Mansour และคาลิลแมคกาห์ 1997) ได้รายงานว่ากดเจ็บและ juiciness เพิ่ม ด้วยสาร อย่างไรก็ตาม เบอร์รี่และ Wergin (1993) และ Troutt et al. (1992) รายงาน juiciness ล่างคะแนนสำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรตส่วนผสม และในบางกรณี ไม่มีผลดังกล่าวได้สังเกตครบกำหนดการรักษาด้วยข้าวบาร์เลย์บี-glucan (โมริน Temelli, & Mcmullen2002) และเส้นใยภายในดอกอัญชัญ (แอนเดอร์สันและเบอร์รี่ 2000) โดยรวมacceptability คะแนนขึ้นอยู่กับวิธีและระดับของแห้งผงกิมจิ เมื่อผงกิมจิ 1% ถูกรวมอยู่ในไส้กรอก acceptability โดยรวมมีคะแนนคล้ายกับตัวควบคุมแต่คะแนนสูงสุดได้รับ FKP 2 หรือ HKP-2 (p < 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีความแตกต่างในความชุ่มฉ่ำและความอ่อนโยนในหมู่มี
การรักษาที่แตกต่างกัน (ตารางที่ 5) การศึกษาอื่น ๆ (Aleson-Carbonell
et al, 2003;. Barbut และ Mittal 1992; เดสมอนด์, et al, 1998;. Fernandez-
Gins et al, 2004;. Mansour และคาลิล, 1997) มีรายงานว่า
อ่อนโยนและความชุ่มฉ่ำจะเพิ่มขึ้นโดยการเติมแต่ง . อย่างไรก็ตามแบล็กเบอร์
และ Wergin (1993) และ Troutt et al, (1992) รายงานความชุ่มฉ่ำที่ต่ำกว่า
คะแนนสำหรับผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ที่มีคาร์โบไฮเดรต
ส่วนผสมและในกรณีอื่น ๆ ไม่มีผลดังกล่าวพบว่าเกิดจาก
การรักษาด้วยข้าวบาร์เลย์ขกลูแคน (โม Temelli และ McMullen,
2002) และเส้นใยถั่วภายใน (เดอร์สันและแบล็กเบอร์ , 2000) โดยรวม
คะแนนการยอมรับขึ้นอยู่กับวิธีการอบแห้งและระดับของ
ผงกิมจิ เมื่อ 1% ผงกิมจิเป็น บริษัท ใน
ไส้กรอกการยอมรับโดยรวมได้รับการจัดอันดับที่คล้ายกับการควบคุม
แต่คะแนนสูงสุดได้รับสำหรับ FKP-2 หรือ HKP-2 (p <0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีความแตกต่างในความชุ่มฉ่ำและความอ่อนโยนของ
การรักษาที่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 5 ) การศึกษาอื่น ๆ ( aleson คาร์โบเนลล์
et al . , 2003 ; barbut & Mittal , 1992 ; เดสมอนด์ et al . , 1998 ; เฟอร์นันเดซ -
จิน et al . , 2004 ; Mansour &คาลิน , 1997 ) ได้รายงานว่า
ความอ่อนโยนและความชุ่มฉ่ำเพิ่มขึ้น โดยวัตถุเจือปน อย่างไรก็ตาม เบอร์รี่ และ wergin
( 1993 ) และ troutt et al . ( 1992 ) รายงานลดความชุ่มฉ่ำ
คะแนนสำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ที่มีส่วนผสมของคาร์โบไฮเดรต
และในกรณีอื่น ๆที่ไม่มีผลกระทบดังกล่าวพบว่า เนื่องจากการรักษาด้วย
b-glucan ข้าวบาร์เลย์ ( โมริน temelli &เมิ่กมัลเลิ่น
, , , 2545 ) และถั่วไฟเบอร์ภายใน ( แอนเดอร์สัน&เบอร์รี่ , 2000 ) คะแนนการยอมรับโดยรวมขึ้นอยู่กับวิธีอบแห้ง

และระดับของกิมจิ ผง เมื่อผงกิมจิ 1 % ถูกรวมเข้าไปใน
ไส้กรอกการยอมรับโดยรวมอยู่ในเกณฑ์ที่คล้ายกับการควบคุม
แต่คะแนนสูงสุดได้สำหรับ fkp-2 หรือ hkp-2 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 )