After saving the knights from the m

After saving the knights from the monster bugs. Kazuya and the knights moved towards the nearest town. They decided to set up camp 20 kilometers from it.

「We’ve been under Kazuya’s care for a while….」

「Yes?」

After finishing her meal, Phyllis shows a depressed face whilst gripping her stainless steel cup.

Phyllis’ carriage had been completely destroyed as it had been used to protect the knights during the bug raid. On top of that, she also lost her supply carriages and a fair number of horses.

Moreover, they couldn’t replenish the food they had lost and because of the fact that they had to deal with the corpses, they would arrive at the town at dusk.

Therefore Kazuya made the decision to share their supplies with the knights.

That was the reason Phyllis was in such a depressed state.

「Don’t worry about it, it’s not a problem」

「If you say so. I’m in your debt again, Kazuya」

Kazuya decided to change the subject in order to dissipate Phyllis’ dark aura.

「Does it taste good?」

「Oh? Well the food called curry is something I have never eaten before, yet it tastes very good. The chocolate you served after the meal was also delicious」

「I thought it might suit your taste」

The food Kazuya share with the others was curry and chocolate.

Phyllis seemed hesitant to eat the curry at first. However, after the first mouthful, she eventually gave in.

After the curry, chocolate was issued for dessert. This seemed to please the knights greatly.

As the meal drew to a close, the second in command of the knights asked 「Where did you get this food!?」 with a face full of excitement and expectation. However, Kazuya answered ambiguously, simply stating that only they could acquire it. To which, the knights face visibly fell.

After the meal had actually ended, a peaceful atmosphere descended upon the party.

Through the dinnertime conversations, Kazuya had gradually became friends with Beretta and Phyllis, to the point where they called each other by their names. (When Kazuya first tried calling Phyllis and Beretta by their first names, he felt a sudden chill running down his spine. Only to find Chitose staring at Phyllis with dark eyes)

A bonfire had been set up in the center of the camp, as the soldiers and knights surrounded it. Kazuya took this opportunity to learn more about Phyllis.

「Speaking of which, why were you riding in that carriage? Where were you headed?」

Kazuya said so whilst looking at the carriage.

「…….I can’t say anymore information than this. But we were on a mission, the person inside the carriage is a noble」

It was probably that the circumstances were complicated, so Kazuya decided not to probe any further.

「Why is Kazuya in such a place? Hasn’t the place Kazuya come from become a den for monsters?」

「Well, well…」

「?」

Although it’s true that the forest has become a den for monsters, Kazuya cannot simply say that he has a fortified base on the outskirts of it, inside the kingdom. So his answer was deliberately ambiguous.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากบันทึกอัศวินจากบักมอนสเตอร์ เซะและอัศวินย้ายไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด พวกเขาตัดสินใจตั้งค่าย 20 กิโลเมตรจากนั้น「We ได้รับภายใต้การดูแลของเซะขณะ...ร้านอาหาร「Yes ? ร้านอาหารหลังจากเสร็จสิ้นอาหารของเธอ สาธินีแสดงใบหน้าเศร้าขณะจับเธอถ้วยสแตนเลสขนของสาธินีได้ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์เป็นมาใช้เพื่อปกป้องอัศวินโจมจุดบกพร่อง นั้น เธอยังหายไปเธอจัดหาม้าและจำนวนม้ายุติธรรมนอกจากนี้ พวกเขาไม่สามารถเติมอาหารพวกเขาได้สูญเสีย และเหตุว่าพวกเขาจะจัดการกับศพ พวกเขาจะมาถึงเมืองในตอนค่ำได้ดังนั้น เซะผู้ตัดสินใจในการใช้อุปกรณ์ของพวกเขาร่วมกับอัศวินนั่นเป็นเหตุผลที่สาธินีในสถานะเศร้า「Don't กังวล ไม่มี problem」「If ที่คุณพูดนั้น ฉันในหนี้ของคุณอีกครั้ง Kazuya」ตัดสินใจเปลี่ยนเรื่องเพื่อกระจายของสาธินีร่าเข้มเซะ「Does รสดี? ร้านอาหาร「Oh ดีอาหารที่เรียกว่าแกงเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยกินก่อน ยังไม่ ได้รสดีมาก ช็อคโกแลตคุณเสิร์ฟหลังอาหารยัง delicious」「I คิดว่า มันอาจเหมาะกับ taste」 ของคุณอาหารเซะร่วมกับคนอื่น ๆ เป็นแกงและช็อคโกแลตสาธินีดูเหมือนลังเลจะกินแกงกะหรี่ที่แรก อย่างไรก็ตาม หลังจากคำหนึ่งแรก เธอในที่สุดให้ในหลังจากแกง ช็อคโกแลตออกของหวาน นี้ดูเหมือนที่อัศวินมากเป็นอาหารที่ดึงปิด ที่สองในคำสั่งของอัศวินถาม 「Where คุณไม่ได้รับอาหารนี้ ร้านอาหาร ด้วยใบหน้าที่เต็มไป ด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวัง อย่างไรก็ตาม เซะตอบ ambiguously เพียงแค่ระบุว่า เฉพาะพวกเขาไม่สามารถรับมัน ที่ อัศวินหน้าลดลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากที่อาหารจริงสิ้นสุดลง บรรยากาศเงียบลงมาตามงานปาร์ตี้ผ่านการสนทนาระหว่างทานอาหารเย็น เซะได้ค่อย ๆ กลายเป็น เพื่อนกับ Beretta และสาธินี ไปยังจุดที่พวกเขาเรียกกัน โดยชื่อของพวกเขา (เมื่อเซะลองโทรสาธินีและ Beretta โดยชื่อแรก เขารู้สึกเย็นทันทีที่วิ่งลงกระดูกสันหลังของเขา เพียงเพื่อจะพบชิโตจ้องสาธินีกับตามืด)ก่อกองไฟได้ตั้งในค่าย เป็นทหารและม้าล้อมรอบมัน เซะได้โอกาสที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสาธินี「Speaking ที่ทำไมคุณกำลังขี่ในที่ขนส่ง ที่คุณถูกหัว? ร้านอาหารเซะว่า ได้ในขณะการขนส่ง「...ของฉันอีกต่อไปข้อมูลนี้ได้ แต่ในภารกิจ บุคคลภายในการขนส่งเป็นการ noble」ก็คงว่า สถานการณ์มีความซับซ้อน เพื่อเซะตัดสินที่จะไม่สอบสวนใด ๆ เพิ่มเติม「Why คือ เซะในสถานดังกล่าวหรือไม่ ไม่เซะมาจากการกลายเป็น ซ่องสำหรับมอนสเตอร์? ร้านอาหาร「Well ดี...ร้านอาหาร「?」แม้ว่ามันจะจริงว่า ป่ากลายเป็น ซ่องสำหรับมอนสเตอร์ เซะไม่เพียงสามารถบอกว่า เขามีฐานเสริมบนชาน ภายในราชอาณาจักร ดังนั้น คำตอบของเขาคือเจตนาชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากบันทึกอัศวินจากข้อบกพร่องที่มอนสเตอร์ คาซึยะและอัศวินเดินตรงไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด พวกเขาตัดสินใจที่จะตั้งค่าย 20 กิโลเมตรจากมัน. 「เราได้รับภายใต้การดูแล Kazuya สำหรับในขณะที่ ... . 」「ใช่」หลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเธอฟิลลิสแสดงให้เห็นใบหน้าที่หดหู่ในขณะที่จับถ้วยสแตนเลสของเธอ. ฟิลลิส 'สายการบินได้ ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ขณะที่มันถูกนำมาใช้เพื่อปกป้องอัศวินในระหว่างการโจมตีข้อผิดพลาด ด้านบนของที่เธอหายไปยังรถม้าอุปทานของเธอและหมายเลขยุติธรรมของม้า. นอกจากนี้พวกเขาไม่สามารถเติมเต็มอาหารที่พวกเขาได้สูญเสียและเพราะความจริงที่ว่าพวกเขามีการจัดการกับศพที่พวกเขาจะมาถึงในเมือง ในตอนค่ำ. ดังนั้น Kazuya ได้ตัดสินใจที่จะแบ่งปันเสบียงของพวกเขาด้วยอัศวิน. นั่นคือเหตุผลที่ฟิลลิสที่อยู่ในรัฐดังกล่าวหดหู่. 「ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ไม่ได้เป็นปัญหา」「ถ้าคุณบอกว่าดังนั้น ผมอยู่ในหนี้ของคุณอีกครั้งคาซึยะ」Kazuya ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่องเพื่อกระจายฟิลลิส 'กลิ่นอายความมืด. 「มันรสชาติดี? 」「โอ้? ดีอาหารที่เรียกว่าแกงเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยกินมาก่อนเลยมันมีรสชาติที่ดีมาก ช็อคโกแลตที่คุณทำหน้าที่หลังมื้ออาหารก็อร่อย」「ฉันคิดว่ามันอาจจะเหมาะกับรสนิยมของคุณ」ส่วนแบ่งอาหารคาซึยะกับคนอื่น ๆ เป็นแกงและช็อคโกแลต. ฟิลลิดูเหมือนลังเลที่จะกินแกงในตอนแรก อย่างไรก็ตามหลังจากที่คำแรกในที่สุดเธอก็ยอม. หลังจากแกง, ช็อคโกแลตออกสำหรับขนม นี้ดูเหมือนจะโปรดอัศวินอย่างมาก. ในฐานะที่เป็นอาหารเข้าใกล้สองในคำสั่งของอัศวินถาม「ไหนคุณไม่ได้รับอาหารพวกนี้ !? 」ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวัง อย่างไรก็ตามคาซึยะตอบเลศนัยเพียงแค่ระบุว่าเพียง แต่พวกเขาจะได้รับมัน ที่อัศวินเผชิญลดลงอย่างเห็นได้ชัด. หลังรับประทานอาหารได้สิ้นสุดลงจริงบรรยากาศที่เงียบสงบลงไปบนพรรค. ผ่านการสนทนามื้อค่ำที่คาซึยะได้ค่อยๆกลายเป็นเพื่อนกับเบเร็ตต้าและฟิลลิสไปยังจุดที่พวกเขาเรียกกันโดยชื่อของพวกเขา . (เมื่อ Kazuya แรกพยายามโทรฟิลลิสและเบเร็ตต้าโดยชื่อแรกของพวกเขาที่เขารู้สึกเย็นฉับพลันวิ่งลงกระดูกสันหลังของเขา. เท่านั้นที่จะหา Chitose จ้องมองที่ฟิลลิสกับดวงตาสีเข้ม) กองไฟได้รับการจัดตั้งขึ้นในใจกลางของค่ายที่เป็น ทหารและอัศวินล้อมรอบมัน คาซึยะได้ใช้โอกาสนี้เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับฟิลลิส. 「พูดที่ว่าทำไมคุณกำลังนั่งอยู่ในรถม้าที่? คุณอยู่ที่ไหนหัวหน้า? 」คาซึยะกล่าวว่าดังนั้นในขณะที่กำลังมองหาที่สายการบิน. 「 ...... .i ไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปข้อมูลกว่านี้ แต่เราในภารกิจที่คนที่อยู่ภายในสายการบินเป็นขุนนาง」มันอาจจะเป็นว่าสถานการณ์ที่ซับซ้อนดังนั้น Kazuya ตัดสินใจที่จะไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ ต่อไป. 「ทำไมเป็นคาซึยะในสถานที่ดังกล่าว? ยังไม่ได้สถานที่ที่คาซึยะมาจากการกลายเป็นที่ซ่องสุมสำหรับมอนสเตอร์หรือไม่? 」「ดีดี ... 」「? 」แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่ป่าได้กลายเป็นที่ซ่องสุมสำหรับมอนสเตอร์, คาซึยะไม่สามารถเพียงแค่บอกว่าเขามีฐานป้อมในเขตชานเมือง ของมันภายในราชอาณาจักร ดังนั้นคำตอบของเขาคือคลุมเครือจงใจ