In this story, Morley Callaghan foc

In this story, Morley Callaghan focuses on a rather commonplace and distressing experience during which a young man’s character begins to take a definite moral form. The boy’s petty thievery, false bravado, and emotional dependency are highlighted early in the story. There is little to suggest the possibility of genuine moral growth except for the boy’s capacity for honest self-evaluation when he is first confronted by his employer, and his ready admission of guilt to his mother.

Alfred does mature, however, and it is important to recognize that his moral development owes very little to the fear and shame that suffuse him on being caught and imagining his punishment or his mother’s contempt for him. Fear and shame prompt him at first to indulge in some defensive role-playing, and these emotions quickly dissipate once the immediate threat of arrest is removed. In this interlude of relaxation from tension, however, Alfred is surprised by an insight that transforms him.

When he discovers his mother alone and vulnerable, he sees for the first time the hard path she has walked “all of the years of her life.” This capacity for responding deeply and fully to the imagined life of another is, Callaghan implies, the beginning of maturity. Thus, for Callaghan, maturity depends essentially on a sense of solidarity with others as opposed to a feeling of anarchic individualism, which sees others as simply obstructions or conveniences. All Alfred’s anger, shame, despair, and elation earlier in the evening subside eventually, allowing his innate capacity for sympathetic identification with another to reach expression. This capacity may seem as commonplace as the crime that Alfred commits, but Callaghan convincingly suggests that it is at the root of the moral imagination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเรื่องนี้ คัลลาฮาน Morley เน้นประสบการณ์ค่อนข้างธรรมดา และวิตกซึ่งตัวละครของชายหนุ่มเริ่มใช้แบบฟอร์มทางศีลธรรมที่ชัดเจน ของเด็กลักเธียร์เวรี่ bravado เท็จ และอ้างอิงทางอารมณ์จะถูกเน้นในเรื่อง มีน้อยการแนะนำโอกาสการเจริญเติบโตทางศีลธรรมของแท้ยกเว้นของเด็กความสามารถในการประเมินตนเองซื่อสัตย์เมื่อก่อนเขาจะต้องเผชิญ โดยนายจ้างของเขา และเขายอมพร้อมรับความผิดที่แม่ของเขาอัลเฟรด ผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม และจำเป็นต้องรู้ว่า เขาพัฒนาคุณธรรมเป็นหนี้น้อยมากเพื่อความกลัวและอับอายที่ suffuse เขาถูกจับและจินตนาการของเขาลงโทษหรือดูถูกแม่ของเขาเขา ความกลัวและอับอายพร้อมท์เขาครั้งแรกในบทบาทบางป้องกัน และอารมณ์เหล่านี้ไนเมื่อภัยคุกคามการถูกจับกุมจะถูกเอาออก ในสเปรย์นี้ผ่อนคลายจากความตึงเครียด อย่างไรก็ตาม อัลเฟรดประหลาดใจ โดยความเข้าใจที่เปลี่ยนเขาเมื่อเขาได้พบแม่ของเขาคนเดียว และมีความเสี่ยง เขาเห็นครั้งแรกเส้นทางยากเธอได้เดิน "ทุกปีของชีวิตของเธอ" ความจุนี้ตอบสนองลึก และเต็มที่กับชีวิตเรื่องสมมติของอีกคือ คัลลาฮานหมายถึง จุดเริ่มต้นของการกำหนด ดังนั้น สำหรับคัลลาฮาน ครบกำหนดเป็นหลักขึ้นอยู่กับความรู้สึกของความเป็นปึกแผ่นกับผู้อื่นซึ่งตรงข้ามกับความรู้สึกของปัจเจกเกี่ยวกับอนาธิปไตย ซึ่งมองเห็นผู้อื่นเป็นเพียงสิ่งกีดขวางหรือสิ่งอำนวยความสะดวก ทั้งหมดอัลเฟรดความโกรธ ความอัปยศ ความสิ้นหวัง และความอิ่มเอมใจในช่วงเย็นก่อนหน้านี้หายในที่สุด ช่วยให้กำลังการผลิตของเขาโดยธรรมชาติสำหรับรหัสเห็นอกเห็นใจกับอีกถึงนิพจน์ กำลังการผลิตนี้อาจดูเหมือนเป็นธรรมดาเป็นอาชญากรรมที่มุ่งมั่นอัลเฟรด แต่ตะล่อมคัลลาฮานแนะนำว่า มันเป็นที่รากของจินตนาการคุณธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรื่องนี้มอร์ลี่ย์แกห์นมุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์ที่ค่อนข้างธรรมดาและมีความสุขในช่วงที่ตัวละครชายหนุ่มที่เริ่มต้นที่จะใช้รูปแบบทางศีลธรรมที่ชัดเจน ลักทรัพย์ของเด็กอนุองอาจเท็จและการพึ่งพาทางอารมณ์เป็นไฮไลต์ในช่วงต้นเรื่อง มีน้อยที่จะแนะนำความเป็นไปได้ของการเจริญเติบโตทางศีลธรรมของแท้ยกเว้นสำหรับความจุของเด็กสำหรับซื่อสัตย์ประเมินตนเองเมื่อเขาเผชิญหน้าครั้งแรกโดยนายจ้างของเขาและเข้ารับการรักษาพร้อมของเขารู้สึกผิดกับแม่ของเขา.

อัลเฟรดไม่เป็นผู้ใหญ่อย่างไรและมันเป็นสิ่งสำคัญ ที่จะยอมรับว่าการพัฒนาจริยธรรมของเขาเป็นหนี้น้อยมากที่จะกลัวและความอัปยศที่กระจายบนเขาถูกจับและจินตนาการการลงโทษหรือการดูถูกแม่ของเขาของเขาสำหรับเขา ความกลัวและความอัปยศแจ้งให้เขาในตอนแรกที่จะหลงระเริงในบางป้องกันการเล่นบทบาทและอารมณ์เหล่านี้ได้อย่างรวดเร็วกระจายเมื่อคุกคามของการจับกุมจะถูกลบออก ในสลับฉากของการผ่อนคลายจากความตึงเครียดนี้ แต่อัลเฟรดประหลาดใจโดยความเข้าใจที่แปลงเขา.

เมื่อเขาค้นพบแม่ของเขาคนเดียวและความเสี่ยงที่เขาเห็นเป็นครั้งแรกเส้นทางที่ยากที่เธอได้เดิน "ทุกปีที่ผ่านมาในชีวิตของเธอ "กำลังการผลิตนี้สำหรับการตอบสนองได้อย่างล้ำลึกและเต็มที่กับชีวิตคิดของผู้อื่นเป็นแกห์นหมายถึงจุดเริ่มต้นของการกำหนด ดังนั้นสำหรับแกห์นครบกําหนดขึ้นเป็นหลักในความรู้สึกของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับคนอื่น ๆ เมื่อเทียบกับความรู้สึกของปัจเจกอนาธิปไตยซึ่งเห็นคนอื่นเป็นแค่สิ่งกีดขวางหรือที่สะดวกสบาย ทั้งหมดความโกรธอัลเฟรดอัปยศสิ้นหวังและความอิ่มเอมใจก่อนหน้านี้ในช่วงเย็นบรรเทาในที่สุดก็ช่วยให้ความจุธรรมชาติของเขาสำหรับการระบุความเห็นอกเห็นใจกับคนอื่นไปถึงการแสดงออก ความจุนี้อาจดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาเป็นอาชญากรรมที่อัลเฟรดกระทำ แต่แกห์นตะล่อมให้เห็นว่ามันเป็นที่รากของจินตนาการทางศีลธรรม