His darling Dorothy.When Chester go

His darling Dorothy.
When Chester got back to the office he saw Dorothy. She was talking to old Shaw. But Dorothy was nice to everybody. She was that kind of person. He called her over and she smiled to him. Even Shaw smiled.
Chester took her to a quieter part of the office and asked. Dorothy said yes, she would love to go to dinner with him. Her intelligent eyes were shining in her lovely face. Chester watched as her soft, round figure walked back to her desk.
Dorothy, at least, liked him. He could be sure of her. Darling Dorothy!
But he would have just one quick look in the book to make sure.
He reached into his pocket. The book was not there. He felt alarmed. He quickly went back to his office. He searched all his pockets and his briefcase, even his desk
drawers, though he knew he hadn't put the book in any of them. It was no use. The Book of Thoughts was gone.
Chester remembered the crowds as he left the cafe. Had somebody taken the book out of his pocket? Things don't just disappear by themselves.
Do they?
All kinds of thoughts crowded through his mind. But the least expected and perhaps the most welcome thought was the feeling that a heavy weight had been taken away from him. He went back to try and see Dorothy again. She was talking to old Shaw - again. She saw Chester and waved to him.
At least, he thought, he still had Dorothy.
He had his career and he had Dorothy. None of the other people mattered. He could trust Dorothy. Of course he could. He was almost sure of it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลิ้งที่เขาโดโรธีเมื่อเชสเตอร์ได้กลับไปที่สำนักงาน เขาเห็นโดโรธี เธอได้พูดกับ Shaw เก่า แต่โดโรธีดีทุกคน เธอเป็นคนประเภทที่ เขาเรียกเธอไป และเธอยิ้มให้เขา แม้ Shaw ยิ้มเชสเตอร์เอาเธอเงียบสงบบางส่วนของสำนักงาน และขอ โดโรธีกล่าวว่า ใช่ เธอจะรักไปดินเนอร์กับเขา ตาอัจฉริยะของเธอถูกมันในใบหน้าของเธอน่ารัก เชสเตอร์ดูเป็นเธอนุ่ม รอบรูปเดินกลับไปที่โต๊ะของเธอโดโรธี น้อย ชอบเขา เขาสามารถตรวจสอบให้แน่ใจว่าของเธอ โดโรธีดาร์ลิ่งแต่เขาจะมีลักษณะเดียวด่วนในสมุดเพื่อให้แน่ใจเขาถึงลงในกระเป๋าของเขา หนังสือไม่มี เขารู้สึกตื่นตระหนก เขาได้อย่างรวดเร็วกลับไป เขาค้นกระเป๋าของเขาและเขา briefcase แม้แต่โต๊ะของเขาลิ้นชัก ว่าเขารู้ว่า เขาไม่ได้ใส่หนังสือในใด ๆ ของพวกเขา ใช้ไม่ได้ จองความคิดไปได้เชสเตอร์จำฝูงชนเป็นเขาซ้ายคาเฟ่ คนได้นำหนังสือออกจากกระเป๋าของเขา สิ่งที่ไม่เพียงหายไปเองอย่างไรก็ทุกชนิดความหนาแน่นทางจิตใจของเขาคิด แต่คาดว่าน้อยที่สุด และบางทีความคิดยินดีมีความรู้สึกว่าน้ำหนักหนักได้ถูกเอาออกไปจากเขา เขาก็กลับไปลอง และดูโดโรธีอีก เธอได้พูดกับ Shaw เก่า - อีกครั้ง เธอเห็นเชสเตอร์ และ waved กับเขาน้อย คิดว่า เขายังมีโดโรธีเขามีอาชีพของเขา และเขาโดโรธี ไม่มีของคนอื่น mattered เขาไม่เชื่อถือโดโรธี แน่นอนเขาไม่ เขาเกือบจะแน่ใจว่าของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดโรธีที่รักของเขา.
เมื่อเชสเตอร์ได้กลับไปยังสำนักงานที่เขาเห็นโดโรธี เธอได้พูดคุยกับชอว์เก่า แต่โดโรธีเป็นที่ดีกับทุกคน เธอเป็นคนประเภทที่ เขาเรียกว่าเธอและเธอยิ้มให้เขา แม้แต่ชอว์ยิ้ม.
เชสเตอร์พาเธอไปเป็นส่วนหนึ่งที่เงียบสงบของสำนักงานและถาม โดโรธีกล่าวว่าใช่เธอชอบที่จะไปรับประทานอาหารค่ำกับเขา ตาฉลาดของเธอถูกส่องแสงในใบหน้าของเธอน่ารัก เชสเตอร์ดูเป็นนุ่มของเธอรูปที่รอบเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของเธอ.
โดโรธีอย่างน้อยชอบเขา เขาสามารถตรวจสอบของเธอ โดโรธีที่รัก!
แต่เขาจะมีเพียงหนึ่งดูอย่างรวดเร็วในหนังสือเล่มนี้เพื่อให้แน่ใจว่า.
เขาเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าของเขา หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มี เขารู้สึกตกใจ เขารีบเดินกลับไปที่ห้องทำงานของเขา เขาค้นหาในกระเป๋าของเขาและกระเป๋าเอกสารของเขาแม้โต๊ะทำงานของเขาลิ้นชักแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาไม่ได้วางหนังสือเล่มนี้ในใด ๆ ของพวก
มันก็ไม่มีประโยชน์ หนังสือของความคิดก็หายไป.
เชสเตอร์จำฝูงชนขณะที่เขาออกคาเฟ่ ใครบางคนได้นำหนังสือเล่มนี้ออกมาจากกระเป๋าของเขา? สิ่งที่ไม่เพียงแค่หายไปด้วยตัวเอง.
พวกเขา?
ทุกชนิดของความคิดแออัดผ่านความคิดของเขา แต่คาดว่าไม่น้อยกว่าและอาจจะคิดว่าได้รับการต้อนรับมากที่สุดคือความรู้สึกว่าน้ำหนักหนักถูกนำออกไปจากเขา เขาก็กลับไปลองดูอีกครั้งโดโรธี เธอได้พูดคุยกับชอว์เก่า - อีกครั้ง เธอเห็นเชสเตอร์และโบกมือให้เขา.
อย่างน้อยเขาคิดว่าเขายังคงมีโดโรธี.
เขามีอาชีพของเขาและเขาก็มีโดโรธี ไม่มีของคนอื่น ๆ ที่สำคัญ เขาสามารถไว้วางใจโดโรธี แน่นอนว่าเขาจะทำได้ เขาแน่ใจว่ามันเกือบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่รักของเขาโดโรธี .
เมื่อเชสเตอร์ กลับมาที่สำนักงาน เขาเห็นโดโรธี เธอคุยกับเก่าชอว์ แต่โดโรธี ทำดีกับทุกคน หล่อนเป็นคนแบบนั้น เขาเรียกเธอมา เธอยิ้มให้เขา แม้แต่ชอว์ยิ้ม .
เชสเตอร์ไปส่วนหนึ่งที่เงียบสงบของสำนักงาน และถาม โดโรธีกล่าวว่า ใช่ เธออยากไปทานข้าวกับเขา ตาฉลาดของเธอส่องแสงในใบหน้าที่น่ารักของเธอเชสเตอร์ดูของเธอเบา รอบรูป เดินกลับไปที่โต๊ะของเธอ .
โดโรธี อย่างน้อยก็ชอบเขา เค้าอาจจะแน่ใจว่าเธอ โดโรธีที่รัก
แต่เขาก็มีเพียงหนึ่งอย่างรวดเร็ว ดูในหนังสือให้แน่ใจว่า . . .
เขาล้วงลงไปในกระเป๋าของเขา หนังสือก็ไม่ได้มี เขารู้สึกตกใจ เขารีบกลับไปที่ห้องทำงานของเขา เขาค้นกระเป๋าของเขาและกระเป๋าเอกสารของเขา แม้แต่ลิ้นชักโต๊ะ
ของเขาถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาไม่ได้วางหนังสือในใด ๆของพวกเขา มันไม่ใช้ หนังสือความคิดหายไป
Chester จำฝูงชนในขณะที่เขาออกจากร้านกาแฟ มีใครเอาหนังสือออกจากกระเป๋าของเขา สิ่งที่ไม่หายไปเอง .
ทำพวกเขา ?
ทุกชนิดคิดแออัดถึงจิตใจของเขาแต่คาดว่าอย่างน้อยและอาจคิดว่าการต้อนรับมากที่สุดคือความรู้สึกที่หนักอึ้งถูกพรากไปจากเขา เขากลับไปลองและเห็นโดโรธีอีกครั้ง เธอคุยกับเก่าชอว์ - อีกครั้ง เธอเห็นเชสเตอร์และโบกมือให้เขา
อย่างน้อยเขาคิดว่าเขายังมีโดโรธี .
เขาอาชีพของเขาและเขามี ดอโรธี ไม่มีใครอื่นที่สำคัญ เขาเชื่อใจโดโรธีแน่นอน เขาทำได้ เขาเกือบจะแน่นอน