tions to reiteration of the influen

tions to reiteration of the influence, rarely particularized, of
"natural law,"58 and the doctrine of natural law itself suggests
the modes of analysis, much practiced since the Middle Ages by which political problems are resolved by the unique determinations
of Reason or Will. Aristotle's vocabulary and distinctions,
the formal organizations of the study of politics and
of the institutions studied in it, have contributed recurrent
terms to the long literature of utopian projected states, to the
scientific discussiono f politics, to the pamphleteeringp reparation
for governments, and even to the language in which laws
and constitutions have been written and interpreted: thus, to
mention only the most obvious cases, the formal distinction of
the parts of a constitution has furnished, by way of Montesquieu,
the practical precept of the division of powers, and Aristotle's
manner of differentiating six states has become, more
than any other classificationo f states, part of political language.
In general, however, the effect of this formalizing of Aristotle's
terminology and theory may be seen in the tendency of the
two end-terms of his dialectic, the individual and the state,
which are determined in endless ways each relative to the other,
to become absolute in such fashion that all political problems
may be treated as instances of the opposition of rights and
duties, or even of Individualism and the Common Good. Even
more subtle and pervasive, however, has been the tendency of
Absolute Goods, when long established in discussion, to be
translated, with little effort or consequence, into the actions or
intentions which are turned to them; when philosophers have
tired of formal causes, entitized as eternal beings, they have
sought solace, if not a different analysis, in efficient causes,
finding the common good in some manifestation of a common
will, or accounting for political organizations, which had been
called "natural," as conventional associations established by social contracts. This tendency repeats the fate which has befallen
Aristotle's physical theory, for in politics as in physics
all four of the Aristotelian causes have been reduced to efficient
causes-contracts and covenants have been advanced as efficient
causes to account for the pursuit of the "common good,"
the division of powers has been made the efficient cause of the
persistence of states, not the form of their organization-and
the tendency reached its completion at the close of the Middle
Ages, when Aristotle's political theory was no longer fitted in a
scheme dominated by "eternal law," in the first and most influential
of modern political theories, that of Machiavelli, which
is based almost exclusively on considerations, derived from
Aristotle's treatment of efficient causes in the Politics and of
persuasioni n the Rhetorico, f means by which to move or maintain
a state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งนี้เพื่อย้ำอิทธิพลไม่ค่อย particularized ของ
"กฎธรรมชาติ" 58 และหลักคำสอนของกฎธรรมชาติที่ตัวเองแสดงให้เห็นรูปแบบของการวิเคราะห์ประสบการณ์มากตั้งแต่ยุคกลางโดยที่ปัญหาทางการเมืองได้รับการแก้ไขโดยการหาความไม่ซ้ำกันของเหตุผลหรือจะ. คำศัพท์ของอริสโตเติลและความแตกต่าง, องค์กรอย่างเป็นทางการของการศึกษาของการเมืองและสถาบันการศึกษาในนั้นมีส่วนทำให้เกิดขึ้นอีกแง่วรรณกรรมยาวของรัฐที่คาดว่ายูโทเปียเพื่อdiscussiono วิทยาศาสตร์ฉการเมืองเพื่อซ่อมแซม pamphleteeringp สำหรับรัฐบาลและแม้กระทั่ง ภาษาที่กฎหมายและรัฐธรรมนูญได้รับการเขียนและการแปลความหมาย: ทำให้การพูดถึงเพียงกรณีที่ชัดเจนที่สุดความแตกต่างอย่างเป็นทางการของส่วนของรัฐธรรมนูญได้รับการตกแต่งโดยวิธีการเตสกิเออศีลในทางปฏิบัติของการแบ่งอำนาจและอริสโตเติลลักษณะของการแตกต่างหกรัฐได้กลายเป็นมากขึ้นกว่าที่อื่นๆ classificationo รัฐฉส่วนหนึ่งของภาษาทางการเมือง. โดยทั่วไป แต่ผลของการอย่างเป็นทางการของอริสโตเติลนี้คำศัพท์และทฤษฎีอาจจะเห็นในแนวโน้มของคำสองคำสิ้นของเหตุผลของแต่ละบุคคลและรัฐที่ถูกกำหนดในรูปแบบที่ไม่มีที่สิ้นสุดในแต่ละเทียบกับคนอื่น ๆ ที่จะกลายเป็นที่แน่นอนในแฟชั่นดังกล่าวว่าปัญหาทางการเมืองอาจจะถือว่าเป็นกรณีของความขัดแย้งของสิทธิและหน้าที่หรือแม้กระทั่งของปัจเจกและดีร่วมกัน แม้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นและแพร่หลายแต่ได้รับแนวโน้มของแอบโซลูทสินค้าเมื่อมาเป็นเวลานานในการอภิปรายจะได้รับการแปลที่มีความพยายามน้อยหรือผลในการกระทำหรือความตั้งใจที่จะเปิดให้พวกเขา; เมื่อนักปรัชญาได้เหนื่อยของสาเหตุอย่างเป็นทางการ entitized สิ่งมีชีวิตนิรันดร์ในฐานะที่พวกเขาได้พยายามปลอบใจหากไม่ได้รับการวิเคราะห์ที่แตกต่างกันในสาเหตุที่มีประสิทธิภาพในการค้นหาที่ดีร่วมกันในการประกาศของบางอย่างร่วมกันจะหรือคิดเป็นองค์กรทางการเมืองซึ่งได้รับการเรียกว่า"ธรรมชาติ" เป็นธรรมดาสมาคมที่จัดตั้งขึ้นโดยการทำสัญญาทางสังคม แนวโน้มนี้ซ้ำชะตากรรมที่ได้เกิดขึ้นทฤษฎีทางกายภาพของอริสโตเติลสำหรับในทางการเมืองเช่นเดียวกับในฟิสิกส์ทั้งสี่ของสาเหตุอริสโตเติ้ได้รับการลดลงอย่างมีประสิทธิภาพสัญญาสาเหตุและพันธสัญญาที่ได้รับสูงเป็นที่มีประสิทธิภาพสาเหตุที่บัญชีสำหรับการแสวงหาของ"ดีร่วมกัน "ส่วนหนึ่งของอำนาจที่ได้รับการทำสาเหตุที่มีประสิทธิภาพของการคงอยู่ของรัฐไม่ได้รูปแบบของพวกเขาองค์กรและแนวโน้มถึงความสำเร็จที่ใกล้ชิดของกลางยุคเมื่อทฤษฎีทางการเมืองของอริสโตเติลก็พอดีไม่ได้อยู่ในโครงการโดดเด่นด้วยกฎหมาย "นิรันดร์" ในครั้งแรกและมีอิทธิพลมากที่สุดของทฤษฎีทางการเมืองที่ทันสมัยของMachiavelli ซึ่งจะขึ้นอยู่เกือบเฉพาะในการพิจารณามาจากการรักษาของอริสโตเติลสาเหตุที่มีประสิทธิภาพในการเมืองและpersuasioni n Rhetorico ที่ฉหมายถึง ซึ่งจะย้ายหรือรักษารัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยินดีด้วยกับการทำซ้ำๆของอิทธิพล ไม่ค่อยมีรายละเอียดของ
" กฎธรรมชาติ " 58 และหลักการของกฎหมายธรรมชาติตัวเองชี้ให้เห็น
โหมดการวิเคราะห์มาก ซ้อมตั้งแต่ยุคกลางซึ่งมีการแก้ไขปัญหาทางการเมือง โดยเฉพาะหา
เหตุผล หรือจะ อริสโตเติลเป็นศัพท์และข้อจำกัด
องค์กรอย่างเป็นทางการของการศึกษาการเมืองและ
ของสถาบันที่เรียนก็มีส่วนแง่กำเริบ
กับวรรณกรรมที่ยาวนานของอุดมคติ ฉาย อเมริกา กับวิทยาศาสตร์ discussiono F

เรา pamphleteeringp การเมือง , รัฐบาล , และแม้กระทั่งภาษา ซึ่งในกฎหมาย
และรัฐธรรมนูญได้เขียนขึ้น และตีความดังนั้น

พูดถึงเฉพาะกรณีชัดเจนที่สุด , ความแตกต่างอย่างเป็นทางการของ
ส่วนของรัฐธรรมนูญ มีการตกแต่งด้วยวิธีของมองเตสกิเออ ,
ศีลปฏิบัติของฝ่ายอำนาจ และอริสโตเติล เป็นลักษณะของการ
6 รัฐได้กลายเป็นมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ classificationo
F อเมริกา ส่วนหนึ่งของภาษาการเมือง
โดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม ผลของ formalizing ของอริสโตเติล คือ
ความหมายและทฤษฎีอาจจะเห็นแนวโน้มของ
สองปลายด้านภาษาถิ่นของเขา บุคคลและรัฐ ที่ถูกกำหนดในเจ็ดชั่วโคตรวิธี

แต่ละเมื่อเทียบกับอื่น ๆเป็นแบบสัมบูรณ์ในแฟชั่นดังกล่าวว่า ปัญหา
ทางการเมือง อาจจะถือว่าเป็นกรณีที่ฝ่ายค้านหน้าที่สิทธิและ
, หรือแม้แต่ของปัจเจกและทั่วไปดี แม้
ละเอียดมากขึ้นและแพร่หลาย , อย่างไรก็ตาม , ได้รับแนวโน้ม
สินค้าแน่นอนเมื่อนานขึ้นในการอภิปรายที่จะ
แปล กับความพยายามเพียงเล็กน้อยหรือผลในการกระทำ หรือ ความตั้งใจที่จะเปิดให้

เหนื่อย เมื่อนักปรัชญามีสาเหตุอย่างเป็นทางการ entitized เป็นสิ่งมีชีวิตนิรันดร์ พวกเขามี
ขอปลอบใจ ถ้าไม่วิเคราะห์ความแตกต่างในสาเหตุที่มีประสิทธิภาพ
หาคนดีในการทั่วไป
จะหรือบัญชีสำหรับองค์กรทางการเมืองซึ่งถูก
เรียกว่า " ธรรมชาติ " เป็นปกติสมาคมก่อตั้งขึ้นโดยสัญญาสังคม แนวโน้มนี้ซ้ำรอยชะตากรรมที่ได้ befallen
อริสโตเติล ทางทฤษฎี สำหรับการเมืองในฟิสิกส์
ทั้งสี่ของอริสโตเติลทำให้ได้ลดลงอย่างมีประสิทธิภาพ
สาเหตุและข้อสัญญาได้รับขั้นสูงประสิทธิภาพ
สาเหตุที่บัญชีสำหรับการแสวงหาของ " คนดี "
กองอํานาจได้ด้วยสาเหตุที่มีประสิทธิภาพของ
ความคงอยู่ของอเมริกา ไม่ใช่รูปแบบขององค์กรและแนวโน้มถึงเสร็จ

ที่ใกล้ชิดของกลาง อายุของพวกเขา เมื่อทฤษฎีของอริสโตเติล การเมืองไม่ติดตั้งใน
โครงการ dominated โดยชั่วนิรันดร์ " กฎหมาย " ในตอนแรกและมีอิทธิพลมากที่สุด
ทฤษฎีทางการเมืองของมาคิอาเวลลี ทันสมัย ที่ซึ่ง
ใช้เกือบเฉพาะในการพิจารณา ที่ได้มาจากการรักษา
อริสโตเติลสาเหตุที่มีประสิทธิภาพในด้านการเมืองและ persuasioni
n rhetorico F หมายถึงซึ่งย้ายหรือเก็บรักษา
รัฐ