Writing, to me, has always been a t

Writing, to me, has always been a tough job. Infact I am put through it every now and then, and at the end I get through it, tired and bored.
             I have a really hard time writing essays or anything else where I have to think a lot. The most annoying task for me is to put my rambling and disorganized thoughts on the paper.
             Whenever I sit to write, a few questions come up in my mind. Why are we doing all this? What is the purpose? Where can writing help me in my practical life? For an Asian like me whose native language is not English, these questions are important. But I am aware that for most other people whose native language is English or who have read and spoken English since they first learnt to speak, it might not hold the same importance.
             A big problem I face when trying to write in English is that I have to translate all I think, because ideas naturally come to me in my own native language. Therefore a lot of times I know what should be written there, but I cannot come up with the proper English phrase. So I get stuck.
             I have a lot of problems punctuating a sentence too. I feel like giving up the English subject when I am told to punctuate a sentence. However, despite facing so many problems in writing English, I have something good to say about it as well.
             To be honest, English has always been my favorite subject. I have written stories, summaries, essays, etc., and it feels like I am born to hate writing and still be able to get through it pretty well. I have done well in English.
             One of my strengths while writing something is that even though I really don’t have much idea about tenses, punctuation marks, active passive voice etc., I write whatever sounds proper and natural to me, and it works. Yeah, it really has worked for me so far. But I want to reach the sky, and be able to pour my feelings down on the paper without any language inhibitions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขียน ฉัน ได้เสมองานยาก มีแจ็คพ็อตฉัน:ใส่มันทุกขณะนี้แล้ว และจบที่ฉันได้รับผ่านมัน เหนื่อย และเบื่อ ฉันมีเวลายากจริง ๆ เขียนเรียงความหรืออะไรที่ต้องคิดมาก งานน่ารำคาญที่สุดสำหรับผมคือการ ใส่ความคิดของยูเนสโก และสับสนบนกระดาษ ทุกครั้งที่ผมนั่งเขียน คำถามเกิดขึ้นในใจของฉัน ทำไมเราทำทั้งหมดนี้ วัตถุประสงค์คืออะไร ซึ่งสามารถเขียนช่วยในชีวิตจริง สำหรับตัวเอเชียอย่างผมที่มีภาษาแม่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ คำถามเหล่านี้มีความสำคัญ แต่ผมทราบว่า สำหรับคนอื่น ๆ ที่มีภาษาแม่เป็นภาษาอังกฤษ หรือใครได้อ่าน และพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่แรกรู้พูด มันไม่อาจเก็บความสำคัญเดียวกัน เป็นปัญหาใหญ่ที่ผมประสบเมื่อต้องเขียนภาษาอังกฤษได้แปลทั้งหมดที่ฉันคิดว่า เนื่องจากแนวคิดธรรมชาติมาหาฉันในภาษาท้องถิ่นของตัวเองได้ ดังนั้น หลายครั้งที่ผมทราบว่าควรจะเขียนมี แต่ฉันไม่สามารถมากับวลีภาษาอังกฤษที่เหมาะสม ดังนั้น ฉันได้รับการติด ปัญหา punctuating ประโยคมากเกินไปมากได้ ฉันรู้สึกอยากให้ขึ้นชื่อเรื่องภาษาอังกฤษเมื่อฉันได้รับแจ้งให้เพื่อคั่นประโยค อย่างไรก็ตาม แม้จะประสบปัญหามากมายในการเขียนภาษาอังกฤษ มีอะไรที่ดีจะพูดเกี่ยวกับมันเช่นกัน จะซื่อสัตย์ อังกฤษเสมอแล้วเรื่องของฉันชื่นชอบ ผมได้เขียนเรื่องราว บทความ สรุป ฯลฯ และรู้สึกเหมือนฉันเกิดที่เกลียดเขียน และยัง สามารถได้รับผ่านมันสวยดี ฉันได้ทำดีในภาษาอังกฤษ จุดแข็งของฉันขณะเขียนบางสิ่งบางอย่างอย่างใดอย่างหนึ่งคือว่า แม้ว่าฉันจริง ๆ ไม่มีความคิดมากเกี่ยวกับกาล วรรคตอน ใช้งานอยู่ passive เสียงฯลฯ เขียนสิ่งเสียงที่เหมาะสม และเป็นธรรมชาติกับฉัน และการทำงาน ใช่ มันจริง ๆ ได้ทำงานสำหรับฉันเพื่อให้ห่างไกล แต่ต้องการเข้าถึงท้องฟ้า และสามารถที่จะใส่ความรู้สึกลงบนกระดาษโดยไม่ยับยั้งภาษาใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขียนให้ฉันได้เสมอเป็นงานที่ยาก Infact ฉันกำลังใส่ผ่านมันทุกขณะนี้แล้วและในตอนท้ายที่ฉันได้รับผ่านมันเหนื่อยและเบื่อ.
             ฉันมีเวลาที่ยากจริงๆเขียนเรียงความหรือสิ่งอื่นที่ฉันต้องคิดเยอะ งานที่น่ารำคาญที่สุดสำหรับฉันคือการใส่เดินเตร่และความคิดของฉันไม่เป็นระเบียบบนกระดาษ.
             เมื่อใดก็ตามที่ฉันนั่งเขียนไม่กี่คำถามเกิดขึ้นในใจของฉัน ทำไมเราจะทำทั้งหมดนี้หรือไม่? จุดประสงค์คืออะไร? ที่เขียนสามารถช่วยฉันในชีวิตการปฏิบัติของฉันได้อย่างไร สำหรับเอเชียเช่นฉันที่มีภาษาพื้นเมืองไม่ได้เป็นภาษาอังกฤษคำถามเหล่านี้มีความสำคัญ แต่ผมรู้ว่าสำหรับคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ที่มีภาษาแม่เป็นภาษาอังกฤษหรือผู้ที่ได้อ่านและการพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่แรกที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะพูดมันอาจจะไม่ถือความสำคัญเช่นเดียวกัน.
             เป็นปัญหาใหญ่ที่ผมต้องเผชิญเมื่อพยายามที่จะเขียนในภาษาอังกฤษคือว่าผม ต้องแปลทุกอย่างที่ฉันคิดว่าเพราะความคิดตามธรรมชาติมากับผมในภาษาพื้นเมืองของฉันเอง ดังนั้นหลายครั้งที่ฉันรู้สิ่งที่ควรจะเขียนมี แต่ฉันไม่สามารถเกิดขึ้นกับวลีภาษาอังกฤษที่เหมาะสม ดังนั้นผมจึงได้รับการติด.
             ฉันมีปัญหามากรวดประโยคเกินไป ฉันรู้สึกเหมือนให้ขึ้นวิชาภาษาอังกฤษเมื่อฉันบอกว่าจะเว้นวรรคประโยค อย่างไรก็ตามแม้จะเผชิญกับปัญหามากมายในการเขียนภาษาอังกฤษฉันมีสิ่งที่ดีที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน.
             จะซื่อสัตย์ภาษาอังกฤษได้เสมอเรื่องโปรดของฉัน ฉันมีเรื่องราวที่เขียนสรุปบทความ ฯลฯ และมันให้ความรู้สึกเหมือนฉันเกิดมาเพื่อเกลียดการเขียนและยังคงสามารถที่จะได้รับผ่านมันสวยดี ฉันได้ทำดีในภาษาอังกฤษ.
             หนึ่งในจุดแข็งของฉันในขณะที่เขียนอะไรบางอย่างว่าถึงแม้ผมไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับกาลเครื่องหมายวรรคตอนกรรมวาจกใช้งานอื่น ๆ ที่ผมเขียนสิ่งที่เหมาะสมและเสียงธรรมชาติเพื่อฉันและมัน โรงงาน ใช่มันจริงๆได้ทำงานให้ฉันเพื่อให้ห่างไกล แต่ฉันต้องการที่จะไปถึงท้องฟ้าและสามารถที่จะเทความรู้สึกของฉันลงบนกระดาษโดยไม่ยับยั้งภาษาใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเขียน , ฉันได้รับงานที่ยากมาก ที่จริงผมใส่ผ่านเป็นครั้งคราว และในที่สุด ฉันผ่านมันมาได้ เหนื่อยและเบื่อ            ฉันมีเวลายากจริงๆ เขียนบทความ หรืออะไรที่ต้องคิดเยอะ งานที่น่ารำคาญที่สุดสำหรับฉันคือการเอาของไปเรื่อยเปื่อย และไม่เป็นระบบความคิดในกระดาษ            ทุกครั้งที่ฉันนั่งเขียนคำถามขึ้นมาในใจของฉัน ทำไมเราต้องทำทั้งหมดนี่ มีจุดประสงค์อะไร ? ที่สามารถช่วยฉันในการเขียนประสบการณ์ชีวิตของฉัน สำหรับคนเอเชียอย่างผม ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาอังกฤษ เป็นคำถามที่สำคัญ แต่ฉันตระหนักว่าส่วนใหญ่อื่น ๆคนที่มีภาษาแม่เป็นภาษาอังกฤษ หรือผู้ที่ได้อ่านและพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่พวกเขาเรียนรู้ที่จะพูด มันอาจจะไม่ถือความสำคัญเดียวกัน            ปัญหาใหญ่ที่ผมเผชิญเมื่อพยายามที่จะเขียนในภาษาอังกฤษที่ต้องแปลทั้งหมดที่ฉันคิด เพราะความคิดย่อมมาหาฉันในภาษาของตัวเอง ดังนั้นหลายครั้งที่ผมรู้ว่าอะไรควรเขียนไว้ แต่ผมไม่สามารถมากับวลีภาษาอังกฤษที่เหมาะสม ผมติด            ผมมีปัญหามาก punctuating ประโยคด้วย ฉันรู้สึกเหมือนให้ขึ้น วิชาภาษาอังกฤษ เมื่อฉันบอกว่าจะเว้นวรรคประโยค อย่างไรก็ตาม แม้จะเผชิญกับปัญหามากมายในการเขียนภาษาอังกฤษ ฉันมีสิ่งที่ดีที่จะพูดเกี่ยวกับมันเช่นกัน            พูดตรงภาษาอังกฤษได้วิชาโปรดของฉัน ผมได้เขียนเรื่องราว สรุป เรียงความ ฯลฯ และมันรู้สึกเหมือนฉันกำลังเกิดเกลียดการเขียนและยังคงสามารถที่จะได้รับผ่านมันสวยดี ฉันได้ทำดีในภาษาอังกฤษ            หนึ่งในจุดแข็งของฉันในขณะที่เขียนบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าผมไม่มีความคิดเกี่ยวกับกาล เครื่องหมายวรรคตอน กรรมวาจก ปราดเปรียว ฯลฯ ฉันเขียนอะไรที่ฟังดูเหมาะสมและธรรมชาติให้ฉันและมันได้ผล ใช่ มันได้ผลสำหรับฉันเพื่อให้ห่างไกล แต่ฉันต้องการไปถึงท้องฟ้าและสามารถเติมความรู้สึกลงในกระดาษโดยไม่มีภาษา inhibitions .