3. Results3.1. Relationship between

3. Results

3.1. Relationship between financial and psychological reward satisfaction and job satisfaction

The means, standard deviations, bivariate correlations and Cronbach alpha coefficients for the three key variables are shown in Table 1 for studies 1, 2, and 3 respectively. Because of the cross-sectional nature of the data, some of these correlations may be artificially inflated (Podsakoff & Organ, 1986). Therefore, we tested whether the relationships still hold when statistically controlling for common method variance. In particular, we applied the test of Lindell and Whitney (2001) in which all correlations are corrected for the smallest correlation in the correlation matrix (as this correlation is expected to reflect common method variance). Preferably, this is the correlation between two theoretically unrelated variables that are measured at the same time. Because we did not include theoretically unrelated variables in our data collection, we used the correlations between normative commitment and pay level satisfaction3 to correct for the correlations between the other variables. Note that this is a very conservative test as one may expect both concepts to be related, which implies that the correlation is larger than what is expected if only common method variance is operating. Applying the test of Lindell and Whitney (2001) revealed that all correlations remain significant, which implies that the relationships that are observed in our data reflect substantive relationships. Subsequently, we performed a multiple linear regression analysis with job satisfaction as the dependent variable, and financial and psychological reward satisfaction as the predictors. In all three studies, the model is statistically significant (F(2, 362)= 49.99; pb.001; F(2, 228)=17.96; pb.001; and F(2, 857)=99.24; pb.001 for studies 1, 2, and 3), thereby predicting 21.6, 13.6, and 18.8% of the variance in job satisfaction respectively. The parameter estimates of these analyses are reported in Table 2. In general, it can be seen that in all studies both financial and psychological reward satisfaction relate positively to job satisfaction. Moreover, and in agreement with previous research, psychological reward satisfaction appears to be a better predictor of job satisfaction than satisfaction with financial rewards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์3.1. ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจในผลตอบแทนทางการเงิน และจิตใจและความพึงพอใจในงานหมายถึง ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน bivariate สัมพันธ์ และค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของ Cronbach สำหรับตัวแปรที่สำคัญ 3 แสดงในตารางที่ 1 ศึกษา 1, 2 และ 3 ตามลำดับ เพราะธรรมชาติเหลวข้อมูล ของความสัมพันธ์เหล่านี้อาจจะสูงเกินจริงเหือด (Podsakoff และอวัยวะ 1986) ดังนั้น เราทดสอบว่าความสัมพันธ์ยังคงค้างเมื่อการควบคุมทางสถิติสำหรับผลต่างวิธีทั่วไป โดยเฉพาะ เราใช้การทดสอบของ Lindell และวิทนีย์ (2001) ในความสัมพันธ์ทั้งหมดที่จะแก้ไขสำหรับความสัมพันธ์น้อยที่สุดในเมตริกซ์สหสัมพันธ์ (เป็นความสัมพันธ์นี้คาดว่าจะแสดงผลต่างวิธีทั่วไป) สด ๆ นี้เป็นความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวแปรไม่เกี่ยวข้องตามหลักวิชาที่ถูกวัดที่เวลาเดียวกัน เนื่องจากเราไม่มีตัวแปรที่ไม่เกี่ยวข้องตามหลักวิชาในการเก็บรวบรวมข้อมูลของเรา เราใช้ความสัมพันธ์ระหว่างมั่น normative และค่าจ้างระดับ satisfaction3 เมื่อต้องการแก้ไขสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร โปรดสังเกตว่า นี้เป็นการทดสอบหัวเก่ามากหนึ่งอาจคาดหวังว่าทั้งสองแนวคิดที่เกี่ยวข้อง ซึ่งหมายความว่าความสัมพันธ์ที่มากกว่าสิ่งคาดว่าถ้าเพียงทำงานทั่วไปวิธีการต่าง ใช้การทดสอบของ Lindell และวิทนีย์ (2001) เปิดเผยว่า ความสัมพันธ์ทั้งหมดยังคงสำคัญ ซึ่งหมายความว่า ความสัมพันธ์ที่พบในข้อมูลของเราสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของเรา ในเวลาต่อมา เราทำการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นหลายกับความพึงพอใจในงานเป็นตัวแปรที่ขึ้นอยู่กับ ความพึงพอใจในผลตอบแทนทางการเงิน และจิตใจเป็นการ predictors ในการศึกษาทั้งหมด 3 แบบจำลองเป็นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (F (2, 362) = 49.99; pb.001 F (2, 228) = 17.96 pb.001 และ F (2, 857) = 99.24 pb.001 ศึกษา 1, 2 และ 3), จึงคาดการณ์ 21.6, 13.6 และ 18.8% ของความแปรปรวนในความพึงพอใจในงานตามลำดับ มีรายงานประเมินพารามิเตอร์การวิเคราะห์เหล่านี้ในตารางที่ 2 ทั่วไป จะเห็นได้ว่า ในการศึกษาทั้งหมด ทั้งความพึงพอใจผลตอบแทนทางการเงิน และจิตใจสัมพันธ์บวกกับงานความพึงพอใจ นอกจากนี้ และ ยังคง วิจัยก่อนหน้านี้ ความพึงพอใจในผลตอบแทนทางจิตใจดูเหมือนจะ เป็น predictor ดีงานความพึงพอใจมากกว่าความพึงพอใจกับผลตอบแทนทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผล

1 . ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจในผลตอบแทนทางการเงิน และความพึงพอใจในงาน

ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน และค่าความสัมพันธ์โดยใช้จิต และ ความเที่ยงเท่ากับสามตัวแปรสำคัญที่แสดงในตารางที่ 1 การศึกษาที่ 1 , 2 และ 3 ตามลำดับ เพราะธรรมชาติของภาคตัดขวางของข้อมูลบางส่วนของความสัมพันธ์เหล่านี้อาจจะพองเทียม ( podsakoff &อวัยวะ , 1986 ) ดังนั้นเราจึงทดสอบว่า ความสัมพันธ์ยังค้างเมื่อพบว่าวิธีการทั่วไปที่ควบคุมความแปรปรวน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราใช้แบบทดสอบและ lindell วิทนีย์ ( 2001 ) ซึ่งทุกความสัมพันธ์มีการแก้ไขสำหรับความสัมพันธ์ที่เล็กที่สุดในเมทริกซ์สหสัมพันธ์ ( Correlation นี้คาดว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงวิธีที่พบความแปรปรวน ) กุญแจนี้คือความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรในทางทฤษฎีกันสองที่ได้ในเวลาเดียวกันเพราะเราไม่ได้รวมทุกคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวแปรในการวิจัยของเรา เราใช้ความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันต่อบรรทัดฐานและจ่าย satisfaction3 ระดับที่ถูกต้องสำหรับความสัมพันธ์ระหว่าง ตัวแปรอื่น ๆ โปรดทราบว่านี่คือการทดสอบอนุรักษ์นิยมมากเป็นหนึ่งอาจคาดหวังว่าทั้งสองแนวคิดนี้จะเกี่ยวข้องซึ่งแปลว่า ความสัมพันธ์มีขนาดใหญ่กว่าสิ่งที่คาดหวัง ถ้าพบความแปรปรวนเป็นวิธีการผ่าตัด การใช้แบบทดสอบและ lindell วิทนีย์ ( 2001 ) พบว่าทุกความสัมพันธ์ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งแสดงถึงความสัมพันธ์ที่พบในฐานข้อมูลของเราสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่สำคัญ . ต่อมาเราได้ทำการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรงกับความพึงพอใจในงานเป็นตัวแปรตาม และเงินรางวัลความพึงพอใจเป็นตัวพยากรณ์ และจิต ในการศึกษา 3 แบบมีนัยสำคัญทางสถิติ ( F ( 2 , 362 ) = 49.99 ; pb.001 ; F ( 2 , 228 ) = 17.96 ; pb.001 ; F ( 2 , 857 ) = 99.24 ; pb.001 ศึกษา 1 , 2 , และ 3 ) จึงทำนายละ 13.6 และ , , 188 % ของความแปรปรวนในการปฏิบัติงานตามลำดับ พารามิเตอร์การประเมินวิเคราะห์เหล่านี้จะมีการรายงานในตารางที่ 2 โดยทั่วไป จะเห็นได้ว่าในการศึกษาทั้งด้านการเงินและด้านความพึงพอใจ มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับรางวัลในงาน นอกจากนี้ และสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้รางวัลด้านความพึงพอใจปรากฏจะดีกว่าทำนายความพึงพอใจมากกว่าความพึงพอใจกับผลตอบแทนทางการเงิน