Germany[edit]In 1910 after training

Germany[edit]

In 1910 after training in Berlin, working for Theodor Fischer's firm in Stuttgart, and establishing his own firm in Berlin, the experienced architect Hermann Muthesius suggested that Taut visit England to learn the garden city philosophy. Muthesius also introduced him to some of the Deutscher Werkbund group of architects, including Walter Gropius. Taut had socialist sympathies, and before World War I this hindered his advancement.

Taut's practical activity ended with the World War I. He became a pacifist and so avoided military service. He began to write and sketch, less to escape from the brutalities of war than to present a positive utopia in opposition to this reality. Taut designed an immense circular garden city with a radius of about 7 km (4.3 mi) for three million inhabitants. The "City Crown" was to be in the very center. "Mighty and inaccessible", it would have been the culmination of a community and cultural center, a skyscraper-like, purpose-free "crystal building". "The building contains nothing but one beautiful room which can be reached by either of two staircases to the right and to the left of the theatre and the little community center. How can I even begin to describe what it is only possible to construct!", said Taut of the City Crown.[5]





Interior of the Glass Dome
Taut completed two housing projects in Magdeburg from 1912 through 1915, which were influenced directly by the humane functionalism and urban design solutions of the garden city philosophy. The reform estate, created for a housing trust, was built in 1912–15 in the southwest of Magdeburg. The estate consists of one-storey terrace houses and was the first project in which Taut used colour as a design principle. The construction of the estate was continued by Carl Krayl. Taut served as city architect in Magdeburg from 1921 to 1923. During his time a few residential developments were built, one of which was the Hermann Beims estate (1925–28) with 2,100 apartments. Taut designed the exhibition hall City and Countryside in 1921 with concrete trusses and a central skylight.





Color variations of doors and entrances in the Hufeisensiedlung in Berlin (1925-1933)




Onkel-Toms-Hütte, Wilskistrasse, Berlin
A lifelong painter, Taut was distinguished from his European modernist contemporaries by his devotion to color. As in Magdeburg, he applied lively, clashing colors to his first major commission, the 1912 Gartenstadt Falkenberg housing estate in Berlin, which became known as the "Paint Box Estates". The 1914 Glass Pavilion, an illustration of the new possibilities of glass, was also brightly colored. The difference between Taut and his Modernist contemporaries was never more obvious than at the 1927 Weissenhofsiedlung housing exhibition in Stuttgart. In contrast to the pure-white entries from Mies van der Rohe and Walter Gropius, Taut's house (Number 19) was painted in primary colors. Le Corbusier is reported to have exclaimed, "My God, Taut is colour-blind!"[6]

In 1924 Taut was made chief architect of GEHAG, a Berlin public housing cooperative, and was the main designer of several successful large residential developments ("Gross-Siedlungen") in Berlin, notably the 1925 Hufeisensiedlung ("Horseshoe Estate"), named for its configuration around a pond, and the 1926 Onkel Toms Hütte Development ("Uncle Tom's Cabin") in Zehlendorf, named for a local restaurant and set in a thick grove of trees. Both of these constructions became prominent examples of the use of colorful details in architecture.

Taut worked for the city architect of Berlin, Martin Wagner, on some of Berlin's Modernist Housing Estates, now recognized as UNESCO World Heritage Sites. The designs featured controversial modern flat roofs; access to sunlight, air and gardens; and generous amenities like gas, electric light, and bathrooms. Political conservatives complained that these developments were too opulent for 'simple people'. The progressive Berlin mayor, Gustav Böss, defended them: "We want to bring the lower levels of society higher."[citation needed]

Between 1924 and 1931, Taut's team completed more than 12,000 dwellings. In tribute to Taut, GEHAG incorporated an abstracted grqphic of the Horseshoe Estate in its logo. This state housing association was sold by the Senate of Berlin in 1998; its legal successor is die Deutsche Wohnen AG.

Japan[edit]

Being Jewish and a noted advocate of socialist political policies, Taut was compelled to look for opportunities to emigrate from Germany when the Nazis gained power. He was promised work in the USSR in 1932 and 1933, but was obliged to return to Germany in February 1933 to a hostile political environment.

Later in the same year, Taut fled to Switzerland. Then with an invitation from Japanese architect Isaburo Ueno, he traveled to Japan via France, Greece, Turkey and Vladivostok, arriving in Tsuruga, Japan on May 3, 1933.[7] Taut made his home in Takasaki, Gunma, where he produced three influential book-length appreciations of Japanese culture and architecture, comparing the historical simplicity of Japanese architecture with modernist discipline. For a period Taut worked as an industrial design teacher and his models of lamps and furniture sold at the Miratiss shop in Tokyo.[8]

Taut was noted for his appreciation of the stark, minimalist vein of Japanese architecture found at the Ise Shrine and at the Katsura Imperial Villa in Kyoto. He was the first to write extensively about the architectural features of Katsura Imperial Villa from a modernist perspective, and contrasting it with the elaborately decorated shrines of shogun Tokugawa Ieyasu at Nikkō, Tochigi, he famously said that "Japan's architectural arts could not rise higher than Katsura, nor sink lower than Nikko".[9] Taut's writing on the Japanese minimalist aesthetic found an appreciative audience in Japan and subsequently influenced the work of Le Corbusier and Walter Gropius.[10]

The only still extant Taut-designed architectural work in Japan is the extension to the Hyuga Villa at Atami in Shizuoka. Built in 1936 on a site below the original villa owned by businessman Rihei Hyuga, and part modern and part traditional Japanese in style, the three rooms provided additional space for social events and views over nearby Sagami Bay.[11]

Turkey[edit]

Offered a position as Professor of Architecture at the "State Academy of Fine Arts" in Istanbul (currently, Mimar Sinan University of Fine Arts), Taut relocated to Turkey in 1936. In Ankara he joined other German wartime exiles, including Martin Wagner. Here he had an opportunity to influence urban planning as well as to introduce Bauhaus architectural education to the country.[citation needed] Some of his work was received unfavorably, however, and labelled as "cubic". In a letter to a Japanese friend he wrote, "They gave me a great opportunity in that they gave me freedom for my craft. I will make a building which is not 'cubic'; they are calling all modernism cubic. For this building, I am thinking of using some Turkish motifs."[citation needed] He proceeded to design his own house in İstanbul's Ortaköy neighborhood, bridging the archictural traditions of his exile existence. His studio resembled that of the Einstein Tower in Potsdam, while the front view recalled a Japanese pagoda.

After leaving Germany, Taut gradually moved away from modernism. A colleague[who?] remarked that, "Like everyone who gets old, Taut is stuck with Renaissance principles and cannot find a way towards the new! I am very disappointed... It is a shame for such an avant-gardist."[12]

Before his death in 1938, Taut wrote at least one more book and designed a number of educational buildings in Ankara and Trabzon under commissions from the Turkish Ministry of Education. The most significant of these buildings were the "Faculty of Languages, History and Geography" at Ankara University, "Ankara Atatürk High School" and "Trabzon High School". His last building project, the "Cebeci School", was left unfinished. Taut's final work, one month before his death, was the catafalque which was used for the official state funeral of Mustafa Kemal Atatürk on 21 November 1938 in Ankara. It was a simple design, consisting of large wooden columns and a flag that covered the coffin.[13][14]

Taut died on 24 December 1938 and was laid to rest at the Edirnekapı Martyr's Cemetery in Istanbul as its first and only non-Muslim.[15][16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เยอรมนี [แก้ไข]ใน 1910 หลังจากฝึกในเบอร์ลิน ทำงานกับบริษัท Theodor ตื่นในสตุทการ์ท และสร้างบริษัทของเขาเองในเบอร์ลิน สถาปนิกมีประสบการณ์ Muthesius มันน์แนะนำว่า Taut ไปอังกฤษเพื่อเรียนรู้ปรัชญาการ์เด้นซิตี้ Muthesius ยังนำเขาไป Deutscher Werkbund กลุ่มสถาปนิก รวม Walter โกรเปียส ตึงมี sympathies สังคมนิยม และก่อนสงครามโลกครั้ง นี้ผู้ที่ขัดขวางความก้าวหน้าของเขากิจกรรมการปฏิบัติที่ตึงของสิ้นสุดลง ด้วยสงครามโลก เขากลาย เป็น pacifist และเพื่อ หลีกเลี่ยงการรับราชการทหาร เขาเริ่มเขียน และ ร่าง น้อยหนี brutalities สงครามมากกว่าการแสดงยูโทเปียบวกในความเป็นจริงนี้ ตึงแห่งเมืองสวนกลมใหญ่ มีรัศมีประมาณ 7 กิโลเมตร (4.3 mi) สามล้านคน "เมืองมงกุฎ" ที่จะ เป็นกลางมาก "อันยิ่งใหญ่ และไม่สามารถเข้าถึง" ก็จะได้รับสุดยอดของชุมชนและศูนย์วัฒนธรรม เป็นตึกระฟ้าเหมือน วัตถุประสงค์ฟรี "คริสตัลอาคาร" "อาคารที่ประกอบด้วยแต่ห้องสวยงามซึ่งสามารถเข้าถึงได้ โดยทั้งสองบันได ทางขวา และ ทางซ้ายของโรงละครและศูนย์ชุมชนเล็ก ๆ วิธีสามารถฉันได้เริ่มอธิบายอะไรเป็นเพียงการสร้าง! กล่าวว่า Taut ราชเมือง [5] ภายในโดมแก้วตึงแล้ว 2 โครงการบ้านใน Magdeburg จากซาวน่าถึง 1915 ซึ่งได้รับอิทธิพลโดยตรง โดย functionalism มนุษยธรรม และเมือง ออกแบบโซลูชั่นของปรัชญาการ์เด้นซิตี้ เอสเตทปฏิรูป สร้างความไว้วางใจที่อยู่อาศัย สร้างในซาวน่า – 15 ในตะวันตกเฉียงใต้ของ Magdeburg ทรัพย์ประกอบด้วยบ้านชั้นเดียวระเบียง และเป็นโครงการแรกที่ Taut ใช้สีเป็นหลักการออกแบบ การก่อสร้างทรัพย์สินได้อย่างต่อเนื่อง โดย Carl Krayl ตึงเป็นสถาปนิกเมืองใน Magdeburg จาก 1921 ถึง 1923 ในช่วงเวลาของเขา พัฒนาอยู่อาศัยกี่สร้าง หนึ่งที่ถูก Beims มันน์นิคม (1925 – 28) มี 2,100 เม้น ตึงออกแบบนิทรรศการศาลาว่าการเมืองและชนบทในปี 1921 trusses คอนกรีตและสกายไลท์กลาง รูปแบบสีของประตูและทางเข้าใน Hufeisensiedlung ในเบอร์ลิน (1925-1933) เบอร์ลิน Onkel-ทอมส์-Hütte, Wilskistrasseจิตรกรกลางกรุงเทพ Taut แตกต่างจาก contemporaries วิธีของยุโรป โดยความจงรักภักดีของเขาสี ใน Magdeburg เขาใช้สีที่มีชีวิตชีวา clashing กับนายใหญ่ของเขาแรก อสังหาริมทรัพย์ที่อยู่อาศัย Gartenstadt Falkenberg 1912 ในเบอร์ลิน ซึ่งเป็นที่รู้จักเป็นแบบ "สีกล่องนิคม" 1914 ศาลาแก้ว ภาพประกอบของแก้ว จบใหม่ยังสดใสสี ความแตกต่างระหว่าง Taut และ contemporaries ของเขาบุกเบิกไม่ชัดเจนมากขึ้นกว่าที่นิทรรศการบ้าน Weissenhofsiedlung 1927 ในสตุทการ์ท ตรงข้ามรายการสีขาวบริสุทธิ์จาก Mies van der Rohe และ Walter โกรเปียส บ้านของ Taut (หมายเลข 19) เป็นสีหลักสี Le Corbusier รายงานมีทางหลุดรอด "พระ Taut เป็น colour-blind" [6]ใน 1924 Taut ทำหัวหน้าสถาปนิกของ GEHAG เบอร์ลินสาธารณะหมู่บ้านสหกรณ์ และผู้ออกแบบหลักหลายประสบความสำเร็จขนาดใหญ่ที่อยู่อาศัยพัฒนา ("รวม-Siedlungen") ในเบอร์ลิน ยวด 1925 Hufeisensiedlung ("ฮอร์สชูทรัพย์"), ตั้งชื่อสำหรับการกำหนดค่ารอบบ่อ 1926 Onkel ทอมส์ Hütte ในการพัฒนา ("ลุงทอมจ") Zehlendorf ชื่อในอาหาร และในพุ่มหนา ทั้งก่อสร้างเหล่านี้เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของใช้รายละเอียดที่มีสีสันสวยงามในสถาปัตยกรรมตึงทำงานสถาปนิกเมืองของเบอร์ลิน มาร์ตินวากเนอร์ บางของเบอร์ลิน Modernist บ้านนิคม ตอนนี้ ยอมรับว่าเป็นมรดกโลก การออกแบบที่โดดเด่นหลังคาสมัยแบนแย้ง ถึงแสง อากาศ และ สวน และสิ่งอำนวยความสะดวกกว้างขวางเช่นก๊าซ โคมไฟ และห้องน้ำ อนุรักษ์นิยมทางการเมืองแนะนำที่ พัฒนาเหล่านี้ถูกเกินไปหรูหราสำหรับ 'คนอย่าง' โปรเกรสซีเบอร์ลินนายกเทศมนตรี กุสตาฟ Böss ปกป้องพวกเขา: "เราต้องการนำระดับล่างของสังคมสูงขึ้น" [ต้องการอ้างอิง]ทีมของ Taut เสร็จสมบูรณ์มากกว่า 12000 อยู่ระหว่าง 1924 และ 1931 ในบรรณาการ Taut, GEHAG รวม grqphic การสกัดของทรัพย์สินใน logo ของฮอร์สชู สมาคมที่อยู่อาศัยสถานะนี้ถูกขาย โดยวุฒิสภาเบอร์ลินในปี 1998 สืบของกฎหมายคือ die Deutsche Wohnen AGญี่ปุ่น [แก้ไข]เป็นชาวยิวและทนายตามนโยบายทางการเมืองสังคมนิยม Taut ถูกบังคับเพื่อหาโอกาส emigrate จากเยอรมนีเมื่อ Nazis จะรับพลังงาน เขามีสัญญาทำงานในการก่อตั้งสหภาพโซเวียตในปี 1932 และ 1933 ได้บ้านเพื่อกลับไปเยอรมนีในเดือน 1933 กุมภาพันธ์สิ่งแวดล้อมทางการเมืองที่เป็นศัตรูต่อมาในปีเดียวกัน Taut หนีไปสวิตเซอร์แลนด์ แล้ว มีคำเชิญจากสถาปนิกญี่ปุ่นอุ Isaburo เขาเดินทางไปญี่ปุ่นผ่านฝรั่งเศส กรีซ ตุรกี และวลาดิวอ สต็อก เดินบน 3 พฤษภาคม 1933 ในซูรูกะ ญี่ปุ่น [7] Taut ทำบ้านในทากาซากิ กุนมะ ที่เขาผลิตสาม appreciations จองยาวมีอิทธิพลของวัฒนธรรมญี่ปุ่นและสถาปัตยกรรม เรียบง่ายประวัติศาสตร์ของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นมีวินัยวิธีการเปรียบเทียบ สำหรับรอบระยะเวลา Taut ทำงานเป็นครูการออกแบบอุตสาหกรรมและรูปแบบของโคมไฟและเฟอร์นิเจอร์ที่ขายที่ร้าน Miratiss ในโตเกียว [8]ตึงถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับเขาขึ้นหลอดเลือดดำสิ้นเชิง มินิมัลลิสต์ของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นพบ ในศาล เจ้าอิเสะคัตสึระอิมพีเรียลวิลล่าในเกียวโต เขาเป็นคนแรกเขียนอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมของคัตสึระอิมพีเรียลวิลล่าจากมุมมองวิธี และห้องกับศาลเจ้าที่ตกแต่งอย่างพิถีพิถันของโชกุนโทะกุงะวะอิเอะยะซุที่นิกโก โทชิ เขาซึ่งกล่าวว่า "ศิลปะสถาปัตยกรรมของญี่ปุ่นอาจไม่เพิ่มขึ้นสูงกว่าคัตสึระ หรืออ่างต่ำกว่านิกโกะ" [9] Taut เขียนในญี่ปุ่นนี่งามพบผู้ชม appreciative ในญี่ปุ่น และต่อมามีอิทธิพลต่อการทำงานของ Le Corbusier และ Walter โกรเปียส [10]ยังยังเท่า Taut ออกแบบสถาปัตยกรรมงานญี่ปุ่นจะต่อไปยังวิลล่า Hyuga ที่อาตามิในชิสึโอกะ สร้างขึ้นในค.ศ. 1936 บนไซต์ด้านล่างบ้านเดิมเจ้าของนักธุรกิจ Rihei Hyuga และส่วนที่ทันสมัย และส่วนญี่ปุ่นดั้งเดิมแบบ 3 ห้องพื้นที่บริการเพิ่มเติมสำหรับสังคม และมุมมองมากกว่าใกล้เคียงอ่าวซะงะมิ [11]ตุรกี [แก้ไข]นำเสนองานในตำแหน่งศาสตราจารย์ของสถาปัตยกรรมที่ "รัฐสถาบันวิจิตรศิลป์" ในอิสตันบูล (ปัจจุบัน Mimar ไซแนนมหาวิทยาลัยศิลปากร), Taut ย้ายไปตุรกีในค.ศ. 1936 อังการา เขาร่วมอื่น ๆ exiles ความโหดร้ายในเยอรมัน รวมถึงมาร์ตินวากเนอร์ ที่นี่เขามีโอกาสที่ จะมีอิทธิพลต่อการวางผังเมืองตลอดจน การแนะนำการศึกษาสถาปัตยกรรมแสวงประเทศ [ต้องการอ้างอิง] บางส่วนของงานของเขาได้รับ unfavorably อย่างไรก็ตาม และมันเป็น "ลูกบาศก์" ในจดหมายถึงเพื่อนที่ญี่ปุ่น เขาเขียน "ค่ะดีค่ะอิสระสำหรับฝีมือของฉันที่ ฉันจะทำให้อาคารที่ไม่ 'ลูกบาศก์' พวกเขาจะเรียกนี่ทั้งหมดลูกบาศก์ สำหรับอาคาร ฉันคิดใช้ความบางตุรกี" [ต้องการอ้างอิง] เขาครอบครัวการออกแบบบ้านของเขาในย่าน Ortaköy ของ İstanbul กาลประเพณี archictural ของการดำรงอยู่ของเขาถูกเนรเทศ สตูดิโอของเขาคล้ายกับที่ไอน์สไตน์ทาวเวอร์ในพอทสดัม ในขณะที่เจดีย์ญี่ปุ่นเรียกคืนมุมมองด้านหน้าหลังจากออกจากเยอรมนี Taut ค่อย ๆ ย้ายจากนี่ เพื่อนร่วมงาน [ใคร] กล่าวที่ "เช่นคนที่ได้รับเก่า Taut ติดกับโรงแรมเรเนสซองซ์หลัก และไม่สามารถหาทางไปใหม่ ผมผิดหวังมาก... มันเป็นความอัปยศในการ avant-gardist" [12]ก่อนตายใน 1938, Taut เขียนหนังสือน้อยมาก และการออกแบบจำนวนอาคารศึกษาในอังการาและทรับซอนภายใต้คณะกรรมการจากกระทรวงศึกษาธิการตุรกี สำคัญที่สุดของอาคารเหล่านี้ได้ "คณะภาษา ประวัติศาสตร์ และภูมิศาสตร์" ที่ มหาวิทยาลัยอังการา, "อังการา Atatürk มัธยม" และ " โรงเรียนทรับซอน" ของเขาสุดท้ายอาคารโครงการ "Cebeci โรงเรียน" ที่เหลือยังไม่เสร็จ ตึงของงานสุดท้าย 1 เดือนก่อนตาย มีแท่นตั้งศพซึ่งใช้ในพิธีศพทางสถานะของ Mustafa Kemal Atatürk ใน 21 1938 พฤศจิกายนในอังการา มันถูกออกแบบง่าย ประกอบด้วยคอลัมน์ไม้ใหญ่และธงที่ครอบคลุมโลงต่อตาย [13] [14]ตึงเสียชีวิตใน 24 1938 ธันวาคม และถูกวางที่เหลือที่เป็นมรณสักขี Edirnekapı สุสานในอิสตันบูลเป็นที่แรกเท่านั้น และไม่ใช่มุสลิม [15] [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เยอรมนี [แก้ไข] ในปี 1910 หลังการฝึกอบรมในเบอร์ลิน, ทำงานให้กับ บริษัท เทโอดอร์ฟิสเชอร์ใน Stuttgart และการสร้าง บริษัท ของตัวเองในเบอร์ลิน, สถาปนิกแฮร์มันน์ Muthesius ประสบการณ์ชี้ให้เห็นว่าการเข้าชมตึงอังกฤษในการเรียนรู้ปรัชญาของเมืองสวน Muthesius ยังแนะนำให้เขารู้จักกับบางส่วนของกลุ่มดอยท์เชอร์ Werkbund สถาปนิกรวมทั้งวอลเตอร์ Gropius มีความเห็นอกเห็นใจตึงสังคมนิยมและก่อนที่สงครามโลกครั้งที่ขัดขวางความก้าวหน้านี้ของเขา. กิจกรรมการปฏิบัติตึงของจบลงด้วยสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขาได้กลายเป็นความสงบและเพื่อหลีกเลี่ยงการรับราชการทหาร เขาเริ่มที่จะเขียนและร่างน้อยที่จะหนีจากความโหดร้ายของสงครามกว่าที่จะนำเสนอยูโทเปียในเชิงบวกในการต่อสู้กับความเป็นจริงนี้ ตึงออกแบบสวนเมืองวงกลมอันยิ่งใหญ่ที่มีรัศมีประมาณ 7 กิโลเมตร (4.3 ไมล์) สามล้านคนอาศัยอยู่ "เมืองมงกุฎ" จะเป็นในใจกลาง "อันยิ่งใหญ่และไม่สามารถเข้าถึง" ก็จะได้รับสุดยอดของชุมชนและศูนย์วัฒนธรรมตึกระฟ้าเหมือนวัตถุประสงค์ฟรี "อาคารคริสตัล" "อาคารที่มีอะไร แต่ห้องหนึ่งที่สวยงามซึ่งสามารถเข้าถึงได้โดยทั้งสองบันไดไปทางขวาและด้านซ้ายของโรงละครและศูนย์ชุมชนเล็ก ๆ น้อย ๆ . ฉันจะได้เริ่มต้นที่จะอธิบายสิ่งที่มันจะเป็นไปได้ที่จะสร้าง" กล่าวว่าตึงของพระมหากษัตริย์เมือง. [5] ภายในโดมแก้วตึงเสร็จทั้งสองโครงการที่อยู่อาศัยในแม็กจาก 1912 ผ่าน 1915 ซึ่งได้รับอิทธิพลโดยตรงจาก functionalism มนุษยธรรมและการแก้ปัญหาการออกแบบชุมชนเมืองของปรัชญาเมืองสวน การปฏิรูปที่ดินที่สร้างขึ้นสำหรับความไว้วางใจที่อยู่อาศัยถูกสร้างขึ้นใน 1912-1915 ในทิศตะวันตกเฉียงใต้ของแม็ก ที่ดินประกอบด้วยระเบียงบ้านชั้นเดียวและเป็นโครงการแรกที่ใช้สีตึงเป็นหลักการออกแบบ การก่อสร้างของที่ดินที่ได้รับการอย่างต่อเนื่องโดยคาร์ล Krayl ตึงทำหน้าที่เป็นสถาปนิกในเมืองแม็ก 1921 1923 ในช่วงเวลาที่เขาพัฒนาที่อยู่อาศัยที่ถูกสร้างขึ้นไม่กี่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่ดิน Beims แฮร์มันน์ (1925-1928) ที่ 2,100 พาร์ทเมนท์ ตึงออกแบบห้องโถงนิทรรศการเมืองและชนบทในปี 1921 ด้วยการปิดปากคอนกรีตและสกายไลท์กลาง. รูปแบบสีของประตูและทางเข้าใน Hufeisensiedlung ในเบอร์ลิน (1925-1933) Onkel-ทอมส์-Hütte, Wilskistrasse, เบอร์ลินจิตรกรตลอดชีวิตตึงเป็นที่โดดเด่นจากยุคสมัยของเขายุโรปโดยอุทิศตนเพื่อสี ในขณะที่แม็กเขาใช้มีชีวิตชีวาปะทะสีให้คณะกรรมการครั้งแรกของเขาที่ 1912 Gartenstadt Falkenberg อสังหาริมทรัพย์ที่อยู่อาศัยในกรุงเบอร์ลินซึ่งกลายเป็นที่รู้จักในนาม "เอสเตทสีกล่อง" 1914 พาวิลเลี่ยนแก้วภาพของความเป็นไปได้ใหม่ของแก้วก็ยังมีสีสันสดใส ความแตกต่างระหว่างตึงและโคตรสมัยของเขาก็ไม่เคยที่ชัดเจนมากขึ้นกว่าที่ 1927 Weissenhofsiedlung นิทรรศการที่อยู่อาศัยในสตุตกา ในทางตรงกันข้ามกับรายการสีขาวบริสุทธิ์จาก Mies แวนเดอร์ Rohe และวอลเตอร์ Gropius บ้านตึงของ (จำนวน 19) เป็นสีสีหลัก Le Corbusier เป็นรายงานที่ได้ร้องอุทาน "พระเจ้าของฉันตึงเป็นสีตาบอด!" [6] ใน 1924 ตึงได้ถูกทำให้หัวหน้าสถาปนิกของ GEHAG, สหกรณ์เบอร์ลินอยู่อาศัยของประชาชนและเป็นนักออกแบบหลักของการประสบความสำเร็จหลายพัฒนาที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ ( "Gross-Siedlungen") ในกรุงเบอร์ลินสะดุดตา 1925 Hufeisensiedlung ("Horseshoe เอสเตท") ชื่อสำหรับการตั้งค่าของรอบบ่อและ 1926 Onkel Toms Hütteพัฒนา ("กระท่อมของลุงทอม") ใน Zehlendorf ชื่อร้านอาหารท้องถิ่น และตั้งอยู่ในป่าหนาของต้นไม้ ทั้งการก่อสร้างเหล่านี้กลายเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของการใช้รายละเอียดที่มีสีสันในงานสถาปัตยกรรม. ตึงทำงานให้กับสถาปนิกเมืองเบอร์ลินมาร์ตินแว็กเนอร์ในบางส่วนของกรุงเบอร์ลินสมัยที่อยู่อาศัยเอสเตทได้รับการยอมรับในขณะนี้เป็นมรดกโลก การออกแบบที่โดดเด่นขัดแย้งหลังคาแบนที่ทันสมัย; การเข้าถึงแสงแดดอากาศและสวน; และสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นใจกว้างก๊าซแสงไฟฟ้าและห้องน้ำ พรรคอนุรักษ์นิยมทางการเมืองบ่นว่าการพัฒนาเหล่านี้มีความมั่งคั่งมากเกินไปสำหรับคนที่เรียบง่าย ' นายกเทศมนตรีเบอร์ลินก้าวหน้ากุสตาฟ BOSS, ปกป้องพวกเขา ". เราต้องการที่จะนำระดับล่างของสังคมที่สูงขึ้น" [อ้างจำเป็น] ระหว่าง 1924 และ 1931 ทีมตึงของเสร็จสมบูรณ์แล้วกว่า 12,000 อาคารบ้านเรือน ในการส่งส่วยตึง, GEHAG นิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้น grqphic ใจลอยของอสังหาริมทรัพย์เกือกในโลโก้ สมาคมที่อยู่อาศัยของรัฐนี้ถูกขายโดยวุฒิสภาของกรุงเบอร์ลินในปี 1998; ทายาทตามกฎหมายเป็นตายดอยซ์แบงก์ Wohnen. ญี่ปุ่น [แก้ไข] เป็นชาวยิวและผู้ให้การสนับสนุนการตั้งข้อสังเกตของนโยบายทางการเมืองสังคมนิยมตึงถูกบังคับให้มองหาโอกาสที่จะย้ายจากประเทศเยอรมนีเมื่อพวกนาซีได้อำนาจ เขาได้รับการสัญญาว่าจะทำงานในสหภาพโซเวียตในปี 1932 และ 1933 แต่ถูกบังคับให้กลับไปยังประเทศเยอรมนีในเดือนกุมภาพันธ์ 1933 ไปยังสภาพแวดล้อมทางการเมืองที่ไม่เป็นมิตร. ต่อมาในปีเดียวกันตึงหนีไปวิตเซอร์แลนด์ แล้วกับหนังสือเชิญจากสถาปนิกญี่ปุ่น Isaburo อุเอโนะเขาเดินทางไปยังประเทศญี่ปุ่นผ่านทางฝรั่งเศส, กรีซ, ตุรกีและวลาเข้ามาในทสึรุกะประเทศญี่ปุ่นวันที่ 3 พฤษภาคม 1933 [7] ตึงทำให้บ้านของเขาใน Takasaki กุนที่เขาสาม appreciations หนังสือความยาวที่มีอิทธิพลของวัฒนธรรมญี่ปุ่นและสถาปัตยกรรมการเปรียบเทียบความเรียบง่ายของสถาปัตยกรรมประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นสมัยใหม่มีวินัย สำหรับระยะเวลาที่ตึงทำงานเป็นครูสอนการออกแบบอุตสาหกรรมและนางแบบของโคมไฟและเฟอร์นิเจอร์ที่ขายในร้าน Miratiss ในโตเกียว. [8] ตึงก็สังเกตเห็นว่าการแข็งค่าของเขาโดยสิ้นเชิงหลอดเลือดดำที่เรียบง่ายของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นพบได้ที่ศาลเจ้า Ise และ คัตสึระอิมพีเรียลวิลล่าในเกียวโต เขาเป็นคนแรกที่จะเขียนอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับลักษณะสถาปัตยกรรมของคัตสึระอิมพีเรียลวิลล่าจากมุมมองของคนสมัยใหม่และตัดกันกับศาลเพียงตาของโชกุนโทคุงาวะตกแต่งอย่างประณีตอิเอะยะสุที่นิกโก, Tochigi เขาที่มีชื่อเสียงกล่าวว่า "ศิลปะสถาปัตยกรรมของญี่ปุ่นไม่สามารถเพิ่มขึ้นสูงกว่า คัตสึระหรือจมต่ำกว่า Nikko ". [9] เขียนตึงบนความงามที่เรียบง่ายของญี่ปุ่นพบว่าผู้ชมที่ชื่นชมในญี่ปุ่นและมีอิทธิพลต่อมาการทำงานของ Le Corbusier และวอลเตอร์ Gropius ได้. [10] ยังคงเท่านั้นที่ยังหลงเหลืออยู่ตึงการออกแบบงานสถาปัตยกรรมใน ญี่ปุ่นเป็นส่วนขยายไปยัง Hyuga วิลล่า Atami ใน Shizuoka สร้างขึ้นในปี 1936 บนเว็บไซต์ด้านล่างวิลล่าเดิมที่เป็นเจ้าของโดยนักธุรกิจ Rihei Hyuga และส่วนที่ทันสมัยและเป็นส่วนหนึ่งญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมในรูปแบบสามห้องให้พื้นที่เพิ่มเติมสำหรับกิจกรรมทางสังคมและมองเห็นวิวใกล้อ่าวซากา. [11] ตุรกี [แก้ไข] ที่นำเสนอ ตำแหน่งเป็นศาสตราจารย์ของสถาปัตยกรรมที่ "รัฐสถาบันวิจิตรศิลป์" ในอิสตันบูล (ปัจจุบันซินานมหาวิทยาลัยศิลปากร) ตึงย้ายไปอยู่ที่ประเทศตุรกีในปี 1936 ในอังการาเขาได้เข้าร่วมสงครามอื่น ๆ เนรเทศเยอรมันรวมถึงมาร์ตินแว็กเนอร์ ที่นี่เขามีโอกาสที่จะมีอิทธิพลต่อการวางแผนเมืองเช่นเดียวกับการแนะนำการศึกษาสถาปัตยกรรม Bauhaus ไปยังประเทศที่. [อ้างจำเป็น] บางส่วนของผลงานของเขาได้รับความสุขอย่างไรและระบุว่าเป็น "ลูกบาศก์" ในจดหมายถึงเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่เขาเขียนว่า "พวกเขาให้ฉันเป็นโอกาสที่ดีในการที่พวกเขาให้ฉันเสรีภาพสำหรับเรือของฉันฉันจะให้อาคารที่ไม่ได้ 'ลูกบาศก์' นั้น.. พวกเขาจะเรียกสมัยใหม่ทั้งหมดลูกบาศก์สำหรับอาคารนี้ ผมคิดว่าการใช้ลวดลายตุรกีบาง. "[อ้างจำเป็น] เขาดำเนินการในการออกแบบบ้านของเขาเองในพื้นที่ใกล้เคียงOrtaköyอิสตันบูลของการแก้ archictural ประเพณีการดำรงอยู่ของเขาถูกเนรเทศ สตูดิโอของเขาคล้ายกับของหอไอน์สไตในพอทสดัขณะที่มุมมองด้านหน้าเรียกคืนเจดีย์ญี่ปุ่น. หลังจากออกจากเยอรมนีตึงค่อยๆย้ายออกไปจากสมัย เพื่อนร่วมงาน [ใคร?] ตั้งข้อสังเกตว่า "เช่นเดียวกับทุกคนที่ได้รับเก่าตึงจะติดอยู่กับหลักการเรเนสซองและไม่สามารถหาทางไปสู่ใหม่! ฉันกำลังผิดหวังมาก ... มันเป็นความอัปยศสำหรับเช่นเปรี้ยว gardist ได้." [12] ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในปี 1938, ตึงเขียนอย่างน้อยหนังสือเล่มหนึ่งที่มากขึ้นและได้รับการออกแบบจำนวนของอาคารการศึกษาในอังการาและแทร็ปภายใต้ค่าคอมมิชชั่นจากตุรกีกระทรวงศึกษาธิการ ที่สำคัญที่สุดของอาคารเหล่านี้เป็น "คณะภาษาประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์" ที่มหาวิทยาลัยอังการา "อังการาโรงเรียนAtatürkสูง" และ "โรงเรียนมัธยมแทร็ป" โครงการก่อสร้างที่ผ่านมาของเขา "โรงเรียน Cebeci" ถูกทิ้งที่ยังไม่เสร็จ ทำงานตึงสุดท้ายของหนึ่งเดือนก่อนที่เขาจะเสียชีวิตเป็นศพที่ถูกนำมาใช้สำหรับสภาพศพอย่างเป็นทางการของมุสตาฟาเคมาลอตาเติร์กใน 21 พฤศจิกายน 1938 ในอังการา มันเป็นออกแบบที่เรียบง่ายประกอบด้วยคอลัมน์ไม้ขนาดใหญ่และธงที่ปกคลุมโลงศพที่. [13] [14] ตึงเสียชีวิตเมื่อ 24 ธันวาคม 1938 และได้ไปนอนพักที่สุสานพลีชีพEdirnekapıในอิสตันบูลเป็นที่แรกและที่เดียวที่ไม่ใช่ มุสลิม. [15] [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยอรมัน [ แก้ไข ]

1910 หลังจากการฝึกอบรมในเบอร์ลิน การทำงานของทีโอดอร์ ฟิชเชอร์ บริษัทใน สตุทการ์ท และจัดตั้ง บริษัท ของตัวเองในเบอร์ลิน สถาปนิกที่มีประสบการณ์ แฮร์มันน์ มุทธีซิอุสเห็นว่าตึงเยือนประเทศอังกฤษเรียนปรัชญาสวนเมือง มุทธีซิอุสก็แนะนำเขาให้บางส่วนของ deutscher werkbund กลุ่มสถาปนิก รวมถึงวอลเตอร์ โกรเปียส . ตึงมีความเห็นอกเห็นใจสังคมนิยมก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่งนี้ขัดขวางความก้าวหน้าของเขา

เครียดในการปฏิบัติกิจกรรมจบลงด้วยสงครามโลกครั้งที่ 1 เขาเป็นผู้รักความสงบและเพื่อหลีกเลี่ยงการรับราชการทหาร . เขาเริ่มเขียนและร่างน้อยหนีจาก brutalities สงครามมากกว่าการเสนอเรื่องบวก ในการต่อสู้กับความเป็นจริงนี้ ตึงออกแบบสวนเมืองวงกลมใหญ่มีรัศมีประมาณ 7 กิโลเมตร ( 43 มิ ) สามล้านคน " มงกุฎ " เป็นเมืองที่เป็นจุดศูนย์กลาง " ที่ยิ่งใหญ่ และไม่สามารถเข้าถึงได้ มันคงเป็นสุดยอดของศูนย์กลางชุมชนและวัฒนธรรม ตึกระฟ้าเหมือนวัตถุประสงค์ฟรี " อาคารคริสตัล "" อาคารที่มีอะไร แต่สวย ห้อง ซึ่งสามารถเข้าถึงได้โดยทั้งสองบันไดด้านขวาและด้านซ้ายของโรงละครและศูนย์รวมของชุมชนเล็ก ๆน้อย ๆ ฉันได้เริ่มต้นอธิบายว่ามันเป็นเพียงที่เป็นไปได้ที่จะสร้าง " กล่าวว่า เป็นระเบียบของเมืองมงกุฎ [ 5 ]





ภายในโดมแก้ว
ตึงเสร็จสองโครงการที่อยู่อาศัยใน แมกเดบวร์ก จาก 2455 ถึง 1915 ,ซึ่งได้รับอิทธิพลโดยตรงจากการทำงานที่มีมนุษยธรรมและโซลูชั่นการออกแบบเมืองของปรัชญาสวนเมือง การปฏิรูปที่ดิน , ที่สร้างขึ้นสำหรับที่อยู่อาศัยความไว้วางใจ ถูกสร้างขึ้นในปี 1912 – 15 ในตะวันตกเฉียงใต้ของบูร์ก ที่ดินประกอบด้วยหนึ่งชั้น ระเบียงบ้าน และเป็นโครงการแรกที่ให้ตึง ใช้สีเป็นหลักการออกแบบ .การก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์ได้ อย่างต่อเนื่อง โดย คาร์ล krayl . ตึงหน้าที่เป็นสถาปนิกเมืองใน แมกเดบวร์ก จาก 2464 ใน 1923 . ในเวลาการพัฒนาที่อยู่อาศัยไม่กี่ที่ถูกสร้างขึ้นซึ่งหนึ่งในนั้นคือแฮร์มันน์ beims อสังหาริมทรัพย์ ( 1925 – 26 ) 2 , 100 ห้อง ตึงออกแบบนิทรรศการเมืองและชนบทใน 1921 กับโครงคอนกรีตและสกายไลท์กลาง





สีและรูปแบบของประตูทางเข้าใน hufeisensiedlung ในเบอร์ลิน ( 1925-1933 )




onkel-toms-h ü tte wilskistrasse , เบอร์ลิน ,
จิตรกรตลอดชีวิต ตึงก็แตกต่างจากของเขา ยุโรปสมัยใหม่โคตรโดยเขาอุทิศตัวให้กับสี ใน แมกเดบวร์ก เขาประยุกต์มีชีวิตชีวา อึกทึกสีคณะกรรมการใหญ่ครั้งแรกของเขา , 1912 gartenstadt Falkenberg บ้านจัดสรรในเบอร์ลินซึ่งกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " กล่องสีนิคม " ที่ 1 แก้ว ศาลา ภาพประกอบของความเป็นไปได้ใหม่ของแก้ว เป็นซีทรู ความแตกต่างระหว่างให้ตึง และโคตรสมัยใหม่ของเขาไม่เคยได้ชัดเจนมากกว่าที่ 1927 weissenhofsiedlung นิทรรศการที่อยู่อาศัยใน Stuttgart ในทางตรงกันข้ามกับสีขาวบริสุทธิ์รายการจากโรห์ และวอลเตอร์ โกรเปียส Mies van der ,ตึงของบ้าน ( หมายเลข 19 ) ที่ถูกทาสีในสีปฐมภูมิ เลอ กอร์บูซีเย รายงาน จะอุทานว่า " พระเจ้า ให้ตึงเป็นสีตาบอด ! " [ 6 ]

ใน 1924 ตึงได้เป็นหัวหน้าสถาปนิกของ gehag , เบอร์ลิน การเคหะ สหกรณ์ และเป็นดีไซเนอร์หลักของหลาย ๆที่ประสบความสำเร็จขนาดใหญ่ที่อยู่อาศัยการพัฒนา ( " รวม siedlungen " ) ในเบอร์ลิน โดยเฉพาะ hufeisensiedlung 1925 ( " อสังหาริมทรัพย์ " เกือกม้า )ชื่อของการตั้งค่ารอบบ่อ และ onkel H ü tte 1926 Toms พัฒนา ( " กระท่อม " ของลุงทอม ) ใน Zehlendorf , ตั้งชื่อร้านอาหารท้องถิ่นและตั้งอยู่ในดงทึบของต้นไม้ ทั้งของที่ดินเหล่านี้กลายเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของการใช้สีสันในรายละเอียดสถาปัตยกรรม

เครียดทำงานสำหรับสถาปนิกเมืองเบอร์ลิน , มาร์ตินวากเนอร์ ในบางส่วนของเบอร์ลินสมัยใหม่โครงการหมู่บ้านจัดสรรตอนนี้รู้จักเป็นมรดกโลกยูเนสโก งานออกแบบที่โดดเด่น ทันสมัย หลังคาแบนแย้ง ; การเข้าถึงแสงแดด อากาศ และ สวน สิ่งอำนวยความสะดวก เช่น ใจดี และแก๊ส ไฟ ไฟฟ้า และห้องน้ำ อนุรักษ์นิยมทางการเมืองว่า การพัฒนาเหล่านี้ก็มั่งคั่งสำหรับ ' คน ' ธรรมดา นายกเทศมนตรีกรุงเบอร์ลินก้าวหน้า , กุสตาฟ B ö ss , ปกป้องพวกเขา" เราต้องการให้ลดระดับของสังคมที่สูงขึ้น . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ระหว่าง 1924 และ 2474 ทีมตึงเสร็จสมบูรณ์มากกว่า 12 , 000 บ้าน ในส่วยให้ตึง gehag รวมการใจลอย grqphic ของเกือกม้า อสังหาริมทรัพย์ในรูปแบบของ รัฐที่อยู่อาศัยสมาคมถูกขายโดยวุฒิสภาเบอร์ลินในปี 1998 ; ทายาทตามกฎหมาย คือตาย DEUTSCHE WOHNEN AG .

ญี่ปุ่น [ แก้ไข ]

เป็นยิว และกล่าวสนับสนุนนโยบายการเมืองสังคมนิยม ตึงถูกบังคับเพื่อค้นหาโอกาสที่จะอพยพจากเยอรมนีเมื่อนาซีได้รับอำนาจ เขาสัญญาว่าจะทำงานในสหภาพโซเวียตและใน พ.ศ. 2475 1933 แต่ต้องกลับเยอรมันในกุมภาพันธ์ 2476 ถึงสภาพแวดล้อมทางการเมืองที่เป็นมิตร

ต่อมาในปีเดียวกันตึงหนีไปสวิตเซอร์แลนด์แล้วมีคำเชิญจากญี่ปุ่นสถาปนิก isaburo อุเอโนะ เขาเดินทางไปญี่ปุ่น ผ่าน ฝรั่งเศส กรีซ ตุรกี และวลาดิวอสต็อก มาถึงคำถาม ประเทศญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2476 [ 7 ] ตึงทำให้บ้านของเขาใน ทะกะซะกิ , ที่เขาผลิตหนังสือปรับปรุงความยาวสามมีอิทธิพลของวัฒนธรรมญี่ปุ่นและสถาปัตยกรรมเปรียบเทียบความเรียบง่ายทางประวัติศาสตร์ของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นสมัยใหม่กับวินัย . เป็นระยะเวลา เครียด ทำงานเป็นครูและรูปแบบการออกแบบอุตสาหกรรมของโคมไฟและเฟอร์นิเจอร์ที่ขายในร้าน miratiss ในโตเกียว [ 8 ]

ให้ตึงเป็นข้อสังเกตสำหรับความชื่นชมของ สตาร์ค หลอดเลือดที่เรียบง่ายของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นพบในศาลเจ้าอิเซะและที่สองคนสองคมในเกียวโตเขาเป็นคนแรกที่เขียนอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมลักษณะของสองคนสองคมจากมุมมองของคนสมัยใหม่ และ ตัดกับการตกแต่งอย่างประณีตของโชกุนโทะกุงะวะ อิเอะยะซุที่ศาลเจ้านิกโก เขาได้กล่าวว่า " ศิลปสถาปัตยกรรมของญี่ปุ่นจะไม่เพิ่มขึ้นสูงกว่า คัตสึระ หรือจมกว่านิกโก้ "[ 9 ] ตึงเขียนในความงามที่เรียบง่ายของญี่ปุ่นพบผู้ชมชื่นชมในญี่ปุ่นและต่อมามีผลงานของ Le Corbusier และวอลเตอร์ โกรเปียส [ 10 ]

แต่ก็ยังตึงออกแบบงานสถาปัตยกรรมในญี่ปุ่นเป็นส่วนขยายไปยังวิลล่า เฮียวกะที่ Atami ในชิซูโอกะ สร้างขึ้นในปี 1936 บนเว็บไซต์ด้านล่างเดิมวิลล่าที่เป็นเจ้าของโดยนักธุรกิจ rihei ฮิวงะและส่วนหนึ่งที่ทันสมัยและแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น ส่วนในรูปแบบสามห้องมีพื้นที่เพิ่มเติมสำหรับสังคมและมุมมองมากกว่าใกล้เคียงผ้ามัสลิน . [ 11 ]

ตุรกี [ แก้ไข ]

เสนอตำแหน่งศาสตราจารย์ของสถาปัตยกรรมที่ " รัฐสถาบันวิจิตรศิลป์ " ในอิสตันบูลซินาน ( ปัจจุบันมหาวิทยาลัยวิจิตรศิลป์ ) , ตึงย้ายไปตุรกีในปี 1936 . ในอังการาเขาเข้าร่วมสงครามเนรเทศเยอรมันอื่น ๆรวมถึงมาร์ตินวากเนอร์ ที่นี่เขามีโอกาสที่จะมีอิทธิพลต่อผังเมืองตลอดจนแนะนำ Bauhaus สถาปัตยกรรมการศึกษาต่อประเทศ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] บางส่วนของการทำงานของเขาได้รับการพิจารณา อย่างไรก็ตาม มองว่าเป็น " ลูกบาศก์ " ในจดหมายถึงเพื่อนชาวญี่ปุ่นเขาเขียนว่า " พวกเขาให้ฉันโอกาสที่ดีที่พวกเขาให้เสรีภาพสำหรับงานฝีมือของฉันผมจะทำให้อาคารที่ไม่ได้เป็น ' ลบ ' ; พวกเขาจะเรียกสมัยลูกบาศก์ สำหรับตึกนี้ ฉันคิดของการใช้ลวดลายบางตุรกี . อ้างอิง [ จำเป็น ] เขาก็ออกแบบบ้านของเขาใน turkey . kgm คือ ortak ö y ย่านเชื่อม ประเพณี archictural ของเขาถูกเนรเทศการดำรงอยู่ สตูดิโอของเขาคล้ายกับที่ของไอน์สไตน์ ทาวเวอร์ ใน พอทสดัมในขณะที่มุมมองด้านหน้าหอเจดีย์ญี่ปุ่น

หลังจากออกจากเยอรมนี ตึงค่อยๆเคลื่อนห่างจากความทันสมัย เพื่อนร่วมงาน [ ใคร ? ] กล่าวว่า " ทุกคนที่ได้รับเก่า , ตึงติดอยู่กับหลักการศิลปวิทยา และไม่สามารถหาวิธีต่อใหม่ ผมผิดหวังมาก . . . . . . มันเป็นความอัปยศสำหรับเช่น Avant gardist . " [ 12 ]

ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในปี 1938 ,ตึงเขียนเพิ่มเติมอย่างน้อยหนึ่งเล่มและได้รับการออกแบบจำนวนของการศึกษาอาคารใน Trabzon ภายใต้บทบาทและคณะกรรมการจากกระทรวงการศึกษา ที่สำคัญที่สุดของอาคารเหล่านี้เป็น " คณะภาษา ประวัติศาสตร์ และภูมิศาสตร์ในอังการามหาวิทยาลัย " อังการาอตาเติร์กโรงเรียนสูง " และ " โรงเรียนมัธยม " Trabzon . โครงการล่าสุดของเขา " cebeci , โรงเรียน ,ที่เหลือยังไม่เสร็จ ตึงของงานขั้นสุดท้าย หนึ่งเดือนก่อนที่จะตายของเขาคือการเยาะเย้ยซึ่งถูกใช้สำหรับเจ้าพนักงานของรัฐในงานศพของมุสตาฟา เคมาล อตาเติร์กเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2481 ในอังการา มันเป็นแบบง่ายๆ ประกอบด้วย เสาไม้ขนาดใหญ่ และธงที่ปกคลุมโลงศพ . [ 13 ] [ 14 ]

ตึงตายใน 24 ธันวาคม 1938 และถูกวางที่เหลือที่ edirnekap ıพลีชีพของสุสานในอิสตันบูลเป็นครั้งแรกเท่านั้น และที่ไม่ใช่มุสลิม . [ 15 ] [ 16 ]