The major finding in this study was

The major finding in this study was the positive effect that CAI had on achievement
of elementary school children. In the typical application, students received
approximately 26 hours of CAI: 15 minutes per day, for 4 days a week, and for
a total of 26 weeks. The effect of this instruction was to raise student achievement scores (relative to conventional instruction) by 0.47 standard deviations, or
from the 50th to the 68th percentile. This effect is similar to effects reported in
earlier reviews. Burns (1981) and Hartley (1978), for example, each reported
gains of approximately 0.4 standard deviations from CAI in elementary school
mathematics. The closeness in results from these different meta-analyses is
impressive in view of the minimal overlap in the studies they covered and the
different methodologies used in the analyses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค้นหาหลักในการศึกษานี้ได้ผลบวกที่ไกมีความสำเร็จเด็กประถม ในโปรแกรมประยุกต์ทั่วไป นักเรียนที่ได้รับประมาณ 26 ชั่วโมงของไก: 15 นาทีต่อวัน 4 วันต่อสัปดาห์ และสำหรับรวม 26 สัปดาห์ ผลของคำสั่งนี้ถูกยกคะแนนผลสัมฤทธิ์นักเรียน (สัมพันธ์กับคำสั่งธรรมดา) โดยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.47 หรือจาก 50 กับ percentile 68 ลักษณะนี้จะคล้ายกับรายงานผลรีวิวก่อนหน้านี้ เบิร์น (1981) และ Hartley (1978), ตัวอย่าง แต่ละรายงานกำไรประมาณ 0.4 มาตรฐานส่วนเบี่ยงเบนจากไกในโรงเรียนประถมศึกษาคณิตศาสตร์ มีความใกล้เคียงในผลลัพธ์จาก meta-วิเคราะห์เหล่านี้แตกต่างกันประทับใจมุมมองการทับซ้อนที่น้อยที่สุดในการศึกษาจะครอบคลุมและวิธีต่าง ๆ ที่ใช้ในการวิเคราะห์การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การค้นพบที่สำคัญในการศึกษาครั้งนี้เป็นผลในเชิงบวกที่มีต่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของเด็กนักเรียนชั้นประถม ในการประยุกต์ใช้โดยทั่วไปนักเรียนได้รับประมาณ 26 ชั่วโมงของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน: 15 นาทีต่อวันเป็นเวลา 4 วันต่อสัปดาห์และสำหรับทั้งหมด26 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผลของคำสั่งนี้คือการยกระดับคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (เทียบกับการเรียนการสอนแบบเดิม) โดย 0.47 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหรือจาก50 ไปที่ 68 เปอร์เซ็นต์ ผลกระทบนี้จะคล้ายกับผลกระทบที่รายงานในการแสดงความคิดเห็นก่อนหน้านี้ เบิร์นส์ (1981) และฮาร์ทลี่ (1978) เช่นแต่ละรายงานกำไรประมาณ0.4 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานจากบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในโรงเรียนประถมคณิตศาสตร์ ใกล้ชิดในผลจากการวิเคราะห์อภิมาที่แตกต่างกันเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่าประทับใจในมุมมองของการซ้อนทับกันน้อยที่สุดในการศึกษาที่พวกเขาได้รับการคุ้มครองและวิธีการที่แตกต่างกันนำมาใช้ในการวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการวิจัยในการศึกษานี้เป็นเชิงบวก ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน
เด็กประถม ในการประยุกต์ใช้ทั่วไป นักศึกษาได้รับ
บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนประมาณ 26 ชั่วโมง : 15 นาทีต่อวัน เป็น 4 วันต่อสัปดาห์ และสําหรับ
รวม 26 สัปดาห์ ผลของการสอนเพื่อเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน คือนักเรียน ( สัมพันธ์กับการสอนแบบปกติ ) โดย 0.47 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
จาก 50 ไปหรือไทล์ที่ . นี้มีผลคล้ายกับผลรายงาน
ก่อนหน้านี้ รีวิว ( 1981 ) และ เบิร์นลีย์ ( 1978 ) , ตัวอย่างเช่น , แต่ละรายงาน
กำไรประมาณ 0.4 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานจากบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในวิชาคณิตศาสตร์ประถม

ความใกล้ชิดในผลโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าที่แตกต่างกันเหล่านี้คือ
ประทับใจในมุมมองของการเหลื่อมกันน้อยที่สุดในการศึกษาพวกเขาครอบคลุมและ
วิธีการที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล