มวยไทย เป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว

มวยไทย เป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวที่สามารถนำไปใช้ได้ทั้งในเชิงกีฬาและการต่อสู้จริง ๆ ศิลปะประเภทนี้มีมาตั้งแต่โบราณกาล บรรพบุรุษของชาติไทยได้ฝึกฝนอบรมสั่งสอนกุลบุตรไว้เพื่อป้องกันตัวและ ป้องกันชาติ บรรดาชายฉกรรจ์ของไทยได้รับการฝึกฝนวิชามวยไทยแทบทุกคน นักรบผู้กระเดื่องนามทุกคนต้องได้รับการฝึกฝนอบรมศิลปะประเภทนี้อย่างชัดเจน ทั้งสิ้น เพราะการใช้อาวุธรบในสมัยโบราณเช่น กระบี่ พลอง ดาบ ง้าว ทวน ฯลฯ ถ้ามีความรู้วิชามวยไทยประกอบด้วยแล้ว จะทำให้เกิดประโยชน์มากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เข้าสู้ติดพันประชิดตัวก็จะได้อาศัยใช้อวัยวะบาง ส่วนเข้าช่วย เช่น เข่า เท้า ศอก เป็นต้น แต่เดิมมาศิลปะมวยไทยที่มีชั้นเชิงสูงมักจะฝึกสอนกันในบรรดาเจ้านายชั้น ผู้ใหญ่หรือเฉพาะพระมหากษัตริย์และขุนนางฝ่ายทหารเท่านั้น ต่อมาจึงได้แพร่หลายไปถึงสามัญชน ซึ่งได้รับการถ่ายทอดวิทยาการจากบรรดาอาจารย์ ซึ่งเดิมเป็นยอดขุนพล หรือนักรบมาแล้ว วิทยาการจึงได้แพร่หลายและคงอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้

มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัวแต่แตกต่างไปจากมวยสากล คือนอกจากจะใช้หมัดชกคู่ต่อสู้แล้ว ยังสามารถใช้เท้าและศอกต่อสู้ได้อีก การใช้หมัดชกในแบบมวยไทย นอกจากจะมีการชกตรง ชกฮุก และอัปเปอร์คัท เหมือนกับแบบมวยสากลแล้ว มวยไทยยังมีการชกแบบหมุนตัว เหวี่ยงหมัดกลับถ้าคู่ต่อสู้ไม่ได้จ้องดูและไม่ก้มศีรษะลง มักจะถูกหมัดเหวี่ยงกลับของคู่ต่อสู้ถึงกลับน้อกเอ๊าท์ได้ หมัดเหวี่ยงกลับเป็นหมัดหนึ่งคล้ายกับหมุนตัวเหวี่ยงหมัดกลับ แต่ใช้ข้อมือหรือหลังมือทุบหรือต่อสู้ นักมวยไทยทั่ว ๆ ไปยังใช้วิธีการตามแบบชกตามแบบเหล่านี้อยู่และนอกจากนั้นยังใช้อวัยวะอย่าง อื่นช่วยได้อีกหลายวิธี เช่น ใช้เท้า เตะต่ำ เตะสูง เตะตรง และถีบ ซึ่งจะใช้ทั้งปลายเท้าฝาเท้า หลังเท้าและส้นเท้า นักมวยไทยมีความชำนาญมากในการใช้เท้า ส่วนใหญ่เป็นการเตะและถีบ ส่วนการใช้เข่า นักมวยไทยก็ใช้ได้หลายวิธีด้วยกัน เช่น กระโดดตีเข่า นอกจากนั้นยังรู้จักใช้ศอกซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายอย่างยิ่ง วิธีตีศอกก็มีอยู่หลายวิธีด้วยกัน คือ ศอกตี หมายถึงกดปลายศอกลง โดยแรง ศอกตัด คือเหวี่ยงศอกขนานกับพื้น ศอกงัด คือ งัดปลายศอกขึ้นหรือยกปลายศอกขึ้น ศอกพุ่ง คือ พุ่งศอกออก ไปยังคู่ต่อสู้ ศอกกลับ คือ การหมุนตัวกลับพร้อมกับตีศอกตามแบบต่าง ๆ ไปด้วย

การชกมวยไทยในสมัยโบราณเป็นการต่อสู้กันแบบตัวต่อตัว ต่อสู้กันจริง ๆ และหวาดเสียวตื่นเต้นมากกว่าสมัยนี้ นักมวยสมัยเก่าต้องใช้ด้ายดิบชุบแป้งให้แข็ง มักเล่ากันว่าใช้น้ำมันชุบเศษแก้ว เพื่อให้มีพิษสงยิ่งขึ้น แต่ก็ได้มีผู้คัดค้านว่าไม่เป็นความจริงที่จริงนั้นคือไปเอาด้ายผูกศพพันมือ ซึ่งมีน้ำเหลืองติดเป็นเหมือน ๆ แป้งชุบเศษแก้ว ทั้งนี้เพราะต้องการความขลัง ชนะคู่ต่อสู้ได้ในทางจิตใจมากกว่า ด้ายสายสิญจน์เป็นเส้นขนาดดินสอดำ พันมือตั้งแต่สันมือถึงข้อศอก และพันรัดเป็นปมทางด้านหลังของข้อมือ ( สันหมัด ) เป็นรูปก้นหอยเรียกว่า “ คาดเชือก ” ซึ่งไม่มีการสวมนวมเหมือนๆ อย่างสมัยปัจจุบัน ฉะนั้นก็แน่นอนทีเดียวว่าจะทำให้เลือดซึมออกมาทันที ในสมัยก่อนเมื่อครั้งยังไม่มีกติกาข้อห้ามมากนักกับทั้งไม่รัดกุมเหมือนสมัย ปัจจุบัน นักมวยทั้งสองฝ่ายจะต้องต่อสู้กันอย่างระมัดระวังศีรษะก็ใช้ชนคู่ต่อสู้ เพียงแต่ห้ามกัดกันเท่านั้น ต่อมาได้แก้ไขปรับปรุงกติกาการแข่งขันเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

การแข่งขันมวยไทยในปัจจุบันนี้ นักมวยต้องสวมนวมขนาด 4 ออนซ์ และแต่งกายแบบนักกีฬามวย คือ สวมกางเกงขาสั้น สวมกระจับ ส่วนผู้ใดจะสวมปลอกรัดข้อเท้าและจะมีเครื่องรางของขลังผูกไว้ที่แขนท่อนบนก็ ได้ ในการแข่งขันมีผู้ตัดสินชี้ขาดบนเวที 1 คน มีผู้ตัดสินให้คะแนนอยู่ข้างเวที 2 คน มีผู้จับเวลา 1 คน และมีแพทย์ประจำเวที 1 คน จำนวนยกในการแข่งขัน ทั้งหมดมี 5 ยก ยกละ 3 นาที พักระหว่างยก 2 นาที การแข่งขันแบ่งเป็นรุ่นตามน้ำหนักของนักมวยเหมือนกับหลักเกณฑ์ของนักมวยสากล ผู้ตัดสินมีอำนาจหน้าที่ตามกติกาการแข่งขัน อวัยวะที่ใช้ในการแข่งขันได้ คือ หมัด เท้า เข่า และศอก เข้าชก เตะ ถีบ ทุบ ถอง ตี ฯลฯ ได้ทุกส่วนของร่างกายโดยไม่จำกัดที่ชก

ก่อนการแข่งขันนักมวยทั้งสองจะทำการไหว้ครูและร่ายรำ คือ กราบสามครั้งเพื่อระลึกถึงบิดามารดา ครูบาอาจารย์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือ ตลอดจนขอคุณพระศรีรัตนตรัยหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มาช่วยคุ้มครองตน และขอให้ได้ชัยชนะด้วยความปลอดภัยในที่สุด แล้วจึงร่ายรำไปรอบ ๆ เวทีตามแบบฉบับของครูที่ได้สอนไว้ให้โดยตลอด นักมวยทุกคนจะสวม “ มงคล ” ที่ศีรษะมงคลนี้ทำด้วยเส้นด้ายดิบหลายเส้นรวมกันแล้วพันหุ้มด้ายผ้าโตขนาด นิ้วมือ ทำเป็นรูปวงเพื่อสวมศีรษะ การสวมมงคลไว้ก่อนแข่งขันนี้เป็นขนบธรรมเนียมของประเพณีไทยถือว่าเป็นสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งครูอาจารย์ได้ทำพิธีปลุกเสกและให้ความเป็นสิริมงคลไว้แก่ตน ฉะนั้น นักมวยจะสวมมงคลไว้ตลอดเวลาที่ทำการไหว้ครูและร่ายรำ และจะถอดออกจากศีรษะได้ในเมื่อจะเริ่มการแข่งขัน ในระหว่างการไหว้ครูและร่ายรำนั้นจะมีดนตรีบรรเลงประกอบตามทำนองดนตรีไทย เป็นจังหวะช้า ๆ เครื่องดนตรีเหล่านั้นได้แก่ ปี่ชวา 1 กลองแขก 2 และฉิ่ง 1 เมื่อถอดมงคลออกแล้ว กรรมการผู้ชี้ขาดจะให้นักมวยทั้งสองมาจับมือกัน ซึ่งเป็นการแสดงถึงการมีน้ำใจเป็นนักกีฬาพร้อมกันนั้นก็จะตัดเตือนกติกา สำคัญๆ อันเกี่ยวกับการแข่งขันให้นักมวยทั้งสองได้ทราบครั้นเมื่อการต่อสู้ได้เริ่ม ขึ้นอย่างจริงจังแล้ว ดนตรีก็บรรเลงในทำนองเร่งเร้าให้นักมวยทั้งสองเกิดความรู้สึกฮึกเหิมและมุ่ง เข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือด การร่ายรำและต่อสู้โดยมีดนตรีประกอบนั้น นอกจากจะถือว่าเป็นศิลปะแล้วยังเป็นประเพณีอันดีงามของชาวไทยมาแต่โบราณกาล จนไม่อาจจะทิ้งให้สูญหายไปเสียได้

ในปัจจุบัน การแข่งขันมวยไทยเป็นกีฬาอาชีพโดยสิ้นเชิง เฉพาะในกรุงเทพฯ มีการแข่งขันเป็นประจำเกือบทุกวัน ๆ 2 รอบ ก็มี สำหรับการควบคุมมวยอาชีพขึ้นอยู่กับกฎข้อบังคับของกระทรวงมหาดไทยและไม่มี สมัครเล่นมวยสากลที่มิใช่อาชีพก็มีเพียงการฝึกสอนในสถาบันการพลศึกษา เท่านั้น ทั้งนี้เพื่อมิให้ศิลปะมวยไทยสูญหายไปและเพื่อรักษาไว้ซึ่งการกีฬาประจำชาติ อันเป็นศิลปะในการต่อสู้ชาวต่างประเท

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักรบผู้กระเดื่องนามทุกคนต้องได้รับการฝึกฝนอบรมศิลปะประเภทนี้อย่างชัดเจน ทั้งสิ้นเพราะการใช้อาวุธรบในสมัย​​โบราณเช่นกระบี่พลองดาบง้าวทวน ฯลฯ ถ้ามีความรู้วิชามวยไทยประกอบด้วยแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เข้าสู้ติดพันประชิดตัวก็จะได้อาศัยใช้อวัยวะบาง ส่วนเข้าช่วยเช่นเข่าเท้าศอกเป็นต้น แต่เดิมมาศิลปะมวยไทยที่มีชั้นเชิงสูงมักจะฝึกสอนกันในบรรดาเจ้านายชั้นต่อมาจึงได้แพร่หลายไปถึงสามัญชน ซึ่งได้รับการถ่ายทอดวิทยาการจากบรรดาอาจารย์ ซึ่งเดิมเป็นยอดขุนพลหรือนักรบมาแล้ว วิทยาการจึงได้แพร่หลายและคงอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้
มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัวแต่แตกต่างไปจากมวยสากล คือนอกจากจะใช้หมัดชกคู่ต่อสู้แล้ว ยังสามารถใช้เท้าและศอกต่อสู้ได้อีก การใช้หมัดชกในแบบมวยไทยนอกจากจะมีการชกตรงชกฮุกและอัปเปอร์คัทนักมวยไทยทั่ว ๆ ไปยังใช้วิธีการตามแบบชกตามแบบเหล่านี้อยู่และนอกจากนั้นยังใช้อวัยวะอย่าง อื่นช่วยได้อีกหลายวิธีเช่นใช้เท้าเตะต่ำเตะ​​สูงเตะตรงและถีบซึ่งจะใช้ทั้งปลายเท้าฝาเท้าหลังเท้าและส้นเท้าส่วนใหญ่เป็นการเตะและถีบส่วนการใช้เข่านักมวยไทยก็ใช้ได้หลายวิธีด้วยกันเช่นกระโดดตีเข่า นอกจากนั้นยังรู้จักใช้ศอกซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายอย่างยิ่ง วิธีตีศอกก็มีอยู่หลายวิธีด้วยกันคือศอกตีโดยแรงศอกตัดคือเหวี่ยงศอกขนานกับพื้นศอกงัดคืองัดปลายศอกขึ้นหรือยกปลายศอกขึ้นศอกพุ่งคือพุ่งศอกออกไปยังคู่ต่อสู้ศอกกลับคือ การหมุนตัวกลับพร้อมกับตีศอกตามแบบต่าง ๆ ไปด้วย
การชกมวยไทยในสมัยโบราณเป็นการต่อสู้กันแบบตัวต่อตัว ต่อสู้กันจริง ๆ และหวาดเสียวตื่นเต้นมากกว่าสมัยนี้ นักมวยสมัยเก่าต้องใช้ด้ายดิบชุบแป้งให้แข็ง มักเล่ากันว่าใช้น้ำมันชุบเศษแก้วเพื่อให้มีพิษสงยิ่งขึ้นซึ่งมีน้ำเหลืองติดเป็นเหมือน ๆ แป้งชุบเศษแก้วทั้งนี้เพราะต้องการความขลังชนะคู่ต่อสู้ได้ในทางจิตใจมากกว่าด้ายสายสิญจน์เป็นเส้นขนาดดินสอดำพันมือตั้งแต่สันมือถึงข้อศอก(สันหมัด) เป็นรูปก้นหอยเรียกว่า "คาดเชือก" ซึ่งไม่มีการสวมนวมเหมือน ๆ อย่างสมัยปัจจุบัน ฉะนั้นก็แน่นอนทีเดียวว่าจะทำให้เลือดซึมออกมาทันทีปัจจุบัน นักมวยทั้งสองฝ่ายจะต้องต่อสู้กันอย่างระมัดระวังศีรษะก็ใช้ชนคู่ต่อสู้ เพียง แต่ห้ามกัดกันเท่านั้น ต่อมาได้แก้ไขปรับปรุงกติกาการแข่งขันเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
การแข่งขันมวยไทยในปัจจุบันนี้นักมวยต้องสวมนวมขนาด 4 ออนซ์และแต่งกายแบบนักกีฬามวยคือสวมกางเกงขาสั้นสวมกระจับ ส่วนผู้ใดจะสวมปลอกรัดข้อเท้าและจะมีเครื่องรางของขลังผูกไว้ที่แขนท่อนบนก็ ได้1 คนมีเวทีที่ 2 เวที 1 5 ยกยกละ 3 นาทีพักระหว่างยก 2 นาทีผู้ตัดสินให้คะแนนอยู่ข้างคนมีผู้จับเวลา 1 คนและมีแพทย์ประจำคนจำนวนยกในการแข่งขันทั้งหมดมีผู้ตัดสินมีอำนาจหน้าที่ตามกติกาการแข่งขัน อวัยวะที่ใช้ในการแข่งขันได้คือหมัดเท้าเข่าและศอกเข้าชกเตะถีบทุบถองตี ฯลฯ ได้ทุกส่วนของร่างกายโดยไม่จำกัดที่ชก
ก่อนการแข่งขันนักมวยทั้งสองจะทำการไหว้ครูและร่ายรำ คือ กราบสามครั้งเพื่อระลึกถึงบิดามารดา ครูบาอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือ ตลอดจนขอคุณพระศรีรัตนตรัยหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มาช่วยคุ้มครองตนแล้วจึงร่ายรำไปรอบ ๆ เวทีตามแบบฉบับของครูที่ได้สอนไว้ให้โดยตลอด นักมวยทุกคนจะสวม "มงคล" ที่ศีรษะมงคลนี้ทำด้วยเส้นด้ายดิบหลายเส้นรวมกันแล้วพันหุ้มด้ายผ้าโตขนาด นิ้วมือทำเป็นรูปวงเพื่อสวมศีรษะเป็นจังหวะช้า ๆ เครื่องดนตรีเหล่านั้น ได้แก่ ปี่ชวากลองแขก 1 2 และฉิ่ง 1 เมื่อถอดมงคลออกแล้ว กรรมการผู้ชี้ขาดจะให้นักมวยทั้งสองมาจับมือกันสำคัญ ๆ อันเกี่ยวกับการแข่งขันให้นักมวยทั้งสองได้ทราบครั้นเมื่อการต่อสู้ได้เริ่ม ขึ้นอย่างจริงจังแล้ว ดนตรีก็บรรเลงในทำนองเร่งเร้าให้นักมวยทั้งสองเกิดความรู้สึกฮึกเหิมและมุ่ง เข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดนอกจากจะถือว่าเป็นศิลปะแล้วยังเป็นประเพณีอันดีงามของชาวไทยมาแต่โบราณกาล จนไม่อาจจะทิ้งให้สูญหายไปเสียได้
ในปัจจุบัน การแข่งขันมวยไทยเป็นกีฬาอาชีพโดยสิ้นเชิง เฉพาะในกรุงเทพฯมีการแข่งขันเป็นประจำเกือบทุกวัน ๆ 2 รอบก็มี สำหรับการควบคุมมวยอาชีพขึ้นอยู่กับกฎข้อบังคับของกระทรวงมหาดไทยและไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวที่สามารถนำไปใช้ได้ทั้งในเชิงกีฬาและการต่อสู้จริงๆ ศิลปะประเภทนี้มีมาตั้งแต่โบราณกาลบรรพบุรุษของชาติไทยได้ฝึกฝนอบรมสั่งสอนกุลบุตรไว้เพื่อป้องกันตัวและป้องกันชาติ นักรบผู้กระเดื่องนามทุกคนต้องได้รับการฝึกฝนอบรมศิลปะประเภทนี้อย่างชัดเจนทั้งสิ้นเพราะการใช้อาวุธรบในสมัยโบราณเช่นพีพีพลองดาบง้าวทวนฯลฯ ถ้ามีความรู้วิชามวยไทยประกอบด้วยแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เข้าสู้ติดพันประชิดตัวก็จะได้อาศัยใช้อวัยวะบางส่วนเข้าช่วยเช่นเข่าเท้าศอกเป็นต้นแต่เดิมมาศิลปะมวยไทยที่มีชั้นเชิงสูงมักจะฝึกสอนกันในบรรดาเจ้านายชั้น ต่อมาจึงได้แพร่หลายไปถึงสามัญชนซึ่งได้รับการถ่ายทอดวิทยาการจากบรรดาอาจารย์ซึ่งเดิมเป็นยอดขุนพลหรือนักรบมาแล้ววิทยาการจึงได้แพร่หลายและคงอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้

มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัวแต่แตกต่างไปจากมวยสากลคือนอกจากจะใช้หมัดชกคู่ต่อสู้แล้วยังสามารถใช้เท้าและศอกต่อสู้ได้อีกการใช้หมัดชกในแบบมวยไทยนอกจากจะมีการชกตรงชกฮุกและอัปเปอร์คัท มวยไทยยังมีการชกแบบหมุนตัวเหวี่ยงหมัดกลับถ้าคู่ต่อสู้ไม่ได้จ้องดูและไม่ก้มศีรษะลงมักจะถูกหมัดเหวี่ยงกลับของคู่ต่อสู้ถึงกลับน้อกเอ๊าท์ได้หมัดเหวี่ยงกลับเป็นหมัดหนึ่งคล้ายกับหมุนตัวเหวี่ยงหมัดกลับ นักมวยไทยทั่วๆ ไปยังใช้วิธีการตามแบบชกตามแบบเหล่านี้อยู่และนอกจากนั้นยังใช้อวัยวะอย่างอื่นช่วยได้อีกหลายวิธีเช่นใช้เท้าเตะต่ำเตะสูงเตะตรงและถีบซึ่งจะใช้ทั้งปลายเท้าฝาเท้าหลังเท้าและส้นเท้า ส่วนใหญ่เป็นการเตะและถีบส่วนการใช้เข่านักมวยไทยก็ใช้ได้หลายวิธีด้วยกันเช่นกระโดดตีเข่านอกจากนั้นยังรู้จักใช้ศอกซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายอย่างยิ่งวิธีตีศอกก็มีอยู่หลายวิธีด้วยกันคือศอกตี โดยแรงศอกตัดคือเหวี่ยงศอกขนานกับพื้นศอกงัดคืองัดปลายศอกขึ้นหรือยกปลายศอกขึ้นศอกพุ่งคือพุ่งศอกออกไปยังคู่ต่อสู้ศอกกลับคือการหมุนตัวกลับพร้อมกับตีศอกตามแบบต่างๆ ไปด้วย

ๆ การชกมวยไทยในสมัยโบราณเป็นการต่อสู้กันแบบตัวต่อตัวต่อสู้กันจริงและหวาดเสียวตื่นเต้นมากกว่าสมัยนี้นักมวยสมัยเก่าต้องใช้ด้ายดิบชุบแป้งให้แข็งมักเล่ากันว่าใช้น้ำมันชุบเศษแก้วรีเพื่อให้มีพิษสงยิ่งขึ้น ซึ่งมีน้ำเหลืองติดเป็นเหมือนๆ แป้งชุบเศษแก้วทั้งนี้เพราะต้องการความขลังชนะคู่ต่อสู้ได้ในทางจิตใจมากกว่าด้ายสายสิญจน์เป็นเส้นขนาดดินสอดำพันมือตั้งแต่สันมือถึงข้อศอก (สันหมัด) เป็นรูปก้นหอยเรียกว่า "คาดเชือก" ซึ่งไม่มีการสวมนวมเหมือน ๆ อย่างสมัยปัจจุบันฉะนั้นก็แน่นอนทีเดียวว่าจะทำให้เลือดซึมออกมาทันที ปัจจุบันนักมวยทั้งสองฝ่ายจะต้องต่อสู้กันอย่างระมัดระวังศีรษะก็ใช้ชนคู่ต่อสู้เพียงแต่ห้ามกัดกันเท่านั้นต่อมาได้แก้ไขปรับปรุงกติกาการแข่งขันเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

การแข่งขันมวยไทยในปัจจุบันนี้นักมวยต้องสวมนวมขนาด 4 ออนซ์และแต่งกายแบบนักกีฬามวยคือสวมกางเกงขาสั้นสวมกระจับส่วนผู้ใดจะสวมปลอกรัดข้อเท้าและจะมีเครื่องรางของขลังผูกไว้ที่แขนท่อนบนก็ได้ 1 คนมีผู้ตัดสินให้คะแนนอยู่ข้างเวที 2 คนมีผู้จับเวลา 1 คนและมีแพทย์ประจำเวที 1 คนจำนวนยกในการแข่งขันทั้งหมดมี 5 ยกยกละ 3 นาทีพักระหว่างยก 2 นาที ผู้ตัดสินมีอำนาจหน้าที่ตามกติกาการแข่งขันอวัยวะที่ใช้ในการแข่งขันได้คือหมัดเท้าเข่าและศอกเข้าชกเตะถีบทุบถองตีฯลฯ ได้ทุกส่วนของร่างกายโดยไม่จำกัดที่ชก

ก่อนการแข่งขันนักมวยทั้งสองจะทำการไหว้ครูและร่ายรำคือกราบสามครั้งเพื่อระลึกถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือตลอดจนขอคุณพระศรีรัตนตรัยหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มาช่วยคุ้มครองตน แล้วจึงร่ายรำไปรอบๆ เวทีตามแบบฉบับของครูที่ได้สอนไว้ให้โดยตลอดนักมวยทุกคนจะสวม "มงคล" ที่ศีรษะมงคลนี้ทำด้วยเส้นด้ายดิบหลายเส้นรวมกันแล้วพันหุ้มด้ายผ้าโตขนาดนิ้วมือทำเป็นรูปวงเพื่อสวมศีรษะ ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งครูอาจารย์ได้ทำพิธีปลุกเสกและให้ความเป็นสิริมงคลไว้แก่ตนฉะนั้นนักมวยจะสวมมงคลไว้ตลอดเวลาที่ทำการไหว้ครูและร่ายรำและจะถอดออกจากศีรษะได้ในเมื่อจะเริ่มการแข่งขัน เป็นจังหวะช้าๆ เครื่องดนตรีเหล่านั้นได้แก่ปี่ชวา 1 กลองแขก 2 และฉิ่ง 1 เมื่อถอดมงคลออกแล้วกรรมการผู้ชี้ขาดจะให้นักมวยทั้งสองมาจับมือกัน สำคัญ ๆ อันเกี่ยวกับการแข่งขันให้นักมวยทั้งสองได้ทราบครั้นเมื่อการต่อสู้ได้เริ่มขึ้นอย่างจริงจังแล้วดนตรีก็บรรเลงในทำนองเร่งเร้าให้นักมวยทั้งสองเกิดความรู้สึกฮึกเหิมและมุ่งเข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือด นอกจากจะถือว่าเป็นศิลปะแล้วยังเป็นประเพณีอันดีงามของชาวไทยมาแต่โบราณกาลจนไม่อาจจะทิ้งให้สูญหายไปเสียได้

ในปัจจุบันการแข่งขันมวยไทยเป็นกีฬาอาชีพโดยสิ้นเชิงเฉพาะในกรุงเทพฯ มีการแข่งขันเป็นประจำเกือบทุกวันๆ 2 รอบก็มีสำหรับการควบคุมมวยอาชีพขึ้นอยู่กับกฎข้อบังคับของกระทรวงมหาดไทยและไม่มี เท่านั้นทั้งนี้เพื่อมิให้ศิลปะมวยไทยสูญหายไปและเพื่อรักษาไว้ซึ่งการกีฬาประจำชาติอันเป็นศิลปะในการต่อสู้ชาวต่างประเท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวที่สามารถนำไปใๆ ศิลปะประเภทนี้มีมาตั้งแต่โบราณกาล บรรพบุรุษของชาติไทยได้ฝึกฝนอบรมสั่งสอนกุลบป้องกันชาตินักรบผู้กระเดื่องนามทุกคนต้องได้รับการฝึกฝทั้งสิ้นเพราะการใช้อาวุธรบในสมัยโบราณเช่นกระบี่พลองดาบง้าวทวนถ้ามีความรู้วิชามวยไทยประกอบด้วยแล้วฯลฯโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เข้าสู้ติดพันประชส่วนเข้าช่วยเช่นเท้าเข่าศอกแต่เดิมมาศิลปะมวยไทยที่มีชั้นเชิงสูงมักจะฝเป็นต้นต่อมาจึงได้แพร่หลายไปถึงสามัญชนซึ่งได้รับการถ่ายทอดวิทยาการจากบรรดาอาจารยซึ่งเดิมเป็นยอดขุนพลหรือนักรบมาแล้ววิทยาการจึงได้แพร่หลายและคงอยู่ตราบเท่าทุก
มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัวแต่แตคือนอกจากจะใช้หมัดชกคู่ต่อสู้แล้วยังสามารถใช้เท้าและศอกต่อสู้ได้อีกการใช้หมัดชกในแบบมวยไทยนอกจากจะมีการชกตรงชกฮุกและอัปเปอร์คัทมวยไทยยังมีการชกแบบหมุนตัวเหวี่ยงหมัดกลับถ้าคู่ต่อสู้ไม่ได้จ้องดูและมักจะถูกหมัดเหวี่ยงกลับของคู่ต่อสู้ถึงกลับหมัดเหวี่ยงกลับเป็นหมัดหนึ่งคล้ายกับหมุนตันักมวยไทยทั่วๆไปยังใช้วิธีการตามแบบชกตามแบบเหล่านี้อยู่แอื่นช่วยได้อีกหลายวิธีเช่นใช้เท้าเตะต่ำเตะสูงเตะตรงและถีบซึ่งจะใช้ทั้งปลายเท้าฝาเท้าหลังเท้าและส้นเท้าส่วนใหญ่เป็นการเตะและถีบส่วนการใช้เข่านักมวยไทยก็ใช้ได้หลายวิธีด้วยกันเช่นกระโดดตีเข่านอกจากนั้นยังรู้จักใช้ศอกซึ่งเต็มไปด้วยอันวิธีตีศอกก็มีอยู่หลายวิธีด้วยกันคือศอกตีโดยแรงศอกตัดคือเหวี่ยงศอกขนานกับพื้นศอกงัดคืองัดปลายศอกขึ้นหรือยกปลายศอกขึ้นศอกพุ่งคือพุ่งศอกออกไปยังคู่ต่อสู้ศอกกลับคือการหมุนตัวกลับพร้อมกับตีศอกตามแบบต่างๆไปด้วย

การชกมวยไทยในสมัยโบราณเป็นการต่อสู้กันแบบตต่อสู้กันจริงๆและหวาดเสียวตื่นเต้นมากกว่าสมัยนี้นักมวยสมัยเก่าต้องใช้ด้ายดิบชุบแป้งให้แข็งมักเล่ากันว่าใช้น้ำมันชุบเศษแก้วเพื่อให้มีพิษสงยิ่งขึ้นซึ่งมีน้ำเหลืองติดเป็นเหมือนๆแป้งชุบเศษแก้วทั้งนี้เพราะต้องการความขลังชนะคู่ต่อสู้ได้ในทางจิตใจมากกว่าด้ายสายสิญจน์เป็นเส้นขนาดดินสอดำพันมือตั้งแต่สันมือถึงข้อศอก(สันหมัด)เป็นรูปก้นหอยเรียกว่า"คาดเชือก"ซึ่งไม่มีการสวมนวมเหมือนๆอย่างสมัยปัจจุบันฉะนั้นก็แน่นอนทีเดียวว่าจะทำให้เลือดซึมออกปัจจุบันนักมวยทั้งสองฝ่ายจะต้องต่อสู้กันอย่างระมัดเพียงแต่ห้ามกัดกันเท่านั้นต่อมาได้แก้ไขปรับปรุงกติกาการแข่งขันเรื่อย
การแข่งขันมวยไทยในปัจจุบันนี้นักมวยต้องสวมนวมขนาด 4 ออนซ์และแต่งกายแบบนักกีฬามวยคือสวมกางเกงขาสั้นสวมกระจับส่วนผู้ใดจะสวมปลอกรัดข้อเท้าและจะมีเครื่องได้1 คน 2 คนมีผู้ตัดสินให้คะแนนอยู่ข้างเวทีมีผู้จับเวลา 1 คน 1 คนและมีแพทย์ประจำเวทีจำนวนยกในการแข่งขันทั้งหมดมี 5 ยกยกละ 3 นาทีพักระหว่างยก 2 นาทีผู้ตัดสินมีอำนาจหน้าที่ตามกติกาการแข่งขันอวัยวะที่ใช้ในการแข่งขันได้คือหมัดเท้าเข่าและศอกเข้าชกเตะถีบทุบถองตีฯลฯได้ทุกส่วนของร่างกายโดยไม่จำกัดที่ชก

ก่อนการแข่งขันนักมวยทั้งสองจะทำการไหว้ครูแคือกราบสามครั้งเพื่อระลึกถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือตลอดจนขอคุณพระศรีรัตนตรัยหรือสิ่งศักดิ์สิทแล้วจึงร่ายรำไปรอบๆเวทีตามแบบฉบับของครูที่ได้สอนไว้ให้โดยตลอดนักมวยทุกคนจะสวม"มงคล"ที่ศีรษะมงคลนี้ทำด้วยเส้นด้ายดิบหลายเส้นรวนิ้วมือทำเป็นรูปวงเพื่อสวมศีรษะศักดิ์สิทธิ์ซึ่งครูอาจารย์ได้ทำพิธีปลุกเสกฉะนั้นนักมวยจะสวมมงคลไว้ตลอดเวลาที่ทำการไหว้ครูแและจะถอดออกจากศีรษะได้ในเมื่อจะเริ่มการแข่เป็นจังหวะช้าๆเครื่องดนตรีเหล่านั้นได้แก่ปี่ชวา 1 กลองแขก 2 และฉิ่ง 1 เมื่อถอดมงคลออกแล้วกรรมการผู้ชี้ขาดจะให้นักมวยทั้งสองมาจับมือสำคัญๆอันเกี่ยวกับการแข่งขันให้นักมวยทั้งสองได้ทขึ้นอย่างจริงจังแล้วดนตรีก็บรรเลงในทำนองเร่งเร้าให้นักมวยทั้งสเข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดนอกจากจะถือว่าเป็นศิลปะแล้วยังเป็นประเพณีอจนไม่อาจจะทิ้งให้สูญหายไปเสียได้
ตามมาตรฐาน
ในปัจจุบันการแข่งขันมวยไทยเป็นกีฬาอาชีพโดยสิ้นเชิงเฉพาะในกรุงเทพฯมีการแข่งขันเป็นประจำเกือบทุกวันๆ 2 รอบก็มีสำหรับการควบคุมมวยอาชีพขึ้นอยู่กับกฎข้อบังทั้งนี้เพื่อมิให้ศิลปะมวยไทยสูญหายไปและเพือันเป็นศิลปะในการต่อสู้ชาวต่างประเทเท่านั้น