This was hard for me to grasp, beca

This was hard for me to grasp, because I was taught that an apology should be an automatic response.

It took me a long time to realize what it meant to say “I’m sorry” from the heart. Apologizing just for the sake of apologizing is meaningless. We cannot genuinely apologize if we can’t admit to ourselves that we made a mistake.

This is where humility comes in. Can we look at ourselves in the mirror and say that it was at least partly our fault? Can we take that responsibility?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้เป็นของฉันจับ เพราะผมถูกสอนว่า ขอโทษควรจะตอบสนองอัตโนมัติผมใช้เวลานานเพื่อตระหนักถึงความหมาย ว่า "ขอโทษ" จากใจ Apologizing เพียงเพื่อประโยชน์ของ apologizing จะหมดความหมาย เราไม่สามารถจริง ๆ ต้องขออภัยหากเราไม่สามารถยอมรับตัวเองว่า เราทำผิดนี่คือที่มาถ่อมตน เราสามารถเลือกที่มองที่ตัวเองในกระจก และบอกว่า เป็นน้อยบางส่วนความผิดเรา เราสามารถใช้ที่รับผิดชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะเข้าใจเพราะผมสอนว่าคำขอโทษควรจะตอบสนองอัตโนมัติ.

ผมใช้เวลานานในการตระหนักถึงสิ่งที่มันหมายถึงการที่จะบอกว่า "ฉันขอโทษ" จากหัวใจ ขอโทษเพียงเพื่อประโยชน์ของขอโทษเป็นความหมาย เราไม่สามารถอย่างแท้จริงขอโทษถ้าเราไม่สามารถยอมรับกับตัวเองว่าเราทำผิดพลาด.

นี่คือที่มาในความอ่อนน้อมถ่อมตน. เราสามารถดูตัวเองในกระจกและบอกว่ามันเป็นอย่างน้อยส่วนหนึ่งเป็นความผิดของเราหรือไม่ เราสามารถใช้ความรับผิดชอบที่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะเข้าใจ เพราะผมถูกสอนว่า คำขอโทษที่ควรมีการตอบสนองอัตโนมัติฉันใช้เวลานานมาก ที่จะตระหนักถึงสิ่งที่มันหมายถึงการขอโทษจากใจ ขอโทษก็ขอโทษก็ไร้ความหมาย เราไม่สามารถอย่างแท้จริงขอโทษถ้าเราไม่สามารถยอมรับกับตัวเองว่าเราทำผิดนี่คือที่ความอ่อนน้อมถ่อมตนมาใน เราสามารถมองตัวเองในกระจก และบอกว่ามันเป็นอย่างน้อยส่วนหนึ่งเป็นความผิดของเรา พวกเราจะรับผิดชอบไหม