คำกริยา คือ คำที่แสดงอาการหรือบอกสภ

คำกริยา คือ คำที่แสดงอาการหรือบอกสภาพของประธานในประโยค คำกริยาแบ่งออกเป็น 4 ชนิด คือ

กริยาที่มีความหมายสมบูรณ์ หรือ อกรรมกริยา คือ กริยาชนิดนี้จะมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับ เช่น

กริยาแสดงอาการ กริยาบอกสภาพ
น้องนอนเปล อากาศวันนี้ร้อน
แมวกระโดด เธอดีต่อเพื่อนทุกคน
เขานั่งหน้าบ้าน ถนนราชดำเนินกว้างมาก
เด็กนักเรียนโตๆ ว่ายน้ำ ทะเลในภาคใต้สวยจริงๆ

ข้อสังเกต
คำกริยาเป็นคำที่ชี้บ่งความหมายสำคัญในประโยค คำใดที่เอาออกจากประโยคแล้ว ประโยคนั้นไม่มีความหมายบริบูรณ์ แสดงว่าคำนั้นเป็นคำกริยา

คำกริยา นั่ง นอน ไป มักใช้ติดกับคำนาม แต่นามนั้นไม่ใช่กรรม สังเกตได้จากการเติมบุพบทลงหน้านาม เช่น น้องนอนในเปล เขานั่งบนเก้าอี้ เธอไปที่ศาลากลางจังหวัด

คำกริยาบอกสภาพจะมีลักษณะคล้ายคำวิเศษณ์ แต่ถ้านำคำกริยาบอกสภาพออกจากประโยคแล้ว ข้อความนั้นจะเป็นคำหรือกลุ่มคำเท่านั้น

กริยามีกรรม หรือ สกรรมกริยา คือ กริยาที่ต้องมีกรรมมารับข้างท้ายจึงจะได้ความบริบูรณ์ เช่น
คนตีกลองเสียงดัง

เพื่อนบ้านของฉันชอบเธอ

เขาเห็นรถไฟขบวนยาว

สวนขนัดนี้มีมะม่วงหลายชนิด

ข้อสังเกต

คำกริยาชนิดนี้สามารถตั้งคำถามในใจได้ว่า ตีอะไร ชอบอะไร เห็นอะไร มีอะไร

มีคำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งอกรรมกริยาและสกรรมกริยา เช่น
ประตูบานนี้ปิด (อกรรมกริยา)

ฉันปิดประตูบานนี้ (สกรรมกริยา - ถามว่าปิดอะไร)


กริยาที่ต้องมีนามหรือสรรพนามมาเป็นส่วนเติมเต็ม เรียกเป็นศัพท์ว่า วิกตรรถกริยา คือ กริยาที่ยังไม่มีความบริบูรณ์ต้องมีนามหรือสรรพนามมารับข้างท้ายจึงจะได้ความ เช่น
เขาเป็นโฆษกของรัฐบาล

เสียงของเขาเหมือนเธอ

คะแนนของนารีเท่าวิมล

ท่าทางของเขาคล้ายศรราม

ลดาวัลย์คือชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง

ลบองแปลว่าแบบ

ข้อสังเกต

คำกริยาชนิดนี้มีใช้ไม่มาก คำที่ต้องจำ ได้แก่ เป็น เหมือน คล้าย เท่า คือ ถ้าคำในชุดนี้อยู่ในประโยคที่มีกริยาสำคัญแล้ว ต้องสังเกตว่าคำชุดนี้ไม่ใช่คำกริยา อาจทำหน้าที่เป็นคำขยายก็ได้ เช่น

เขาเป็นครู (วิกตรรถกริยา)

เขาทำงานเป็น (คำขยาย)

คำช่วยกริยา หรือกริยานุเคราะห์ คือ คำกริยาที่ใช้ประกอบกริยาสำคัญในประโยคให้มีความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น คำกริยาชนิดนี้ ได้แก่ กำลัง คง ควร เคย จง จะ จัก ได้ ถูก พึง ย่อม ควรจะ น่าจะ ต้อง ฯลฯ เช่น
มาลีกำลังมาโรงเรียน

คุณพ่อต้องไปทำงานแต่เช้า

เขาย่อมรู้อยู่แก่ใจ

เราพึงทำความดีเพื่อความดี

เธอน่าจะเป็นครู

ใครจะกินอะไรบ้าง

ข้อสังเกต

คำกริยาชนิดนี้สามารถนำออกจากประโยคได้โดยประโยคยังมีความบริบูรณ์อยู่ เพียงแต่ขาดความชัดเจนไปบ้าง

คำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งกริยาแท้และคำช่วยกริยา ทั้งนี้ต้องดูการใช้ในประโยคด้วย สังเกตได้คือถ้าเป็นคำช่วยกริยาต้องมีกริยาแท้อยู่ติดกับคำช่วยกริยา ถ้าไม่มีกริยาแท้อยู่ในประโยค คำกริยานั้นเป็นกริยาแท้ เช่น
ฉันต้องทำงาน (คำช่วยกริยา)

เขาต้องตัวฉัน (สกรรมกริยา)

สุภาพได้รับของแล้ว (คำช่วยกริยา)

สุภาพได้คะแนนเต็ม (สกรรมกริยา)

เขาถูกดุ (คำช่วยกริยา)

เลยข้อนี้ถูก (อกรรมกริยา)

หน้าที่ของคำกริยา

คำกริยามีหน้าที่ดังนี้

เป็นตัวแสดงหรือบอกสภาพของประธานในประโยค เช่น
เด็กๆ อ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ (ตัวแสดง)

แม่ครัวไปตลาดทุกวันเสาร์ (ตัวแสดง)

กระเป๋าใบนี้หนักสำหรับเด็กเล็กๆ (บอกสภาพ)

เสียงวิทยุที่บ้านนี้ดังมาก (บอกสภาพ)

ทำหน้าที่ขยายนามที่อยู่ข้างหน้า เช่น
ของในถุงนี้เป็นของใส่บาตร

พ่อซื้อตุ๊กตาเดินได้ให้ลูกสาว

เสียงตะโกนของเขาดังมาก

ทำหน้าที่เหมือนนาม เช่น
เขาไม่ชอบดื่มสุรา

พูดมากมักมีเรื่องมาก

กินของเผ็ดมักปวดท้อง

ออกกำลังกายทุกวันจะมีสุขภาพดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำกริยาคือคำที่แสดงอาการหรือบอกสภาพของประธานในประโยคคำกริยาแบ่งออกเป็น 4 ชนิดคือ กริยาที่มีความหมายสมบูรณ์หรืออกรรมกริยาคือกริยาชนิดนี้จะมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับเช่น กริยาแสดงอาการกริยาบอกสภาพ น้องนอนเปลอากาศวันนี้ร้อน แมวกระโดดเธอดีต่อเพื่อนทุกคน เขานั่งหน้าบ้านถนนราชดำเนินกว้างมาก เด็กนักเรียนโต ๆ ว่ายน้ำทะเลในภาคใต้สวยจริง ๆ ข้อสังเกต คำกริยาเป็นคำที่ชี้บ่งความหมายสำคัญในประโยคคำใดที่เอาออกจากประโยคแล้วประโยคนั้นไม่มีความหมายบริบูรณ์แสดงว่าคำนั้นเป็นคำกริยา คำกริยานั่งนอนไปมักใช้ติดกับคำนามแต่นามนั้นไม่ใช่กรรมสังเกตได้จากการเติมบุพบทลงหน้านามเช่นน้องนอนในเปลเขานั่งบนเก้าอี้เธอไปที่ศาลากลางจังหวัด คำกริยาบอกสภาพจะมีลักษณะคล้ายคำวิเศษณ์แต่ถ้านำคำกริยาบอกสภาพออกจากประโยคแล้วข้อความนั้นจะเป็นคำหรือกลุ่มคำเท่านั้น กริยามีกรรมหรือสกรรมกริยาคือกริยาที่ต้องมีกรรมมารับข้างท้ายจึงจะได้ความบริบูรณ์เช่น คนตีกลองเสียงดัง เพื่อนบ้านของฉันชอบเธอ เขาเห็นรถไฟขบวนยาว สวนขนัดนี้มีมะม่วงหลายชนิด ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้สามารถตั้งคำถามในใจได้ว่าตีอะไรชอบอะไรเห็นอะไรมีอะไร มีคำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งอกรรมกริยาและสกรรมกริยาเช่น ประตูบานนี้ปิด (อกรรมกริยา) ฉันปิดประตูบานนี้ (สกรรมกริยา - ถามว่าปิดอะไร) กริยาที่ต้องมีนามหรือสรรพนามมาเป็นส่วนเติมเต็มเรียกเป็นศัพท์ว่าวิกตรรถกริยาคือกริยาที่ยังไม่มีความบริบูรณ์ต้องมีนามหรือสรรพนามมารับข้างท้ายจึงจะได้ความเช่น เขาเป็นโฆษกของรัฐบาล เสียงของเขาเหมือนเธอ คะแนนของนารีเท่าวิมล ท่าทางของเขาคล้ายศรราม ลดาวัลย์คือชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ลบองแปลว่าแบบ ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้มีใช้ไม่มากคำที่ต้องจำได้แก่ความเหมือนคล้ายเท่าคือถ้าคำในชุดนี้อยู่ในประโยคที่มีกริยาสำคัญแล้วต้องสังเกตว่าคำชุดนี้ไม่ใช่คำกริยาอาจทำหน้าที่เป็นคำขยายก็ได้เช่น เขาเป็นครู (วิกตรรถกริยา) เขาทำงานเป็น (คำขยาย) คำช่วยกริยาหรือกริยานุเคราะห์คือคำกริยาที่ใช้ประกอบกริยาสำคัญในประโยคให้มีความหมายชัดเจนยิ่งขึ้นคำกริยาชนิดนี้ได้แก่กำลังคงควรเคยจงจะจักได้ถูกพึงย่อมควรจะน่าจะต้องฯลฯ เช่น มาลีกำลังมาโรงเรียน คุณพ่อต้องไปทำงานแต่เช้า เขาย่อมรู้อยู่แก่ใจ เราพึงทำความดีเพื่อความดี เธอน่าจะเป็นครู ใครจะกินอะไรบ้าง ข้อสังเกต คำกริยาชนิดนี้สามารถนำออกจากประโยคได้โดยประโยคยังมีความบริบูรณ์อยู่เพียงแต่ขาดความชัดเจนไปบ้าง คำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งกริยาแท้และคำช่วยกริยาทั้งนี้ต้องดูการใช้ในประโยคด้วยสังเกตได้คือถ้าเป็นคำช่วยกริยาต้องมีกริยาแท้อยู่ติดกับคำช่วยกริยาถ้าไม่มีกริยาแท้อยู่ในประโยคคำกริยานั้นเป็นกริยาแท้เช่น ฉันต้องทำงาน (คำช่วยกริยา) เขาต้องตัวฉัน (สกรรมกริยา) สุภาพได้รับของแล้ว (คำช่วยกริยา) สุภาพได้คะแนนเต็ม (สกรรมกริยา) เขาถูกดุ (คำช่วยกริยา) เลยข้อนี้ถูก (อกรรมกริยา)หน้าที่ของคำกริยาคำกริยามีหน้าที่ดังนี้ เป็นตัวแสดงหรือบอกสภาพของประธานในประโยคเช่น เด็ก ๆ อ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ (ตัวแสดง) แม่ครัวไปตลาดทุกวันเสาร์ (ตัวแสดง) กระเป๋าใบนี้หนักสำหรับเด็กเล็ก ๆ (บอกสภาพ) เสียงวิทยุที่บ้านนี้ดังมาก (บอกสภาพ) ทำหน้าที่ขยายนามที่อยู่ข้างหน้าเช่น ของในถุงนี้เป็นของใส่บาตร พ่อซื้อตุ๊กตาเดินได้ให้ลูกสาว เสียงตะโกนของเขาดังมาก ทำหน้าที่เหมือนนามเช่น เขาไม่ชอบดื่มสุรา พูดมากมักมีเรื่องมาก กินของเผ็ดมักปวดท้อง ออกกำลังกายทุกวันจะมีสุขภาพดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำกริยาคือ คำกริยาแบ่งออกเป็น 4 คือชนิดกริยาที่มีความสามารถหมายสมบูรณ์หรืออกรรมกริยาคือ เช่นกริยาสำคัญแสดงอาการกริยานี่เพื่อดูรูปภาพสภาพที่คุณน้องนอนเปลอากาศการธนาคารวันนี้ร้อนแมวกระโดด ว่ายน้ำ คำใดที่เอาออกจากเนชั่ประโยคแล้วประโยคนั้นไม่มีความสามารถหมายบริบูรณ์สำคัญแสดงว่าได้คำนั้นเป็นคำกริยาคำกริยานั่งนอนไปมักใช้ติดกับคำนาม แต่นามนั้นไม่ใช่กรรมสังเกตได้จากเนชั่หัวเรื่อง: การเติมบุพบทลงหน้า: ภาพประกอบนามเช่นที่คุณน้องนอนในห้างหุ้นส่วนจำกัด เปลเขานั่งบนเก้าอี้ หรือสกรรมกริยาคือ ตีอะไรชอบอะไรเห็นอะไร เช่นประตูบานนี้ปิด (อกรรมกริยา) ฉันปิดประตูบานนี้ (สกรรมกริยา - เรียกเป็นศัพท์ว่าวิกตรรถ กริยาคือ คำที่ต้องจำ ได้แก่ เป็นเหมือนคล้าย เท่าคือ ทำหน้าที่อาจเป็นคำขยายก็ได้เช่นเขาเป็นครูเป็น (วิกตรรถกริยา) เขาทำงานเป็น (คำขยาย) คำช่วยกริยาหรือกริยานุเคราะห์คือ คำกริยาชนิดนี้ ได้แก่ กำลังคงควร เคยจงจะจักได้ถูกพึงย่อมควรจะน่าจะต้อง ฯลฯ ทั้งนี้ต้องดูการใช้ในประโยคด้วย ถ้าไม่มีกริยาแท้ขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดประโยคคำกริยานั้นเป็นกริยาแท้เช่นฉันคุณต้องทำงาน (คำช่วยกริยา) เขาต้องตัวฉัน (สกรรมกริยา) สุภาพได้รับของแล้ว (คำช่วยกริยา) สุภาพได้คะแนนเต็ม (สกรรมกริยา) เขาถูกดุ ( คำช่วยกริยา) เลยข้อนี้ถูก เช่นที่คุณเด็ก ๆ อ่านข่าวหุ้นไทยจากเนชั่หนังสือพิมพ์ (ตัวแสดง) แม่ครัวไปตลาดทุกวันเสาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำกริยาความคำที่แสดงอาการหรือบอกสภาพของประธานในประโยคคำกริยาแบ่งออกเป็น 4 ชนิดความกริยาที่มีความหมายสมบูรณ์ค็อคอกรรมกริยาความกริยาชนิดนี้จะมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับเช่นกริยาแสดงอาการกริยาบอกสภาพน้องนอนเปลอากาศวันนี้ร้อนแมวกระโดดเธอดีต่อเพื่อนทุกคนเขานั่งหน้าบ้านถนนราชดำเนินกว้างมากเด็กนักเรียนโตๆว่ายน้ำทะเลในภาคใต้สวยจริงๆข้อสังเกตคำกริยาเป็นคำที่ชี้บ่งความหมายสำคัญในประโยคคำใดที่เอาออกจากประโยคแล้วประโยคนั้นไม่มีความหมายบริบูรณ์แสดงว่าคำนั้นเป็นคำกริยาคำกริยานั่งนอนไปมักใช้ติดกับคำนามแต่นามนั้นไม่ใช่กรรมสังเกตได้จากการเติมบุพบทลงหน้านามเช่นน้องนอนในเปลเขานั่งบนเก้าอี้เธอไปที่ศาลากลางจังหวัดคำกริยาบอกสภาพจะมีลักษณะคล้ายคำวิเศษณ์แต่ถ้านำคำกริยาบอกสภาพออกจากประโยคแล้วข้อความนั้นจะเป็นคำหรือกลุ่มคำเท่านั้นกริยามีกรรมค็อคสกรรมกริยาความกริยาที่ต้องมีกรรมมารับข้างท้ายจึงจะได้ความบริบูรณ์เช่นคนตีกลองเสียงดังเพื่อนบ้านของฉันชอบเธอเขาเห็นรถไฟขบวนยาวสวนขนัดนี้มีมะม่วงหลายชนิดข้อสังเกตคำกริยาชนิดนี้สามารถตั้งคำถามในใจได้ว่าตีอะไรชอบอะไรเห็นอะไรมีอะไรมีคำกริยาบางคำอาจเป็นได้ทั้งอกรรมกริยาและสกรรมกริยาเช่นประตูบานนี้ปิด ( อกรรมกริยา )ฉันปิดประตูบานนี้ ( สกรรมกริยา - ถามว่าปิดอะไร )กริยาที่ต้องมีนามหรือสรรพนามมาเป็นส่วนเติมเต็มเรียกเป็นศัพท์ว่าวิกตรรถกริยาความกริยาที่ยังไม่มีความบริบูรณ์ต้องมีนามหรือสรรพนามมารับข้างท้ายจึงจะได้ความเช่นเขาเป็นโฆษกของรัฐบาลเสียงของเขาเหมือนเธอคะแนนของนารีเท่าวิมลท่าทางของเขาคล้ายศรรามลดาวัลย์คือชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งลบองแปลว่าแบบข้อสังเกตคำกริยาชนิดนี้มีใช้ไม่มากคำที่ต้องจำได้แก่เป็นเหมือนคล้ายเท่าความถ้าคำในชุดนี้อยู่ในประโยคที่มีกริยาสำคัญแล้วต้องสังเกตว่าคำชุดนี้ไม่ใช่คำกริยาอาจทำหน้าที่เป็นคำขยายก็ได้เช่นเขาเป็นครู ( วิกตรรถกริยา )เขาทำงานเป็น ( คำขยาย )คำช่วยกริยาหรือกริยานุเค