Consider the gastroenteritis and be

Consider the gastroenteritis and beef consumption data presented in Table 6.8. The relative risk is 5.7, which most epidemiologists would deem a “strong” association between exposure and disease. In addition, the p-value is exceedingly small, less than 0.001, and far less than the commonly used cutoff of 0.05. So the investigators rejected the null hypothesis (that beef was not associated with illness) and adopted the alternative hypothesis (that beef was indeed associated with illness). In this outbreak, the association between eating beef at the banquet and gastroenteritis was both strong (RR=5.7) and statistically significant (p < 0.001).
The chi-square test works well if the number of people in the study is greater than about 30. For smaller studies, a test called the Fisher Exact Test may be more appropriate. Because the Fisher Exact Test is tedious to calculate, let Epi Info or another computer program perform the calculations for you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาโรคกระเพาะอักเสบและเนื้อการใช้ข้อมูลในตาราง 6.8 ความเสี่ยงสัมพัทธ์เป็น 5.7 ที่ epidemiologists ส่วนใหญ่จะถือความสัมพันธ์ของ "แรง" ระหว่างความเสี่ยงและโรค นอกจากนี้ ค่า p เป็นไปขนาด เล็ก น้อยกว่า 0.001 และไกลน้อยกว่าตัดที่ใช้ทั่วไปของ 0.05 เพื่อสืบสวนการปฏิเสธสมมติฐานว่าง (ที่ไม่เกี่ยวข้องกับโรคเนื้อ) และสมมติฐานทางเลือก (ซึ่งเนื้อแท้จริงเชื่อมโยงกับโรค) ที่นำมาใช้ ในการระบาดของโรคนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหารเนื้อที่เลี้ยงและโรคกระเพาะอักเสบได้ทั้งแรง (RR = 5.7) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) และการทดสอบ chi-square ทำงานดีถ้าจำนวนคนในการศึกษาสูงกว่าประมาณ 30 เท่า ศึกษาขนาดเล็ก การทดสอบที่เรียกว่าการฟิชเชอร์แน่นอนทดสอบได้ที่เหมาะสม เนื่องจากการทดสอบแน่นอน Fisher ไม่น่าเบื่อในการคำนวณ ให้ข้อมูล Epi หรือโปรแกรมอื่นที่ทำการคำนวณหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณากระเพาะและลำไส้อักเสบและข้อมูลการบริโภคเนื้อวัวแสดงในตารางที่ 6.8 ความเสี่ยงคือ 5.7 ซึ่งระบาดวิทยาส่วนใหญ่จะเห็นว่าสมาคม "เข้มแข็ง" ระหว่างการเปิดรับและโรค นอกจากนี้ p-value ที่มีขนาดเล็กมากน้อยกว่า 0.001 และน้อยกว่าการตัดที่ใช้กันทั่วไป 0.05 ดังนั้นนักวิจัยปฏิเสธสมมติฐาน (เนื้อวัวที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วย) และนำมาใช้สมมติฐานทางเลือก (ที่เนื้อมีความสัมพันธ์กับความเจ็บป่วยจริง) ในการระบาดของโรคนี้ความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานเนื้อวัวที่เลี้ยงและกระเพาะอาหารและลำไส้เป็นทั้งที่แข็งแกร่ง (RR = 5.7) และอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.001).
การทดสอบไคสแควร์ทำงานได้ดีถ้าผู้คนจำนวนมากในการศึกษามากกว่าเกี่ยวกับ 30. สำหรับการศึกษาขนาดเล็กที่เรียกว่าการทดสอบทดสอบฟิชเชอร์ที่แน่นอนอาจจะเหมาะสมกว่า เพราะฟิชเชอร์ทดสอบที่แน่นอนจะน่าเบื่อในการคำนวณให้ Epi ข้อมูลหรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์เครื่องอื่นดำเนินการคำนวณสำหรับคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และพิจารณา และเสนอข้อมูลการบริโภคเนื้อวัวในโต๊ะ 6.8 . ความเสี่ยงสัมพัทธ์คือ 5.7 ซึ่งระบาดวิทยาส่วนใหญ่จะคิดว่า " สมาคมแข็งแรง " ระหว่างแสงและโรค นอกจากนี้ , p-value เป็นยิ่งนัก เล็ก น้อยกว่า 0.001 และไกลน้อยกว่าที่ใช้ตัด 0.05ดังนั้นผู้ตรวจสอบปฏิเสธสมมติฐานว่าง ( ที่เนื้อไม่ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วย ) และยอมรับสมมติฐานทางเลือก ( เนื้อแน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วย ) ในการระบาดของโรคนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างการกินเนื้อวัวที่เลี้ยง และโรคกระเพาะ ทั้งแข็งแรง ( RR = 5.7 ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.001 ) .
ไคสแควร์ทดสอบ ใช้งานได้ดี ถ้าคนที่ศึกษามากกว่า 30 . การศึกษาขนาดเล็กทดสอบเรียกว่า Fisher Exact Test อาจจะเหมาะสมกว่า เพราะปลาแน่นอน ทดสอบ เป็น น่าเบื่อ คำนวณ ให้ข้อมูลหรือโปรแกรมอื่น EPI แสดงการคำนวณสำหรับคุณ