She almost forgot about lunch, and

She almost forgot about lunch, and when she arrived back in her room, she was very hungry and ate twice as much as usual．

Martha. she said as she was eating, I've been thinking．This is a big, lonely house, and there isn't much for me to do．

Do you think, if I buy a little spade, I can make my own garden?
That's just what Mother said, replied Martha．You'd enjoy digging and watching plants growing．

Dickon can get you a spade, and some seeds to plant, if you like.
Oh, thank you，Martha！

I've got some money that Mrs Medlock gave me．Will you write and ask Dickon to buy them for me?

I will．And he'll bring them to you himself.

Oh！Then I'll see him．Mary looked very excited．

Then she remembered something．I heard that cry in the house again, Martha．
It wasn't the wind this time．
I've heard it three times now．Who is it?

Martha looked uncomfortable．You mustn't go wandering around the house，you know．

Mr Craven wouldn't like it．Now I must go and help the others downstairs．
I'll see you at teatime．

As the door closed behind Martha，Mary thought to herself,
This really is the strangest house that anyone ever lived in．

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอเกือบลืมเรื่องอาหารกลางวัน และเมื่อเธอเข้ามาในห้องของเธอ เธอถูกหิว และกินสองเท่ากว่าเป็น usual．

มาร์ธา เธอบอกว่า เธอได้รับประทาน ผมเคย thinking．This เป็นบ้านขนาดใหญ่ โดดเดี่ยว และมีไม่มากสำหรับฉันเพื่อ do．

คุณคิด ถ้าซื้อไพ่โพดำน้อย ทำสวนเอง?
ที่เป็นเพียงแม่พูด ตอบ Martha．You จะเพลิดเพลินกับขุด และชมพืช growing．

Dickon รับไพ่โพดำ และบางเมล็ดพืช ถ้าคุณเหมือนกัน
โอ้ ขอบคุณ you，Martha！

ได้เงินบางส่วนที่เม็ดล็อคนาง me．Will คุณเขียน และ Dickon เพื่อซื้อพวกเขาฉันถาม ?

ฉัน will．And ที่เขาจะนำพวกเขาให้คุณเองได้

Oh！Then จะเห็น him．Mary ดู excited． มาก

แล้วเธอจำ something．I ได้ยินว่าร้องไห้ในบ้านอีก Martha．
มันไม่ลม time． นี้
ผมเคยได้ยินเรื่อง now．Who สามครั้งมัน?

มาร์ธา uncomfortable．You ดูจะไปเตร่ house，you know．

นาย Craven ไม่ต้อง it．Now ผมต้องไป และช่วยผู้อื่น downstairs．
เจอที่ teatime．

เป็นประตูปิดหลัง Martha，Mary ความคิดตัวเอง,
นี้จริง ๆ เป็นบ้านแปลกประหลาดที่ว่า ทุกคนเคยอยู่ in．

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเกือบจะลืมเรื่องอาหารกลางวันและเมื่อเธอกลับมาในห้องของเธอเธอก็หิวมากและกินมากเป็นสองเท่าปกติมาร์ธา เธอบอกว่าขณะที่เธอกำลังรับประทานอาหารที่ฉันได้รับ thinking.This เป็นใหญ่บ้านเหงาและมีไม่มากสำหรับผมที่จะทำคุณคิดว่าถ้าผมซื้อจอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันสามารถทำให้สวนของตัวเอง? นั่นเป็นเพียงสิ่งที่แม่พูดตอบ Martha.You'd เพลิดเพลินไปกับการขุดและการเฝ้าดูการเจริญเติบโตของพืชDickon คุณจะได้รับจอบและเมล็ดบางส่วนไปยังโรงงานหากคุณต้องการโอ้ขอขอบคุณมาร์ธา! ฉันมีเงินที่ นางเมดล็อคให้ me.Will คุณเขียนและขอ Dickon ที่จะซื้อพวกเขาสำหรับฉันหรือไม่ฉัน will.And เขาจะนำพวกเขาไปคุณเองOh! แล้วฉันจะเห็น him.Mary ดูตื่นเต้นมากแล้วเธอจำ something.I ได้ยินเสียงร้องของในบ้านอีกครั้งที่มาร์ธามันไม่ได้เป็นลมเวลานี้ผมเคยได้ยินมันสามครั้ง now.Who มันคืออะไร? มาร์ธามอง uncomfortable.You ไม่ต้องไปเดินไปรอบ ๆ บ้านของคุณรู้ว่านาย ขี้ขลาดไม่ต้องการ it.Now จะต้องไปช่วยคนอื่น ๆ ชั้นล่างฉันจะเห็นคุณที่ Teatime เป็นประตูปิดอยู่เบื้องหลังมาร์ธาแมรี่คิดว่าตัวเองนี้จริงๆเป็นบ้านที่แปลกประหลาดที่ทุกคนที่เคยอาศัยอยู่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอเกือบจะลืมเรื่องอาหารกลางวัน และเมื่อเธอกลับมาที่ห้อง เธอหิวมากกินมากเป็นสองเท่าของปกติ

มาร์ธา เธอบอกว่าเธอกิน ฉันคิดว่า มันเป็น ใหญ่ เหงาในบ้าน ไม่มีอะไรทำ

คุณคิดว่าถ้าผมซื้อจอบเล็ก ๆน้อย ๆ ฉันสามารถทำให้สวนของตัวเอง
นั่นเป็นสิ่งที่แม่พูดตอบ มาธาร์ คุณจะชอบขุดและดูพืชเติบโต

ดิกค่อนเอาพลั่ว และเมล็ดพืชถ้าคุณชอบ .
ขอบคุณค่ะ มาร์ธา !

ผมมีเงินที่คุณ Medlock ให้ฉัน คุณจะเขียนถามดิกค่อนซื้อให้ฉัน ?

ผมจะทำ และเขาจะนำพวกเขากับคุณเอง

อ้อ ! ถ้างั้นฉันจะได้เจอเขา แมรี่ ดูตื่นเต้นมาก

แล้วเธอก็นึกอะไรได้บางอย่าง ผมได้ยินว่าร้องไห้ในบ้านอีกครั้ง มาร์ธา
ไม่ใช่ลมนี้ .
ผมเคยได้ยินมันสามครั้งแล้ว มันเป็นใคร ?

มาร์ธาดูอึดอัด อย่าออกไปเดินเตร็ดเตร่ไปทั่วบ้าน คุณรู้มั้ย . . .

นายขี้ขลาดไม่ชอบ ตอนนี้ฉันต้องไปช่วยคนอื่น ๆข้างล่าง
แล้วเจอกันที่ล้างคราบ

เป็นประตูปิดตามหลัง มาร์ธา แมรี่คิดว่าตัวเอง
มันแปลกประหลาดที่ใครเคยอาศัยอยู่ในบ้านจริงๆ