ImplicationsResults from this study

Implications
Results from this study highlight some potential areas for
targeted interventions. Women and older adults were more likely
to exercise at home than other groups—possibly as a result of
mobility and transportation limitations, family responsibilities, or
fear of crime that pose challenges to being physically active outside
the home. Interventions aiming to increase physical activity in these
groups may benefit from promoting home-based activities (e.g.,
Perri et al., 1997). Also, the fact that adults ages 21–29 years were
more likely to exercise with friends and acquaintances than other
age groups suggests that programs designed for young adults
should utilize peer-oriented strategies and activities (e.g., Sallis et
al., 1999). Lastly, individuals with lower levels of education were
more like to exercise with family members. Given the high costs of
childcare, interventions targeting this at-risk group should promote
child and family-feasible physical activities (e.g., Watson et al.,
2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบผลจากการศึกษานี้เน้นบางพื้นที่ที่มีศักยภาพในมาตรการเป้าหมาย สตรีและผู้ใหญ่เก่าได้ยิ่งการออกกำลังกายที่บ้านมากกว่ากลุ่มอื่นซึ่งอาจเป็นผลมาจากข้อจำกัดการเคลื่อนไหวและการเดินทาง ความรับผิดชอบครอบครัว หรือความกลัวของอาชญากรรมที่ก่อให้เกิดความท้าทายเพื่อการใช้งานจริงนอกบ้าน งานวิจัยที่มุ่งการเพิ่มกิจกรรมทางกายภาพในเหล่านี้กลุ่มอาจได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมกิจกรรมตามบ้าน (เช่นPerri และ al., 1997) ยัง ความจริงที่ผู้ใหญ่อายุ 21-29 ปียิ่งออกกำลังกายกับเพื่อนและคนรู้จักแต่วัยแนะนำโปรแกรมออกแบบมาสำหรับผู้ใหญ่ควรใช้กลยุทธ์มุ่งเน้นเพียร์และกิจกรรม (เช่น Sallis etal., 1999) สุดท้ายนี้ บุคคลที่ มีการศึกษาระดับต่ำกว่าได้มากขึ้นเช่นการออกกำลังกายกับสมาชิกในครอบครัว ให้ต้นทุนสูงดูแลเด็ก งานวิจัยกลุ่มนี้มีความเสี่ยงในการกำหนดเป้าหมายควรส่งเสริมเด็กและกิจกรรมครอบครัวเป็นไปได้ทางกายภาพ (เช่น Watson et al.,2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของผลลัพธ์ที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้เน้นบางพื้นที่ที่มีศักยภาพสำหรับการแทรกแซงการกำหนดเป้าหมาย ผู้หญิงและผู้สูงอายุที่มีแนวโน้มที่จะออกกำลังกายที่บ้านกว่าที่อื่น ๆ กลุ่มอาจจะเป็นผลมาจากการเคลื่อนไหวและข้อจำกัด การขนส่ง, ความรับผิดชอบต่อครอบครัวหรือความกลัวของอาชญากรรมที่ก่อให้เกิดความท้าทายที่จะเป็นทางร่างกายที่ใช้งานนอกบ้าน การแทรกแซงมีเป้าหมายที่จะเพิ่มการออกกำลังกายเหล่านี้ในกลุ่มอาจได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมกิจกรรมตามบ้าน (เช่น Perri et al., 1997) นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าทุกเพศทุกวัยผู้ใหญ่ 21-29 ปีมีแนวโน้มที่จะออกกำลังกายกับเพื่อนๆ และคนรู้จักกว่าที่อื่น ๆกลุ่มอายุที่แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมที่ออกแบบมาสำหรับเด็กผู้ใหญ่ควรใช้กลยุทธ์แบบ peer-oriented และกิจกรรม (เช่น Sallis et al., 1999) สุดท้ายคนที่มีระดับที่ต่ำกว่าของการศึกษาที่ได้รับมากขึ้นชอบออกกำลังกายกับสมาชิกในครอบครัว ได้รับค่าใช้จ่ายสูงในการดูแลเด็ก, การแทรกแซงการกำหนดเป้าหมายกลุ่มที่มีความเสี่ยงนี้ควรส่งเสริมเด็กและครอบครัวที่เป็นไปได้กิจกรรมการออกกำลังกาย(เช่นวัตสัน et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหมาย
จากผลการศึกษา เน้นพื้นที่ที่มีศักยภาพสำหรับ
( เป้าหมาย ผู้หญิงและผู้สูงอายุมีแนวโน้มมากขึ้น
ออกกำลังกายที่บ้านมากกว่ากลุ่มอื่น ๆ อาจเป็นผลจากการเคลื่อนย้ายและขนส่ง
ข้อจำกัด ความรับผิดชอบต่อครอบครัวหรือ
ความหวาดกลัวอาชญากรรมที่ก่อให้เกิดความท้าทายที่จะมีการใช้งานจริงข้างนอก
บ้านโดยมีเป้าหมายที่จะเพิ่มกิจกรรมทางกายในกลุ่มเหล่านี้อาจได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมกิจกรรมที่บ้าน
( เช่น
เพอร์รี et al . , 1997 ) และความจริงที่ผู้ใหญ่อายุ 21 – 29 ปี
มีแนวโน้มที่จะออกกำลังกายกับเพื่อนและคนรู้จักมากกว่ากลุ่มอายุอื่น ๆแสดงให้เห็นว่าโปรแกรมที่ออกแบบมาสำหรับผู้ใหญ่

เด็กควรใช้เพื่อนที่มุ่งเน้นกลยุทธ์และกิจกรรมต่างๆ ( เช่น ซัลลิส et al ,
.1999 ) ท้ายนี้ บุคคล ระดับการศึกษา
เหมือนออกกำลังกายกับสมาชิกในครอบครัว ได้รับค่าใช้จ่ายสูงของการดูแลเด็กกลุ่มเสี่ยงเป้าหมายนี้ (
,
) ควรส่งเสริมให้เด็กและครอบครัวกิจกรรมทางกายภาพที่เป็นไปได้ ( เช่น Watson et al . ,
2005 )