ค่าจ้างแบ่งออกพิจารณาได้ดังนี้ ๑. ค

ค่าจ้างแบ่งออกพิจารณาได้ดังนี้ ๑. ค่าจ้างจะต้องเป็นเงิน เท่านั้น ตามกฎหมายคุ้มครองแรงงานฉบับเดิม ค่าจ้างรวมถึงสิ่งของด้วย ดังนั้น ต่อไปนี้ของที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างจะไม่น่านำมาคำนวณรวมเป็นค่าจ้าง ๒. นายจ้างและลูกจ้างตกลงกำหนดจำนวนเงินกัน ส่วนตกลงกันอย่างไรก็ต้องดูถ้อยคำต่อไปนี้ คือ ตกลงกัน “ตามสัญญาจ้าง” คำว่าสัญญาจ้างนั้น มาตรา ๕ บัญญัติว่า
สัญญาจ้าง หมายความว่า สัญญาไม่ว่าเป็นหนังสือหรือด้วยวาจาระบุชัดเจนหรือเป็นที่เข้าใจโดยปริยายซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่าลูกจ้างตกลงจะทำงานให้แก่บุคคลอีกบุคคลหนึ่งเรียกว่านายจ้างตกลงจะให้ค่าจ้างตลอดระยะเวลาที่ทำงานให้ ๓. จ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงาน ซึ่งหมายถึงเงินที่นายจ้างและลูกจ้างตกลงกัน ต้องมีวัตถุประสงค์ที่จะจ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงานเท่านั้น ถ้าจ่ายโดยมีวัตถุประสงค์เป็นอย่างอื่น เช่น จ่ายเพื่อช่วยเหลือลูกจ้างในเรื่องที่พักอาศัย (ค่าเช่าบ้าน) จ่ายเพื่อช่วยเหลือการศึกษาของบุตรลูกจ้าง (ค่าเล่าเรียน) เงินจำนวนนั้นต้องถือว่าไม่ใช่ค่าจ้างเพราะไม่ได้ตอบแทนการทำงานโดยตรง ๔. ค่าจ้างจะต้องตอบแทนการทำงานสำหรับระยะเวลาทำงานปกติ ซึ่งหมายถึงเงินที่นายจ้างจ่ายให้เฉพาะที่ตอบแทนการทำงานในช่วงระยะเวลาทำงานปกติที่นายจ้างได้กำหนดไว้ตามมาตรา ๒๓ ส่วนเงินที่ตอบแทนการทำงานในช่วงระยะเวลาอื่น (เช่นหลังเวลาเลิกงานแล้วหรือก่อนเวลาเข้าทำงานหรือในวันหยุด) เงินจำนวนนั้นก็ไม่ใช่ค่าจ้าง แต่อาจจะเป็นเงินประเภทที่มีชื่อเรียกอย่างอื่น เช่น ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด หรือค่าล่วงเวลาในวันหยุดเป็นต้น การจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานให้แก่ลูกจ้างนั้นมี ๒ ประเภท คือ ๑. การจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานโดยถือระยะเวลาเป็นสำคัญ (Time rate) หมายถึง การจ่ายค่าจ้างที่ถือหน่วยระยะเวลาเป็นหลักในการคำนวณ ทั้งนี้ไม่ว่าลูกจ้างจะทำงานได้ผลงานมากน้อยเพียงใด ซึ่งกฎหมายได้กำหนดไว้ว่าระยะเวลาที่จ่ายกันนั้น อาจจะเป็นการกำหนดเป็นรายชั่วโมง รายวัน รายสัปดาห์ รายเดือน หรือรายระยะเวลาอย่างอื่นก็ได้ คำว่า “ระยะเวลาอย่างอื่น” นั้นสมัยโบราณมีการจ้างเป็นรายปักษ์ หรือรายไตรมาส หรือรายปี เป็นอาทิ๒. การจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานโดยถือตามผลงานที่ลูกจ้างทำได้เป็นสำคัญ (Piece Rate) หมายถึงการจ่ายค่าจ้างที่ถือผลงานแต่ละหน่วยที่ลูกจ้างทำได้เป็นหลักในการคำนวณทั้งนี้ไม่ว่าลูกจ้างใช้ระยะเวลาในการทำงานนานเท่าใดก็ตาม เมื่อลูกจ้างได้ผลงานออกมาเท่าใดก็ตามจะคำนวณค่าจ้างไปตามจำนวนนับของผลงานนั้น เช่น การกำหนดค่าจ้างในการทำงานต่อโต๊ะเป็นตัว เป่าแก้วเป็นโหลเงินที่เรียกชื่ออย่างอื่นที่ถือว่าเป็นค่าจ้าง ๑. เบี้ยเลี้ยง ๒. ค่าครองชีพ ๓. เงินค่านายหน้าหรือเงินประเภทเดียวกัน๔. ค่าพาหนะและเงินประเภทเดียวกัน ๕. ค่าน้ำมันรถ ๖. เงินพิเศษต่าง ๆ คือ เงินรางวัลพิเศษ
ประเด็นที่น่าสนใจ
เงินจำนวนใดไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไรหากเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้ลูกจ้างเพื่อเป็นการตอบแทนในการทำงานในเวลาทำงานปกติของวันทำงานของสัญญาจ้าง หรือจ่ายให้แกลูกจ้างโดยมีลักษณะที่เป็นประจำและมีจำนวนที่แน่นอนโดยไม่เป็นการจ่ายค่าจ้างเพื่อประการอื่นๆ ย่อมถือได้ว่าเงินดังกล่าวเป็นค่าจ้าง

เงินจำนวนใดๆไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไรหากจ่ายเพื่อมีวัตถุประสงค์ในการเพื่อเป็นสวัสดิการแก่ลูกจ้าง
หรือเพื่อจูงใจให้ลูกจ้างทำงานเพิ่มขึ้น หรือเพื่อเป็นรางวัลแก่ลูกจ้าง หรือเพื่อช่วยเหลือลูกจ้าง หรือเพื่อชดใช้ค่าใช้จ่ายที่ลูกจ้างได้ออกไปเพื่อกิจการของนายจ้างย่อมไม่ถือเป็นค่าจ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่าจ้างแบ่งออกพิจารณาได้ดังนี้ ๑ . ค่าจ้างจะต้องเป็นเงินเท่านั้นตามกฎหมายคุ้มครองแรงงานฉบับเดิมค่าจ้างรวมถึงสิ่งของด้วยดังนั้นต่อไปนี้ของที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างจะไม่น่านำมาคำนวณรวมเป็นค่าจ้าง ๒ . นายจ้างและลูกจ้างตกลงกำหนดจำนวนเงินกันส่วนตกลงกันอย่างไรก็ต้องดูถ้อยคำต่อไปนี้คือตกลงกัน "ตามสัญญาจ้าง" คำว่าสัญญาจ้างนั้นมาตรา ๕ บัญญัติว่า สัญญาจ้างหมายความว่าสัญญาไม่ว่าเป็นหนังสือหรือด้วยวาจาระบุชัดเจนหรือเป็นที่เข้าใจโดยปริยายซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่าลูกจ้างตกลงจะทำงานให้แก่บุคคลอีกบุคคลหนึ่งเรียกว่านายจ้างตกลงจะให้ค่าจ้างตลอดระยะเวลาที่ทำงานให้ ๓ . จ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงาน ซึ่งหมายถึงเงินที่นายจ้างและลูกจ้างตกลงกันต้องมีวัตถุประสงค์ที่จะจ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงานเท่านั้นถ้าจ่ายโดยมีวัตถุประสงค์เป็นอย่างอื่นจ่ายเพื่อช่วยเหลือการศึกษาของบุตรลูกจจ่ายเพื่อช่วยเหลือลูกจ้างในเรื่องที่พักอาศัย (ค่าเช่าบ้าน) เช่น้าง (ค่าเล่าเรียน) เงินจำนวนนั้นต้องถือว่าไม่ใช่ค่าจ้างเพราะไม่ได้ตอบแทนการทำงานโดยตรง ๔ . ค่าจ้างจะต้องตอบแทนการทำงานสำหรับระยะเวลาทำงานปกติซึ่งหมายถึงเงินที่นายจ้างจ่ายให้เฉพาะที่ตอบแทนการทำงานในช่วงระยะเวลาทำงานปกติที่นายจ้างได้กำหนดไว้ตามมาตรา ๒๓ ส่วนเงินที่ตอบแทนการทำงานในช่วงระยะเวลาอื่น (เช่นหลังเวลาเลิกงานแล้วหรือก่อนเวลาเข้าทำงานหรือในวันหยุด) เงินจำนวนนั้นก็ไม่ใช่ค่าจ้างแต่อาจจะเป็นเงินประเภทที่มีชื่อเรียกอย่างอื่นเช่นค่าล่วงเวลาค่าทำงานในวันหยุดหรือค่าล่วงเวลาในวันหยุดเป็นต้นการจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานให้แก่ลูกจ้างนั้นมี ๒ ประเภทคือ ๑ . การจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานโดยถือระยะเวลาเป็นสำคัญ (เวลาราคา) หมายถึงการจ่ายค่าจ้างที่ถือหน่วยระยะเวลาเป็นหลักในการคำนวณทั้งนี้ไม่ว่าลูกจ้างจะทำงานได้ผลงานมากน้อยเพียงใดซึ่งกฎหมายได้กำหนดไว้ว่าระยะเวลาที่จ่ายกันนั้นอาจจะเป็นการกำหนดเป็นรายชั่วโมงรายวันรายสัปดาห์รายเดือนหรือรายระยะเวลาอย่างอื่นก็ได้คำว่า "ระยะเวลาอย่างอื่น" นั้นสมัยโบราณมีการจ้างเป็นรายปักษ์หรือรายไตรมาสหรือรายปีเป็นอาทิ๒ เมื่อลูกจ้างได้ผลงานออกมาเท่าใดก็ตามหมายถึงการจ่ายค่าจ้างที่ถือผลงานแต่ละหน่วยที่ลูกจ้างทำได้เป็นหลักในการคำนวณทั้งนี้ไม่ว่าลูกจ้างใช้ระยะเวลาในการทำงานนานเท่าใดก็ตามการจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานโดยถือตามผลงานที่ลูกจ้างทำได้เป็นสำคัญ (อัตราต่อชิ้น)จะคำนวณค่าจ้างไปตามจำนวนนับของผลงานนั้นเช่นการกำหนดค่าจ้างในการทำงานต่อโต๊ะเป็นตัวเป่าแก้วเป็นโหลเงินที่เรียกชื่ออย่างอื่นที่ถือว่าเป็นค่าจ้าง ๑ . เบี้ยเลี้ยง ๒ . ค่าครองชีพ ๓ . เงินค่านายหน้าหรือเงินประเภทเดียวกัน๔ ค่าพาหนะและเงินประเภทเดียวกัน ๕ . ค่าน้ำมันรถ ๖ . เงินพิเศษต่างๆ คือเงินรางวัลพิเศษ ประเด็นที่น่าสนใจเงินจำนวนใดไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไรหากเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้ลูกจ้างเพื่อเป็นการตอบแทนในการทำงานในเวลาทำงานปกติของวันทำงานของสัญญาจ้างหรือจ่ายให้แกลูกจ้างโดยมีลักษณะที่เป็นประจำและมีจำนวนที่แน่นอนโดยไม่เป็นการจ่ายค่าจ้างเพื่อประการอื่น ๆ ย่อมถือได้ว่าเงินดังกล่าวเป็นค่าจ้างเงินจำนวนใดๆไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไรหากจ่ายเพื่อมีวัตถุประสงค์ในการเพื่อเป็นสวัสดิการแก่ลูกจ้างหรือเพื่อจูงใจให้ลูกจ้างทำงานเพิ่มขึ้นหรือเพื่อเป็นรางวัลแก่ลูกจ้างหรือเพื่อช่วยเหลือลูกจ้างหรือเพื่อชดใช้ค่าใช้จ่ายที่ลูกจ้างได้ออกไปเพื่อกิจการของนายจ้างย่อมไม่ถือเป็นค่าจ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าจ้างแบ่งออกพิจารณาได้ดังนี้ 1 ค่าจ้างจะต้องเป็นเงินเท่านั้นตาม กฎหมายคุ้มครองแรงงานฉบับเดิมค่าจ้างรวมถึงสิ่งของด้วยดังนั้นต่อไปนี้ของที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างจะไม่น่านำมาคำนวณรวมเป็นค่าจ้าง 2 นายจ้างและลูกจ้างตกลงกำหนดจำนวนเงินกัน ส่วนตกลงกันอย่างไรก็ต้องดูถ้อยคำต่อไปนี้คือตกลงกัน "ตามสัญญาจ้าง" คำว่าสัญญาจ้างนั้นมาตรา 5 บัญญัติว่าได้
สัญญาจ้างเป็นหมายความว่าได้สัญญาไม่ว่าได้เป็นหนังสือหรือด้วยวาจาระบุ DIV ชัดเจน หรือเป็นที่เข้าใจโดยปริยายซึ่งบุคคล หนึ่งเรียกว่าลูกจ้างตกลงจะทำงานให้แก่บุคคลอีกบุคคลหนึ่งเรียกว่านายจ้างตกลงจะให้ค่าจ้างตลอดระยะเวลาที่ทำงานให้ 3 จ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงานซึ่ง หมายถึงเงินที่นายจ้างและลูกจ้างตกลงกันต้องมีวัตถุประสงค์ที่จะจ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงานเท่านั้นถ้าจ่ายโดยมีวัตถุประสงค์เป็นอย่างอื่นเช่นจ่ายเพื่อช่วยเหลือลูกจ้างในเรื่องที่พักอาศัย (ค่าเช่า บ้าน) จ่ายเพื่อช่วยเหลือการศึกษาของบุตรลูกจ้าง (ค่าเล่าเรียน) เงินจำนวนนั้นต้องถือว่าไม่ใช่ค่าจ้าง เพราะไม่ได้ตอบแทนการทำงานโดยตรง 4 ค่าจ้างจะต้องตอบแทนการทำงานสำหรับ ระยะเวลาทำงานปกติซึ่งหมายถึงเงินที่นายจ้างจ่ายให้เฉพาะที่ตอบแทนการทำงานในช่วงระยะเวลาทำงานปกติที่นายจ้างได้กำหนดไว้ตามมาตรา 23 ส่วนเงินที่ตอบแทนการทำงานในช่วง ระยะเวลาอื่น (เช่นหลังเวลาเลิกงานแล้วหรือก่อน เวลาเข้าทำงานหรือในวันหยุด ) เงินจำนวนนั้นก็ไม่ใช่ค่าจ้าง แต่ อาจจะเป็นเงินประเภทที่มีชื่อเรียกอย่างอื่นเช่นค่าล่วงเวลาค่าทำงานในวันหยุดหรือค่าล่วงเวลาในวันหยุด เป็นต้นการจ่ายค่าตอบแทนในการทำงาน ให้แก่ลูกจ้างนั้นมี 2 ประเภทคือ 1 การจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานโดย ถือระยะเวลาเป็นสำคัญ (อัตรา Time) หมายถึงการจ่ายค่าจ้างที่ถือ หน่วยระยะเวลาเป็นหลักในการคำนวณทั้งนี้ไม่ว่าลูกจ้างจะทำงานได้ผลงานมากน้อยเพียงใดซึ่งกฎหมายได้กำหนด ไว้ว่าระยะเวลาที่จ่ายกันนั้น อาจจะเป็นการกำหนดเป็นรายชั่วโมงรายวันรายสัปดาห์รายเดือนหรือรายระยะเวลาอย่างอื่นก็ได้คำว่า "ระยะเวลาอย่างอื่น" นั้นสมัยโบราณมีการจ้างเป็นราย ปักษ์หรือรายไตรมาสหรือราย ปีเป็นอาทิ 2 การจ่ายค่าตอบแทนในการทำงานโดย ถือตามผลงานที่ลูกจ้างทำได้เป็นสำคัญ (อัตราชิ้น) หมายถึงการจ่ายค่าจ้างที่ถือ ผลงานแต่ละหน่วยที่ลูกจ้างทำได้เป็นหลักในการคำนวณทั้งนี้ไม่ว่าลูกจ้างใช้ระยะเวลาในการ ทำงานนานเท่าใดก็ตามเมื่อลูกจ้างได้ผล งานออกมาเท่าใดก็ตามจะคำนวณค่าจ้างไปตามจำนวนนับของผลงานนั้นเช่นการกำหนดค่าจ้างในการทำงานต่อโต๊ะเป็นตัวเป่าแก้วเป็นโหลเงินที่เรียกชื่ออย่างอื่นที่ถือว่าเป็นค่า จ้าง 1 เบี้ยเลี้ยง 2 ค่าครองชีพ 3 เงินค่านายหน้าหรือเงินประเภทเดียวกัน 4 ค่าพาหนะและเงินประเภทเดียวกัน 5 ค่าน้ำมันรถ 6 เงินพิเศษต่าง ๆ คือเงินรางวัลพิเศษ
ประเด็นที่น่าสนใจ
เงินจำนวนใดไม่ว่าได้จะเรียกชื่ออย่างไรหากเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้ลูกจ้างเพื่อเป็นการตอบแทนในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การทำงานในห้างหุ้นส่วนจำกัดเวลาทำงานปกติของการธนาคารวันทำงานของสัญญาจ้างเป็นหรือจ่ายให้แกลูกจ้าง โดยมีลักษณะที่เป็นประจำความและมีจำนวนที่แน่นอนโดยไม่เป็นการจ่ายค่าจ้างเป็นเพื่อประการอื่น ๆ ย่อมถือได้ว่าได้เงินดังกล่าวเป็นค่าจ้างเป็น

เงินจำนวนใด ๆ ไม่ว่าได้จะเรียกชื่ออย่างไรหากจ่ายเพื่อมีวัตถุประสงค์ในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การเพื่อเป็น แก่ลูกจ้างสวัสดิการ
หรือเพื่อจูงใจให้ลูกจ้างทำงานเพิ่มขึ้นหรือเพื่อเป็นรางวัลแก่ลูกจ้างหรือเพื่อช่วยเหลือสร้างลูกจ้างหรือเพื่อชดใช้ค่าใช้จ่ายที่ลูกจ้างได้ออกไปเพื่อกิจการของนายจ้างย่อมไม่ถือเป็นค่าจ้างเป็น