As concern for the natural environm

As concern for the natural environment continues to grow, supply chains are being put under increasing pressure to develop means of ensuring sustainability in their operations. Of all supply chain processes, transportation is most readily acknowledged as creating negative external costs to society. These include negative effects on air quality, human fatalities, resource depletion, government expenditures on infrastructure, and congestion resulting in reduction of speed of product movement (Gillen, 1996; Noy, 1997; Murphy and Delucchi, 1998; Long, 1999; Weber and Weber, 2004; Sweet and Macquet, 2005; Black and Sato, 2007). Transportation has also been viewed as a critical factor in national and international economic growth as it underlies many other economic activities (Khanam, 1996; Harmatuck, 1996; Wiley, 1999; Winston, 1985; Boarnet, 1997). The ability of geographic regions to focus on comparative advantages and improvements in productivity and efficiency are strongly related to transportation (Garrison and Souleyrette, 1996; Nadiri and Mamuneas, 1996; Talley, 1996). As noted in Conrad and Heng (2002, p. 107):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสิ่งแวดล้อมธรรมชาติยังคงเติบโต ห่วงโซ่อุปทานเป็นการย้ายภายใต้เพิ่มความดันในการพัฒนาหมายถึงความยั่งยืนในการดำเนินงานที่มั่นใจ สุดพร้อมยอมรับขนของกระบวนทั้งหมดในห่วงโซ่อุปทาน เป็นการสร้างต้นทุนภายนอกเชิงลบต่อสังคม รวมถึงผลกระทบเชิงลบในอากาศ ผู้คน การลดลงของทรัพยากร ค่าใช้จ่ายของรัฐบาลในโครงสร้างพื้นฐาน และแออัดส่งผลในการลดความเร็วของการเคลื่อนไหวสินค้า (Gillen, 1996 กลาง 1997 เมอร์ฟี่และ Delucchi, 1998 ลอง 1999 แบ่งแยกและแบ่งแยก 2004 หวานและ Macquet, 2005 สีดำและซา 2007) ขนส่งได้ยังรับดูเป็นปัจจัยสำคัญในการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศ และระหว่างประเทศเป็นเรื่อง underlies ทางเศรษฐกิจแก่ (Khanam, 1996 Harmatuck, 1996 Wiley, 1999 วินสตัน 1985 Boarnet, 1997) ความสามารถของภูมิศาสตร์ภูมิภาคเน้นเปรียบเทียบข้อดีและปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับขนส่ง (Garrison และ Souleyrette, 1996 Nadiri และ Mamuneas, 1996 Talley, 1996) ตามในคอนราดและเฮง (2002, p. 107):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นกังวลกับสภาพแวดล้อมธรรมชาติที่ยังคงเติบโต ห่วงโซ่อุปทานจะถูกวางภายใต้ความดันเพิ่มขึ้น เพื่อพัฒนาวิธีการเพื่อให้มั่นใจในการดำเนินงานของพวกเขายั่งยืน ของกระบวนการโซ่อุปทานทั้งหมด , การขนส่งมากที่สุด พร้อมยอมรับว่า เป็นการสร้างต้นทุนภายนอกเชิงลบต่อสังคม เหล่านี้รวมถึงผลทางลบต่อคุณภาพอากาศ มนุษย์เสียชีวิต , ทรัพยากรธรรมชาติค่าใช้จ่ายของรัฐบาลในด้านโครงสร้างพื้นฐาน และความแออัดที่เป็นผลในการลดความเร็วของการเคลื่อนไหวของสินค้า ( กิลเลน , 1996 ; นอย , 1997 ; เมอร์ฟี่ และ delucchi , 1998 ; นาน , 1999 ; และเวเบอร์ Weber , 2004 ; หวานและ macquet , 2005 ; สีดำและซาโต้ , 2007 )การขนส่ง ก็ถูกมองว่าเป็นปัจจัยสําคัญในชาติและการเติบโตทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศเป็นแผ่นอยู่กิจกรรมทางเศรษฐกิจอื่น ๆอีกมากมาย ( khanam , 1996 ; harmatuck , 1996 ; นิ่ง , 1999 ; วินสตัน , 1985 ; boarnet , 1997 )ความสามารถของภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ที่เน้นประโยชน์ในการปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลเปรียบเทียบเป็นอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการขนส่ง ( ทหาร และ souleyrette , 1996 ; nadiri และ mamuneas , 1996 ; Talley , 1996 ) ตามที่ระบุไว้ใน คอนราด กับ เฮง ( 2545 , หน้า 107 ) :