This paper reports the ethnobotany

This paper reports the ethnobotany study of seaweed diversity in Warambadi –
Panguhalodo areas of East Sumba District, the island of Sumba. The study recorded
19 genera of 54 species of seaweed, which were utilized as food or edible seaweed.
The group consisted of 17 species of green algae, 17 species of red algae, and 20
species of brown algae. The study also reported that 18 genera of 38 species were
traditionally utilized for medicinal purposes as herbal medicine. The herbal species
consisted of 7 species of green algae, 13 species of red algae, and 18 species of
brown algae.
Seaweed is traditionally consumed as food in various forms: raw as salad and vegetable,
as pickle with sauce of allspice or with vinegar, as relish or sweetened jellies and also
cooked for vegetable soup. As herbal medicine seaweed is usually used for traditional
cosmetics, as antipyretic and antiseptic, as vermifuges, and treatments for cough and
asthma, hemorrhoid, nosebleed and boils, goiter and scrofula, stomach ailments and
urinary diseases.
Indigenous knowledge on seaweed still exist and are continually employed by
people living in particular areas such as the Sumba and Sabu ethnic groups. Yet,
the knowledge is gradually decreasing due to localities, socio-economic change and
cultural development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษนี้รายงานการศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพของสาหร่ายใน Warambadi – พฤกษ ด้านตะวันออกอำเภอ Sumba เกาะ Sumba Panguhalodo การศึกษาบันทึก สกุล 19 54 ชนิดของสาหร่าย ซึ่งถูกใช้เป็นอาหารหรือกินสาหร่าย ประกอบด้วยกลุ่มของสาหร่ายสีเขียวชนิด 17, 17 พันธุ์สาหร่ายสีแดง และ 20 ชนิดของสาหร่ายสีน้ำตาล การศึกษาได้รายงานว่า มี 18 สกุล 38 ชนิด ซึ่งใช้สำหรับวัตถุประสงค์ด้านยาเป็นยาสมุนไพร พันธุ์สมุนไพร ประกอบด้วยสาหร่ายสีเขียวชนิด 7, 13 พันธุ์สาหร่ายสีแดง และ 18 พันธุ์ สาหร่ายสีน้ำตาล มีใช้สาหร่ายเป็นอาหารแบบดั้งเดิม: ดิบเป็นสลัดผัก เช่นเดียวกัน กับซอสของออลสไปซ์ หรือน้ำส้ม สายชู สนุกสนานหรือ jellies หวานและ ต้มในน้ำซุปผัก เป็นยาสมุนไพร สาหร่ายมักใช้แบบดั้งเดิม เครื่องสำอาง สวะและยาฆ่าเชื้อ vermifuges และรักษาไอ และ โรคหอบหืด ริดสีดวงทวาร nosebleed และ เดือด goiter และ scrofula โรคกระเพาะอาหาร และ โรคท่อปัสสาวะพื้นบนสาหร่ายยังมีอยู่ และว่าจ้างอย่างต่อเนื่องโดย คนที่อาศัยอยู่โดยเฉพาะในพื้นที่เช่นกลุ่มชาติพันธ์ Sumba และปลอด ยัง ความรู้จะค่อย ๆ ลดลงเนื่องจากมา การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจสังคม และ การพัฒนาวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษนี้รายงานการศึกษาพฤกษศาสตร์พื้นบ้านของความหลากหลายของสาหร่ายใน Warambadi -
พื้นที่ Panguhalodo ตะวันออกซุมบาอำเภอเกาะซุมบา การศึกษาบันทึก
19 จำพวกจาก 54 สายพันธุ์ของสาหร่ายทะเลซึ่งถูกนำมาใช้เป็นอาหารหรือกินสาหร่ายทะเล.
กลุ่มประกอบด้วย 17 ชนิดของสาหร่ายสีเขียว 17 สายพันธุ์ของสาหร่ายสีแดงและ 20
สายพันธุ์ของสาหร่ายสีน้ำตาล การศึกษายังมีรายงานว่า 18 จำพวก 38 สปีชีส์ที่ถูก
นำมาใช้แบบดั้งเดิมเพื่อการรักษาโรคเป็นยาสมุนไพร สายพันธุ์สมุนไพร
ประกอบด้วย 7 สายพันธุ์ของสาหร่ายสีเขียว 13 สายพันธุ์ของสาหร่ายสีแดง, และ 18 ชนิด
. สาหร่ายสีน้ำตาล
มีการบริโภคสาหร่ายแบบดั้งเดิมเป็นอาหารในรูปแบบต่างๆ: ดิบสลัดและผัก
ดองเป็นกับซอสของ allspice หรือน้ำส้มสายชู เป็นออกรสหวานหรือเยลลี่และ
ปรุงซุปผัก ในฐานะที่เป็นยาสมุนไพรสาหร่ายทะเลมักจะใช้แบบดั้งเดิมสำหรับ
เครื่องสำอางเช่นลดไข้และน้ำยาฆ่าเชื้อเช่น vermifuges และการรักษาอาการไอและ
หอบหืด, ริดสีดวงทวาร, เลือดกำเดาและเดือดคอพอกและโรคซครอฟิวเลอร์, โรคกระเพาะอาหารและ
โรคทางเดินปัสสาวะ.
ภูมิปัญญาท้องถิ่นในสาหร่ายทะเลยังคงมีอยู่และมีความ การจ้างงานอย่างต่อเนื่องโดย
คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นซุมบาและกลุ่มชาติพันธุ์ Sabu แต่
ความรู้ที่จะค่อยๆลดลงเนื่องจากการท้องถิ่น, การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมและ
การพัฒนาทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้รายงานการศึกษาภูมิปัญญาของสาหร่ายและความหลากหลายใน warambadi
panguhalodo พื้นที่ตะวันออก ซุมบ้า ตำบล เกาะซุมบ้า . การศึกษาบันทึก
19 สกุล 54 ชนิดของสาหร่ายที่ใช้เป็นอาหารหรือสาหร่ายกิน
กลุ่มจำนวน 17 ชนิด สาหร่ายสีเขียว สาหร่ายแดง 17 ชนิด และ 20
ชนิดของสาหร่ายสีน้ำตาลการศึกษายังรายงานว่า 18 สกุล 38 ชนิด ผ้าที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ยา
เป็นยาสมุนไพร ชนิดของสมุนไพร
จำนวน 7 ชนิด สาหร่ายสีเขียว สาหร่ายแดง 13 ชนิด และ 18 ชนิด
สาหร่ายสีน้ำตาล
สาหร่ายเป็นประเพณีที่บริโภคเป็นอาหารในรูปแบบต่าง ๆเป็นสลัดและผักดิบ , เป็นดองกับ
ซอสเครื่องปรุง หรือน้ำส้มสายชูเป็นเครื่องปรุงรส หรือหวานเยลลี่และยัง
ต้มซุปผัก เป็นสาหร่ายสมุนไพรมักจะใช้สำหรับเครื่องสำอางแบบดั้งเดิม
เป็นยาลดไข้และยาฆ่าเชื้อ เช่น vermifuges และการรักษาสำหรับอาการไอและหอบหืดเลือดกำเดา
ริดสีดวงทวาร และโรคคอพอกและเคอคิวมินเดือด , กระเพาะอาหารและโรคทางเดินปัสสาวะ
.
ภูมิปัญญาพื้นบ้านในสาหร่ายยังคงมีอยู่ และยังคงใช้โดย
ประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เฉพาะเช่น ซุมบ้า และซาบุกลุ่มชาติพันธุ์ . ยัง ,
ความรู้จะค่อย ๆลดลง เนื่องจากพื้นที่ การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม และการพัฒนาทางวัฒนธรรม