sensitivity as the independent vari

sensitivity as the independent variable. Moreover, the use of a lagged stock-based/total compensation ratio does not change the result. Therefore, the non-monotonic relationship between stock- based compensation and firm performance can be captured in the quantile regression regardless of the variations in different industries and years, and the various measures of accounting or market performance. In contrast, we find a different result in the risk-adjusted performance. Because stock-based compensation can affect both firm performance and its risk level, the non-monotonic relationship between stock-based compensation and firm performance disappears when applying the risk-adjusted performance. Therefore, another reason for the conflicting results in the relationship between stock-based compen- sation and firm performance that appears in the related literature could be the neglect of risk adjustment in measuring firm performance. This interesting issue deserves further analysis in future research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไวเป็นตัวแปรอิสระ นอกจากนี้ ใช้อัตรา lagged หุ้นพื้นฐาน/รวมค่าตอบแทนไม่เปลี่ยนแปลงผล ดังนั้น ความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่ monotonic ระหว่างหุ้น - ขึ้นค่าตอบแทน และสามารถบันทึก firm ประสิทธิภาพในการถดถอย quantile ไม่เปลี่ยนแปลงในอุตสาหกรรม different ปี และมาตรการต่าง ๆ ของประสิทธิภาพการทำงานบัญชีหรือการตลาด ในทางตรงข้าม เรา find ผล different ในการทำงานปรับปรุงความเสี่ยง เนื่องจากค่าตอบแทนจากหุ้นสามารถ affect ประสิทธิภาพการทำงานของทั้งสอง firm และระดับของความเสี่ยง ความสัมพันธ์ไม่ใช่ monotonic ระหว่างค่าตอบแทนจากหุ้นและประสิทธิภาพ firm หายไปเมื่อใช้ความเสี่ยงปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงาน ดังนั้น เหตุผลอื่นเพื่อให้ได้ผล conflicting ในความสัมพันธ์ระหว่างหุ้นใช้ compen-sation อาละวาดและประสิทธิภาพ firm ที่ปรากฏในวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องอาจจะละเลยการปรับปรุงความเสี่ยงในการวัดประสิทธิภาพการทำงานของ firm ปัญหานี้น่าสนใจสมควรวิเคราะห์เพิ่มเติมในการวิจัยในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไวเป็นตัวแปรอิสระ นอกจากนี้การใช้รั้งหุ้นวิชาชีพ / อัตราส่วนค่าตอบแทนรวมไม่เปลี่ยนแปลงผล ดังนั้นความสัมพันธ์ที่ไม่ต่อเนื่องระหว่างการชดเชยสต็อคตามและประสิทธิภาพการทำงานสาย RM สามารถบันทึกในการถดถอย quantile โดยไม่คำนึงถึงรูปแบบในดิ ff อุตสาหกรรม erent และปีและมาตรการต่าง ๆ ของบัญชีหรือประสิทธิภาพของตลาด ในทางตรงกันข้ามเรา fi ครั้งที่ดิ ff ผล erent ในการปฏิบัติงานความเสี่ยงที่ปรับ เพราะการชดเชยตามหุ้นสามารถ ff ect ประสิทธิภาพทั้ง Fi RM และระดับความเสี่ยงของความสัมพันธ์ที่ไม่ต่อเนื่องระหว่างการชดเชยตามหุ้นและประสิทธิภาพการทำงานสาย RM หายไปเมื่อใช้ผลการดำเนินงานที่ปรับความเสี่ยง ดังนั้นเหตุผลที่นักโทษชั้น icting ผลในความสัมพันธ์ระหว่าง Sation ชดเชยหุ้นที่ใช้และประสิทธิภาพการทำงานของไฟ RM ที่ปรากฏในวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องอาจจะละเลยความเสี่ยงของการปรับตัวในการวัดประสิทธิภาพการทำงานของไฟ RM อื่น ปัญหานี้น่าสนใจสมควรได้รับการวิเคราะห์ต่อไปในการวิจัยในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไวเป็น ตัวแปรอิสระ นอกจากนี้การใช้ของราคาหุ้นโดยรวมอัตราค่าตอบแทนไม่ได้เปลี่ยนผล ดังนั้น ไม่เนื่องความสัมพันธ์ระหว่างหุ้นจากค่าตอบแทนและการปฏิบัติ ) จึงสามารถจับในควอนไทล์ถดถอยโดยไม่คำนึงถึงรูปแบบต่าง ๆ ใน ดิ ff erent อุตสาหกรรมปีและมาตรการต่าง ๆ ของการปฏิบัติงานบัญชีหรือการตลาด ในทางตรงกันข้าม เราจึงเป็น ดิ ffครั้ง erent ผลในการปรับความเสี่ยงในการปฏิบัติงาน เพราะหุ้นตามค่าตอบแทนสามารถff ect ทั้งสองจึง RM ประสิทธิภาพและระดับความเสี่ยงของ ไม่เนื่องความสัมพันธ์ระหว่างหุ้นตามค่าตอบแทนและการปฏิบัติ ) จึงจะหายไปเมื่อใช้ปรับความเสี่ยงในการปฏิบัติงาน ดังนั้นอีกเหตุผลหนึ่งที่ต่อต้านfl icting ผลลัพธ์ในความสัมพันธ์ระหว่างหุ้นตามมีระบบชดเชย - sation จึง RM และการแสดงที่ปรากฏในวรรณคดีที่เกี่ยวข้องอาจจะละเลยการปรับความเสี่ยงในการวัดสมรรถนะของ RM จึง . ประเด็นที่น่าสนใจนี้สมควรได้รับการวิเคราะห์ต่อไปในการวิจัยในอนาคต .