postharvest losses, particularly in

postharvest losses, particularly in organic produces due to the prohibition of synthetic fungicides. Therefore, the developments of alternative non-synthetic chemical strategies, which better comply with organic food standards, are needed. Among the various strategies proposed, biological control using natural products such as plant extracts and essential oils show most promise.
Many plant essential oils and their volatile constituents have been reported to possess potent antifungal activities. The advantage of plant essential oils is their bioactivity in the vapor phase, which makes them attractive as possible fumigants for the postharvest control of decay fungi in fruit and grains (Paster et al., 1995; Hammer et al., 1999; Tripathi et al., 2008). For example, peppermint and sweet basil oils have reported to be effective fumigants to the control of decay fungi in stored peach fruits (Ziedan and Farrag, 2008). Tripathi et al. (2008) recently reported the effective control of the gray mould fungi using essential oils derived from Ocimum sanctum, Prunus persica and Zingiber officinale. In this study, the essential oils derived from four medicinal plants (clove, cinnamon, lemongrass and galingal) were evaluated for efficacy against B. cinerea under a modified atmosphere environment in vitro.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังการเก็บเกี่ยวขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผลิตผลอินทรีย์เนื่องจาก prohibition ของซึ่งเกิดจากเชื้อที่สังเคราะห์ ดังนั้น จะต้องพัฒนาทางเลือกไม่ใช่หนังสังเคราะห์เคมีกลยุทธ์ ที่ดี สอดคล้องกับมาตรฐานอาหารอินทรีย์ ระหว่างกลยุทธ์ต่าง ๆ ที่นำเสนอ ควบคุมการใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติเช่นสารสกัดจากพืชและน้ำมันหอมระเหยแสดงสัญญามากที่สุดหลายโรงงานน้ำมัน และรายงาน constituents การระเหยให้มีกิจกรรมการต้านเชื้อราที่มีศักยภาพ ประโยชน์ของพืชน้ำมันคือ ทางชีวภาพของพวกเขาในขั้นตอนการไอ ซึ่งทำให้พวกเขาน่าสนใจเป็น fumigants เป็นไปได้สำหรับเชื้อราผุการควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวผลไม้และธัญพืช (Paster et al., 1995 ค้อนและ al., 1999 ทริพาที et al., 2008) ตัวอย่าง เปปเปอร์มินท์และน้ำมันโหระพามีรายงานว่า fumigants มีประสิทธิภาพกับการควบคุมเชื้อราผุเก็บผลไม้ที่พีช (Ziedan และ Farrag, 2008) ทริพาที et al. (2008) ล่าสุดรายงานการควบคุมประสิทธิภาพของเชื้อราแม่พิมพ์สีเทาใช้น้ำมันที่มา จากสกุลกะเพรา-โหระพาซังตุม นาง persica officinale ไพล ในการศึกษานี้ น้ำมันหอมที่ได้มาจากพืชสมุนไพร (กานพลู อบเชย ตะไคร้ และกระชาย) ได้ประเมินประสิทธิภาพกับ cinerea เกิดภายใต้สภาพแวดล้อมปรับเปลี่ยนบรรยากาศในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผลิตอินทรีย์เนื่องจากการห้ามการสังเคราะห์สารฆ่าเชื้อรา ดังนั้นการพัฒนากลยุทธ์ทางเคมีสังเคราะห์ที่ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีกว่าซึ่งสอดคล้องกับมาตรฐานอาหารอินทรีย์ที่มีความจำเป็น ในบรรดากลยุทธ์ต่างๆที่นำเสนอการควบคุมทางชีวภาพโดยใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติเช่นสารสกัดจากพืชและน้ำมันหอมระเหยแสดงสัญญามากที่สุด.
น้ำมันพืชที่สำคัญจำนวนมากและเป็นคนละเรื่องความผันผวนของพวกเขาได้รับรายงานจะมีกิจกรรมต้านเชื้อราที่มีศักยภาพ ประโยชน์ของพืชน้ำมันหอมระเหยเป็นทางชีวภาพของพวกเขาอยู่ในขั้นตอนไอซึ่งทำให้พวกเขาน่าสนใจเป็นรมที่เป็นไปได้สำหรับการควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวของเชื้อราผุในผลไม้และธัญพืช (Paster, et al, 1995;. ค้อน et al, 1999;. Tripathi et al, ., 2008) ยกตัวอย่างเช่นสะระแหน่และน้ำมันโหระพามีรายงานว่ารมมีประสิทธิภาพในการควบคุมเชื้อราผุในผลไม้ที่เก็บไว้พีช (Ziedan และ Farrag 2008) Tripathi et al, (2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้รายงานการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของเชื้อราราสีเทาใช้น้ำมันหอมระเหยที่ได้มาจากถ้ำ Ocimum, Prunus persica และขิง ในการศึกษานี้น้ำมันหอมระเหยที่ได้มาจากพืชสมุนไพรที่สี่ (กานพลู, อบเชย, ตะไคร้และ galingal) ได้รับการประเมินประสิทธิภาพกับบีซีเนเรียภายใต้สภาพแวดล้อมที่มีการปรับเปลี่ยนบรรยากาศในหลอดทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเสียหายหลังการเก็บเกี่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผลิตอินทรีย์ เนื่องจากข้อห้ามของสารเคมีสังเคราะห์ ดังนั้น การพัฒนาพลังงานทางเลือก ไม่ใช่สารเคมีสังเคราะห์กลยุทธ์ ซึ่งน่าจะสอดคล้องกับมาตรฐานอาหารอินทรีย์เป็นที่ต้องการ ในกลยุทธ์ต่าง ๆที่เสนอทางชีวภาพควบคุมการใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ เช่น สารสกัดจากพืชและน้ำมันหอมระเหย
แสดงสัญญามากที่สุดหลายของพืชน้ำมันหอมระเหยและสารระเหยที่ได้รับรายงานว่ามีฤทธิ์ต้า ประโยชน์ของน้ำมันหอมระเหยพืชทางชีวภาพของพวกเขาในไอเฟส ซึ่งทำให้พวกเขาน่าสนใจเป็น fumigants เป็นไปได้ในการควบคุมเชื้อราหลังการเก็บเกี่ยวของการสลายตัวในผลไม้และธัญพืช ( paster et al . , 1995 ; ค้อน et al . , 1999 ; ทริปาธิ et al . , 2008 ) ตัวอย่างเช่นเปปเปอร์มิ้นท์และน้ำมันโหระพามีรายงานที่จะ fumigants มีประสิทธิภาพในการควบคุมเชื้อราในการจัดเก็บผลไม้ลูกพีช ( ziedan และ farrag , 2008 ) ทริปาธิ et al . ( 2008 ) เมื่อเร็ว ๆนี้รายงานการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของเชื้อราสีเทาแม่พิมพ์โดยใช้น้ำมันหอมระเหยจากกะเพราแดงและศาสนา , การทดสอบความเป็นขิง . ในการศึกษานี้น้ำมันหอมระเหยได้มาจากสี่สมุนไพรกานพลู อบเชย ตะไคร้ และ galingal ) ประเมินประสิทธิภาพกับบีขาวภายใต้สภาพบรรยากาศดัดแปลงสภาพแวดล้อมในหลอดทดลอง .