- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
AbstractThe construction industry i
Abstract
The construction industry in China has relatively high fatality and injury rates, and traditional practices for construction safety are no longer sufficient to meet new challenges. Innovative strategies to reduce safety hazards and accidents are required to substantially improve current practices. An understanding of the influences of the construction safety climate and personal experience construction safety becomes critical before any effective measure can be established. By considering previous safety climate models, a Bayesian network (BN) based model is proposed, establishing a probabilistic relational network among causal factors, including safety climate factors and personal experience factors that have influences on human behavior pertinent to construction safety. It therefore provides a methodology to identify potential strategies for safety improvement. In this study, a survey involving more than 4700 employees at a large construction firm in China was applied to establish a BN. BN-based analysis demonstrated that the safety climate factors may have a more significant influence on an employee’s safety behavior than personal experience factors. A method to find a strategy by controlling one individual factor (or simple strategy) to improve safety behavior was then investigated. It was found that the simple strategy could be more effective when safety climate factors were properly controlled. In addition, a strategy via controlling multiple factors (or joint strategies) may even better improve the safety behavior. The analysis suggested that a joint control of both safety climate factors and personal experience factors worked most effectively. Finally, the prediction of human safety behavior under a specific climate was tested with the BN.
Keywords
Construction safety; Safety management; Human behavior; Safety climate; Bayesian network
1. Introduction
It has been reported that there were 1238 deaths in the construction industry in the United States in 2005 (DOL, 2007). In Britain in 2005/06, the construction industry accounted for 28% of all work-related fatalities, with a similar number in injuries (HSE, 2007). In China, there were 2538 deaths recorded in the construction industry in v (SAWS, 2007). These relatively poor safety performance and accident records within the construction industry continue to cause concerns worldwide.
To reduce construction accidents and deaths, many researchers and practitioners have explored various techniques, including some practices in other industries. Although they may be well developed, it is still difficult to apply these practices in the construction industry because of its unique features including: (a) continuous changes in construction workplaces; (b) a peripatetic workforce; and (c) complex project and organizational arrangements (Molen et al., 2005). This means that the construction industry, as a sector, demands more specific safety practices. Improvements in working conditions and innovations in the equipment used in the industry are not enough to improve safety performance because organizational culture and human factors also play critical roles. In this regard, the influence of safety climate has attracted more and more attention in the development of safety practices.
As indicated by Schein (1992), “Organizational Culture is a pattern of shared basic assumptions that the group learned as it solved its problems of external adaptation and internal integration, that has worked well enough to be considered valid and, therefore, to be taught to new members as the correct way to perceive, think and feel in relation to those problems”. As a natural extension, Safety culture is a part of the overall culture of an organization, and is seen as affecting the attitudes and beliefs of members in terms of health and safety performance ( Cooper, 2000). Guldenmund (2000) defined Safety culture as those aspects of the organizational culture which will impact on attitudes and behavior related to increasing or decreasing risk. Generally, safety culture is a set of prevailing indicators, beliefs and values in relation to safety that an organization possesses ( Fang et al., 2006). Meanwhile, safety climate is a concept that can be seen as the current surface features of a safety culture, which are discerned from the employees’ attitudes and perceptions ( Flin et al., 2000). Safety climate is also regarded as being more superficial than safety culture where it involves the current position of a company ( Glendon and Stanton, 2000). Guldenmund (2000) concluded that safety climate might be considered as an alternative safety performance indicator. In Cooper’s (2000)Reciprocal Safety Culture Model, the internal psychological factors (i.e. attitudes and perceptions) were deemed to be one of the three components of safety culture and could be assessed by safety climate questionnaires.
To conduct safety climate research in this study, a questionnaire was developed and tried in a pilot study among a relevant population, before modification and fine tuning. The questionnaire was then distributed to the targeted population, and the results of the survey were then subjected to analysis. Quantitative research of safety climate was previously proposed by Zohar (1980), who identified 8 main factors belonging to safety climate domains, based on a survey of 400 employees in 20 industrial organizations. These factors were safety training, required work pace, safety committee status, safety officer availability, encouragement of safe conduct, risk levels at workplace, management attitudes to safety, and social status. Zohar (1980) applied the factor analysis technique, which has since been broadly accepted by researchers to conduct safety climate studies and to identify strategies for improving human safety behavior (Glendon and Litherland, 2001, Seo et al., 2004 and Fang et al., 2006). Additionally, using discriminant function analysis, Mearns et al. (2001) identified the elements of safety climate from self-reported accidents. Mohamed (2002) developed a structural equation model from the results of data collected from a survey, which was intended to address the importance of management commitments, communication, employee’s involvement, attitudes, and competence, as well as supportive and supervisory environments, in maintaining a positive safety climate to improve safety behavior. Cooper and Phillips (2004) took a safety climate measure in the manufacturing sector at the beginning of a behavioral safety initiative, and revisited it after one year. With multiple regression analysis, they found that the perception of employees on the importance of safety training could be applied to predict the actual level of safety behavior. They also believed that a statistical link between safety climate perception and safety behavior could be obtained if more sufficient behavioral data were provided.
It is known that safety climate may affect human (or employee) safety behavior, either directly or indirectly. With data collected from US grain industry workers, Seo (2005) tested the relationship between safety behavior and its influencing factors, including the perceived safety climate, which was regarded as management commitment, supervisor support, co-worker support, employee participation, and competence level. Seo (2005) concluded that safety climate was the best early indicator of unsafe work behavior, and it affected unsafe work behavior in three ways: (a) indirect influences through a chain of other mediating factors; (b) direct influences on the factor which, in turn, affects unsafe work behavior; and (c) direct influences on unsafe work behavior. Mullen (2004) also conducted semi-structured interviews to investigate the factors that had an impact on safety behavior. It was found that organizational factors, including early socialization and the need to portray a positive image, may be overlooked in identifying the causes of workplace accidents. Mohamed (2002) examined the relationships between safety climate and safe work behavior in construction site environments using a structural equation model, which proved that safe work behavior was a consequence of safety climate. The results demonstrated the importance of the role of management commitments, communication, workers’ involvement, attitudes, and competence, as well as supportive and supervisory environments, in achieving a positive safety climate. Nevertheless, the study did not consider the direct influence of safety climate factors on safety behavior.
To our knowledge, few researchers have explored the methodology to determine strategies to improve safety behavior, particularly in relation to safety climate and personal experience, because of problems arising from the complex relationships between safety behavior, safety climate, and human factors. As found in previous researches, the factors related to safety climate not only have a direct or indirect impact on safety behavior, but they may also have an influence on each other, especially in the complicated construction safety scenarios with multiple causal relationships. A proper methodology is required to find strategies to improve safety behavior from the complex relationship among safety climate and personal experience factors.
A network graph is an effective means to establish such complicated relationships. Integrating with Bayesian theory (Korb and Nicholson, 2004), a graphical network relationship can then be quantified and modified in accordance with specific evidence or cases in practice – known as a Bayesian network (BN). It is the purpose in this study to undertake a pilot study by applying the technique to give more insight into the influence of safety climate and personal experience factors on safety behavior, and identifying strategies to control the factors that have the most impact on safety behavior in complex construction scenarios. The study
The construction industry in China has relatively high fatality and injury rates, and traditional practices for construction safety are no longer sufficient to meet new challenges. Innovative strategies to reduce safety hazards and accidents are required to substantially improve current practices. An understanding of the influences of the construction safety climate and personal experience construction safety becomes critical before any effective measure can be established. By considering previous safety climate models, a Bayesian network (BN) based model is proposed, establishing a probabilistic relational network among causal factors, including safety climate factors and personal experience factors that have influences on human behavior pertinent to construction safety. It therefore provides a methodology to identify potential strategies for safety improvement. In this study, a survey involving more than 4700 employees at a large construction firm in China was applied to establish a BN. BN-based analysis demonstrated that the safety climate factors may have a more significant influence on an employee’s safety behavior than personal experience factors. A method to find a strategy by controlling one individual factor (or simple strategy) to improve safety behavior was then investigated. It was found that the simple strategy could be more effective when safety climate factors were properly controlled. In addition, a strategy via controlling multiple factors (or joint strategies) may even better improve the safety behavior. The analysis suggested that a joint control of both safety climate factors and personal experience factors worked most effectively. Finally, the prediction of human safety behavior under a specific climate was tested with the BN.
Keywords
Construction safety; Safety management; Human behavior; Safety climate; Bayesian network
1. Introduction
It has been reported that there were 1238 deaths in the construction industry in the United States in 2005 (DOL, 2007). In Britain in 2005/06, the construction industry accounted for 28% of all work-related fatalities, with a similar number in injuries (HSE, 2007). In China, there were 2538 deaths recorded in the construction industry in v (SAWS, 2007). These relatively poor safety performance and accident records within the construction industry continue to cause concerns worldwide.
To reduce construction accidents and deaths, many researchers and practitioners have explored various techniques, including some practices in other industries. Although they may be well developed, it is still difficult to apply these practices in the construction industry because of its unique features including: (a) continuous changes in construction workplaces; (b) a peripatetic workforce; and (c) complex project and organizational arrangements (Molen et al., 2005). This means that the construction industry, as a sector, demands more specific safety practices. Improvements in working conditions and innovations in the equipment used in the industry are not enough to improve safety performance because organizational culture and human factors also play critical roles. In this regard, the influence of safety climate has attracted more and more attention in the development of safety practices.
As indicated by Schein (1992), “Organizational Culture is a pattern of shared basic assumptions that the group learned as it solved its problems of external adaptation and internal integration, that has worked well enough to be considered valid and, therefore, to be taught to new members as the correct way to perceive, think and feel in relation to those problems”. As a natural extension, Safety culture is a part of the overall culture of an organization, and is seen as affecting the attitudes and beliefs of members in terms of health and safety performance ( Cooper, 2000). Guldenmund (2000) defined Safety culture as those aspects of the organizational culture which will impact on attitudes and behavior related to increasing or decreasing risk. Generally, safety culture is a set of prevailing indicators, beliefs and values in relation to safety that an organization possesses ( Fang et al., 2006). Meanwhile, safety climate is a concept that can be seen as the current surface features of a safety culture, which are discerned from the employees’ attitudes and perceptions ( Flin et al., 2000). Safety climate is also regarded as being more superficial than safety culture where it involves the current position of a company ( Glendon and Stanton, 2000). Guldenmund (2000) concluded that safety climate might be considered as an alternative safety performance indicator. In Cooper’s (2000)Reciprocal Safety Culture Model, the internal psychological factors (i.e. attitudes and perceptions) were deemed to be one of the three components of safety culture and could be assessed by safety climate questionnaires.
To conduct safety climate research in this study, a questionnaire was developed and tried in a pilot study among a relevant population, before modification and fine tuning. The questionnaire was then distributed to the targeted population, and the results of the survey were then subjected to analysis. Quantitative research of safety climate was previously proposed by Zohar (1980), who identified 8 main factors belonging to safety climate domains, based on a survey of 400 employees in 20 industrial organizations. These factors were safety training, required work pace, safety committee status, safety officer availability, encouragement of safe conduct, risk levels at workplace, management attitudes to safety, and social status. Zohar (1980) applied the factor analysis technique, which has since been broadly accepted by researchers to conduct safety climate studies and to identify strategies for improving human safety behavior (Glendon and Litherland, 2001, Seo et al., 2004 and Fang et al., 2006). Additionally, using discriminant function analysis, Mearns et al. (2001) identified the elements of safety climate from self-reported accidents. Mohamed (2002) developed a structural equation model from the results of data collected from a survey, which was intended to address the importance of management commitments, communication, employee’s involvement, attitudes, and competence, as well as supportive and supervisory environments, in maintaining a positive safety climate to improve safety behavior. Cooper and Phillips (2004) took a safety climate measure in the manufacturing sector at the beginning of a behavioral safety initiative, and revisited it after one year. With multiple regression analysis, they found that the perception of employees on the importance of safety training could be applied to predict the actual level of safety behavior. They also believed that a statistical link between safety climate perception and safety behavior could be obtained if more sufficient behavioral data were provided.
It is known that safety climate may affect human (or employee) safety behavior, either directly or indirectly. With data collected from US grain industry workers, Seo (2005) tested the relationship between safety behavior and its influencing factors, including the perceived safety climate, which was regarded as management commitment, supervisor support, co-worker support, employee participation, and competence level. Seo (2005) concluded that safety climate was the best early indicator of unsafe work behavior, and it affected unsafe work behavior in three ways: (a) indirect influences through a chain of other mediating factors; (b) direct influences on the factor which, in turn, affects unsafe work behavior; and (c) direct influences on unsafe work behavior. Mullen (2004) also conducted semi-structured interviews to investigate the factors that had an impact on safety behavior. It was found that organizational factors, including early socialization and the need to portray a positive image, may be overlooked in identifying the causes of workplace accidents. Mohamed (2002) examined the relationships between safety climate and safe work behavior in construction site environments using a structural equation model, which proved that safe work behavior was a consequence of safety climate. The results demonstrated the importance of the role of management commitments, communication, workers’ involvement, attitudes, and competence, as well as supportive and supervisory environments, in achieving a positive safety climate. Nevertheless, the study did not consider the direct influence of safety climate factors on safety behavior.
To our knowledge, few researchers have explored the methodology to determine strategies to improve safety behavior, particularly in relation to safety climate and personal experience, because of problems arising from the complex relationships between safety behavior, safety climate, and human factors. As found in previous researches, the factors related to safety climate not only have a direct or indirect impact on safety behavior, but they may also have an influence on each other, especially in the complicated construction safety scenarios with multiple causal relationships. A proper methodology is required to find strategies to improve safety behavior from the complex relationship among safety climate and personal experience factors.
A network graph is an effective means to establish such complicated relationships. Integrating with Bayesian theory (Korb and Nicholson, 2004), a graphical network relationship can then be quantified and modified in accordance with specific evidence or cases in practice – known as a Bayesian network (BN). It is the purpose in this study to undertake a pilot study by applying the technique to give more insight into the influence of safety climate and personal experience factors on safety behavior, and identifying strategies to control the factors that have the most impact on safety behavior in complex construction scenarios. The study
0/5000
บทคัดย่ออุตสาหกรรมก่อสร้างในประเทศจีนมีผิวที่ค่อนข้างสูงและอัตราการบาดเจ็บ และปฏิบัติแบบดั้งเดิมเพื่อความปลอดภัยในการก่อสร้างจะไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความท้าทายใหม่ กลยุทธ์ใหม่ ๆ เพื่อลดอันตรายและอุบัติเหตุจะต้องปรับปรุงแนวทางปฏิบัติปัจจุบันมาก ความเข้าใจเกี่ยวกับอิทธิพลของภูมิอากาศก่อสร้างความปลอดภัยและความปลอดภัยส่วนบุคคลประสบการณ์ก่อสร้างเป็นสำคัญก่อนสามารถสร้างวัดใด ๆ มีประสิทธิภาพ โดยพิจารณาโมเดลสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยก่อนหน้านี้ ทฤษฎีแบบจำลองเครือข่าย (พัน) โดยมีการนำเสนอ สร้างเครือข่ายเชิง probabilistic ระหว่างปัจจัยสาเหตุ รวมทั้งปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและประสบการณ์ส่วนบุคคลปัจจัยที่มีอิทธิพลในพฤติกรรมมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยในการก่อสร้าง ดังนั้นจึงมีวิธีการระบุกลยุทธ์อาจปรับปรุงความปลอดภัย ในการศึกษานี้ การสำรวจที่เกี่ยวข้องกับพนักงานมากกว่ารอบ 4700 รอบ/บริษัทก่อสร้างขนาดใหญ่ในประเทศจีนใช้สร้างการวิเคราะห์ตาม BN. พันแสดงว่า ปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยอาจมีอิทธิพลสำคัญมากในการทำงานความปลอดภัยของพนักงานกว่าประสบการณ์ส่วนบุคคลปัจจัย วิธีการค้นหากลยุทธ์ โดยการควบคุมแต่ละปัจจัย (หนึ่งกลยุทธ์ง่าย ๆ) เพื่อปรับปรุงลักษณะการทำงานความปลอดภัยได้ตรวจสอบแล้ว พบว่า กลยุทธ์ที่เรียบง่ายอาจจะมีประสิทธิภาพเมื่อถูกควบคุมปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัย นอกจากนี้ กลยุทธ์ผ่านการควบคุมหลายปัจจัย (หรือกลยุทธ์ร่วม) อาจยิ่งปรับปรุงลักษณะการทำงานความปลอดภัย การวิเคราะห์แนะนำว่า ตัวควบคุมร่วมกันของปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยส่วนบุคคลประสบการณ์ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด สุดท้าย ทดสอบทำนายพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ภายใต้สภาพภูมิอากาศเฉพาะ ด้วย BN.คำสำคัญก่อสร้างความปลอดภัย การจัดการความปลอดภัย พฤติกรรมมนุษย์ สภาพภูมิอากาศความปลอดภัย ทฤษฎีเครือข่าย1. บทนำมีรายงานว่า มีตาย 1238 ในอุตสาหกรรมก่อสร้างในสหรัฐอเมริกาในปี 2005 (DOL, 2007) ในสหราชอาณาจักรปี 2548-2549 อุตสาหกรรมก่อสร้างคิดเป็น 28% ของทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับงานผู้ มีคล้ายในบาดเจ็บ (HSE, 2007) ในจีน มีตาย 2538 บันทึกในอุตสาหกรรมก่อสร้างใน v (เลื่อย 2007) ความปลอดภัยค่อนข้างต่ำประสิทธิภาพการทำงานและอุบัติเหตุเรกคอร์ดเหล่านี้ในอุตสาหกรรมก่อสร้างยังทำให้เกิดความกังวลทั่วโลกเพื่อลดอุบัติเหตุการก่อสร้างและการเสียชีวิต นักวิจัยและผู้มากมีอุดมเทคนิคต่าง ๆ รวมทั้งวิธีปฏิบัติบางอย่างในอุตสาหกรรมอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาอาจจะพัฒนาดี มันเป็นเรื่องยากยังใช้วิธีเหล่านี้ในอุตสาหกรรมก่อสร้างเนื่องจากคุณลักษณะเฉพาะรวมถึง: การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง (a) ในการทำงานก่อสร้าง (ข) มีบุคลากร peripatetic และโครงการคอมเพล็กซ์ (c) และการจัดการองค์กร (Molen et al., 2005) ซึ่งหมายความ ว่า อุตสาหกรรมก่อสร้าง เป็นภาค ต้องปฏิบัติด้านความปลอดภัยเฉพาะ ปรับปรุงสภาพการทำงานและนวัตกรรมในอุปกรณ์ที่ใช้ในอุตสาหกรรมได้ไม่เพียงพอที่จะเพิ่มประสิทธิภาพความปลอดภัยเนื่องจากปัจจัยมนุษย์และวัฒนธรรมขององค์กรยังเล่นบทบาทสำคัญ ในการนี้ อิทธิพลของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยได้ดึงดูดความสนใจมาก ขึ้นในการพัฒนาแนวทางปฏิบัติด้านความปลอดภัยตามที่ระบุ โดยอย่างไร Schein (1992), "วัฒนธรรมองค์กรคือ รูปแบบของสมมติฐานพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันว่า กลุ่มการเรียนรู้เป็นเรื่องแก้ไขปัญหาการปรับตัวภายนอกและภายในรวม ที่ทำงานดีพอถือว่าถูกต้อง และ ดังนั้น เพื่อสอนให้สมาชิกใหม่เป็นวิธีถูกต้องสังเกต คิด และรู้สึกเกี่ยวกับปัญหาดังกล่าว" เป็นส่วนขยายเป็นธรรมชาติ วัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมขององค์กรโดยรวม และถูกมองว่าเป็นผลกระทบต่อทัศนคติและความเชื่อของสมาชิกในด้านประสิทธิภาพความปลอดภัยและสุขภาพ (คูเปอร์ 2000) Guldenmund (2000) กำหนดความปลอดภัยวัฒนธรรมเป็นลักษณะของวัฒนธรรมองค์กรซึ่งจะส่งผลกระทบต่อทัศนคติและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่ม หรือลดความเสี่ยง เหล่านั้น ทั่วไป วัฒนธรรมความปลอดภัยคือ ชุดของตัวชี้วัดที่เป็น ความเชื่อ และค่าเกี่ยวกับความปลอดภัยที่องค์กรครบถ้วน (ฝางและ al., 2006) ในขณะเดียวกัน สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเป็นแนวคิดที่สามารถมองเห็นเป็นปัจจุบันผิวคุณลักษณะของวัฒนธรรมความปลอดภัย การเข้าใจพนักงานทัศนคติและภาพลักษณ์ (Flin et al., 2000) สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยนี้ได้ถือว่าเป็นการผิวเผินมากกว่าวัฒนธรรมความปลอดภัยที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งปัจจุบันของบริษัท (Glendon และสแตนตัน 2000) Guldenmund (2000) สรุปสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยที่อาจถือได้ว่าเป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพความปลอดภัยอื่น ในคูเปอร์ส (2000) ซึ่งกันและกันความปลอดภัยวัฒนธรรมรุ่น ปัจจัยทางจิตใจภายใน (เช่นทัศนคติและภาพลักษณ์) ได้ถือว่าเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่สามของวัฒนธรรมความปลอดภัย และสามารถประเมิน โดยแบบสอบถามสภาพความปลอดภัยTo conduct safety climate research in this study, a questionnaire was developed and tried in a pilot study among a relevant population, before modification and fine tuning. The questionnaire was then distributed to the targeted population, and the results of the survey were then subjected to analysis. Quantitative research of safety climate was previously proposed by Zohar (1980), who identified 8 main factors belonging to safety climate domains, based on a survey of 400 employees in 20 industrial organizations. These factors were safety training, required work pace, safety committee status, safety officer availability, encouragement of safe conduct, risk levels at workplace, management attitudes to safety, and social status. Zohar (1980) applied the factor analysis technique, which has since been broadly accepted by researchers to conduct safety climate studies and to identify strategies for improving human safety behavior (Glendon and Litherland, 2001, Seo et al., 2004 and Fang et al., 2006). Additionally, using discriminant function analysis, Mearns et al. (2001) identified the elements of safety climate from self-reported accidents. Mohamed (2002) developed a structural equation model from the results of data collected from a survey, which was intended to address the importance of management commitments, communication, employee’s involvement, attitudes, and competence, as well as supportive and supervisory environments, in maintaining a positive safety climate to improve safety behavior. Cooper and Phillips (2004) took a safety climate measure in the manufacturing sector at the beginning of a behavioral safety initiative, and revisited it after one year. With multiple regression analysis, they found that the perception of employees on the importance of safety training could be applied to predict the actual level of safety behavior. They also believed that a statistical link between safety climate perception and safety behavior could be obtained if more sufficient behavioral data were provided.It is known that safety climate may affect human (or employee) safety behavior, either directly or indirectly. With data collected from US grain industry workers, Seo (2005) tested the relationship between safety behavior and its influencing factors, including the perceived safety climate, which was regarded as management commitment, supervisor support, co-worker support, employee participation, and competence level. Seo (2005) concluded that safety climate was the best early indicator of unsafe work behavior, and it affected unsafe work behavior in three ways: (a) indirect influences through a chain of other mediating factors; (b) direct influences on the factor which, in turn, affects unsafe work behavior; and (c) direct influences on unsafe work behavior. Mullen (2004) also conducted semi-structured interviews to investigate the factors that had an impact on safety behavior. It was found that organizational factors, including early socialization and the need to portray a positive image, may be overlooked in identifying the causes of workplace accidents. Mohamed (2002) examined the relationships between safety climate and safe work behavior in construction site environments using a structural equation model, which proved that safe work behavior was a consequence of safety climate. The results demonstrated the importance of the role of management commitments, communication, workers’ involvement, attitudes, and competence, as well as supportive and supervisory environments, in achieving a positive safety climate. Nevertheless, the study did not consider the direct influence of safety climate factors on safety behavior.ความรู้ของเรา นักวิจัยน้อยได้สำรวจระเบียบวิธีที่จะกำหนดกลยุทธ์เพื่อปรับปรุงความปลอดภัยการทำงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและประสบการณ์ส่วนบุคคล เนื่องจากปัญหาที่เกิดขึ้นจากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างพฤติกรรมความปลอดภัย สภาพภูมิอากาศความปลอดภัย และปัจจัยมนุษย์ เป็นพบในงานวิจัยก่อนหน้านี้ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยไม่มีผลกระทบโดยตรง หรือทางอ้อมในลักษณะการทำงานความปลอดภัย แต่พวกเขายังอาจมีผลต่อกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ความปลอดภัยก่อสร้างที่ซับซ้อนมีหลายความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ วิธีที่เหมาะสมจะต้องหากลยุทธ์เพื่อปรับปรุงลักษณะการทำงานความปลอดภัยจากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน ระหว่างสภาพภูมิอากาศความปลอดภัย และส่วนบุคคลประสบการณ์ปัจจัยกราฟเครือข่ายเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเช่น รวมกับทฤษฎีทฤษฎี (Korb และ Nicholson, 2004), เครือข่ายแสดงความสัมพันธ์แล้วได้หลักเฉพาะ quantified และแก้ไขสอดคล้องฐานหรือกรณีและปัญหาในทางปฏิบัติที่เรียกว่าเครือข่ายทฤษฎี (พัน) วัตถุประสงค์ในการศึกษานี้ทำการศึกษานำร่อง โดยใช้เทคนิคให้ความเข้าใจถึงอิทธิพล ของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัย และส่วนบุคคลเพิ่มเติมประสบการณ์ปัจจัยพฤติกรรมความปลอดภัย และระบุกลยุทธ์การควบคุมปัจจัยที่มีผลกระทบมากที่สุดในพฤติกรรมความปลอดภัยในงานก่อสร้างที่ซับซ้อน ได้ การศึกษา
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทคัดย่อ
อุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศจีนมีการเสียชีวิตที่ค่อนข้างสูงและอัตราการบาดเจ็บและการปฏิบัติแบบดั้งเดิมเพื่อความปลอดภัยการก่อสร้างจะไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความท้าทายใหม่ กลยุทธ์นวัตกรรมเพื่อลดอันตรายจากความปลอดภัยและอุบัติเหตุจะต้องปรับปรุงการปฏิบัติอย่างมากในปัจจุบัน ความเข้าใจในอิทธิพลของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยการก่อสร้างและความปลอดภัยในการก่อสร้างประสบการณ์ส่วนตัวกลายเป็นสิ่งสำคัญก่อนที่จะมีผลบังคับใช้มาตรการใด ๆ ที่สามารถจะจัดตั้งขึ้น โดยพิจารณาแบบจำลองภูมิอากาศความปลอดภัยก่อนหน้านี้เครือข่ายแบบเบย์ (BN) ตามรูปแบบที่จะเสนอการสร้างเครือข่ายสัมพันธ์น่าจะเป็นหนึ่งในปัจจัยที่เป็นสาเหตุซึ่งรวมถึงปัจจัยด้านความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัวที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยในการก่อสร้าง ดังนั้นจึงมีวิธีการที่จะระบุกลยุทธ์ที่มีศักยภาพสำหรับการปรับปรุงความปลอดภัย ในการศึกษานี้ที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจมากกว่า 4700 พนักงานที่ บริษัท ก่อสร้างขนาดใหญ่ในประเทศจีนถูกนำมาใช้เพื่อสร้าง BN การวิเคราะห์ BN-based แสดงให้เห็นว่าปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยอาจจะมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเกี่ยวกับพฤติกรรมความปลอดภัยของพนักงานมากกว่าปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัว วิธีการที่จะหากลยุทธ์โดยการควบคุมปัจจัยหนึ่งบุคคล (หรือกลยุทธ์ง่าย) เพื่อปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยถูกตรวจสอบแล้ว พบว่ากลยุทธ์ที่เรียบง่ายอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยถูกควบคุมอย่างถูกต้อง นอกจากนี้กลยุทธ์ผ่านการควบคุมปัจจัยหลาย ๆ (หรือกลยุทธ์ร่วมกัน) ได้ดียิ่งขึ้นอาจปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยใน การวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่าการควบคุมร่วมกันของปัจจัยทั้งสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัวทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ในที่สุดการคาดการณ์ของพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ภายใต้สภาพภูมิอากาศที่เฉพาะเจาะจงได้รับการทดสอบกับ BN. คำสำคัญความปลอดภัยการก่อสร้าง การจัดการความปลอดภัย พฤติกรรมของมนุษย์; สภาพภูมิอากาศความปลอดภัย; เครือข่ายแบบเบย์1 บทนำมันได้รับรายงานว่ามีผู้เสียชีวิต 1,238 ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 2005 (DOL 2007) ในสหราชอาณาจักรใน 2005/06 อุตสาหกรรมการก่อสร้างคิดเป็น 28% ของการเสียชีวิตการทำงานที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขที่คล้ายกันในการบาดเจ็บ (HSE 2007) ในประเทศจีนมีผู้เสียชีวิต 2,538 บันทึกไว้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างใน v (เลื่อย 2007) เหล่านี้ผลการดำเนินงานด้านความปลอดภัยค่อนข้างยากจนและบันทึกการเกิดอุบัติเหตุในอุตสาหกรรมก่อสร้างยังคงก่อให้เกิดความกังวลทั่วโลก. เพื่อลดการเกิดอุบัติเหตุการก่อสร้างและเสียชีวิตนักวิจัยหลายคนและผู้ปฏิบัติงานมีการสำรวจเทคนิคต่างๆรวมทั้งการปฏิบัติบางอย่างในอุตสาหกรรมอื่น ๆ ถึงแม้ว่าพวกเขาอาจจะได้รับการพัฒนาอย่างดีก็ยังคงเป็นเรื่องยากที่จะใช้วิธีการเหล่านี้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างเพราะคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์รวมถึง (ก) การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในการก่อสร้าง; (ข) แรงงานที่เดินทางไปมา; และ (ค) โครงการที่มีความซับซ้อนและการจัดการองค์กร (Molen et al., 2005) ซึ่งหมายความว่าอุตสาหกรรมการก่อสร้างในขณะที่ภาคการเรียกร้องปฏิบัติด้านความปลอดภัยเฉพาะเจาะจงมากขึ้น การปรับปรุงสภาพการทำงานและนวัตกรรมในอุปกรณ์ที่ใช้ในอุตสาหกรรมที่มีไม่เพียงพอที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานด้านความปลอดภัยเพราะปัจจัยวัฒนธรรมองค์กรและมนุษย์ยังมีบทบาทที่สำคัญ ในเรื่องนี้มีอิทธิพลต่อความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศได้ดึงดูดความสนใจมากขึ้นในการพัฒนาของการปฏิบัติเพื่อความปลอดภัย. ตามที่ระบุโดย Schein (1992), "วัฒนธรรมองค์กรเป็นรูปแบบของสมมติฐานพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันว่ากลุ่มที่ได้เรียนรู้จากการแก้ปัญหาของ การปรับตัวภายนอกและบูรณาการภายในที่ทำงานได้ดีพอที่จะได้รับการพิจารณาที่ถูกต้องและจึงได้รับการสอนให้กับสมาชิกใหม่เป็นวิธีที่ถูกต้องในการรับรู้คิดและความรู้สึกในความสัมพันธ์กับปัญหาเหล่านั้น " ในฐานะที่เป็นส่วนขยายของธรรมชาติวัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมโดยรวมขององค์กรและถูกมองว่าเป็นผลกระทบต่อทัศนคติและความเชื่อของสมาชิกในแง่ของสุขภาพและประสิทธิภาพความปลอดภัย (คูเปอร์, 2000) Guldenmund (2000) ได้กำหนดวัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นแง่มุมของวัฒนธรรมองค์กรซึ่งจะส่งผลกระทบต่อทัศนคติและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นหรือลดลง โดยทั่วไปวัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นชุดของตัวชี้วัดแลกเปลี่ยนความเชื่อและค่านิยมที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยที่องค์กรมี (ฝาง et al., 2006) ในขณะที่สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเป็นแนวคิดที่สามารถมองเห็นเป็นลักษณะพื้นผิวปัจจุบันของวัฒนธรรมความปลอดภัยซึ่งจะมองเห็นได้จากทัศนคติของพนักงานและการรับรู้ (Flin et al., 2000) สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยนอกจากนี้ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นเพียงผิวเผินมากกว่าวัฒนธรรมความปลอดภัยที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งปัจจุบันของ บริษัท (Glendon และสแตนตัน, 2000) Guldenmund (2000) สรุปได้ว่าสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยอาจจะได้รับการพิจารณาเป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพความปลอดภัยทางเลือก ในคูเปอร์ (2000) วัฒนธรรมความปลอดภัยซึ่งกันและกันรุ่นปัจจัยทางจิตวิทยาภายใน (เช่นทัศนคติและการรับรู้) ก็ถือว่าเป็นหนึ่งในสามองค์ประกอบของวัฒนธรรมความปลอดภัยและจะได้รับการประเมินความปลอดภัยแบบสอบถามสภาพภูมิอากาศ. ในการดำเนินการวิจัยด้านความปลอดภัยสภาพภูมิอากาศในการศึกษาครั้งนี้ แบบสอบถามได้รับการพัฒนาและพยายามในการศึกษานำร่องในหมู่ประชากรที่เกี่ยวข้องก่อนที่จะแก้ไขและปรับจูน แบบสอบถามแจกจ่ายให้กับประชากรเป้าหมายและผลการสำรวจแล้วจึงวิเคราะห์ การวิจัยเชิงปริมาณของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยถูกนำเสนอก่อนหน้านี้โดยโซฮาร์ (1980) ที่ระบุ 8 ปัจจัยหลักที่อยู่ในประเภทโดเมนสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยขึ้นอยู่กับการสำรวจของ 400 คนใน 20 องค์กรอุตสาหกรรม ปัจจัยเหล่านี้มีการฝึกอบรมความปลอดภัยในการทำงานก้าวจำเป็นสถานะคณะกรรมการความปลอดภัยพร้อมเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการให้กำลังใจในการปฏิบัติที่ปลอดภัยระดับความเสี่ยงที่ทำงานทัศนคติการจัดการเพื่อความปลอดภัยและสถานะทางสังคม โซฮาร์ (1980) ใช้เทคนิคการวิเคราะห์ปัจจัยที่ได้รับการยอมรับในวงกว้างตั้งแต่โดยนักวิจัยที่จะดำเนินการศึกษาความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศและการระบุกลยุทธ์สำหรับการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ (Glendon และ Litherland 2001, Seo, et al., 2004 และฝางและคณะ 2006) นอกจากนี้การใช้ฟังก์ชั่นการวิเคราะห์จำแนก Mearns และคณะ (2001) ระบุองค์ประกอบของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยจากการเกิดอุบัติเหตุตนเองรายงาน โมฮาเหม็ (2002) การพัฒนารูปแบบสมการโครงสร้างจากผลของข้อมูลที่รวบรวมจากการสำรวจซึ่งตั้งใจที่จะแก้ไขความสำคัญของภาระผูกพันการจัดการ, การสื่อสาร, การมีส่วนร่วมของพนักงานทัศนคติและความสามารถเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและกำกับดูแลในการรักษา สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเชิงบวกที่จะปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัย คูเปอร์และฟิลลิป (2004) เอามาตรการความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศในภาคการผลิตที่จุดเริ่มต้นของความคิดริเริ่มความปลอดภัยพฤติกรรมและมาเยือนมันหลังจากหนึ่งปี ด้วยการวิเคราะห์การถดถอยพวกเขาพบว่าการรับรู้ของพนักงานเกี่ยวกับความสำคัญของการฝึกอบรมด้านความปลอดภัยที่สามารถนำไปใช้ในการคาดการณ์ในระดับที่แท้จริงของพฤติกรรมความปลอดภัยใน พวกเขายังเชื่อว่าการเชื่อมโยงทางสถิติระหว่างการรับรู้สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและพฤติกรรมความปลอดภัยอาจจะได้รับถ้าข้อมูลพฤติกรรมเพียงพอมากขึ้นมีให้. มันเป็นที่รู้จักกันว่าสภาพภูมิอากาศที่อาจมีผลต่อความปลอดภัยของมนุษย์ (หรือลูกจ้าง) พฤติกรรมความปลอดภัยไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม ด้วยข้อมูลที่รวบรวมจากคนงานในอุตสาหกรรมข้าวสหรัฐ, Seo (2005) การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมความปลอดภัยและปัจจัยที่มีอิทธิพลรวมทั้งสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยการรับรู้ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นความมุ่งมั่นของผู้บริหารหัวหน้างานสนับสนุนการสนับสนุนเพื่อนร่วมงานมีส่วนร่วมของพนักงานและความสามารถ ชั้น Seo (2005) สรุปได้ว่าสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีที่สุดในช่วงต้นของพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัยและจะได้รับผลกระทบต่อพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัยในสามวิธี: (ก) มีอิทธิพลทางอ้อมผ่านห่วงโซ่ของปัจจัย mediating อื่น ๆ ; (ข) มีอิทธิพลโดยตรงต่อปัจจัยซึ่งในที่สุดก็ส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัย; และ (ค) มีอิทธิพลโดยตรงต่อพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัย มูลเล็น (2004) นอกจากนี้ยังดำเนินการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อพฤติกรรมความปลอดภัยใน นอกจากนี้ยังพบว่าปัจจัยขององค์กรรวมทั้งการขัดเกลาทางสังคมในช่วงต้นและความจำเป็นที่จะพรรณนาภาพลักษณ์ที่ดีอาจจะมองข้ามในการระบุสาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุในสถานที่ทำงาน โมฮาเหม็ (2002) การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและพฤติกรรมการทำงานที่ปลอดภัยในสถานที่ก่อสร้างแวดล้อมโดยใช้แบบจำลองสมการโครงสร้างซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าพฤติกรรมการทำงานที่ปลอดภัยเป็นผลมาจากสภาพภูมิอากาศที่ปลอดภัย ผลแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของบทบาทของภาระผูกพันการจัดการ, การสื่อสาร, การมีส่วนร่วมของคนงานทัศนคติและความสามารถเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและกำกับดูแลในการบรรลุความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศในเชิงบวก อย่างไรก็ตามการศึกษาไม่ได้พิจารณาอิทธิพลโดยตรงของปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเกี่ยวกับพฤติกรรมความปลอดภัย. เพื่อความรู้ของเรานักวิจัยไม่กี่มีการสำรวจวิธีการในการกำหนดกลยุทธ์ในการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและประสบการณ์ส่วนตัวเพราะปัญหาที่เกิดขึ้น จากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างพฤติกรรมความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยมนุษย์ ที่พบในงานวิจัยก่อนหน้านี้ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศที่ไม่เพียง แต่มีผลกระทบทางตรงหรือทางอ้อมต่อพฤติกรรมความปลอดภัย แต่พวกเขายังอาจมีอิทธิพลในแต่ละอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ความปลอดภัยของการก่อสร้างที่มีความซับซ้อนที่มีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุหลาย วิธีการที่เหมาะสมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะหากลยุทธ์ในการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยจากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัว. กราฟเครือข่ายเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเช่น การบูรณาการกับทฤษฎีแบบเบย์ (Korb และนิโคลสัน, 2004), ความสัมพันธ์ของเครือข่ายแบบกราฟิกนั้นจะสามารถวัดและปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องกับหลักฐานที่เฉพาะเจาะจงหรือกรณีในทางปฏิบัติ - ที่รู้จักกันเป็นเครือข่ายแบบเบย์ (BN) มันมีจุดประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้จะดำเนินการศึกษานำร่องโดยใช้เทคนิคที่จะให้ความเข้าใจมากยิ่งขึ้นในอิทธิพลของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัวที่มีต่อพฤติกรรมความปลอดภัยและการระบุกลยุทธ์ในการควบคุมปัจจัยที่มีผลกระทบมากที่สุดเกี่ยวกับพฤติกรรมความปลอดภัยในการ สถานการณ์การก่อสร้างที่มีความซับซ้อน การศึกษา
อุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศจีนมีการเสียชีวิตที่ค่อนข้างสูงและอัตราการบาดเจ็บและการปฏิบัติแบบดั้งเดิมเพื่อความปลอดภัยการก่อสร้างจะไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความท้าทายใหม่ กลยุทธ์นวัตกรรมเพื่อลดอันตรายจากความปลอดภัยและอุบัติเหตุจะต้องปรับปรุงการปฏิบัติอย่างมากในปัจจุบัน ความเข้าใจในอิทธิพลของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยการก่อสร้างและความปลอดภัยในการก่อสร้างประสบการณ์ส่วนตัวกลายเป็นสิ่งสำคัญก่อนที่จะมีผลบังคับใช้มาตรการใด ๆ ที่สามารถจะจัดตั้งขึ้น โดยพิจารณาแบบจำลองภูมิอากาศความปลอดภัยก่อนหน้านี้เครือข่ายแบบเบย์ (BN) ตามรูปแบบที่จะเสนอการสร้างเครือข่ายสัมพันธ์น่าจะเป็นหนึ่งในปัจจัยที่เป็นสาเหตุซึ่งรวมถึงปัจจัยด้านความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัวที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยในการก่อสร้าง ดังนั้นจึงมีวิธีการที่จะระบุกลยุทธ์ที่มีศักยภาพสำหรับการปรับปรุงความปลอดภัย ในการศึกษานี้ที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจมากกว่า 4700 พนักงานที่ บริษัท ก่อสร้างขนาดใหญ่ในประเทศจีนถูกนำมาใช้เพื่อสร้าง BN การวิเคราะห์ BN-based แสดงให้เห็นว่าปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยอาจจะมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเกี่ยวกับพฤติกรรมความปลอดภัยของพนักงานมากกว่าปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัว วิธีการที่จะหากลยุทธ์โดยการควบคุมปัจจัยหนึ่งบุคคล (หรือกลยุทธ์ง่าย) เพื่อปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยถูกตรวจสอบแล้ว พบว่ากลยุทธ์ที่เรียบง่ายอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยถูกควบคุมอย่างถูกต้อง นอกจากนี้กลยุทธ์ผ่านการควบคุมปัจจัยหลาย ๆ (หรือกลยุทธ์ร่วมกัน) ได้ดียิ่งขึ้นอาจปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยใน การวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่าการควบคุมร่วมกันของปัจจัยทั้งสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัวทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ในที่สุดการคาดการณ์ของพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ภายใต้สภาพภูมิอากาศที่เฉพาะเจาะจงได้รับการทดสอบกับ BN. คำสำคัญความปลอดภัยการก่อสร้าง การจัดการความปลอดภัย พฤติกรรมของมนุษย์; สภาพภูมิอากาศความปลอดภัย; เครือข่ายแบบเบย์1 บทนำมันได้รับรายงานว่ามีผู้เสียชีวิต 1,238 ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 2005 (DOL 2007) ในสหราชอาณาจักรใน 2005/06 อุตสาหกรรมการก่อสร้างคิดเป็น 28% ของการเสียชีวิตการทำงานที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขที่คล้ายกันในการบาดเจ็บ (HSE 2007) ในประเทศจีนมีผู้เสียชีวิต 2,538 บันทึกไว้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างใน v (เลื่อย 2007) เหล่านี้ผลการดำเนินงานด้านความปลอดภัยค่อนข้างยากจนและบันทึกการเกิดอุบัติเหตุในอุตสาหกรรมก่อสร้างยังคงก่อให้เกิดความกังวลทั่วโลก. เพื่อลดการเกิดอุบัติเหตุการก่อสร้างและเสียชีวิตนักวิจัยหลายคนและผู้ปฏิบัติงานมีการสำรวจเทคนิคต่างๆรวมทั้งการปฏิบัติบางอย่างในอุตสาหกรรมอื่น ๆ ถึงแม้ว่าพวกเขาอาจจะได้รับการพัฒนาอย่างดีก็ยังคงเป็นเรื่องยากที่จะใช้วิธีการเหล่านี้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างเพราะคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์รวมถึง (ก) การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในการก่อสร้าง; (ข) แรงงานที่เดินทางไปมา; และ (ค) โครงการที่มีความซับซ้อนและการจัดการองค์กร (Molen et al., 2005) ซึ่งหมายความว่าอุตสาหกรรมการก่อสร้างในขณะที่ภาคการเรียกร้องปฏิบัติด้านความปลอดภัยเฉพาะเจาะจงมากขึ้น การปรับปรุงสภาพการทำงานและนวัตกรรมในอุปกรณ์ที่ใช้ในอุตสาหกรรมที่มีไม่เพียงพอที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานด้านความปลอดภัยเพราะปัจจัยวัฒนธรรมองค์กรและมนุษย์ยังมีบทบาทที่สำคัญ ในเรื่องนี้มีอิทธิพลต่อความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศได้ดึงดูดความสนใจมากขึ้นในการพัฒนาของการปฏิบัติเพื่อความปลอดภัย. ตามที่ระบุโดย Schein (1992), "วัฒนธรรมองค์กรเป็นรูปแบบของสมมติฐานพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันว่ากลุ่มที่ได้เรียนรู้จากการแก้ปัญหาของ การปรับตัวภายนอกและบูรณาการภายในที่ทำงานได้ดีพอที่จะได้รับการพิจารณาที่ถูกต้องและจึงได้รับการสอนให้กับสมาชิกใหม่เป็นวิธีที่ถูกต้องในการรับรู้คิดและความรู้สึกในความสัมพันธ์กับปัญหาเหล่านั้น " ในฐานะที่เป็นส่วนขยายของธรรมชาติวัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมโดยรวมขององค์กรและถูกมองว่าเป็นผลกระทบต่อทัศนคติและความเชื่อของสมาชิกในแง่ของสุขภาพและประสิทธิภาพความปลอดภัย (คูเปอร์, 2000) Guldenmund (2000) ได้กำหนดวัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นแง่มุมของวัฒนธรรมองค์กรซึ่งจะส่งผลกระทบต่อทัศนคติและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นหรือลดลง โดยทั่วไปวัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นชุดของตัวชี้วัดแลกเปลี่ยนความเชื่อและค่านิยมที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยที่องค์กรมี (ฝาง et al., 2006) ในขณะที่สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเป็นแนวคิดที่สามารถมองเห็นเป็นลักษณะพื้นผิวปัจจุบันของวัฒนธรรมความปลอดภัยซึ่งจะมองเห็นได้จากทัศนคติของพนักงานและการรับรู้ (Flin et al., 2000) สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยนอกจากนี้ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นเพียงผิวเผินมากกว่าวัฒนธรรมความปลอดภัยที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งปัจจุบันของ บริษัท (Glendon และสแตนตัน, 2000) Guldenmund (2000) สรุปได้ว่าสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยอาจจะได้รับการพิจารณาเป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพความปลอดภัยทางเลือก ในคูเปอร์ (2000) วัฒนธรรมความปลอดภัยซึ่งกันและกันรุ่นปัจจัยทางจิตวิทยาภายใน (เช่นทัศนคติและการรับรู้) ก็ถือว่าเป็นหนึ่งในสามองค์ประกอบของวัฒนธรรมความปลอดภัยและจะได้รับการประเมินความปลอดภัยแบบสอบถามสภาพภูมิอากาศ. ในการดำเนินการวิจัยด้านความปลอดภัยสภาพภูมิอากาศในการศึกษาครั้งนี้ แบบสอบถามได้รับการพัฒนาและพยายามในการศึกษานำร่องในหมู่ประชากรที่เกี่ยวข้องก่อนที่จะแก้ไขและปรับจูน แบบสอบถามแจกจ่ายให้กับประชากรเป้าหมายและผลการสำรวจแล้วจึงวิเคราะห์ การวิจัยเชิงปริมาณของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยถูกนำเสนอก่อนหน้านี้โดยโซฮาร์ (1980) ที่ระบุ 8 ปัจจัยหลักที่อยู่ในประเภทโดเมนสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยขึ้นอยู่กับการสำรวจของ 400 คนใน 20 องค์กรอุตสาหกรรม ปัจจัยเหล่านี้มีการฝึกอบรมความปลอดภัยในการทำงานก้าวจำเป็นสถานะคณะกรรมการความปลอดภัยพร้อมเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยในการให้กำลังใจในการปฏิบัติที่ปลอดภัยระดับความเสี่ยงที่ทำงานทัศนคติการจัดการเพื่อความปลอดภัยและสถานะทางสังคม โซฮาร์ (1980) ใช้เทคนิคการวิเคราะห์ปัจจัยที่ได้รับการยอมรับในวงกว้างตั้งแต่โดยนักวิจัยที่จะดำเนินการศึกษาความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศและการระบุกลยุทธ์สำหรับการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ (Glendon และ Litherland 2001, Seo, et al., 2004 และฝางและคณะ 2006) นอกจากนี้การใช้ฟังก์ชั่นการวิเคราะห์จำแนก Mearns และคณะ (2001) ระบุองค์ประกอบของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยจากการเกิดอุบัติเหตุตนเองรายงาน โมฮาเหม็ (2002) การพัฒนารูปแบบสมการโครงสร้างจากผลของข้อมูลที่รวบรวมจากการสำรวจซึ่งตั้งใจที่จะแก้ไขความสำคัญของภาระผูกพันการจัดการ, การสื่อสาร, การมีส่วนร่วมของพนักงานทัศนคติและความสามารถเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและกำกับดูแลในการรักษา สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเชิงบวกที่จะปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัย คูเปอร์และฟิลลิป (2004) เอามาตรการความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศในภาคการผลิตที่จุดเริ่มต้นของความคิดริเริ่มความปลอดภัยพฤติกรรมและมาเยือนมันหลังจากหนึ่งปี ด้วยการวิเคราะห์การถดถอยพวกเขาพบว่าการรับรู้ของพนักงานเกี่ยวกับความสำคัญของการฝึกอบรมด้านความปลอดภัยที่สามารถนำไปใช้ในการคาดการณ์ในระดับที่แท้จริงของพฤติกรรมความปลอดภัยใน พวกเขายังเชื่อว่าการเชื่อมโยงทางสถิติระหว่างการรับรู้สภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและพฤติกรรมความปลอดภัยอาจจะได้รับถ้าข้อมูลพฤติกรรมเพียงพอมากขึ้นมีให้. มันเป็นที่รู้จักกันว่าสภาพภูมิอากาศที่อาจมีผลต่อความปลอดภัยของมนุษย์ (หรือลูกจ้าง) พฤติกรรมความปลอดภัยไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม ด้วยข้อมูลที่รวบรวมจากคนงานในอุตสาหกรรมข้าวสหรัฐ, Seo (2005) การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมความปลอดภัยและปัจจัยที่มีอิทธิพลรวมทั้งสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยการรับรู้ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นความมุ่งมั่นของผู้บริหารหัวหน้างานสนับสนุนการสนับสนุนเพื่อนร่วมงานมีส่วนร่วมของพนักงานและความสามารถ ชั้น Seo (2005) สรุปได้ว่าสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีที่สุดในช่วงต้นของพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัยและจะได้รับผลกระทบต่อพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัยในสามวิธี: (ก) มีอิทธิพลทางอ้อมผ่านห่วงโซ่ของปัจจัย mediating อื่น ๆ ; (ข) มีอิทธิพลโดยตรงต่อปัจจัยซึ่งในที่สุดก็ส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัย; และ (ค) มีอิทธิพลโดยตรงต่อพฤติกรรมการทำงานที่ไม่ปลอดภัย มูลเล็น (2004) นอกจากนี้ยังดำเนินการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อพฤติกรรมความปลอดภัยใน นอกจากนี้ยังพบว่าปัจจัยขององค์กรรวมทั้งการขัดเกลาทางสังคมในช่วงต้นและความจำเป็นที่จะพรรณนาภาพลักษณ์ที่ดีอาจจะมองข้ามในการระบุสาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุในสถานที่ทำงาน โมฮาเหม็ (2002) การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและพฤติกรรมการทำงานที่ปลอดภัยในสถานที่ก่อสร้างแวดล้อมโดยใช้แบบจำลองสมการโครงสร้างซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าพฤติกรรมการทำงานที่ปลอดภัยเป็นผลมาจากสภาพภูมิอากาศที่ปลอดภัย ผลแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของบทบาทของภาระผูกพันการจัดการ, การสื่อสาร, การมีส่วนร่วมของคนงานทัศนคติและความสามารถเช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนและกำกับดูแลในการบรรลุความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศในเชิงบวก อย่างไรก็ตามการศึกษาไม่ได้พิจารณาอิทธิพลโดยตรงของปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยเกี่ยวกับพฤติกรรมความปลอดภัย. เพื่อความรู้ของเรานักวิจัยไม่กี่มีการสำรวจวิธีการในการกำหนดกลยุทธ์ในการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและประสบการณ์ส่วนตัวเพราะปัญหาที่เกิดขึ้น จากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างพฤติกรรมความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยมนุษย์ ที่พบในงานวิจัยก่อนหน้านี้ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศที่ไม่เพียง แต่มีผลกระทบทางตรงหรือทางอ้อมต่อพฤติกรรมความปลอดภัย แต่พวกเขายังอาจมีอิทธิพลในแต่ละอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ความปลอดภัยของการก่อสร้างที่มีความซับซ้อนที่มีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุหลาย วิธีการที่เหมาะสมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะหากลยุทธ์ในการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยจากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างความปลอดภัยของสภาพภูมิอากาศและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัว. กราฟเครือข่ายเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนเช่น การบูรณาการกับทฤษฎีแบบเบย์ (Korb และนิโคลสัน, 2004), ความสัมพันธ์ของเครือข่ายแบบกราฟิกนั้นจะสามารถวัดและปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องกับหลักฐานที่เฉพาะเจาะจงหรือกรณีในทางปฏิบัติ - ที่รู้จักกันเป็นเครือข่ายแบบเบย์ (BN) มันมีจุดประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้จะดำเนินการศึกษานำร่องโดยใช้เทคนิคที่จะให้ความเข้าใจมากยิ่งขึ้นในอิทธิพลของสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยประสบการณ์ส่วนตัวที่มีต่อพฤติกรรมความปลอดภัยและการระบุกลยุทธ์ในการควบคุมปัจจัยที่มีผลกระทบมากที่สุดเกี่ยวกับพฤติกรรมความปลอดภัยในการ สถานการณ์การก่อสร้างที่มีความซับซ้อน การศึกษา
การแปล กรุณารอสักครู่..
นามธรรม
อุตสาหกรรมก่อสร้างในประเทศจีนมีอัตราการเสียชีวิตค่อนข้างสูงและบาดเจ็บ และการปฏิบัติแบบดั้งเดิมสำหรับการก่อสร้าง ความปลอดภัยไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความท้าทายใหม่ กลยุทธ์นวัตกรรมเพื่อลดอันตรายจากอุบัติเหตุและความปลอดภัยจะต้องสามารถปรับปรุงการปฏิบัติในปัจจุบันความเข้าใจเกี่ยวกับอิทธิพลของภูมิอากาศและความปลอดภัยความปลอดภัยในงานก่อสร้างงานก่อสร้างประสบการณ์ส่วนบุคคลจะกลายเป็นวิกฤตก่อนที่ใด ๆที่มีประสิทธิภาพการวัดสามารถจะจัดตั้งขึ้น โดยพิจารณาจากแบบจำลองภูมิอากาศตู้ก่อนหน้านี้ เครือข่ายแบบเบย์ ( BN ) ตามแบบที่เสนอการจัดตั้งเครือข่ายการสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเชิงสาเหตุ ,รวมทั้งปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรม ประสบการณ์ส่วนตัวที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของการก่อสร้างของมนุษย์ ดังนั้นจึงมีวิธีการระบุกลยุทธ์ที่มีศักยภาพในการปรับปรุงความปลอดภัย ในการศึกษานี้ การสำรวจที่เกี่ยวข้องกับมากกว่า 4 , 700 คน ในบริษัทก่อสร้างขนาดใหญ่ในประเทศจีนมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างเช่นกันการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าความปลอดภัยภูมิอากาศปัจจัยซึ่งอาจมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมความปลอดภัยของพนักงานมากกว่าปัจจัยประสบการณ์ส่วนบุคคล วิธีการค้นหากลยุทธ์ โดยการควบคุมปัจจัยหนึ่งของแต่ละบุคคล ( หรือกลยุทธ์ง่าย ๆเพื่อปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัย ) จากนั้นตรวจสอบผลการวิจัยพบว่า กลยุทธ์ง่าย ๆอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยถูกควบคุม นอกจากนี้ กลยุทธ์ผ่านการควบคุมปัจจัยหลาย ๆ ( หรือกลยุทธ์ร่วมกัน ) อาจจะดียิ่งขึ้นปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัย การวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่า การควบคุมร่วมกันของทั้งความปลอดภัยภูมิอากาศปัจจัยและปัจจัยประสบการณ์ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ในที่สุดทำนายพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ภายใต้บรรยากาศที่เฉพาะเจาะจงได้รับการทดสอบด้วยเช่นกัน การสร้างความปลอดภัย
; ความปลอดภัย ; พฤติกรรมมนุษย์ ; บรรยากาศความปลอดภัย เครือข่ายคชกรรม
1 บทนำ
มันได้รับรายงานว่ามีผู้เสียชีวิตเลยในอุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 2005 ( โดล , 2007 ) ในอังกฤษในปี 2005 / 06 ,อุตสาหกรรมก่อสร้าง คิดเป็น 28% ของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต ด้วยตัวเลขที่คล้ายกันในการบาดเจ็บ ( และ 2550 ) ในประเทศจีนมี 2538 เสียชีวิตที่บันทึกไว้ในอุตสาหกรรมก่อสร้างใน V ( เลื่อย , 2007 ) เหล่านี้ค่อนข้างยากจนประสิทธิภาพความปลอดภัยและประวัติอุบัติเหตุในอุตสาหกรรมการก่อสร้างยังก่อให้เกิดความกังวลทั่วโลก
ลดอุบัติเหตุการก่อสร้างและการตายนักวิจัยหลายคนและผู้ปฏิบัติงานมีการสํารวจเทคนิคต่างๆ รวมทั้งวิธีปฏิบัติในอุตสาหกรรมอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาอาจจะพัฒนาได้ดี แต่มันก็ยังยากที่จะใช้วิธีการเหล่านี้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้าง เนื่องจากคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ ได้แก่ : ( 1 ) การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในการทำงานก่อสร้าง ; ( ข ) แรงงานเดินทางไปมา ;( ค ) โครงการที่ซับซ้อนและการจัดองค์การ ( โมเลน et al . , 2005 ) ซึ่งหมายความว่าอุตสาหกรรมการก่อสร้างเป็นภาคความต้องการการปฏิบัติด้านความปลอดภัยที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น ในการปรับปรุงสภาพการทำงานและนวัตกรรมในอุปกรณ์ที่ใช้ในอุตสาหกรรม มีไม่เพียงพอที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพความปลอดภัย เพราะวัฒนธรรมองค์กรและปัจจัยที่มนุษย์ยังเล่น บทบาทสำคัญ ในการนี้
อุตสาหกรรมก่อสร้างในประเทศจีนมีอัตราการเสียชีวิตค่อนข้างสูงและบาดเจ็บ และการปฏิบัติแบบดั้งเดิมสำหรับการก่อสร้าง ความปลอดภัยไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความท้าทายใหม่ กลยุทธ์นวัตกรรมเพื่อลดอันตรายจากอุบัติเหตุและความปลอดภัยจะต้องสามารถปรับปรุงการปฏิบัติในปัจจุบันความเข้าใจเกี่ยวกับอิทธิพลของภูมิอากาศและความปลอดภัยความปลอดภัยในงานก่อสร้างงานก่อสร้างประสบการณ์ส่วนบุคคลจะกลายเป็นวิกฤตก่อนที่ใด ๆที่มีประสิทธิภาพการวัดสามารถจะจัดตั้งขึ้น โดยพิจารณาจากแบบจำลองภูมิอากาศตู้ก่อนหน้านี้ เครือข่ายแบบเบย์ ( BN ) ตามแบบที่เสนอการจัดตั้งเครือข่ายการสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเชิงสาเหตุ ,รวมทั้งปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรม ประสบการณ์ส่วนตัวที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของการก่อสร้างของมนุษย์ ดังนั้นจึงมีวิธีการระบุกลยุทธ์ที่มีศักยภาพในการปรับปรุงความปลอดภัย ในการศึกษานี้ การสำรวจที่เกี่ยวข้องกับมากกว่า 4 , 700 คน ในบริษัทก่อสร้างขนาดใหญ่ในประเทศจีนมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างเช่นกันการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าความปลอดภัยภูมิอากาศปัจจัยซึ่งอาจมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมความปลอดภัยของพนักงานมากกว่าปัจจัยประสบการณ์ส่วนบุคคล วิธีการค้นหากลยุทธ์ โดยการควบคุมปัจจัยหนึ่งของแต่ละบุคคล ( หรือกลยุทธ์ง่าย ๆเพื่อปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัย ) จากนั้นตรวจสอบผลการวิจัยพบว่า กลยุทธ์ง่าย ๆอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อปัจจัยสภาพภูมิอากาศความปลอดภัยถูกควบคุม นอกจากนี้ กลยุทธ์ผ่านการควบคุมปัจจัยหลาย ๆ ( หรือกลยุทธ์ร่วมกัน ) อาจจะดียิ่งขึ้นปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัย การวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่า การควบคุมร่วมกันของทั้งความปลอดภัยภูมิอากาศปัจจัยและปัจจัยประสบการณ์ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ในที่สุดทำนายพฤติกรรมความปลอดภัยของมนุษย์ภายใต้บรรยากาศที่เฉพาะเจาะจงได้รับการทดสอบด้วยเช่นกัน การสร้างความปลอดภัย
; ความปลอดภัย ; พฤติกรรมมนุษย์ ; บรรยากาศความปลอดภัย เครือข่ายคชกรรม
1 บทนำ
มันได้รับรายงานว่ามีผู้เสียชีวิตเลยในอุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 2005 ( โดล , 2007 ) ในอังกฤษในปี 2005 / 06 ,อุตสาหกรรมก่อสร้าง คิดเป็น 28% ของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต ด้วยตัวเลขที่คล้ายกันในการบาดเจ็บ ( และ 2550 ) ในประเทศจีนมี 2538 เสียชีวิตที่บันทึกไว้ในอุตสาหกรรมก่อสร้างใน V ( เลื่อย , 2007 ) เหล่านี้ค่อนข้างยากจนประสิทธิภาพความปลอดภัยและประวัติอุบัติเหตุในอุตสาหกรรมการก่อสร้างยังก่อให้เกิดความกังวลทั่วโลก
ลดอุบัติเหตุการก่อสร้างและการตายนักวิจัยหลายคนและผู้ปฏิบัติงานมีการสํารวจเทคนิคต่างๆ รวมทั้งวิธีปฏิบัติในอุตสาหกรรมอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาอาจจะพัฒนาได้ดี แต่มันก็ยังยากที่จะใช้วิธีการเหล่านี้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้าง เนื่องจากคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ ได้แก่ : ( 1 ) การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในการทำงานก่อสร้าง ; ( ข ) แรงงานเดินทางไปมา ;( ค ) โครงการที่ซับซ้อนและการจัดองค์การ ( โมเลน et al . , 2005 ) ซึ่งหมายความว่าอุตสาหกรรมการก่อสร้างเป็นภาคความต้องการการปฏิบัติด้านความปลอดภัยที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น ในการปรับปรุงสภาพการทำงานและนวัตกรรมในอุปกรณ์ที่ใช้ในอุตสาหกรรม มีไม่เพียงพอที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพความปลอดภัย เพราะวัฒนธรรมองค์กรและปัจจัยที่มนุษย์ยังเล่น บทบาทสำคัญ ในการนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ประวัติจังหวัดพัทลุง จังหวัดพัทลุง มีประ
- but i want us to have our own home there
- Actually you are very pretty. ...That's
- ลดและเลิกการเสพสารเสพติด บุหรี่ และสุรา
- สินค้าถูกภาษี
- add oil
- Individual payments made by Laventhol pa
- Improving water-efficient irrigation: Pr
- Le terme chola désigne dans un espagnol
- i am the edge
- ฉันไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม
- แล้วเป็นไงบ้าง สนุกหรือเปล่า?
- 벌써꾸
- having
- “These are still early days of our expan
- street art
- the right period of love
- ทำไมพูดแบบนี้
- สอบถามราคาสินค้า
- ฉันไม่สามารถส่งคลิปผ่านโปรแกรมนี้ได้ Pro
- a reputation of
- ปัจุบันผมศึกษาอยู่ชั้นปีที่2แล้ว ผมก็ยัง
- แต่ส่วนใหญ่
- fiber assemblies
