Research and development on energy

Research and development on energy from waste technologies can be divided into
3 groups as follows;
Group 1: Anaerobic digestion technology, landfill-gas-to-energy technology, and refused
derived fuel (RDF)
This group of technology is ready and suitable for the types of waste in Thailand.
They can be used with small (less than 100 tons/day) to medium (100-250 tons/day) sources
of waste. These technologies require a waste management system. Even though the energy
produced per unit is not extensive, but the technologies can be dispersed to a range of locations.
Limitations of the technologies include waste separation for anaerobic digestion, which will
be suitable for fresh markets and canteens. On the other hand, RDF needs to be located
near to sources of waste and needs a waste separation system.
Anaerobic digestion technology is ready and can be immediately deployed. However,
the technology relies heavily on import contents. The energy produced is in a limited level.
There is also a need for waste separation to select only organic wastes which are compatible
with the system. The technology can handle small and medium sources of wastes. There are
currently many landfills which can produce energy if needed. As for the landfill-gas-to-energy
technology, it will require gas extraction system to allow the technology to produce
energy at full capacity. Moreover, there is a limitation on forecasting quantity of gas,
gas purification. This technology can be used with medium to large source of wastes.
On the other hand, RDF can only be used with a small source of wastes as materials for
power production, such as gasification. Nevertheless, there is no example in Thailand and
there is no market to sell the power to.
Group 2: Incineration, gasification technology, and pyrolysis technology
The technologies of this group are mainly thermal technologies. They are popular in
other countries as they can handle large quantity of wastes without the need for waste
separation. The level of energy produced per unit is higher than other technology. This group
of technologies requires a costly investment, but can be used in large to extra large source
of wastes. Incineration has high costs of investment and operation. It also causes environmental
problems. It does not require waste separation and can produce more energy than other
technology. Gasification technology is popular in other countries. It is still in experimental
stage with a number of prototype factories. It is a clean technology, but has limitation
with regard to investment. Pyrolysis technology is still in experimental and prototype stage.
It is a clean technology, but has limitation with regard to investment.
77
Biomass and Related Technologies
Biomass is from organic substance of crops and animals through a process which
transforms biomass into various kinds of energy. The technologies can be divided into
3 groups as follows;
Thermochemical process transforms biomass into energy by using heat to induce
chemical transformation, such as combustion, pyrolysis, and gasification.
Biochemical process transform biomass into energy by using biochemical reaction
which requires microorganisms, such as bacteria and fungus in fermentation until biomass
is transformed into energy such as ethanol and methane gas (CH4).
Chemical process transforms biomass into energy through chemical reaction
such as biodiesel.
Group 3: Plasma arc technology and bioreactor-gas-to-energy
The technologies of this group not yet ready for deployment as they are in research
and development without any application in Thailand and other countries. Plasma Arc
technology is in research and development stage. Bioreactor-Gas-To-Energy is in technological
development stage. It can be used with old landfill sites that have a problem on waste erosion
by water

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัยและพัฒนาพลังงานจากเทคโนโลยีเสียสามารถแบ่งได้เป็น3 กลุ่มเป็นดังนี้กลุ่มที่ 1: ใช้เทคโนโลยี เทคโนโลยีฝังกลบก๊าซการพลังงาน และปฏิเสธเชื้อเพลิงที่ได้รับ (RDF)นี้กลุ่มของเทคโนโลยีพร้อม และเหมาะสมกับชนิดของขยะในประเทศไทยพวกเขาสามารถใช้กับขนาดเล็ก (น้อยกว่า 100 ตันต่อวัน) การปานกลาง (100-250 ตันต่อวัน)ของเสีย เทคโนโลยีเหล่านี้ต้องมีระบบการจัดการของเสีย ถึงแม้ว่าพลังงานผลิตต่อหน่วยไม่หลากหลาย แต่เทคโนโลยีสามารถกระจายไปยังช่วงของสถานข้อจำกัดของเทคโนโลยีมีการคัดแยกขยะสำหรับกระบวนการย่อยสลาย ซึ่งจะมีตลาดสดและโรงอาหาร บนมืออื่น ๆ RDF ต้องอยู่ใกล้กับแหล่งของเสีย และต้องมีระบบคัดแยกขยะใช้เทคโนโลยีพร้อม และสามารถใช้งานทันที อย่างไรก็ตามเทคโนโลยีอาศัยนำเข้าเนื้อหามาก พลังงานที่ผลิตได้ในระดับจำกัดก็ต้องคัดแยกขยะเพื่อเลือกเฉพาะขยะอินทรีย์ซึ่งเข้ากันได้กับระบบ เทคโนโลยีสามารถจัดการแหล่งขนาดเล็ก และขนาดกลางของเสีย มีในปัจจุบันหลายหลุมฝังกลบซึ่งสามารถผลิตพลังงานถ้าจำเป็น สำหรับการฝังกลบก๊าซพลังงานเทคโนโลยี มันจะต้องใช้ระบบดูดก๊าซให้เทคโนโลยีในการผลิตพลังงานที่เต็มประสิทธิภาพ นอกจากนี้ มีข้อจำกัดในการคาดการณ์ปริมาณของก๊าซการแยกก๊าซ เทคโนโลยีนี้สามารถใช้ได้กับสื่อแหล่งใหญ่ของเสียบนมืออื่น ๆ RDF เฉพาะใช้กับแหล่งของเสียเล็กเป็นวัสดุสำหรับผลิตพลังงาน เช่นการแปรสภาพเป็นแก๊ส อย่างไรก็ตาม ไม่มีตัวอย่างในประเทศไทย และมีไม่มีตลาดการขายการกลุ่มที่ 2: การเผา เทคโนโลยีการแปรสภาพเป็นแก๊ส และการเทคโนโลยีชีวภาพเทคโนโลยีของกลุ่มนี้เป็นส่วนใหญ่ความร้อนเทคโนโลยี พวกเขาเป็นที่นิยมในประเทศอื่น ๆ พวกเขาสามารถจัดการขนาดใหญ่ปริมาณของเสียโดยไม่ต้องเสียแยก ระดับของพลังงานที่ผลิตต่อหน่วยจะสูงกว่าเทคโนโลยีอื่น ๆ กลุ่มนี้เทคโนโลยีต้องลงทุนค่าใช้จ่ายสูง แต่คุณสามารถใช้ในแหล่งขนาดใหญ่ไปขนาดใหญ่พิเศษของเสีย เผามีต้นทุนสูงการลงทุนและดำเนินการ มันยังทำให้สิ่งแวดล้อมปัญหา มันไม่ต้องคัดแยกขยะ และสามารถผลิตพลังงานมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆการใช้เทคโนโลยี เทคโนโลยีการแปรสภาพเป็นแก๊สเป็นที่นิยมในประเทศอื่น ๆ ยังอยู่ในทดลองขั้นตอนกับโรงงานต้นแบบ มันเป็นเทคโนโลยีสะอาด แต่มีข้อจำกัดเกี่ยวกับการลงทุน เทคโนโลยีชีวภาพคือ ยังคงอยู่ในการทดลองและขั้นตอนต้นแบบมันเป็นเทคโนโลยีสะอาด แต่มีข้อจำกัดเกี่ยวกับการลงทุน 77ชีวมวลและเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องชีวมวลเป็นสารอินทรีย์ที่พืชและสัตว์ตามกระบวนการซึ่งเปลี่ยนชีวมวลเป็นพลังงานชนิดต่าง ๆ เทคโนโลยีสามารถแบ่งได้เป็น3 กลุ่มเป็นดังนี้Thermochemical กระบวนการเปลี่ยนชีวมวลเป็นพลังงาน โดยใช้ความร้อนก่อให้เกิดการแปลงทางเคมี เช่นการเผาไหม้ ชีวภาพ และการแปรสภาพเป็นแก๊สกระบวนการทางชีวเคมีชีวมวลแปลงเป็นพลังงานโดยใช้ปฏิกิริยาชีวเคมีเป็นจุลินทรีย์ แบคทีเรียและเชื้อราในการหมักจนชีวมวลจะกลายเป็นพลังงานเช่นก๊าซธรรมชาติเอทานอลและก๊าซมีเทน (CH4)กระบวนการทางเคมีเปลี่ยนชีวมวลเป็นพลังงานผ่านปฏิกิริยาทางเคมีเช่นไบโอดีเซลกลุ่มที่ 3: เทคโนโลยีพลาสม่าอาร์คและถังปฏิกรณ์ชีวภาพแก๊สกับพลังงานเทคโนโลยีของกลุ่มนี้ไม่ได้พร้อมสำหรับการใช้งานกับในงานวิจัยและพัฒนา โดยโปรแกรมประยุกต์ใด ๆ ในประเทศไทยและประเทศอื่น ๆ พลาสม่าอาร์คเทคโนโลยีอยู่ในขั้นการวิจัยและพัฒนา ถังปฏิกรณ์ชีวภาพก๊าซให้พลังงานอยู่ในเทคโนโลยีขั้นตอนการพัฒนา สามารถใช้กับเว็บไซต์ฝังกลบเก่าที่มีปัญหากัดเซาะเสียโดยน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยและพัฒนาพลังงานที่ได้จากเทคโนโลยีของเสียสามารถแบ่งออกเป็น
3 กลุ่มดังนี้
กลุ่มที่ 1: เทคโนโลยี Anaerobic เทคโนโลยีการย่อยอาหาร, การฝังกลบก๊าซเป็นพลังงานและปฏิเสธ
เชื้อเพลิงมา (RDF)
กลุ่มของเทคโนโลยีนี้คือความพร้อมและเหมาะสมสำหรับ ประเภทของเสียในประเทศไทย.
พวกเขาสามารถใช้กับแหล่งขนาดเล็ก (น้อยกว่า 100 ตัน / วัน) ถึงปานกลาง (100-250 ตัน / วัน)
ของเสีย เทคโนโลยีเหล่านี้จำเป็นต้องมีระบบการจัดการของเสีย แม้ว่าพลังงานที่
ผลิตต่อหน่วยไม่ได้เป็นที่กว้างขวาง แต่เทคโนโลยีที่สามารถกระจายไปยังช่วงของสถ.
ข้อ จำกัด ของเทคโนโลยีรวมถึงการแยกขยะแบบไม่ใช้ออกซิเจนสำหรับการย่อยอาหารซึ่งจะ
มีความเหมาะสมกับตลาดสดและโรงอาหาร บนมืออื่น ๆ , RDF จะต้องมีการตั้งอยู่
ใกล้กับแหล่งที่มาของเสียและต้องการระบบแยกขยะ.
เทคโนโลยี Anaerobic ย่อยอาหารมีความพร้อมและสามารถใช้งานได้ทันที อย่างไรก็ตาม
เทคโนโลยีอาศัยอย่างหนักในเนื้อหาการนำเข้า พลังงานที่ผลิตอยู่ในระดับที่ จำกัด .
นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นในการแยกขยะเพื่อเลือกขยะอินทรีย์เท่านั้นที่เข้ากันได้
กับระบบ เทคโนโลยีที่สามารถจัดการกับแหล่งขนาดเล็กและขนาดกลางของเสีย มี
หลุมฝังกลบจำนวนมากในปัจจุบันที่สามารถผลิตพลังงานได้ถ้าจำเป็น สำหรับการฝังกลบก๊าซเป็นพลังงาน
เทคโนโลยีก็จะต้องใช้ระบบการสกัดก๊าซที่จะอนุญาตให้ใช้เทคโนโลยีในการผลิต
พลังงานได้อย่างเต็มศักยภาพ นอกจากนี้ยังมีข้อ จำกัด ในการคาดการณ์ปริมาณของก๊าซ
แยกก๊าซ เทคโนโลยีนี้สามารถนำมาใช้กับสื่อไปยังแหล่งที่มีขนาดใหญ่ของเสีย.
บนมืออื่น ๆ , RDF สามารถนำมาใช้เฉพาะกับแหล่งเล็ก ๆ ของเสียที่เป็นวัสดุสำหรับ
ผลิตพลังงานเช่นก๊าซ แต่มีเป็นตัวอย่างในประเทศไทยไม่ได้และ
มีตลาดที่จะขายอำนาจที่จะไม่มี.
กลุ่มที่ 2: การเผาเทคโนโลยีก๊าซและเทคโนโลยีไพโรไลซิ
เทคโนโลยีของกลุ่มนี้ส่วนใหญ่จะเป็นเทคโนโลยีการระบายความร้อน พวกเขาเป็นที่นิยมใน
ประเทศอื่น ๆ เช่นพวกเขาสามารถจัดการปริมาณมากของเสียโดยไม่จำเป็นต้องเสีย
แยก ระดับของพลังงานที่ผลิตต่อหน่วยสูงกว่าเทคโนโลยีอื่น ๆ กลุ่มนี้
ของเทคโนโลยีที่ต้องมีการลงทุนค่าใช้จ่าย แต่สามารถนำมาใช้ในขนาดใหญ่ไปยังแหล่งขนาดใหญ่พิเศษ
ของเสีย การเผามีค่าใช้จ่ายสูงของการลงทุนและการดำเนินงาน นอกจากนี้ยังทำให้สิ่งแวดล้อม
ปัญหา มันไม่จำเป็นต้องแยกขยะและสามารถผลิตพลังงานมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ
เทคโนโลยี เทคโนโลยีการผลิตก๊าซเป็นที่นิยมในประเทศอื่น ๆ มันยังอยู่ในการทดลอง
ขั้นตอนที่มีจำนวนโรงงานต้นแบบ เป็นเทคโนโลยีสะอาด แต่มีข้อ จำกัด
ในเรื่องเกี่ยวกับการลงทุน เทคโนโลยีไพโรไลซิยังคงอยู่ในการทดลองและต้นแบบเวที.
เป็นเทคโนโลยีสะอาด แต่มีข้อ จำกัด ในเรื่องเกี่ยวกับการลงทุนกับ.
77
ชีวมวลและเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับ
ชีวมวลจากสารอินทรีย์ของพืชและสัตว์ที่ผ่านกระบวนการที่
เปลี่ยนชีวมวลเข้าไปในหลายชนิดของพลังงาน เทคโนโลยีที่สามารถแบ่งออกเป็น
3 กลุ่มดังนี้
กระบวนการความร้อนเปลี่ยนชีวมวลเป็นพลังงานโดยการใช้ความร้อนจะทำให้เกิด
. การเปลี่ยนแปลงทางเคมีเช่นการเผาไหม้ไพโรไลซิและก๊าซ
กระบวนการทางชีวเคมีเปลี่ยนชีวมวลเป็นพลังงานโดยใช้ปฏิกิริยาทางชีวเคมี
ที่ต้องใช้จุลินทรีย์เช่น เชื้อแบคทีเรียและเชื้อราในการหมักจนชีวมวล
จะถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานเช่นเอทานอลและก๊าซมีเทน (CH4).
กระบวนการทางเคมีเปลี่ยนชีวมวลเป็นพลังงานผ่านปฏิกิริยาทางเคมี
เช่นไบโอดีเซล.
กลุ่มที่ 3 พลาสม่าเทคโนโลยีโค้งและเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพก๊าซเป็นพลังงาน
เทคโนโลยี ของกลุ่มนี้ยังไม่พร้อมสำหรับการใช้งานที่พวกเขามีในการวิจัย
และการพัฒนาโดยไม่ต้องโปรแกรมใด ๆ ในประเทศไทยและประเทศอื่น ๆ พลาสม่าอาร์ค
เทคโนโลยีในการวิจัยและการพัฒนาขั้นตอน เครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพก๊าซเป็นพลังงานที่อยู่ในเทคโนโลยี
ขั้นตอนการพัฒนา มันสามารถใช้กับเว็บไซต์ที่ฝังกลบขยะเก่าที่มีปัญหาเกี่ยวกับการกัดเซาะของเสีย
ด้วยน้ำ