It was written on twenty-two-year-o

It was written on twenty-two-year-old Byun Baekhyun’s face how much he wants to die at the lame choir performance his friend, Joonmyun, dragged him but as they went backstage to greet Joonmyun’s cousin, Jongdae, Baekhyun was more than excited. Just like twenty-two-year-old Kim Jongdae who thought only his awkward but kind-hearted cousin, Joonmyun will go and watch him performing but he brought a handsome and cute stranger with himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันถูกเขียน Byun Baekhyun ยี่สิบสองปีหน้าว่าเขาต้องการที่จะตายที่ร้องประสานเสียงอ่อนแอประสิทธิภาพ เพื่อน Joonmyun ลากเขา แต่เป็นพวกเขาไป backstage ทักทายญาติของ Joonmyun, Jongdae มากกว่าตื่นเต้น Baekhyun เหมือน Kim Jongdae ยี่สิบสองปีที่คิดว่า เพียงเขา ตกใจแต่ญาติ kind-hearted, Joonmyun จะไป และดูเขาทำ แต่เขานำคนแปลกหน้าหล่อ และน่ารักกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันถูกเขียนขึ้นบนใบหน้ายี่สิบสองปี Byun แบคฮยอนว่าเขาต้องการที่จะตายในประสิทธิภาพการทำงานของคณะนักร้องประสานเสียงง่อยเพื่อนของเขา Joonmyun ลากเขา แต่ขณะที่พวกเขาเดินไปหลังเวทีเพื่อทักทายญาติของ Joonmyun, Jongdae, แบคฮยอนเป็นมากกว่าตื่นเต้น เช่นเดียวกับยี่สิบสองปีคิม Jongdae ที่คิดเพียงญาติที่น่าอึดอัดใจ แต่ใจดีของเขา Joonmyun จะไปและดูเขาดำเนินการ แต่เขานำคนแปลกหน้าหล่อและน่ารักกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเขียนอยู่ที่ยี่สิบสองปีของบยอนแบคฮยอนหน้าว่าเขาอยากตายที่ไม่ได้เรื่อง ประสานเสียง งานเพื่อน joonmyun ลากเขา แต่เป็นพวกเขาเดินไปหลังเวที เพื่อทักทายญาติ joonmyun ของจองแดจ้า แพคฮยอนมากกว่าตื่นเต้น เหมือนยี่สิบสองปี คิมจงแด ที่คิดว่า เขาอึดอัด แต่ใจดี ลูกพี่ลูกน้องjoonmyun จะไปดูการแสดงของเขา แต่เขาเอาหล่อและน่ารัก

แปลกกับตัวเอง