Alright, I guess that's the end.""S

Alright, I guess that's the end."

"Seems like it, this boss was a cakewalk."

"Yep, at this rate, the next wave will also be a cinch."


Our bravely fought heroes were simply chatting at the heart of the frontline; where the corpse of a Chimera, the wave's Boss, laid.[11]

It was as if the job of evacuating civilians were only the adventurers and knights' responsibility...

Even though a month had already passed, these folks still think that all of this is nothing but a game.

It was quite a hassle for me to ignore these shitty heroes, but I was relieved that I managed to survive this wave.

The sky's color was still pitch black. Although it was only a matter of time before it would be dyed orange by the setting sun.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครับ ผมคิดว่า เป็นสิ้นสุด""เหมือนมัน cakewalk ถูกเจ้านายนี้""ฮ่ะ ที่นี้ คลื่นถัดไปจะยากขึ้น"วีรบุรุษสู้รบอย่างกล้าหาญของเราได้เพียงแค่สนทนาที่เกิด ศพของชิเมร่า คลื่นของบอส วาง[11]มันเป็นงานของ evacuating พลเรือนได้เฉพาะ adventurers และความรับผิดชอบของอัศวิน...แม้ว่าเดือนก็ผ่านไปแล้ว คนเหล่านี้ยังคงคิดว่า ทั้งหมดนี้คืออะไรแต่เกมก็ค่อนข้างยุ่งยากสำหรับผมที่จะละเว้นเหล่าวีรบุรุษ shitty แต่ฉันได้ปลดปล่อยให้ฉันจัดการเพื่อความอยู่รอดคลื่นนี้สีท้องฟ้ายังคงเป็นสีดำ มี เพียงเรื่องของเวลาก่อนที่จะย้อมสีส้ม โดยดวงอาทิตย์ตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอาล่ะฉันเดาว่าเป็นที่สิ้นสุด. " "ดูเหมือนว่ามันเจ้านายนี้คือแต่งเพลง." "อ๋อในอัตรานี้คลื่นต่อไปนอกจากนี้ยังจะได้รับแน่นอน." เราต่อสู้อย่างกล้าหาญวีรบุรุษถูกเพียงแค่การพูดคุยที่เป็นหัวใจของ แนวหน้า. ที่ศพของความฝัน, บอสคลื่นวาง [11] มันก็เป็นถ้างานของพลเรือนอพยพเป็นเพียงการผจญภัยและความรับผิดชอบอัศวิน '... แม้ว่าเดือนได้ผ่านไปแล้วคนเหล่านี้ยังคงคิดว่า ว่าทั้งหมดนี้คืออะไร แต่เกม. มันก็ค่อนข้างยุ่งยากสำหรับผมที่จะไม่สนใจวีรบุรุษเหล่านี้ห่วย แต่ผมก็รู้สึกโล่งใจที่ฉันจัดการเพื่อความอยู่รอดคลื่นนี้. สีฟ้าเป็นสีดำสนามยังคง. แม้ว่ามันจะเป็นเพียงเรื่องของ เวลาก่อนที่จะมีการย้อมสีส้มโดยดวงอาทิตย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเดาว่านั่นคือจุดจบ "

" เหมือนเจ้านายมันได้ง่าย ๆ "

" ใช่ ในอัตรานี้ คลื่นต่อไปจะเป็นเรื่องง่ายๆ เลย "


ของเราอย่างกล้าหาญต่อสู้วีรบุรุษเพียงแค่การสนทนาที่เป็นหัวใจของแนวหน้า ที่ศพของ มีความเพ้อฝันของคลื่น , เจ้านาย , วาง [ 11 ]

มันเหมือนกับงานอพยพพลเรือนเป็นนักผจญภัยและอัศวิน ' ความรับผิดชอบ . . . . . . .

แม้ว่าเดือนก็ได้ผ่านพ้นไป คนเหล่านี้ยังคิดว่าทั้งหมดนี้ไม่มีอะไร แต่เกม

มันค่อนข้างยุ่งยาก ผมเลยไม่สนใจวีรบุรุษเหล่านี้ แต่ฉันโล่งใจที่ฉันจัดการเพื่อความอยู่รอดคลื่นนี้

สีท้องฟ้ายังมืดสนิท ถึงแม้ว่ามันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่มันจะอมส้มของพระอาทิตย์