The temple complex was constructed

The temple complex was constructed from 1406 to 1420 during the reign of the Yongle Emperor, who was also responsible for the construction of the Forbidden City in Beijing. The complex was extended and renamed Temple of Heaven during the reign of the Jiajing Emperor in the 16th century. Jiajing also built three other prominent temples in Beijing, the Temple of Sun (日壇) in the east, the Temple of Earth (地壇) in the north, and the Temple of Moon (月壇) in the west. The Temple of Heaven was renovated in the 18th century under the Qianlong Emperor. By then, the state budget was insufficient, so this was the last large-scale renovation of the temple complex in imperial times.

The temple was occupied by the Anglo-French Alliance during the Second Opium War. In 1900, during the Boxer Rebellion, the Eight Nation Alliance occupied the temple complex and turned it into the force's temporary command in Beijing, which lasted for one year. The occupation desecrated the temple and resulted in serious damage to the building complex and the garden. Robberies of temple artifacts by the Alliance were also reported.[citation needed] With the downfall of the Qing, the temple complex was left un-managed. The neglect of the temple complex led to the collapse of several halls in the following years.[2]

In 1914, Yuan Shikai, then President of the Republic of China, performed a Ming prayer ceremony at the temple, as part of an effort to have himself declared Emperor of China. In 1918 the temple was turned into a park and for the first time open to the public.

The Temple of Heaven was inscribed as a UNESCO World Heritage Site in 1998 and was described as "a masterpiece of architecture and landscape design which simply and graphically illustrates a cosmogony of great importance for the evolution of one of the world’s great civilizations..." as the "symbolic layout and design of the Temple of Heaven had a profound influence on architecture and planning in the Far East over many centuries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดที่ซับซ้อนถูกสร้างขึ้น 1406-1420 ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิ Yongle ที่ยังเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการก่อสร้างของพระราชวังต้องห้ามในกรุงปักกิ่ง ที่ซับซ้อนได้ขยายและเปลี่ยนชื่อเป็นวัดแห่งสวรรค์ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิ Jiajing ในศตวรรษที่ 16 Jiajing ยังสร้างวัดสามโดดเด่นอื่น ๆ ในกรุงปักกิ่งวัดของดวงอาทิตย์ (日壇) อยู่ทางทิศตะวันออกของวัดโลก (地壇) ในภาคเหนือและวัดของดวงจันทร์ (月壇) ทางทิศตะวันตก วัดแห่งสวรรค์ได้รับการบูรณะในศตวรรษที่ 18 ภายใต้จักรพรรดิเฉียนหลง จากนั้นงบประมาณของรัฐไม่เพียงพอดังนั้นนี้คือการปรับปรุงขนาดใหญ่ที่ผ่านมาของวัดที่ซับซ้อนในช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่. วัดถูกครอบครองโดยกลุ่มพันธมิตรแองโกลของฝรั่งเศสในช่วงที่สองสงครามฝิ่น ในปี 1900 ในระหว่างกบฏนักมวยแปดประเทศพันธมิตรครอบครองวัดซับซ้อนและกลายเป็นคำสั่งชั่วคราวมีผลบังคับใช้ในกรุงปักกิ่งซึ่งกินเวลาเป็นเวลาหนึ่งปี อาชีพทำลายวัดและส่งผลให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงต่ออาคารที่ซับซ้อนและสวน การปล้นของสิ่งประดิษฐ์วัดโดยพันธมิตรยังได้รับรายงาน. [อ้างจำเป็น] กับการล่มสลายของราชวงศ์ชิงที่วัดซับซ้อนถูกทิ้งยกเลิกการจัดการ ละเลยของวัดที่ซับซ้อนนำไปสู่การล่มสลายของห้องโถงหลายในปีต่อ ๆ ไป. [2] ในปี 1914 หยวน Shikai แล้วประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐจีนทำพิธีสวดมนต์หมิงที่วัดเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่จะ ได้ประกาศตัวเองจักรพรรดิแห่งประเทศจีน ในปี 1918 พระวิหารก็กลายเป็นสวนสาธารณะและเป็นครั้งแรกที่เปิดให้ประชาชน. วัดแห่งสวรรค์ถูกจารึกเป็นยูเนสโกมรดกโลกในปี 1998 และได้รับการอธิบายว่า "งานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมและการออกแบบภูมิทัศน์ที่เรียบง่ายและชัดเจนแสดงให้เห็นถึง กำเนิดจักรวาลมีความสำคัญมากสำหรับการวิวัฒนาการของหนึ่งในอารยธรรมที่ยิ่งใหญ่ของโลก ... "เป็น" สัญลักษณ์รูปแบบและการออกแบบของวัด Temple of Heaven มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมและการวางแผนในตะวันออกไกลกว่าหลายศตวรรษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัดซับซ้อนถูกสร้างขึ้นจาก 1406 ที่จะเริ่มในรัชสมัยของจักรพรรดิ Yongle , ที่ยังรับผิดชอบในการก่อสร้างพระราชวังต้องห้ามในกรุงปักกิ่ง ที่ซับซ้อนถูกขยายและเปลี่ยนชื่อเป็นวัดแห่งสวรรค์ในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิเจียจิ้งในศตวรรษที่ 16 เจียจิ้งยังสร้างสามเด่นอื่นๆ วัดในปักกิ่ง , วิหารแห่งดวงอาทิตย์ ( 日壇 ) ในตะวันออกวัดของโลก ( 地壇 ) ในเหนือ และวัดของดวงจันทร์ ( 月壇 ) ทางทิศตะวันตก วิหารแห่งสวรรค์ได้รับการปรับปรุงใหม่ในศตวรรษที่ 18 ภายใต้จักรพรรดิ qianlong . แล้ว งบประมาณของรัฐมีไม่เพียงพอ ดังนั้นนี้คือการปรับปรุงขนาดใหญ่สุดของวิหารที่ซับซ้อนใน Imperial ครั้ง

วัดถูกครอบครองโดยพันธมิตรฝรั่งเศสอังกฤษในสงครามฝิ่นครั้งที่สอง ในปี 1900 ,ระหว่างกบฏนักมวย ชาติแปดพันธมิตรยึดครองวัดซับซ้อนและกลายเป็นของแรงชั่วคราวคำสั่งในปักกิ่ง ซึ่งกินเวลานาน 1 ปี อาชีพย่ำยีวัดและก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงต่ออาคารที่ซับซ้อน และ สวน ปล้นพระวิหารของสิ่งประดิษฐ์โดยพันธมิตรยังรายงาน . อ้างอิง [ จำเป็น ] กับความหายนะของเมืองจีนวัดซับซ้อนถูกทิ้งและจัดการ การละเลยของวิหารที่ซับซ้อนนำไปสู่การล่มสลายของหลายสถาบันในปีต่อไปนี้ . [ 2 ]

ในปี 1914 , มิกกีย์ รูร์ก จากนั้นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน แสดงเป็น หมิง พิธีสวดมนต์ในวัด เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่จะได้รับตัวเองประกาศจักรพรรดิแห่งประเทศจีน ใน 1918 วัดเดิมเป็นสวนสาธารณะ และเป็นครั้งแรกที่เปิดให้ประชาชน

วัดแห่งสวรรค์ได้จดทะเบียนเป็นมรดกโลกใน พ.ศ. 2541 และได้รับการอธิบายว่า " ผลงานชิ้นเอกของสถาปัตยกรรม และ ออกแบบภูมิทัศน์ ซึ่งเพียงแค่และภาพกราฟิกแสดงให้เห็นถึงการศึกษาเกี่ยวกับกำเนิดของจักรวาลสำคัญสำหรับการวิวัฒนาการของอารยธรรมที่ยิ่งใหญ่ของโลก . . . . . . ." เป็น " รูปแบบสัญลักษณ์และการออกแบบของวิหารแห่งสวรรค์ได้ลึกซึ้งอิทธิพลสถาปัตยกรรมและการวางแผนในตะวันออกไกลกว่าหลายศตวรรษ