After that, the villagers held a hu

After that, the villagers held a huge farewell party at the bar for Yuumis and Gran, and after drinking lots, they departed for the city that served as their base.
They were a pair that came and left like a storm, but also a pair that helped Luru gain a number of things.

“Well then, I’ll be looking forward to seven years from now!”

“After getting back, establishing a clan… Just when did this get decided…? Well, whatever. Seven years later we’ll have such a super huge clan that it’ll shock you senseless! Next time it’s our turn to surprise you! Well… Until then though, we’re planning on coming here once in a while…”

Saying that, the two of them headed away from the village.
You could say that they were looking forward to what the future actually held.
The promise was between Luru and Gran, but it seems that Iris completely intended to come along.

“In seven years, we will be adventurers, won’t we, Ojisama!”

She said.
In fact, Iris’ skill was more than enough, but Luru was still unsure about bringing Iris somewhere dangerous.
However, Iris was also an ancient demon.
Though she was a girl, to she who was a soldier who lived through that era of war, Luru thought that worrying about this was a little rude, and decided to stop overworrying.

After this, the problem that remained was explaining to his parents but…

His family being a noble family meant that there were troublesome parts that came with it, and honestly he was worried about how to break the topic to them.

However, when he spoke about this worry,

“If you ask honestly, I don’t think there will be a problem, but…”

Iris said.
According to her, their mother Medea had noticed that Luru was thinking of one day leaving the village, so perhaps she would give him permission to leave.

Certainly that made sense but… he didn’t know how it would go in reality.
He felt at least a little anxious about it.

However, if he didn’t speak about it, nothing could begin.
Luru nodded at Iris’ words in agreement, and decided to just ask honestly.

◆◇◆◇◆

Luru’s worries turned out to be needless.
As for when he realised this, it started when he timidly said to Medea,

“I want to become an adventurer when I turn 14.”

and with an expression that seemed like he was saying the obvious, she replied,

“Eh? I know that. You’re going to leave the village, right? Or rather, that’s quite late, isn’t it…?”

It was around this time that he realised it.

When he asked about her response in more detail, Medea said that she noticed that since Luru had been aware of things, he would look off into the distance somewhere with eyes of longing, so she thought that he would probably leave the village, and would one day speak to her about this.
However, she had expected it to be earlier… That’s why rather than 14, she thought that it wouldn’t be odd if he said he wanted leave at 10 – no, even at 7, which is why when she realised that she would have another 7 whole years with him, on the contrary it made her happy, she said.

Rather than eyes of longing, it was eyes of reminiscence, and rather than looking off into the distance, he was recalling the days that became history that he could never get back, but there was no way his mother could know that.
In the end, however, the result of this was that her guess was surprisingly accurate.

Luru felt it was good luck that things were progressing in a better direction, and more tidily so, than he had expected.
Iris also told their mother that she would be tagging along, and as expected, Medea had already thought it would happen.
Or rather, Iris was constantly following Luru around, so on the contrary you could even say it was to be expected.
When she was asked what she felt about this impression,

“It is my honour!”

she said, and Luru felt that it was already past the point of being able to do anything about it.
Not that he wanted to stop it to begin with, though.

And like that, the path to being an adventurer steadily unfolded before Luru and Iris, when suddenly Medea muttered something worrying.

“…I’m fine with it, but Patrick is… you know? …I wonder if it’ll be alright.”

His mother was a broadminded person.
That’s why she easily accepted it.

However, it might have been risky to think that his father would do the same.
His father was by no means a stern type, and though he was strict when it came to swordsmanship, he was ordinarily a gentle and kind person.

However, within that gentleness lay a strong and intense person… In other words, he was a person that became scary when angered.

In the end, would this type of father readily accept them leaving the house at 14?
He wasn’t that difficult of a person, but he was the type that couldn’t just say “Sure”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น ชาวบ้านจัดงานเลี้ยงอำลาใหญ่ที่แถบ Yuumis และแกรน และหลังจากดื่มจำนวนมาก พวกเขาออกเดินทางในเมืองที่เป็นฐานของพวกเขาพวกคู่ที่มา และซ้ายเหมือนพายุ แต่คู่ที่ช่วย Luru ได้หลายสาเหตุ"ดีแล้ว ฉันจะรอเจ็ดปีนี้""หลังจากรับกลับ สร้างตระกูล... เพียงเมื่อไม่ได้นี้ได้รับการตัดสินใจ... ดี สิ่งนั้น เจ็ดปีต่อมาเราจะได้กล่าวเป็นซุปเปอร์ขนาดใหญ่ตระกูลว่า มันจะทำให้คุณช็อคหมดสติ ครั้งต่อไปก็เปิดของเราแปลกใจคุณ ดี... จนแล้ว แม้ว่า เรากำลังวางแผนในการมาที่นี่นาน ๆ..."บอกว่า หัวเขาทั้งสองออกจากหมู่บ้านคุณสามารถพูดได้ว่า พวกเขาได้มองไปข้างหน้าว่าอนาคตจริงจัดขึ้นสัญญามีระหว่าง Luru และแกรน แต่ดูเหมือนว่า ไอริสสมบูรณ์ตั้งใจมาพร้อม"ในปีที่เจ็ด เราจะ adventurers ไม่เรา Ojisama"เธอบอกว่าในความเป็นจริง ทักษะของไอริสเป็นมากกว่าเพียงพอ ได้ Luru ไม่แน่ใจยังนำ Iris ไหนอันตรายอย่างไรก็ตาม ไอริสได้นอกจากนี้ยังมีปีศาจโบราณว่าเธอเป็นผู้หญิง เพื่อเธอที่เป็นทหารที่อยู่ผ่านยุคสงคราม Luru คิดว่า กังวลนี้หยาบเล็กน้อย และตัดสินใจที่จะหยุดการ overworryingหลังจากนี้ ปัญหาที่ยังคงถูกอธิบายให้พ่อแม่ แต่...ครอบครัวเป็นครอบครัวโนเบลหมายถึง ที่มีมีส่วนซึงที่ และสุจริตอย่างเขากังวลเกี่ยวกับวิธีการแบ่งหัวข้อไว้อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาพูดเกี่ยวกับความกังวลนี้"ถ้าคุณขอให้สุจริตอย่าง ฉันไม่คิดว่า จะมีปัญหา แต่..."ไอริสกล่าวตามเธอ แม่ Medea พบว่า Luru คิดวันหนึ่งออกจากหมู่บ้าน ดังนั้นบางทีเธอจะเขาอนุญาตให้ปล่อยแน่นอนที่ทำความรู้สึก แต่...ไม่ทราบว่ามันจะไปในความเป็นจริงเขารู้สึกน้อยน้อยกระตือรือร้นเกี่ยวกับมันอย่างไรก็ตาม ถ้าไม่ได้พูดเกี่ยวกับมัน ไม่สามารถเริ่มต้นLuru พยักหน้าที่ของไอริสคำตกลง แล้วตัดสินใจถามสุจริตอย่าง◆◇◆◇◆กังวลของ Luru ให้รวดเร็วส่วนเมื่อเขาเองก็ยังคิดนี้ มันเริ่มต้นเมื่อเขากล่าวว่า การ Medea, timidly"อยากจะเป็น นักผจญภัยเมื่อเปิด 14"และ มีนิพจน์ที่เก่า ๆ เขามีคำพูดชัดเจน เธอ ตอบกลับ"เอ๊ะ ฉันรู้แล้วน่า คุณกำลังจะออกจากหมู่บ้าน ขวา หรือมากกว่า ก็ค่อนข้างล่าช้า ไม่ได้... ? "มันเป็นสถานที่เขาเองก็ยังคิดว่าเวลานี้เมื่อเขาถามถึงเธอตอบละเอียด Medea กล่าวว่า เธอสังเกตเห็นว่า ตั้งแต่ Luru ได้ตระหนักถึงสิ่ง เขาจะมองออกเป็นระยะทางอยู่กับตาของลิ้น เพื่อเธอคิดว่า เขาคงจะออกจากหมู่บ้าน และจะหนึ่งวันพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม เธอได้คาดให้ก่อน... นั่นคือเหตุผลที่มากกว่า 14 เธอคิดว่า มันจะไม่แปลกถ้าเขากล่าวว่า เขาต้องลางาน 10 – ไม่ แม้ที่ 7 ซึ่งเป็นเหตุผลที่เมื่อเธอเองก็ยังคิดว่าเธอจะมีอีก 7 ปีทั้งหมดกับเขา กลับกันมันทำให้เธอมีความสุข กล่าวแทนสายตาของลิ้น มันเป็นตาของอะไร และแทนที่มองออกเป็นระยะทาง เขาได้นึกถึงวันที่กลายเป็นประวัติศาสตร์ที่เขาไม่เคยจะกลับมา แต่มีวิธีที่ แม่ของเขาอาจรู้ว่าในสุด อย่างไร ตามผลนี้ได้ว่า เธอเดาถูกน่าแปลกใจที่ถูกต้องLuru รู้สึกก็โชคดีที่สิ่งที่มีความก้าวหน้า ในทิศทางที่ดีขึ้น และ tidily ขึ้น มาก มากกว่าที่เขาได้คาดไว้ไอริสยังบอกแม่ว่า เธอจะติดป้ายตาม และตามที่คาดไว้ Medea ได้แล้วคิดว่า มันจะเกิดขึ้นหรือมากกว่า ไอริสได้ตลอดเวลาตาม Luru สถาน เรื่อย ๆ ตรงกันข้ามคุณสามารถแม้ว่า จะมีการเมื่อเธอถูกถามว่า เธอรู้สึกเกี่ยวกับความประทับใจนี้"มันเป็นเกียรติของฉัน"เธอกล่าวว่า และ Luru รู้สึกว่า มันถูกแล้วเลยจุดจะทำอะไรเกี่ยวกับมันไม่ว่าเขาต้องการจะเริ่มต้นด้วย ว่าและเช่นเดียวกับที่ เส้นทางการเป็น นักผจญภัยอย่างต่อเนื่องกางออกก่อน Luru และไอริส เมื่อจู่ ๆ Medea muttered บางสิ่งบางอย่างที่กังวล“… ฉันดีกับมัน แต่ Patrick หมู่เกาะ... คุณรู้หรือไม่ … ผมสงสัยว่า ถ้า มันจะครับ"แม่ของเขาถูกคน broadmindedที่ว่าทำไมเธอได้ยอมรับมันอย่างไรก็ตาม มันอาจได้มีความเสี่ยงคิดว่า พ่อของเขาจะทำเหมือนกันบิดาเป็นชนิดตรง ๆ โดยไม่ และเขาเองก็เข้มงวดไป swordsmanship เขาเป็นปกติผู้อ่อนโยน และประเภทอย่างไรก็ตาม ในที่ มนต์เสนห์วางผู้แข็งแกร่ง และรุนแรง... กล่าว เขาเป็นคนที่กลายเป็นน่ากลัวเมื่อ angeredในสุด จะชนิดนี้ของพ่อพร้อมยอมรับพวกเขาออกจากบ้านที่ 14ไม่ยากที่คน แต่เป็นชนิดที่ไม่เพียงแค่พูดว่า "แน่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้นชาวบ้านจัดงานเลี้ยงอำลาขนาดใหญ่ที่บาร์สำหรับ Yuumis และ Gran และหลังจากดื่มจำนวนมากที่พวกเขาออกจากเมืองที่ทำหน้าที่เป็นฐานของพวกเขา.
พวกเขาเป็นคู่ที่มาและทิ้งเหมือนพายุ แต่ยังคู่ ที่ช่วย Luru ได้รับจำนวนของสิ่ง. "ถ้าอย่างนั้นผมจะมองไปข้างหน้าถึงเจ็ดปีนับจากนี้!" "หลังจากที่ได้รับกลับมาสร้างตระกูล ... เพียงแค่นี้เมื่อไม่ได้รับการตัดสินใจ ... ? ดีสิ่งที่ เจ็ดปีต่อมาเราจะได้เช่นตระกูลใหญ่สุดที่มันจะช็อตที่คุณหมดสติ! ครั้งต่อไปก็เปิดของเราที่จะทำให้คุณประหลาดใจ! ดี ... จนแล้ว แต่เรากำลังวางแผนในการมาที่นี่ครั้งในขณะที่ ... "บอกว่าพวกเขาทั้งสองมุ่งหน้าออกไปจากหมู่บ้าน. คุณอาจจะบอกว่าพวกเขากำลังมองไปข้างหน้าว่าอนาคตจะจัดขึ้นจริง. สัญญาเป็น ระหว่าง Luru และ Gran แต่มันดูเหมือนว่าไอริสตั้งใจที่สมบูรณ์ที่จะมาพร้อม. "ในเจ็ดปีเราจะเป็นนักผจญภัยจะไม่เรา Ojisama!" เธอกล่าว. ในความเป็นจริงทักษะไอริส 'เป็นมากกว่าเพียงพอ แต่ Luru ก็ยังคงไม่แน่ใจเกี่ยวกับการนำไอริสที่เป็นอันตรายที่ใดที่หนึ่ง. แต่ไอริสยังเป็นปีศาจโบราณ. แม้เธอจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่จะเธอซึ่งเป็นทหารที่อาศัยอยู่ผ่านยุคของสงครามนั้น Luru คิดว่ากังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นเพียงเล็กน้อยหยาบและ ตัดสินใจที่จะหยุด overworrying. หลังจากนี้ปัญหาที่ยังคงได้รับการอธิบายให้พ่อแม่ของเขา แต่ ... ครอบครัวของเขาเป็นตระกูลขุนนางหมายถึงว่ามีชิ้นส่วนที่ลำบากที่มาพร้อมกับมันและตรงไปตรงมาที่เขาเป็นห่วงเกี่ยวกับวิธีการแบ่งหัวข้อให้กับพวกเขาแต่เมื่อเขาพูดเกี่ยวกับความกังวลนี้"ถ้าคุณถามตรงไปตรงมาผมไม่คิดว่าจะมีปัญหา แต่ ... " ไอริสกล่าว. ตามที่เธอ Medea แม่ของพวกเขาสังเกตเห็นว่า Luru คิดของวันหนึ่งออกจาก หมู่บ้านดังนั้นบางทีเธอจะทำให้เขาได้รับอนุญาตให้ออกจาก. แน่นอนว่าทำให้ความรู้สึก แต่ ... เขาไม่ได้รู้ว่ามันจะไปในความเป็นจริง. เขารู้สึกว่าอย่างน้อยน้อยกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. แต่ถ้าเขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่มีอะไรที่จะเริ่ม. Luru พยักหน้าคำ Iris ในข้อตกลงและตัดสินใจที่จะถามตรงไปตรงมา. ◆◇◆◇◆กังวล Luru ที่เปิดออกมาจะไม่มีความจำเป็น. ในฐานะที่เป็นเมื่อเขาตระหนักในเรื่องนี้มันเริ่มต้นเมื่อเขาเหนียมกล่าวว่า Medea, "ผมต้องการที่จะเป็นนักผจญภัยเมื่อผมเปิด 14" และมีการแสดงออกที่ดูเหมือนว่าเขาบอกว่าที่เห็นได้ชัดเธอตอบว่า"ใช่มั้ย? ฉันรู้แล้ว. คุณกำลังจะออกจากหมู่บ้านใช่มั้ย? หรือมากกว่าที่ค่อนข้างล่าช้าไม่ได้ ... ? "มันเป็นช่วงเวลาที่เขารู้ว่ามัน. เมื่อเขาถูกถามเกี่ยวกับการตอบสนองของเธอในรายละเอียดเพิ่มเติม Medea บอกว่าเธอสังเกตเห็นว่าตั้งแต่ Luru ได้รับการตระหนักถึงสิ่งที่เขาจะ มองออกไปในระยะทางที่อยู่ที่ไหนสักแห่งด้วยตาของความปรารถนาเพื่อให้เธอคิดว่าเขาอาจจะออกจากหมู่บ้านและวันหนึ่งจะพูดกับเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้. อย่างไรก็ตามเธอได้คาดหวังให้เป็นก่อนหน้านี้ ... นั่นเป็นเหตุผลที่มากกว่า 14 เธอคิดว่า ว่ามันจะไม่แปลกถ้าเขาบอกว่าเขาอยากจะออกจากที่ 10 - ไม่มีแม้ที่ 7 ซึ่งเป็นเหตุผลที่เมื่อเธอรู้ว่าเธอจะมีอีก 7 ปีทั้งกับเขาในทางตรงกันข้ามมันทำให้เธอมีความสุขที่เธอกล่าวว่าแทนที่จะสายตาของความปรารถนามันเป็นสายตาของความทรงจำและแทนที่จะมองออกไปในระยะทางที่เขาก็นึกถึงวันที่กลายเป็นประวัติศาสตร์ที่เขาไม่เคยได้รับกลับมา แต่มีวิธีที่แม่ของเขาอาจจะรู้ว่าไม่มี. ในท้ายที่สุด แต่ผลจากการนี้ก็คือว่าการคาดเดาของเธอเป็นที่ถูกต้องน่าแปลกใจ. the Luru รู้สึกว่ามันเป็นโชคดีว่าสิ่งที่ได้รับความคืบหน้าไปในทิศทางที่ดีขึ้นและมากขึ้นเป็นที่เป็นทางดังนั้นกว่าที่เขาคาดว่าจะมี. ไอริสยังบอกแม่ของพวกเขาว่าเธอจะได้รับการติดแท็ก พร้อมและเป็นไปตามคาด Medea ได้แล้วคิดว่ามันจะเกิดขึ้น. หรือมากกว่าไอริสได้รับการอย่างต่อเนื่องต่อไป Luru รอบดังนั้นในทางตรงกันข้ามคุณยังสามารถบอกว่ามันเป็นที่คาดหวัง. เมื่อเธอถูกถามว่าเธอรู้สึกเกี่ยวกับการแสดงผลนี้" มันเป็นเกียรติของฉัน! "เธอกล่าวและLuru รู้สึกว่ามันมีอยู่แล้วผ่านจุดของความสามารถที่จะทำอะไรเกี่ยวกับมัน. ไม่ว่าเขาต้องการที่จะหยุดมันจะเริ่มต้นด้วยแม้ว่า. และเหมือนว่าเส้นทางที่จะเป็นได้ นักผจญภัยอย่างต่อเนื่องก่อนที่จะกางออก Luru และไอริสเมื่อจู่ Medea พึมพำบางสิ่งบางอย่างที่กังวล. "... ฉันดีกับมัน แต่แพทริค ... คุณรู้หรือไม่? ... ผมสงสัยว่ามันจะไม่เป็นไร. "แม่ของเขาเป็นคนbroadminded. นั่นเป็นเหตุผลที่เธอได้รับการยอมรับอย่างง่ายดายมัน. แต่ก็อาจจะมีความเสี่ยงที่จะคิดว่าพ่อของเขาจะทำเช่นเดียวกัน. พ่อของเขาเป็นโดยไม่มีหมายเข้มงวด ประเภทและแม้ว่าเขาจะเป็นที่เข้มงวดเมื่อมันมาถึงดาบเขาเป็นปกติเป็นคนที่อ่อนโยนและชนิด. อย่างไรก็ตามภายในอ่อนโยนที่วางคนที่แข็งแกร่งและรุนแรง ... ในคำอื่น ๆ เขาเป็นคนที่กลายมาเป็นที่น่ากลัวเมื่อโกรธ. ใน ปลายประเภทของพ่อนี้พร้อมจะยอมรับพวกเขาออกจากบ้านวันที่ 14? เขาไม่ได้ยากของคน แต่เขาก็ประเภทที่ไม่เพียงแค่พูดว่า "แน่นอน"