Differences from object-oriented pr

Differences from object-oriented programming[edit]
Proponents of object-oriented programming (OOP) maintain that software should be written according to a mental model of the actual or imagined objects it represents. OOP and the related disciplines of object-oriented analysis and object-oriented design focus on modeling real-world[citation needed] interactions and attempting to create "nouns" and "verbs" that can be used in more human-readable ways, ideally by end users as well as by programmers coding for those end users.

Component-based software engineering, by contrast, makes no such assumptions, and instead states that developers should construct software by gluing together prefabricated components - much like in the fields of electronics or mechanics. Some peers[who?] will even talk of modularizing systems as software components as a new programming paradigm. Example for possible paradigm: many experts feel adaptable to evolving needs is more important than reuse, since 80% of software engineering deals with maintaining or releasing new versions. So it is desirable to build complex system by assembling highly cohesive loosely coupled large components, where cost of redesigning each of such adoptable components (or replacing by a better component) must be minimized.

Some[who?] argue that earlier computer scientists made this distinction, with Donald Knuth's theory of "literate programming" optimistically assuming there was convergence between intuitive and formal models, and Edsger Dijkstra's theory in the article The Cruelty of Really Teaching Computer Science, which stated that programming was simply, and only, a branch of mathematics.[6][7]

In both forms, this notion has led to many academic debates[weasel words] about the pros and cons of the two approaches and possible strategies for uniting the two. Some[who?] consider the different strategies not as competitors, but as descriptions of the same problem from different points of view.[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างจากการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ [แก้ไข]
Proponents เขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ (OOP) รักษาว่า ควรเขียนซอฟแวร์ตามรูปแบบจิตของวัตถุจริง หรือเรื่องสมมติที่แสดง OOP และสาขาที่เกี่ยวข้องของการวิเคราะห์เชิงวัตถุและเชิงวัตถุการออกแบบเน้นการสร้างโมเดลจริงโลก [ต้องการอ้างอิง] โต้ตอบและพยายามสร้าง "คำนาม" และ "กริยา" ที่สามารถใช้ในวิธีที่มนุษย์สามารถอ่านเพิ่มเติม ห้อง โดยผู้ใช้ที่ เป็นโปรแกรมเมอร์ที่เขียนโค้ดสำหรับผู้ใช้เหล่านั้น

ตามส่วนประกอบซอฟต์แวร์วิศวกรรม โดยคมชัด ทำไม่เช่นสมมติฐาน และแทน อเมริกาที่นักพัฒนาควรสร้างซอฟต์แวร์ โดยติดกาวเข้าด้วยกันสำเร็จส่วนประกอบ - เหมือนในด้านอิเล็กทรอนิกส์หรือกลศาสตร์ บางเพื่อน [ใคร] แม้จะพูดของ modularizing เป็นส่วนประกอบของซอฟต์แวร์เป็นกระบวนทัศน์ใหม่เขียนโปรแกรมระบบ ตัวอย่างสำหรับกระบวนทัศน์ได้: รู้สึกผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากสามารถปรับเปลี่ยนความต้องการพัฒนาเป็นสำคัญกว่าการนำมาใช้ใหม่ ตั้งแต่ 80% ของข้อเสนอวิศวกรรมซอฟต์แวร์กับการรักษา หรือปล่อยเวอร์ชันใหม่ ดังนั้นจึงต้องสร้างระบบที่ซับซ้อน ด้วยการประกอบสูงควบควบคู่ซึ่งมีขนาดใหญ่ประกอบ ต้นทุนของ redesigning แห่งดังกล่าวที่ต้องย่อ adoptable คอมโพเนนต์ (หรือแทนที่ ด้วยส่วนประกอบที่ดี)

บาง [ใคร] โต้เถียงว่า นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ก่อนหน้านี้ทำให้ความแตกต่าง ด้วยทฤษฎีของ Knuth โดนัลด์ "literate เขียน" ลงในแง่ดีโดยถือว่า มีการบรรจบกันระหว่างรูปแบบอย่างเป็นทางการ และใช้งานง่าย และ Edsger Dijkstra ทฤษฎีในบทโหดจริง ๆ สอนคอมพิวเตอร์วิทยาศาสตร์ ซึ่งระบุว่า การเขียนโปรแกรม มีเพียง เท่า นั้น สาขาของคณิตศาสตร์[6][7]

ในรูปแบบ ความคิดนี้ได้นำไปดำเนินการศึกษาหลาย [เพียงพอนคำ] เกี่ยวกับข้อดีและข้อด้อยของสองวิธีและกลยุทธ์ได้รวบสอง บาง [ใคร] พิจารณากลยุทธ์ต่าง ๆ ไม่ เป็นคู่แข่ง แต่ เป็นคำอธิบายของปัญหาเดียวกันจากจุดมุมมองที่แตกต่างกัน[ต้องการอ้างอิง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตกต่างจากการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ [ แก้ไข ]
ผู้เสนอของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ ( OOP ) รักษาซอฟต์แวร์ควรเขียนตามรูปแบบของจิตที่แท้จริง หรือจินตนาการวัตถุที่ใช้แทนอุ๊ย และสาขาวิชาที่เกี่ยวข้อง การวิเคราะห์เชิงวัตถุและการออกแบบเชิงวัตถุการสร้างแบบจำลองของโฟกัสบนโลกแห่งความจริง [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ปฏิสัมพันธ์และพยายามที่จะสร้าง " นาม " และ " กริยา " ที่สามารถใช้ในมนุษย์ที่สามารถอ่านได้ทาง ความนึกคิด โดยผู้ใช้ที่เป็นโปรแกรมเมอร์นะครับ สำหรับผู้ใช้

ส่วนประกอบพื้นฐานวิศวกรรมซอฟต์แวร์ โดย ความคมชัดก็ไม่ทำให้สมมติฐานดังกล่าวและแทน ระบุว่า นักพัฒนาควรสร้างซอฟต์แวร์สำเร็จรูปติดกาวเข้าด้วยกัน ส่วนประกอบ - มากเช่นในสาขาอิเล็กทรอนิกส์ หรือ กลศาสตร์ มีเพื่อน [ ใคร ? ] จะพูดของ modularizing ระบบส่วนประกอบซอฟต์แวร์เป็นการเขียนโปรแกรมแบบใหม่ ตัวอย่างที่เป็นไปได้กระบวนทัศน์ : ผู้เชี่ยวชาญหลายคนรู้สึกปรับตัวเพื่อตอบความต้องการที่สำคัญมากกว่าการนำมาใช้ใหม่ ,ตั้งแต่ 80% ของวิศวกรรมซอฟต์แวร์ที่เกี่ยวข้องกับการรักษา หรือการปล่อยเวอร์ชันใหม่ ดังนั้นจึงเป็นที่พึงปรารถนาที่จะสร้างระบบที่ซับซ้อนด้วยการประกอบสูง เหนียวหลวมคู่ขนาดใหญ่ส่วนประกอบที่ค่าใช้จ่ายของการออกแบบแต่ละองค์ประกอบ adoptable เช่น ( หรือแทนที่ด้วยชิ้นส่วนดีกว่า ) ต้องลด

มี [ ใคร ? ] โต้เถียงว่า ก่อนหน้านี้นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ทำให้ความแตกต่างนี้กับเสียวเกี้ยวทฤษฎีของ " ความรู้การเขียนโปรแกรม " ในแง่ดีสมมุติว่ามีการบรรจบกันระหว่างรุ่นที่ใช้งานง่ายและเป็นทางการ และ edsger ตราทฤษฎีในบทความความโหดร้ายของจริงสอนวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ ซึ่งระบุว่า โปรแกรมเป็นเพียง เพียง เป็นสาขาหนึ่งของคณิตศาสตร์ [ 6 ] [ 7 ]

ทั้งในรูปแบบความคิดนี้ได้นำไปสู่การอภิปรายทางวิชาการหลายคำ [ weasel ] เกี่ยวกับข้อดีและข้อเสียของทั้งสองวิธีและกลยุทธ์ที่เป็นไปได้สำหรับการรวมสอง บางคน [ ผู้ ? ] พิจารณากลยุทธ์ที่แตกต่างไม่ได้เป็นคู่แข่ง แต่เป็นลักษณะของปัญหาเดียวกันจากจุดที่แตกต่างกันของมุมมอง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]