The early phase of psychosis may be

The early phase of psychosis may be considered as a critical period that offers major opportunities for secondary prevention of impairments and disabilities accompanying psychosis. Prospective studies of first-episode schizophrenics support the critical period hypothesis and indicate that progression, where it occurs, does so early in the disorder, with patients reaching a relatively stable plateau within 2 years of the first psychotic episode. This suggests a window of opportunity for secondary prevention. Particular intervention strategies may be appropriate early in the disorder, such as early detection and prevention of relapse and cognitive therapy within an acute psychotic episode to reduce early treatment resistance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะแรกของโรคจิตอาจถือได้ว่าเป็นช่วงวิกฤติที่มีโอกาสสำคัญสำหรับการป้องกันความบกพร่องและความพิการที่มาพร้อมกับโรคจิตรอง การศึกษาอนาคตของ schizophrenics ตอนแรกสนับสนุนสมมติฐานระยะเวลาสำคัญ และบ่งชี้ความก้าวหน้า ที่เกิดขึ้น ไม่ดังนั้นในความผิดปกติ มีผู้ป่วยถึงราบสูงค่อนข้างเสถียรภายใน 2 ปีของโรคจิตตอนแรก นี้แสดงให้เห็นหน้าต่างแห่งโอกาสสำหรับการป้องกันรอง กลยุทธ์การแทรกแซงเฉพาะอาจเหมาะในโรค เช่นการตรวจหาและป้องกันการกำเริบรักษาองค์ความรู้ภายในตอนโรคจิตเฉียบพลันเพื่อลดความต้านทานรักษาต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะแรกของการโรคจิตอาจถือได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่มีโอกาสที่สำคัญสำหรับการป้องกันที่สองของความบกพร่องและความพิการที่มาพร้อมกับโรคจิต การศึกษาในอนาคตของอาการจิตเภทครั้งแรกตอนที่สนับสนุนสมมติฐานช่วงเวลาที่สำคัญและแสดงให้เห็นว่ามีความก้าวหน้าที่มันเกิดขึ้นไม่ดังนั้นในช่วงต้นความผิดปกติกับผู้ป่วยถึงที่ราบสูงค่อนข้างมีเสถียรภาพภายใน 2 ปีของตอนแรกโรคจิต นี้แสดงให้เห็นหน้าต่างแห่งโอกาสสำหรับการป้องกันรอง กลยุทธ์การแทรกแซงโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจจะเหมาะสมในช่วงต้นของความผิดปกติเช่นการตรวจหาและป้องกันการกำเริบของโรคและการบำบัดทางปัญญาภายในตอนโรคจิตเฉียบพลันเพื่อลดความต้านทานรักษาต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในระยะแรกของโรค อาจถือเป็นช่วงเวลาที่มีโอกาสที่สำคัญสำหรับการป้องกันทุติยภูมิของความบกพร่องกับคนพิการกับโรคจิต อนาคตการศึกษาของ first-episode จิตเภทสนับสนุนสมมติฐานช่วงวิกฤต และระบุว่า ความก้าวหน้า ซึ่งมันเกิดขึ้นแล้ว ดังนั้นในช่วงต้นโรคกับผู้ป่วยถึงที่ราบสูงค่อนข้างคงที่ภายใน 2 ปี ตอนจิตก่อน นี้แสดงให้เห็นหน้าต่างของโอกาสในการป้องกันทุติยภูมิ กลยุทธ์การแทรกแซงโดยเฉพาะอาจจะเหมาะสมในช่วงต้นของโรค เช่น การตรวจหาและป้องกันการกำเริบของโรค และการบำบัดทางปัญญาภายในตอนโรคจิตเฉียบพลันเพื่อลดความต้านทานการรักษาก่อน