Without land of their own to cultiv

Without land of their own to cultivate, most rural landless households depend on intermittent wage labor, frequently on neighboring farms. Given low prevailing daily wage rates in rural areas, poverty and landlessness are strongly correlated. Poor households hold significantly smaller landholdings than nonpoor (IHLCA 2011, Table 18). Likewise, rates of landless are much higher among the poor than the nonpoor. Among the poorest decile of households, 38% are landless. This contrasts with landless rates of only 7% among the richest decile of households (IHLCA 2011, Table 21). As a result of lower incomes and higher poverty rates, landless households are more likely than large landholders to go hungry and to borrow for food purchases (LIFT 2012, Tables 43 and 107). Given a highly skewed distribution of productive assets and income, rates of poverty and hunger remain stubbornly high.
Underinvestment in agricultural research. Improved varieties, crop and post-harvest
management practices have driven agricultural productivity growth across most of Asia. Yet over the past five decades, underinvestment in public research has limited these gains in Myanmar, where agricultural research expenditures have lagged far behind those of its regional and international peers. On average, Myanmar spends only $0.06 of every $100 in agricultural output on agricultural research compared to $0.41 by its Asian neighbors (Table 3). As a
consequence of these acute funding constraints, MOAI currently conducts no breeding research

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยไม่ต้องมีที่ดินเป็นของตัวเองเพื่อปลูกฝังครัวเรือนไร้ที่ทำกินในชนบทส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับค่าจ้างแรงงานต่อเนื่องบ่อยในฟาร์มที่อยู่ใกล้เคียง ป.ร. ให้ไว้ต่ำมาปะทะอัตราค่าจ้างรายวันในพื้นที่ชนบทยากจนและไร้ที่ดินมีความสัมพันธ์อย่างมาก ผู้ประกอบการแย่ถือ landholdings ขนาดเล็กกว่า nonpoor (IHLCA 2011, ตารางที่ 18) ในทำนองเดียวกันอัตราการไร้ที่ดินมีมากขึ้นในหมู่คนยากจนกว่า nonpoor ท่ามกลางช่วงชั้นที่ยากจนที่สุดของผู้ประกอบการ 38% เป็นไร้ที่ทำกิน ความขัดแย้งนี้มีอัตราการไร้ที่ดินเพียง 7% ในกลุ่มช่วงชั้นที่ร่ำรวยที่สุดของผู้ประกอบการ (IHLCA 2011, ตารางที่ 21) อันเป็นผลมาจากรายได้ที่ลดลงและราคาที่สูงขึ้นความยากจนครัวเรือนไร้ที่ทำกินมีแนวโน้มมากขึ้นกว่าศักดินาขนาดใหญ่ที่จะไปหิวและจะขอยืมเงินเพื่อซื้ออาหาร (LIFT 2012, ตาราง 43 และ 107) ที่ได้รับการกระจายเบ้สูงของสินทรัพย์การผลิตและรายได้อัตราความยากจนและความหิวโหยยังคงสูงหัวชนฝา.
ลงทุนไม่พอในการวิจัยการเกษตร การปรับปรุงพันธุ์พืชและหลังการเก็บเกี่ยว
การจัดการมีการขับเคลื่อนการเจริญเติบโตผลผลิตทางการเกษตรทั่วประเทศส่วนใหญ่ในเอเชีย แต่ที่ผ่านมาห้าทศวรรษที่ผ่านมาการลงทุนไม่พอในการวิจัยสาธารณะมี จำกัด กำไรเหล่านี้ในประเทศพม่าที่ค่าใช้จ่ายในการวิจัยทางการเกษตรได้ lagged ไกลหลังบรรดาเพื่อนร่วมงานในระดับภูมิภาคและระหว่างประเทศ โดยเฉลี่ยพม่าใช้เวลาเพียง 0.06 $ ของทุก $ 100 ในผลผลิตทางการเกษตรในการวิจัยทางการเกษตรเมื่อเทียบกับ $ 0.41 โดยประเทศเพื่อนบ้านในภูมิภาคเอเชีย (ตารางที่ 3) ในฐานะที่เป็น
ผลมาจากข้อ จำกัด ด้านเงินทุนเหล่านี้เฉียบพลัน MOAI ขณะนี้ดำเนินการวิจัยการปรับปรุงพันธุ์ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีที่ดินของตัวเอง พัฒนาชนบทส่วนใหญ่ครัวเรือนไร้ที่ดินขึ้นอยู่กับอัตราค่าจ้างแรงงานที่พบบ่อยในฟาร์มใกล้เคียง ให้ต่ำมีอัตราค่าจ้างรายวันในชนบท ความยากจน และ landlessness มีความสัมพันธ์อย่างยิ่ง . ครัวเรือนยากจนถือ landholdings อย่างมีนัยสำคัญมีขนาดเล็กกว่า nonpoor ( ตารางที่ 18 ihlca 2011 ) อนึ่งตั้งอยู่ในอัตราสูงมาก คนจนกว่า nonpoor . ในดีกรีที่ยากจนของครอบครัว ร้อยละ 38 ตั้งอยู่ . นี้แตกต่างกับอัตราการไม่มีที่ดินเป็นของตนเองเพียง 7% ในดีกรีที่เยี่ยมที่สุดของครอบครัว ( ตารางที่ 21 ihlca 2011 ) เป็นผลจากรายได้ที่ลดลงและอัตราความยากจนที่สูงขึ้นครัวเรือนไร้ที่ดินมากกว่า landholders ขนาดใหญ่ไปหิวและยืมเพื่อซื้ออาหาร ( ยก 2012 , ตารางและ 107 ) ให้มีการแจกแจงแบบเบ้ของสินทรัพย์การผลิตและรายได้ อัตราความยากจนและความหิวโหยยังคงสูงหัวชนฝา .
underinvestment ในงานวิจัยทางการเกษตร การปรับปรุงพันธุ์ , พืชและเก็บเกี่ยว
โพสต์แนวทางปฏิบัติในการจัดการได้ขับเคลื่อนการเจริญเติบโตผลผลิตทางการเกษตรมากที่สุดของภูมิภาคเอเชีย แต่ที่ผ่านมาห้าปี underinvestment ในการวิจัยสาธารณะได้จำกัดผลประโยชน์เหล่านี้ในพม่า ซึ่งคาดว่ามี lagged ไกลหลังผู้วิจัยการเกษตรของภูมิภาคและระหว่างประเทศเพื่อน เฉลี่ย พม่าใช้เวลาเพียง $ 006 ของทุก $ 100 ในผลผลิตทางการเกษตรการวิจัยเกษตรเมื่อเทียบกับ $ 0.41 โดยเพื่อนบ้านของเอเชีย ( ตารางที่ 3 ) ผลของการเหล่านี้เป็น
แหลมเดิมข้อจำกัด , โมอายาไม่ผสมพันธุ์วิจัยในปัจจุบัน