AbstractSoil salinization and non-p

Abstract
Soil salinization and non-point source pollution are among the most important and widespread environmental problems in European Mediterranean regions. Sweet sorghum (Sorghum bicolor (L.) Moench var. saccharatum) is a moderate to high salinity tolerant crop with low water and nutrient needs, seen as an alternative to grow in the water scarce regions. A three-year multifactorial study was conducted in southern Portugal to evaluate the combined effects of saline water and nitrogen application on the dry biomass (total, stems, and leaves), sugar content (total reducing sugars and sucrose contents), and sugar yield (here defined as the product of total reducing sugars and stems dry biomass) functions of sweet sorghum. Sorghum dry biomass and sugar yield showed diminishing returns for each incremental change of nitrogen. The use of saline irrigation waters also led to yield reduction. Exception was sucrose content which increased with increasing levels of sodium in the soil. Nitrogen need decreased as the amount of sodium applied increased. Stem dry biomass, sucrose content, and sugar yield progressively increased with progress in the experiment. The effect could be attributed to the increase of the amount of irrigation applied throughout the years, thus increasing the leaching fraction which promoted salt leaching from the root zone, reduced the salinity stress, increased plant transpiration, nitrogen uptake and biomass yield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อSalinization ดินและมลพิษแหล่งจุดเป็นแพร่หลาย และสำคัญที่สุดปัญหาสิ่งแวดล้อมในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนยุโรป ข้าวฟ่างหวาน (ข้าวฟ่าง bicolor Moench (L.) เพียง saccharatum) ปานกลางถึงเค็มสูงพืชทนกับน้ำต่ำและต้องการธาตุอาหาร ถือเป็นทางเลือกเติบโตในภูมิภาคขาดแคลนน้ำได้ เป็นสามปี multifactorial การวิจัยในประเทศโปรตุเกสเพื่อประเมินผลรวมของน้ำเกลือ และปุ๋ยไนโตรเจนในชีวมวลแห้ง (รวม ลำ และใบไม้), น้ำตาล (รวมลดน้ำตาลและเนื้อหาซูโครส) เนื้อหา และน้ำตาลฟังก์ชัน (ที่นี่กำหนดเป็นผลิตภัณฑ์ของรวมลดน้ำตาลและลำต้นแห้งชีวมวล) ผลผลิตของข้าวฟ่างหวาน ข้าวฟ่างชีวมวลแห้งและผลผลิตน้ำตาลพบ diminishing กลับสำหรับการเปลี่ยนแปลงของไนโตรเจนเพิ่มขึ้น การใช้น้ำชลประทาน saline ยัง นำไปสู่ผลผลิตลดลง ยกเว้นเนื้อหาซูโครสซึ่งขึ้นกับระดับของโซเดียมในดินเพิ่ม ขึ้น ต้องการไนโตรเจนลดลงเป็นจำนวนโซเดียมที่ใช้เพิ่มขึ้น ชีวมวลแห้งก้าน ซูโครสเนื้อหา และผลผลิตน้ำตาลเพิ่มขึ้นความก้าวหน้า มีความคืบหน้าในการทดลอง ผลอาจเกิดจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนชลประทานใช้ตลอดปี เพิ่มเศษ leaching เกลือส่งเสริมที่ละลายจากโซนราก ลดความเครียดเค็ม transpiration โรงงานเพิ่มขึ้น ไนโตรเจนต่อการเจริญ และผลผลิตชีวมวลได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
salinization ดินและแหล่งที่มาที่ไม่ได้จุดมลพิษเป็นหนึ่งในปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญที่สุดและแพร่หลายในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนยุโรป ข้าวฟ่างหวาน (ข้าวฟ่าง (L. ) Moench var. saccharatum) เป็นระดับปานกลางถึงพืชที่ทนต่อความเค็มสูงที่มีน้ำต่ำและความต้องการสารอาหารที่มองว่าเป็นทางเลือกที่จะเติบโตในภูมิภาคที่ขาดแคลนน้ำ สามปีการศึกษา multifactorial ได้ดำเนินการในภาคใต้ของโปรตุเกสในการประเมินผลรวมของน้ำเกลือและการประยุกต์ใช้ไนโตรเจนในชีวมวลแห้ง (รวมลำต้นและใบ) ปริมาณน้ำตาล (รวมลดน้ำตาลและเนื้อหาซูโครส) และผลผลิตน้ำตาล ( ที่กำหนดไว้ที่นี่เป็นผลิตภัณฑ์ของน้ำตาลลดทั้งหมดและลำต้นชีวมวลแห้ง) ฟังก์ชั่นของข้าวฟ่างหวาน ข้าวฟ่างชีวมวลแห้งและผลผลิตน้ำตาลแสดงให้เห็นว่าผลตอบแทนลดลงสำหรับแต่ละการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้นของไนโตรเจน การใช้น้ำชลประทานน้ำเกลือยังนำไปสู่การให้ผลผลิตลดลง ยกเว้นเป็นเนื้อหาที่น้ำตาลซูโครสที่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มระดับของโซเดียมในดิน ไนโตรเจนจำเป็นที่จะต้องลดลงตามปริมาณของโซเดียมนำมาใช้เพิ่มขึ้น ต้นกำเนิดชีวมวลแห้งเนื้อหาซูโครสและผลผลิตน้ำตาลที่เพิ่มขึ้นมีความก้าวหน้ากับความคืบหน้าในการทดลอง ผลสามารถนำมาประกอบกับการเพิ่มขึ้นของจำนวนเงินของการชลประทานที่ใช้ตลอดทั้งปีซึ่งจะเป็นการเพิ่มส่วนชะล้างซึ่งการเลื่อนการชะล้างเกลือจากโซนรากลดความเครียดความเค็ม, การคายพืชที่เพิ่มขึ้นการดูดซึมไนโตรเจนและผลผลิตชีวมวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มดาวยีราฟดินและนามธรรม
ไม่ทราบแหล่งกำเนิดมลพิษอยู่ในหมู่ที่สำคัญที่สุดปัญหาสิ่งแวดล้อมในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนและยุโรปอย่างกว้างขวาง ข้าวฟ่างหวาน ( ข้าวฟ่าง ( L . ) 9 ) saccharatum ) เป็นปานกลางถึงสูง พืชที่มีความต้องการน้ำความเค็มใจกว้างต่ำและสารอาหารที่เห็นเป็นทางเลือกที่จะเจริญเติบโตในน้ำบางภูมิภาคสามปี multifactorial ศึกษาในภาคใต้ของโปรตุเกสเพื่อประเมินผลกระทบร่วมของน้ำเกลือใส่ปุ๋ยไนโตรเจนในชีวมวลแห้ง ( รวม ก้าน และใบ ) , น้ำตาล ( ลดน้ำตาลและปริมาณเนื้อหาทั้งหมด ) , และผลผลิตน้ำตาล ( ตรงนี้หมายถึงผลิตภัณฑ์รวมลดน้ำตาลและลำต้นชีวมวลแห้ง ) ฟังก์ชันของ ข้าวฟ่างหวานข้าวฟ่างแห้งมวลชีวภาพและผลผลิตน้ำตาลที่เพิ่มขึ้นพบว่าผลตอบแทนลดน้อยถอยลงสำหรับแต่ละการเปลี่ยนแปลงของไนโตรเจน การใช้น้ำเกลือชลประทานน้ำยังทำให้ผลผลิตลดลง ข้อยกเว้นคือน้ำตาลซูโครสปริมาณที่เพิ่มขึ้นตามระดับของโซเดียมในดิน ไนโตรเจนต้องลดลงเมื่อปริมาณโซเดียมที่ใช้เพิ่มขึ้น ต้นแห้งชีวมวล โดยเนื้อหา