โทรศัพท์มือถือหรือที่เราเรียกว่ามือถือที่เราใช้ในการติดต่อสื่อสาร เพื่อความสะดวกในการสื่อสารถึงกันในปัจจุบัน นี้ อาจถือได้ว่ากลายเป็นปัจจัยที่สำคัญซึ่งหากขาดไปก็จะก่อให้เกิดความยุ่งยาก การสื่อสารไม่สะดวกและรวดเร็ว ในส่วนที่ดีของโทรศัพท์มือถือก็มีประโยชน์อย่างมากมาย แต่จะมีใครรู้บ้างว่าโทรศัพท์มือถือก็มีโทษอยู่เช่นทำให้สมาธิสั้น พะว้าพะวง จิตใจไม่สงบ ความอดทนต่ำ ต่อด้วยนิสัยโมโหหงุดหงิดง่าย ขาดการปฏิสัมพันธ์กับโลกจริงๆ ทำให้ขาดทักษะเข้าสังคม
โทรศัพท์มือถือมีประโยคและไม่มีประโยค ในปัจจุบันสังคมสมัยนี้ส่วนมากทุกคนจะมีโทรศัพท์ใช้ ตอนที่หนูเด็กหนูคิดว่าโทรศัพท์ไม่จำเป็นและหนูก็ไม่ชอบด้วยแต่หนูเริ่มโตขึ้นเริ่มเห็นเพื่อนๆเล่นโทรศัพท์กันหนูก็เริ่มคิดที่อยากจะได้ก็ขอให้พี่สาวซื่อให้เลยบอกว่าใช้ในการสื่อสารพี่สาวเลยซื่อให้หนูโทรศัพท์ หนูได้ใช้โทรศัพท์ตั้งแต่ ป.6 หนูดีใจมาก วันๆเล่นแต่โทรศัพท์ไม่ค่อยอยากเรียน แถมเวลาผ่านไปก็มีโทรศัพท์ใหม่ก็คิดที่ยากได้อีกเลยขอพี่ก็ซื่อให้ บอกว่าโทรศัพท์เก่าใช้อะไรก็ไม่ได้ พี่เลยซื่อให้ หนูดีใจมากๆ ตั้งแต่ได้โทรศัพท์ก็เล่นเกมเล่นเฟสเลยหลายๆจนติดถ้าได้เล่นก็รู้สึกหงุดหงิดและงานก็ค้างเยอะมากพี่ก็ด่าหนูเลยก็หยุดเลนเพื่อเคลียงานให้หมดหนูก็ใช้โทรศัพท์ให้เป็นประโยคได้เช่นติดต่อถามงาน หางานทางโทรศัพท์ และอีกหลายๆอย่าง
โทรศัพท์มือถือก็มีข้อเสียเยอะกว่าข้อดีอีกนะคะ ถึงอย่างไรก็ตามวัยรุ่นอย่างเราๆเนี่ยคงเลี่ยงการใช้ไม่ได้ก็ จริงเพราะ ทั้งถ่ายรูป ทั้งติดตามข่าวสาร ทั้งโซเชียลเน็ตเวิร์คต่างๆ แต่ก็อย่าลืมแบ่งเวลาให้เหมาะสม ทำกิจกรรมอื่นๆที่มีประโยชน์ด้วยนะคะ