We stood on the doorstep with our b

We stood on the doorstep with our backs to the muffled traffic,and Lockwood’s gloved right hand clasped upon the bellpull. Deep inthe house, the echoes faded. I gazed at the door, at the small sunblisters on the varnish and the scuffs on the letter box, at the fourdiamond panes of frosted glass that showed nothing beyond exceptfor darkness. The porch had a forlorn and unused air, its cornerschoked with the same sodden beech leaves that littered the pathand lawn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรายืนอยู่หน้าประตูโดยหันหลังให้กับการจราจรที่คับคั่งและมือขวาที่สวมถุงมือของล็อควูดก็กำกระดิ่งไว้ ลึกเข้าไปในบ้าน เสียงสะท้อนก็จางหายไป ฉันจ้องมองไปที่ประตู เห็นแสงแดดเล็กๆพองอยู่บนน้ำยาเคลือบเงาและรอยถลอกบนกล่องจดหมายมองดูบานกระจกเพชรสี่บานที่ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากความมืด ระเบียงมีอากาศที่เปล่าประโยชน์และไม่ได้ใช้ มุมของระเบียงเต็มไปด้วยใบบีชที่เปียกโชกใบเดียวกับที่เกลื่อนกลาดไปตามทางเดินและสนามหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรายืนอยู่ที่หน้าประตู หันหลังให้กับการจราจรที่น่าเบื่อ
มือขวาของล็อควูดที่สวมถุงมือกําเครื่องดึงระฆังแน่น เจาะลึก
ภายในบ้านเสียงสะท้อนหายไป ฉันจ้องมองที่ประตูและดวงอาทิตย์เล็ก ๆ น้อย ๆ
แผลพุพองบนวานิชและรอยขีดข่วนบนตู้จดหมาย
บานหน้าต่างเพชรที่ทำจากกระจกฝ้ายกเว้น
ความมืด มุมระเบียงเต็มไปด้วยลมหายใจที่รกร้างและรกร้าง
ใบบีชเปียกโชกไปทั่วถนน
และสนามหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรายืนอยู่บนประตูหลังหันหน้าไปทางจราจรที่แออัด
ล็อควู้ดสวมถุงมือและถือกระดุมไว้ด้วยมือขวา ยึดมั่น
บ้าน, echo หายไป. ฉันจ้องมองไปที่ประตูจ้องมองไปที่ดวงอาทิตย์เล็กๆ
ฟองสบู่บนสีและการสึกหรอบนกล่องจดหมาย
บานหน้าต่างรูปเพชร ของกระจกขัด และไม่สามารถมองเห็นอะไร นอกเหนือจากนั้น
เพื่อความมืด. ระเบียง, มุมของมัน, มีอากาศที่ถูกทิ้งร้าง ไม่ได้ใช้ประโยชน์
กระจัดกระจายอยู่บนท้องถนนเปียกใบไม้แขวนคอ
และสนามหญ้า.