Professionalizing the Role of Peer

Professionalizing the Role of Peer Leaders in STEM

Bowling, Bethany, Doyle, Maureen, Taylor, Jennifer, Antes, Alison, Journal of STEM Education : Innovations and Research


Abstract

Efforts to improve retention in science, technology, engineering, and mathematics (STEM) majors frequently utilize peer mentors and/or leaders. At Northern Kentucky University, the STEM Ambassador (SA) program involves students in the creation of a STEM community through multifaceted roles as mentors, peer-learning facilitators, and social organizers. The program utilizes best practices in organizational leadership and leadership development to maximize the effectiveness of the SAs. The program has resulted in positive perceptions of the SAs, increased retention of STEM students that participate in the SAled activities, and a well-nurtured, professionally developed set of students that serve the STEM community.

Background

Retaining undergraduate students in science, technology, engineering, and mathematics (STEM) majors is a widespread, complex problem. According to the President's Council of Advisors on Science and Technology, less than 40% of students who begin college as a declared STEM major complete a STEM bachelor's degree (Olson & Riordan, 2012). While this attrition rate is not more than non-STEM majors (Chen, 2013), STEM employment is predicted to grow at a greater rate than non-STEM employment (Langdon, McKittrick, Beede, Khan, & Doms, 2011) and maintaining the United States' competitiveness in the global economy relies upon success in science and technology (Olson & Riordan, 2012).

Tinto's (1987) influential work about persistence in college suggested the level of academic and social integration a student feels at an institution has a direct relationship to the likelihood that a student will persist. This was true across types of institutions (e.g., two-year or four-year, residential or commuter campus) and a variety of individual student characteristics. In addition, Stage (1988) found persistence is improved when both academic and social involvement occur. Specific to the STEM disciplines, Seymour and Hewitt (1998) found that high performing students leave STEM disciplines at equal rates as low performing students. They also brought to light concerns of inadequate support mechanisms, such as academic, career, or personal mentoring. Murphy et al. (2007) built on this work, demonstrating the importance of students feeling they are accepted, valued members of STEM departments and disciplines.

The complexity of the problem has led to multifaceted approaches to improve retention in STEM with different populations. For instance, a number of efforts have focused on specific disciplines, such as engineering, to better understand why students leave to inform retention strategies (Eris et al., 2010; Hartman & Hartman, 2004). Other initiatives have concentrated on minority and underrepresented groups (Drane, Smith, Light, Pinto, & Swarat, 2013; Levin & Levin 1991). Many of these programs utilize a common set of evidence-based practices including peer mentoring (Chesler & Chesler, 2002; Wilson et al., 2013), bridge programs (Gilmer, 2007), learning communities (Graham, Frederick, Byars-Winston, Hunter & Handelsman, 2013), reformed teaching practices (Lewis, 2011), and undergraduate research (Graham et al., 2013).

These evidence-based practices frequently rely upon current STEM students to serve as peer leaders and/or mentors in an attempt to address issues outlined by Seymour and Hewitt (1998) and Tinto (1987). Peers as leaders, in the role of mentors and tutors, have been known to improve student performance, attitudes about the tutored subject, and sense of self-confidence (Cohen, Kulik, & Kulik, 1982). Peer leader programs appear to not only benefit the students being served by the leaders, but also the leaders themselves and the institution as a whole (Shook & Keup, 2012). They can be instrumental in developing a social community and act as a resource to other students by referring them to services or by providing them with general information students may not seek on their own (Shook & Keup, 2012). …

The rest of this article is only available to active members of Questia

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Professionalizing บทบาทของผู้นำเพื่อนในก้านโบว์ลิ่ง รัสแห่งเบทธานี ดอยล์ Maureen เทย์เลอร์ เจนนิเฟอร์ Antes อลิสัน สมุดรายวันต้นกำเนิดการศึกษา: นวัตกรรมและการวิจัยบทคัดย่อพยายามคงในวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรม และสาขาเอกคณิตศาสตร์ (ก้าน) มักใช้ mentors เพียร์และ/หรือผู้นำ เหนือมหาวิทยาลัยเคนทักกี โปรแกรมแอมบาสเดอร์ก้าน (SA) เกี่ยวข้องกับนักเรียนในการสร้างชุมชนก้านผ่านบทบาทแผน mentors เพื่อนเรียนรู้เบา ๆ และทางสังคม โปรแกรมใช้ปฏิบัติในองค์กรความเป็นผู้นำและภาวะผู้นำการพัฒนาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของ SAs โปรแกรมมีผลในแนวบวกของ SAs ต้นกำเนิดนักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรม SAled รักษาเพิ่มขึ้น และชุดห้อง nurtured พัฒนาอาชีพของนักเรียนให้ชุมชนก้านพื้นหลังรักษานักศึกษาปริญญาตรีวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรม และสาขาเอกคณิตศาสตร์ (ก้าน) เป็นปัญหาอย่างกว้างขวาง ซับซ้อน ตามที่ประธานสภาของปรึกษาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี น้อยกว่า 40% ของนักเรียนที่เริ่มต้นวิทยาลัยเป็นก้านประกาศสำคัญสมบูรณ์ก้านบัณฑิต (โอลสันและ Riordan, 2012) ขณะนี้อัตรา attrition ไม่มากกว่าไม่ใช่ก้านสาขาเอก (Chen, 2013), ก้านงานคาดว่า จะเติบโตในอัตราสูงกว่าจ้างไม่ใช่ก้าน (แลงดอน McKittrick, Beede คัน และ Doms, 2011) และสหรัฐอเมริกาการแข่งขันในเศรษฐกิจโลกการรักษาอาศัยความสำเร็จในวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (โอลสันและ Riordan, 2012)ระดับการศึกษาแนะนำของ Tinto (1987) มีอิทธิพลงานคงอยู่ในวิทยาลัย และรวมสังคมรู้สึกนักเรียนในสถาบันที่มีความสัมพันธ์โดยตรงกับโอกาสที่นักศึกษาจะคงอยู่ นี้คือความจริงของสถาบัน (เช่น 2 ปี หรือ 4 ปี อยู่อาศัย หรือวิทยาเขตโดยสาร) และความหลากหลายของนักเรียนแต่ละลักษณะ นอกจากนี้ การปรับปรุงขั้น (1988) พบมีอยู่เมื่อเกิดการมีส่วนร่วมทั้งทางวิชาการ และสังคม เฉพาะสาขาก้าน ซีมัวร์และฮิววิท (1998) พบว่า นักเรียนประสิทธิภาพสูงปล่อยก้านสาขาราคาเท่านักศึกษาประสิทธิภาพต่ำสุด พวกเขายังมากังวลอ่อนกลไกการสนับสนุนไม่เพียงพอ เช่นการศึกษา อาชีพ หรือปรึกษาส่วนบุคคล เมอร์ฟี่ et al. (2007) สร้างงานนี้ เห็นความสำคัญของพวกเขาเป็นที่ยอมรับ ความรู้สึกนักเรียนสมาชิกบริษัทสเต็มแผนกและสาขาความซับซ้อนของปัญหาได้นำไปแนวทางแผนการปรับปรุงรักษาในก้าน มีประชากรแตกต่างกัน ตัวอย่าง จำนวนความพยายามได้มุ่งเน้นในสาขาวิชาเฉพาะ เช่นวิศวกรรม การเข้าใจเหตุนักเรียนปล่อยแจ้งรักษากลยุทธ์ (Eris et al., 2010 Hartman และ Hartman, 2004) ริเริ่มอื่น ๆ ได้เข้มข้นในชนกลุ่มน้อยและกลุ่ม underrepresented (Drane สมิธ แสง Pinto, & Swarat, 2013 Levin และ Levin 1991) หลายโปรแกรมใช้ชุดทั่วไปของการปฏิบัติตามหลักฐานรวมทั้งเพื่อนให้คำปรึกษาดูแล (Chesler & Chesler, 2002 Wilson et al., 2013), สะพานโปรแกรม (Gilmer, 2007), การเรียนรู้ชุมชน (เกรแฮม เฟรเดอริก วินสตัน Byars ฮันเตอร์ และ Handelsman, 2013), การกลับเนื้อกลับตัวสอนปฏิบัติ (Lewis, 2011), และการวิจัยระดับปริญญาตรี (เกรแฮม et al., 2013)เหล่านี้ปฏิบัติตามหลักฐานมักจะถือเป็นผู้นำเพื่อน/ mentors ศึกษาสเต็มในความพยายามที่จะล้อมกรอบ ด้วยซีมัวร์ และฮิววิท (1998) และ Tinto (1987) ปัญหาการ เพื่อนเป็นผู้นำ บทบาทของ mentors และสอน ทราบว่ามีนักเรียนเพิ่มประสิทธิภาพ ทัศนคติเกี่ยวกับเรื่อง tutored และความมั่นใจ (โคเฮน Kulik, & Kulik, 1982) เพื่อนผู้นำโปรแกรมจะ ไม่ ได้ประโยชน์นักเรียนการให้บริการ โดยผู้นำ แต่ผู้นำตนเองและสถาบันการศึกษาทั้งหมด (สั่นเครือและ Keup, 2012) พวกเขาสามารถเป็นเครื่องมือในการพัฒนาชุมชนสังคม และทำหน้าที่เป็นทรัพยากรการเรียนอื่น ๆ โดยอ้างอิงให้บริการ หรือให้กับนักเรียนทั่วไปข้อมูลอาจไม่แสวงหาด้วยตนเอง (สั่นเครือและ Keup, 2012) …ส่วนเหลือของบทความนี้มีเฉพาะสมาชิกที่ใช้งานอยู่ของ Questia

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

professionalizing บทบาทของผู้นำ Peer ใน STEM โบว์ลิ่ง, เบธานีดอยล์มอรีนเทย์เลอร์, เจนนิเฟอร์ Antes อลิสันวารสาร STEM การศึกษา: นวัตกรรมและการวิจัยบทคัดย่อความพยายามที่จะปรับปรุงการเก็บรักษาในวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีวิศวกรรมและคณิตศาสตร์(STEM) สาขาวิชา ใช้บ่อยพี่เลี้ยงเพียร์และ / หรือผู้นำ ในภาคเหนือของเคนตั๊กกี้มหาวิทยาลัย STEM เอกอัครราชทูต (SA) โปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนในการสร้างชุมชน STEM ที่ผ่านบทบาท multifaceted เป็นพี่เลี้ยง, อำนวยความสะดวกแบบ peer-เรียนรู้และการจัดงานทางสังคม โปรแกรมที่ใช้ปฏิบัติที่ดีที่สุดในการเป็นผู้นำขององค์กรและการพัฒนาความเป็นผู้นำในการเพิ่มประสิทธิภาพของ SAs ที่ โปรแกรมที่มีผลในการรับรู้ในเชิงบวกของเอสเอเพิ่มขึ้นการเก็บข้อมูลของนักเรียน STEM ที่มีส่วนร่วมในกิจกรรม saled และดีหล่อเลี้ยงการพัฒนาอย่างมืออาชีพชุดของนักเรียนที่ทำหน้าที่ชุมชน STEM. พื้นหลังการรักษานักศึกษาระดับปริญญาตรีในสาขาวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีวิศวกรรมและคณิตศาสตร์ (STEM) สาขาวิชาที่เป็นที่แพร่หลายปัญหาที่ซับซ้อน ตามที่ประธานสภาที่ปรึกษาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีน้อยกว่า 40% ของนักเรียนที่วิทยาลัยเริ่มเป็น STEM ประกาศสำคัญสมบูรณ์ปริญญาตรีต้นกำเนิดของ (โอลสันและ Riordan 2012) ในขณะที่อัตราการขัดสีนี้ไม่ได้มากกว่าการแข่งขันที่ไม่ STEM (เฉิน 2013) การจ้างงาน STEM คาดว่าจะเติบโตในอัตราที่สูงกว่าการจ้างงานที่ไม่ STEM (แลงดอน McKittrick, บลีดข่านและ Doms 2011) และการบำรุงรักษา สามารถในการแข่งขันของสหรัฐฯในเศรษฐกิจโลกขึ้นอยู่กับความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (โอลสันและ Riordan 2012). Tinto ของ (1987) การทำงานที่มีอิทธิพลเกี่ยวกับการคงอยู่ในวิทยาลัยแนะนำระดับของการรวมกลุ่มทางวิชาการและสังคมนักเรียนรู้สึกที่สถาบันมีโดยตรง ความสัมพันธ์กับโอกาสที่นักเรียนจะยังคงมีอยู่ นี่คือความจริงในทุกประเภทของสถาบัน (เช่นสองปีหรือสี่ปีของมหาวิทยาลัยที่อยู่อาศัยหรือพร็อพ) และความหลากหลายของลักษณะของนักเรียนแต่ละคน นอกจากนี้เวที (1988) พบว่าการคงอยู่จะดีขึ้นเมื่อทั้งสองมีส่วนร่วมทางวิชาการและทางสังคมที่เกิดขึ้น อย่างเฉพาะเจาะจงกับสาขาวิชา STEM มัวร์และเฮวิตต์ (1998) พบว่านักเรียนที่มีประสิทธิภาพสูงออกจากสาขาวิชา STEM ในอัตราที่เท่ากันเป็นนักเรียนที่มีประสิทธิภาพต่ำ พวกเขายังนำไปกังวลแง่ของกลไกสนับสนุนไม่เพียงพอเช่นนักวิชาการอาชีพหรือการให้คำปรึกษาส่วนบุคคล เมอร์ฟี่, et al (2007) ที่สร้างขึ้นบนงานนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของนักเรียนรู้สึกที่พวกเขาได้รับการยอมรับสมาชิกมูลค่าของหน่วยงานและสาขาวิชา STEM. ความซับซ้อนของปัญหาที่เกิดขึ้นได้นำไปสู่วิธีการที่หลากหลายในการปรับปรุงการเก็บรักษาในต้นกำเนิดที่มีประชากรที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นจำนวนของความพยายามได้มุ่งเน้นสาขาวิชาที่เฉพาะเจาะจงเช่นวิศวกรรมเพื่อให้นักเรียนเข้าใจว่าทำไมปล่อยให้แจ้งกลยุทธ์การเก็บรักษา (Eris et al, 2010;. ฮาร์ทแมนและฮาร์ทแมน, 2004) ความคิดริเริ่มอื่น ๆ ได้จดจ่ออยู่กับชนกลุ่มน้อยและกลุ่มบทบาท (Drane สมิ ธ , แสง, ปินโตและ Swarat 2013; เลวินเลวินและ 1991) หลายโปรแกรมเหล่านี้ใช้ชุดทั่วไปของการปฏิบัติตามหลักฐานรวมทั้งการให้คำปรึกษาเพียร์ (Chesler และ Chesler 2002. วิลสัน, et al, 2013) โปรแกรมสะพาน (กิลเมอ 2007) ชุมชนการเรียนรู้ (เกรแฮม, เฟรเดอริ Byars-วินสตัน ฮันเตอร์และ Handelsman 2013) การปฏิรูปการปฏิบัติที่การเรียนการสอน (ลูอิส 2011) และการวิจัยระดับปริญญาตรี (เกรแฮม et al., 2013). เหล่านี้การปฏิบัติตามหลักฐานที่พบบ่อยพึ่งพานักเรียน STEM ปัจจุบันทำหน้าที่เป็นผู้นำเพียร์และ / หรือที่ปรึกษาใน พยายามที่จะอยู่ที่ประเด็นที่ระบุไว้โดยมัวร์และเฮวิตต์ (1998) และทินโต (1987) เพื่อนร่วมงานในฐานะผู้นำในบทบาทของพี่เลี้ยงและอาจารย์ผู้สอนที่ได้รับทราบเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียนทัศนคติเกี่ยวกับเรื่องเรียนหนังสือและความรู้สึกของความมั่นใจในตนเอง (โคเฮน Kulik และ Kulik, 1982) โปรแกรมผู้นำ Peer ปรากฏไม่เพียง แต่เป็นประโยชน์ต่อนักเรียนถูกเสิร์ฟโดยผู้นำ แต่ยังผู้นำตัวเองและสถาบันการศึกษาโดยรวม (สั่นสะเทือนและ Keup 2012) พวกเขาสามารถเป็นเครื่องมือในการพัฒนาชุมชนสังคมและทำหน้าที่เป็นทรัพยากรให้กับนักเรียนคนอื่น ๆ โดยหมายถึงพวกเขาในการบริการหรือโดยให้พวกเขากับนักเรียนข้อมูลทั่วไปอาจไม่แสวงหาด้วยตัวเอง (สั่นสะเทือนและ Keup 2012) ... ส่วนที่เหลือของบทความนี้จะใช้ได้เฉพาะกับสมาชิกที่ใช้งานของ Questia

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

professionalizing บทบาทแกนนําต้น

โบว์ลิ่ง เบธานี ดอยล์ มอรีน เทย์เลอร์ เจนนิเฟอร์ แอนเต้ อลิสัน วารสารการศึกษานวัตกรรมและงานวิจัยบทคัดย่อ




ความพยายามที่จะปรับปรุงการเก็บรักษาในสาขาวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีวิศวกรรมและคณิตศาสตร์ ( STEM ) เอกบ่อยใช้ mentors เพียร์ และ / หรือ ผู้นำ ที่มหาวิทยาลัยเคนตั๊กกี้ภาคเหนือก้านทูต ( SA ) โปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนในการสร้างชุมชนต้นผ่านบทบาท multifaceted เป็นพี่เลี้ยง เพื่อนเรียนครู และทางสังคม โปรแกรมที่ใช้วิธีปฏิบัติที่ดีที่สุดในการเป็นผู้นำองค์กรและการพัฒนาภาวะผู้นำเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของ SAS โปรแกรมนี้มีผลในการรับรู้ในเชิงบวกของ SAS ,การเก็บรักษาที่เพิ่มขึ้นของลำต้น นักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมและ saled , บ่อน้ำหล่อเลี้ยงอย่างมืออาชีพพัฒนาชุดของนักศึกษาที่ให้บริการชุมชนต้น

พื้น

รักษา นักศึกษาระดับปริญญาตรี ในสาขาวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีวิศวกรรมและคณิตศาสตร์ ( STEM ) เอก เป็น แพร่หลาย ซับซ้อน ปัญหา ตามที่ประธานสภาที่ปรึกษาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีน้อยกว่าร้อยละ 40 ของนักเรียนที่เริ่มเรียน เป็นต้น ต้นใหญ่สมบูรณ์ประกาศปริญญาตรี ( โอลสัน& Riordan , 2012 ) ในขณะที่อัตราการขัดสีนี้ไม่ได้เป็นมากกว่าไม่ใช่วิชาเอกก้าน ( Chen , 2013 ) , ก้านการจ้างงานที่คาดว่าจะเติบโตในอัตราที่มากกว่าไม่ใช่การจ้างงานก้าน ( แลงดอน เมิกคีตทริก beede ข่าน &ทุกตัว , , ,2011 ) และรักษาสหรัฐอเมริกาการแข่งขันในเศรษฐกิจโลกขึ้นอยู่กับความสำเร็จในด้านวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี ( โอลสัน& Riordan , 2012 ) .

ติน ( 1987 ) ทำงานเกี่ยวกับการมีอิทธิพลในวิทยาลัยชี้ให้เห็นระดับวิชาการและสังคมบูรณาการนักเรียนรู้สึกในสถาบันการศึกษามีความสัมพันธ์โดยตรงกับโอกาสที่ นักเรียนจะคงอยู่นี้เป็นจริงในประเภทของสถาบัน ( เช่น 2 ปี หรือ 4 ปี ที่อยู่อาศัย หรือระดับมหาวิทยาลัย ) และความหลากหลายของลักษณะของนักเรียนแต่ละคน นอกจากนี้ เวที ( 1988 ) พบการติดตาจะดีขึ้นเมื่อทั้งวิชาการและสังคมมีส่วนร่วมเกิดขึ้น เฉพาะก้าน ระเบียบวินัยซีมอร์ และ เฮวิตต์ ( 2541 ) พบว่า นักเรียนที่มีประสิทธิภาพสูงจากสาขาต้นเท่ากับอัตราต่ำการแสดงนักเรียน พวกเขายังนำแสงสว่างความกังวลของกลไกสนับสนุนไม่เพียงพอ เช่น วิชาการ อาชีพ หรือเป็นพี่เลี้ยงส่วนตัว Murphy et al . ( 2007 ) สร้างขึ้นในงานนี้ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของนักเรียนรู้สึกพวกเขาจะยอมรับสมาชิกมูลค่าต้นแผนกและสาขา

ความซับซ้อนของปัญหาที่นำไปสู่วิธี multifaceted เพื่อปรับปรุงความคงทนในก้านกับประชากรที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นจำนวนของความพยายามที่เน้นในสาขาวิชาเฉพาะ เช่น วิศวกรรม เพื่อที่จะเข้าใจ ทำไมนักเรียนปล่อยแจ้งกลยุทธ์การเก็บรักษา ( อีริส et al . , 2010 ; ฮาร์ทแมน&ฮาร์ทแมน , 2004 )โครงการริเริ่มอื่น ๆมีเน้นเสียงส่วนน้อย และบทบาทกลุ่ม น เดรน , สมิธ , แสง , ปิ่นโต& swarat 2013 ; &เลวินเลวิน 1991 ) หลายโปรแกรมเหล่านี้ใช้ประโยชน์จากการตั้งค่าทั่วไปของการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์รวมทั้งเพื่อนแอฟริกัน ( chesler & chesler , 2002 ; วิลสัน et al . , 2013 , โปรแกรมสะพาน ( กิลเมอร์ , 2007 ) , ชุมชนการเรียนรู้ ( เกรแฮม เฟรดเดอริก ไบเอิร์สวินสตันนักล่า& handelsman 2013 ) การปฏิบัติการสอน ปฏิรูป ( Lewis , 2011 ) , และการวิจัยระดับปริญญาตรี ( เกรแฮม et al . , 2013 ) .

การปฏิบัติตามหลักฐานเหล่านี้มักอาศัยคนต้นปัจจุบันเป็นแกนนํา และ / หรือ พี่เลี้ยงในความพยายามที่จะแก้ไขปัญหาที่ระบุไว้โดย ซีมัวร์ และเฮวิตต์ ( 1998 ) และ ทินโต ( 1987 ) เพื่อน เป็น ผู้นำ ในบทบาทของผู้สอนเรียนได้รับทราบเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของนักเรียน เจตคติเกี่ยวกับการสอนวิชา และความรู้สึกของตนเอง ( โคเฮน คูลิค&คูลิค , 1982 ) เพื่อนโปรแกรมผู้นำปรากฏไม่เพียง แต่เป็นประโยชน์ต่อนักเรียนที่ถูกเสิร์ฟโดยผู้นำแต่ผู้นำของตนเองและสถาบันโดยรวม ( สั่น& keup , 2012 )พวกเขาสามารถเป็นเครื่องมือในการพัฒนาชุมชน สังคมและกฎหมายเป็นทรัพยากรให้กับนักเรียนอื่น ๆโดยอ้างอิงให้บริการหรือให้ข้อมูลกับนักศึกษาทั่วไปไม่อาจแสวงหาได้ด้วยตนเอง ( สั่น& keup , 2012 ) . . . . . . .

ส่วนที่เหลือของบทความนี้สามารถใช้ได้เฉพาะกับสมาชิกที่ใช้งานของ questia