AbstractThe substantial reduction i

Abstract
The substantial reduction in premature death and longevity is an achievement of modern societies and advances in technology, medical and pharmaceutical sciences. Derived from the effective management of acute and chronic diseases throughout the lifetime the typical age related, later life stage diseases will become more dominant characteristics in future patients as well as other age related impairments or life conditions. Naturally, this leads to patients with complex clinical and functional patterns that are accompanied by the necessity of therapeutic interventions and polypharmacy. With the increasing number of older people and especially those with very high age in the society, new distinct older patient populations are evolving that require patient centered therapies and drug products to maintain safety and efficacy as well as effectiveness. Understanding how the patient populations and their characteristics change from a clinical, daily functioning and a patient perspective is crucial to move towards patient centric drug products.

Graphical abstract

Keywords
Older patientspatient centricmultimorbiditytherapeutic complexitypolypharmacy
1 Introduction
The changes in birth rates in the major economies post war indicated already several decades ago that the ratio between young and old people is going to change our society towards more people at older age. What was less predictable was the rapid increase in life expectancy achieved through growing wealth and constant introduction of innovative drug therapies to treat effectively acute and chronic diseases. This has changed the population structure moving from a “pyramid” dictated by very high birth rates but also constantly high death rates across all age groups including child mortality to a “100 floor skyscraper” with a tower shape and a sharp tip on the top dictated by constant birth rate, a low premature death rate and longevity. In this sense, the structure of the society in form of a skyscraper represents the structure of modern, wealthy societies rather than an apocalyptic development of societies. Not surprisingly this demographic shift affects the developed countries as well as the emerging countries to the same extend whereby in some countries it is more pronounced than in others. A recent publication mentioned that the life expectancy in China grew from an average of 42 years in 1949 to 73 years in 2010 meaning that life expectance nearly doubled in just 60 years (Liu and Sun, 2015). However, within the coming decades the transitional “bubble” of the baby boomer and the “one-child-policy” generation will be a challenge to our society that needs to be addressed urgently.

There is clear evidence about the age relationship of the occurrence of chronic disease and multimorbidity but also indication of an increasing prevalence for multimorbidity over the past years (Ward and Schiller, 2013). Higher age also correlates with the prevalence and occurrence of conditions that are not yet classified as a disease but have a significant impact on people's well-being and quality of live, like sarcopenia, frailty and cachexia (Rizzoli et al., 2013 and Farkas et al., 2013). Consequently, more than two out of three of all medicinal products are prescribed to patients who are 65 years or older (Glaeske and Schicktanz, 2014). A recent survey has shown that every second person in the age group of 57–85 years old is taking more than five prescription medicines, over the counter medications or dietary supplement products every day (Qato et al., 2008). Between 1988 and 2010 the average number of prescription drugs in 65 years and older patients in the USA doubled from 2 to 4 drugs and the ones taking 5 and more drugs even tripled (Charlesworth et al., 2015). Interestingly the use of drug products by centenarians is inverse with one quarter taking no drugs and three quarters taking only between 1–3 drug products (Frada et al., 2009). In this respect it should also be noted that older people are a very heterogenic population in which the chronological age is a poor predictor for health. Nearly one third of people 85 years and older perceive their health as excellent as well as more than half of the 85 years and older do not believe having health based limitations in work or household (Lowsky et al., 2014).

The increasing number of morbidities and co-morbidities correlates with increasing impairments in the physical functioning of older adults (Stenholm et al., 2015 and Sjölund et al., 2010) while at the same time the complexity of drug therapy is increasing due to the higher number of prescriptions and drug products to be managed every day. The elevating complexity of drug therapy has a direct impact on medication adherence (Choudhry et al., 2011) and lead to higher risk for medication errors and adverse drug reactions (Palvatla and Martin, 2015). These factors contribute to the observed discrepancy between efficacy and effectiveness in real world patient

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการตายก่อนวัยอันควรและยืนยาวเป็นความสำเร็จของสังคมสมัยใหม่และความก้าวหน้าในด้านเทคโนโลยีทางการแพทย์และวิทยาศาสตร์เภสัชกรรม ที่ได้มาจากการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพของโรคเฉียบพลันและเรื้อรังตลอดชีวิตอายุทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับโรคเวทีชีวิตในภายหลังจะกลายเป็นลักษณะที่โดดเด่นมากขึ้นในผู้ป่วยในอนาคตเช่นเดียวกับความบกพร่องที่เกี่ยวข้องกับอายุอื่น ๆ หรือเงื่อนไขชีวิต ธรรมชาตินี้จะนำไปสู่ผู้ป่วยที่มีรูปแบบทางคลินิกและการทำงานที่ซับซ้อนที่จะมาพร้อมกับความจำเป็นของการแทรกแซงการรักษาและ polypharmacy ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้สูงอายุโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีวัยสูงมากในสังคมประชากรผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าที่แตกต่างกันมีการพัฒนาใหม่ที่จำเป็นต้องมีการรักษาผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางและผลิตภัณฑ์ยาเสพติดในการรักษาความปลอดภัยและประสิทธิภาพเช่นเดียวกับประสิทธิภาพ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีการที่ประชากรผู้ป่วยและลักษณะของพวกเขาเปลี่ยนจากคลินิกการทำงานในชีวิตประจำวันและมุมมองของผู้ป่วยเป็นสิ่งสำคัญที่จะย้ายต่อผลิตภัณฑ์ยาเสพติดเป็นศูนย์กลางของผู้ป่วย. กราฟิกนามธรรมคำเก่าpatientspatient centricmultimorbiditytherapeutic complexitypolypharmacy 1 บทนำการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเกิดในประเทศที่สำคัญหลังสงครามระบุหลายสิบปีแล้วที่ผ่านมาว่าอัตราส่วนระหว่างคนหนุ่มสาวและเก่าจะเปลี่ยนสังคมของเราที่มีต่อผู้คนมากขึ้นที่อายุเก่า อะไรคือสิ่งที่คาดเดาได้น้อยก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในอายุขัยประสบความสำเร็จผ่านความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและการแนะนำของการรักษายาเสพติดที่เป็นนวัตกรรมใหม่ในการรักษาได้อย่างมีประสิทธิภาพเฉียบพลันและโรคเรื้อรัง นี้มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรที่ย้ายจาก "ปิรามิด" dictated โดยสูงมากอัตราการเกิด แต่ยังต่อเนื่องอัตราการตายสูงในทุกกลุ่มอายุรวมทั้งการตายของเด็กกับ "100 ตึกชั้น" ที่มีรูปร่างหอและปลายแหลมอยู่ด้านบนบอก โดยอัตราการเกิดคงมีอัตราการตายก่อนวัยอันควรต่ำและอายุยืน ในแง่นี้โครงสร้างของสังคมในรูปแบบของตึกระฟ้าที่แสดงให้เห็นถึงโครงสร้างของทันสมัยสังคมที่ร่ำรวยมากกว่าการพัฒนาของสังคมสันทราย ไม่น่าแปลกใจนี้มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางประชากรประเทศที่พัฒนาแล้วเช่นเดียวกับประเทศที่เกิดขึ้นใหม่เพื่อขยายเดียวกันโดยในบางประเทศก็เป็นที่เด่นชัดมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ สิ่งพิมพ์ที่ผ่านมาบอกว่าอายุขัยในประเทศจีนเพิ่มขึ้นจากเฉลี่ย 42 ปีใน 1949-73 ปีในปี 2010 มีความหมายว่าความคาดหวังชีวิตเกือบสองเท่าในเวลาเพียง 60 ปี (หลิวและ Sun, 2015) อย่างไรก็ตามในทศวรรษที่ผ่านมาการเปลี่ยนผ่าน "ฟอง" ของ boomer ทารกและ "เด็กคนหนึ่งนโยบาย" รุ่นที่จะเป็นสิ่งที่ท้าทายให้กับสังคมของเราที่จะต้องได้รับการแก้ไขอย่างเร่งด่วน. มีหลักฐานที่ชัดเจนเกี่ยวกับความสัมพันธ์อายุของการเกิดที่ ของการเกิดโรคเรื้อรังและ multimorbidity แต่ยังบ่งบอกถึงความชุกเพิ่มขึ้นสำหรับ multimorbidity ในช่วงปีที่ผ่านมา (ชิลเลอร์และวอร์ด 2013) อายุที่สูงขึ้นนอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์กับความชุกและการเกิดขึ้นของเงื่อนไขที่ไม่ได้จัดยังเป็นโรค แต่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของผู้คนความเป็นอยู่และคุณภาพของการถ่ายทอดสดเช่น sarcopenia อ่อนแอและ cachexia (ริซโซลี et al., 2013 และฟาร์คัสเอต al., 2013) ดังนั้นกว่าสองในสามของผลิตภัณฑ์ยาทั้งหมดจะถูกกำหนดให้ผู้ป่วยที่มี 65 ปีหรือมากกว่า (Glaeske และ Schicktanz 2014) การสำรวจล่าสุดแสดงให้เห็นว่าทุกคนที่สองในกลุ่มอายุ 57-85 ปีมีการใช้มานานกว่าห้ายาตามใบสั่งแพทย์กว่ายาที่เคาน์เตอร์หรือผลิตภัณฑ์อาหารเสริมทุกวัน (Qato et al., 2008) ระหว่างปี 1988 และปี 2010 ค่าเฉลี่ยของจำนวนยาตามใบสั่งแพทย์ใน 65 ปีและผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นสองเท่า 2-4 ยาเสพติดและการที่ 5 และยาเสพติดมากขึ้นสามเท่าแม้ (Charlesworth et al., 2015) ที่น่าสนใจการใช้ผลิตภัณฑ์ยาเสพติดโดย centenarians เป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับไตรมาสที่หนึ่งการยาเสพติดและไม่สามในสี่การระหว่าง 1-3 ผลิตภัณฑ์ยาเสพติด (Frada et al., 2009) ในแง่นี้ก็ควรจะตั้งข้อสังเกตว่าผู้สูงอายุเป็นประชากร heterogenic มากในการที่อายุตามลำดับเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีสำหรับสุขภาพ เกือบหนึ่งในสามของคน 85 ปีและผู้สูงอายุรับรู้สุขภาพของพวกเขาเป็นที่ยอดเยี่ยมเช่นเดียวกับการมากกว่าครึ่งหนึ่งของ 85 ปีและผู้สูงอายุไม่เชื่อว่ามีข้อ จำกัด ตามด้านสุขภาพในการทำงานหรือการใช้ในครัวเรือน (Lowsky et al., 2014). จำนวนที่เพิ่มขึ้นของ ป่วยและภาวะแทรกซ้อนที่เกิดร่วมมีความสัมพันธ์กับความบกพร่องในการเพิ่มขึ้นในการทำงานทางกายภาพของผู้สูงอายุ (Stenholm et al., 2015 และSjölund et al., 2010) ในขณะที่ในเวลาเดียวกันความซับซ้อนของการบำบัดยาเสพติดที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากจำนวนที่สูงขึ้นของใบสั่งยา และผลิตภัณฑ์ยาเสพติดที่จะจัดการทุกวัน ยกระดับความซับซ้อนของการบำบัดยาเสพติดที่มีผลกระทบโดยตรงต่อการรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอ (Choudhry et al., 2011) และนำไปสู่ความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับข้อผิดพลาดยาและอาการไม่พึงประสงค์ (Palvatla มาร์ติน, 2015) ปัจจัยเหล่านี้นำไปสู่ความแตกต่างที่สังเกตระหว่างประสิทธิภาพและประสิทธิผลในโลกแห่งความจริงของผู้ป่วย