The utilization of sugars in the so

The utilization of sugars in the soy beverage was different than
that reported by Hou et al. (2000), who showed that concentrations
of sucrose, raffinose and stachyose decreased during
fermentation by Bifidobacterium infantis and Bifidobacterium
longum of a laboratory prepared soymilk. At the same time, the
concentrations of the monosaccharides fructose, glucose and
galactose increased. In our experiment, fructose was the sugar
most utilized; glucose, raffinose and stachyose were used much
less. This discrepancy might be due to the numbers of probiotics
involved. Due to the rapid growth of S. thermophilus, and to a
lesser extent of L. delbrueckii subsp. bulgaricus, the bifidobacteria
did not reach numbers N3×107 cfu/ml. Therefore, except
for L. rhamnosus GG, the carbohydrate assimilation patterns
observed probably reflected the metabolism of the yogurt strains,
which were 10 times more numerous. In addition, the initial
high concentration of fructose in the soy beverage, together with
the low concentrations of raffinose and stachyose may have
affected the fermentations

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้น้ำตาลในเครื่องดื่มถั่วเหลืองไม่แตกที่รายงานโดย Hou et al. (2000), ซึ่งชี้ให้เห็นว่าความเข้มข้นของซูโครส raffinose และ stachyose ลดลงในระหว่างหมัก โดย Bifidobacterium infantis และ Bifidobacteriumlongum ของห้องปฏิบัติเตรียมกระดาษป้องกันเชื้อรา ในเวลาเดียวกัน การความเข้มข้นของฟรักโทส monosaccharides กลูโคส และกาแล็กโทสที่เพิ่มขึ้น ในการทดลองของเรา ฟรักโทสเป็นน้ำตาลใช้มากที่สุด ใช้น้ำตาลกลูโคส raffinose และ stachyose มากน้อยลง ความขัดแย้งนี้อาจเป็น เพราะจำนวน probioticsเกี่ยวข้องกับการ เนื่องจากการเติบโตอย่างรวดเร็ว ของ S. thermophilus และเพื่อการขอบเขตที่น้อยกว่าของ L. bulgaricus delbrueckii ถั่ว bifidobacteriaไม่ถึงเลข N3 × 107 cfu/ml ดังนั้น ยกเว้นสำหรับ L. rhamnosus GG รูปแบบผสมของคาร์โบไฮเดรตสังเกตอาจสะท้อนสายพันธุ์โยเกิร์ต เผาผลาญซึ่งมีจำนวนมากขึ้น 10 เท่า นอกจากนี้ แรกความเข้มข้นสูงของฟรักโทสในถั่วเหลืองเครื่องดื่ม กันด้วยอาจมีความเข้มข้นต่ำสุดของ raffinose และ stachyoseผลต่อการหมักแหนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ประโยชน์ของน้ำตาลในเครื่องดื่มถั่วเหลืองที่แตกต่างกันกว่าที่รายงานโดย Hou et al,
(2000)
ที่แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นของน้ำตาลซูโครสraffinose stachyose
และลดลงในระหว่างการหมักโดยBifidobacterium infantis และ Bifidobacterium
longum ของห้องปฏิบัติการเตรียมนมถั่วเหลือง ในเวลาเดียวกันที่มีความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสฟรุกโตส monosaccharides และกาแลคโตเพิ่มขึ้น ในการทดลองของเราฟรุกโตสเป็นน้ำตาลที่ใช้มากที่สุด; กลูโคส raffinose stachyose และถูกนำมาใช้มากน้อย ความแตกต่างนี้อาจจะเป็นเพราะตัวเลขของโปรไบโอติกที่เกี่ยวข้องกับ เนื่องจากการเติบโตอย่างรวดเร็วของ S. thermophilus และในระดับที่น้อยกว่าของแอล delbrueckii subsp bulgaricus ที่ bifidobacteria ไม่ถึงหมายเลข N3 × 107 cfu / ml ดังนั้นยกเว้นสำหรับ L. rhamnosus GG รูปแบบการดูดซึมคาร์โบไฮเดรตสังเกตอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการเผาผลาญอาหารของสายพันธุ์โยเกิร์ตที่ซึ่งเป็น10 ครั้งจำนวนมากขึ้น นอกจากนี้การเริ่มต้นความเข้มข้นสูงของฟรุกโตสในเครื่องดื่มถั่วเหลืองพร้อมกับความเข้มข้นต่ำของraffinose stachyose และอาจจะได้รับผลกระทบหมักแหนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้น้ำตาลในเครื่องดื่มถั่วเหลือง ต่างจาก
ที่รายงานโดย Hou et al . ( 2000 ) ที่พบว่า ความเข้มข้นของซูโครส
, และลดลงในช่วง stachyose แรฟฟิโนสและไบฟิโดแบคทีเรีย และบิฟิโดแบคทีเรีย infantis

longum ของห้องปฏิบัติการเตรียมนมถั่วเหลือง . ในเวลาเดียวกัน ,
ความเข้มข้นของมอโนแซ็กคาไรด์ฟรักโทส กลูโคสและกาแล็กโทส
เพิ่มขึ้นในการทดลองของเรา โตสคือน้ำตาล
ส่วนใหญ่ใช้ กลูโคส และ stachyose แรฟฟิโนสใช้มาก
น้อย ความแตกต่างนี้อาจเนื่องมาจากตัวเลขของโปรไบโอติก
เกี่ยวข้อง เนื่องจากการเติบโตอย่างรวดเร็วของ S . สีที่ได้จากธรรมชาติและให้น้อยกว่าขอบเขตของ L .
delbrueckii subsp . bulgaricus , Bifidobacteria
ไม่ถึงเลข 3 × 107 CFU / มล. ดังนั้น ยกเว้น
สำหรับ L . rhamnosus GG ,คาร์โบไฮเดรตการผสมผสานรูปแบบ
สังเกตอาจจะสะท้อนการเมแทบอลิซึมของโยเกิร์ตสายพันธุ์
ซึ่งถูกมาก 10 ครั้ง นอกจากนี้ เบื้องต้น
ความเข้มข้น สูงฟรักโทสในถั่วเหลืองเครื่องดื่มพร้อมกับ
ความเข้มข้นต่ำและแรฟฟิโนส stachyose อาจได้รับผลกระทบ fermentations